Szczęście ma smak szarlotki

Lubicie czytać debiuty?

"Szczęście ma smak szarlotki" to słodko - gorzka powieść obyczajowa z wątkiem miłosnym. Poznajemy 29-letnią Mirę Jabłońską, która pracuje w szkole jako nauczycielka. Samotnie wychowuje 7-letnią córkę Manię. Mira postanawia zrobić listę marzeń, które chce spełnić przed trzydziestką. Wspierają ją w tym rodzice i przyjaciółka. W tle kręci się przy niej cały czad jej były partner, który manipulacjami, intrygami i kłamstwami próbuje zburzyć szczęście Miry. Pewnego dnia na drodze Miry staje przystojny mężczyzna, w którym kobieta zakochuje się od pierwszego wejrzenia.
Czy Mira będzie szczęśliwa?

"Szczęście ma smak szarlotki" to idealna lektura dla fanów romantycznych historii. Autorka potrafi zapewnić czytelnikowi pełno emocji i nieoczekiwanych zwrotów akcji. W tej książce poruszane są tematy takie jak samotne macierzyństwo, przyjaźń, wypalenie zawodowe, miłość, zmiany w życiu, ale też nie zabraknie intryg, kłamstw i manipulacji. Bohaterka powieści udowadnia nam , że zawsze można zrobić coś dla siebie. Końcówka książki totalnie mnie zaskoczyła i wbiła w fotel. Z niecierpliwością będę czekała na kontynuację, bo bardzo chcę poznać dalsze losy bohaterów. Spędziłam z tą książką przyjemny wieczór. Ja też tak jak Mira jestem fanką wypieków, a ta historia kusi do skuszenia się na coś pysznego i wypicia kawy.

Czytajcie! Polecam!

Ahh słodkie wypieki, kto nie kocha szarlotki z lodami, albo serniczka? ????

Mirka jest nauczycielką oraz mamą siedmioletniej Mai, jej życie jest dosyć nudne, praca, dom, wyjścia z córką lub kawa z przyjaciółką. Pół roku przed swoimi trzydziestymi urodzinami tworzy listę rzeczy, które chciałaby zrobić gdy zmieni dwójkę na trójkę z przodu.
Na jej liście poza zwykłymi marzeniami, jest np zmiana pracy, zwiedzanie Aten oraz znalezienie idealnego mężczyzny. W spełnianiu kolejnych punktów pomagają kobiecie: przyjaciółka, córka oraz na swój pokrętny sposób rodzice. Niestety niektóre plany krzyżuje Mirce jej były partner, który przypomniał sobie o wielkiej tęsknocie. Jednak czy dobrym pomysłem jest wchodzić drugi raz do tej samej rzeki? Zwłaszcza, że gdzieś na horyzoncie, pojawiają się piękne brązowe oczy, które z dnia na dzień przeganiają mroki przeszłości. Tylko czy Jacek odpuści? Czy będzie w stanie pozwolić byłej partnerce na szczęście?

Bardzo ciekawa, lekka książka, w której pojawiają się przepyszne wypieki i jeszcze bardziej kuszące owocowe nalewki. Autorka pisze z wielką lekkością, przyjemnym i łatwym językiem. Miłość w tej książce ukazana jest z różnych stron, jest ta piękna rodzicielska, delikatna pierwsza oraz dojrzała prawdziwa, ta na którą się decydujemy gdy wiemy czego od swojego życia chcemy. Żal mi tylko jednej rzeczy? a może i nie żal, w końcu dzięki temu wiem, że nie żegnamy się z bohaterami, prawda? Autorka na koniec zostawiła nas z pewną zagadką, a to otwiera drogę dla kolejnych przygód bohaterów.

Nie lubię momentu, w którym w mojej głowie po przeczytaniu opisu jakiejś książki tworzy się jakiś zarys, a w rzeczywistości moja wizja ma się nijak do treści. To jak wznieść się bardzo wysoko i spektakularnie upaść.
Wobec ?Szczęście ma smak szarlotki? miałam pewne wymagania. Liczyłam na ciepłą, przyjemną historię miłosną (widzicie tą cudowną okładkę?!) okraszoną dużą dawką humoru oraz ciepła rodzinnego, bo przecież to wlanie zwiastuje opis.

Moje oczekiwania miały się nijak do treści, bo zamiast romansu dostałam powieść obyczajową w głównej mierze skupioną na życiu głównej bohaterki. W książce tej znajdziecie masę myśli kobiety, będziecie śledzić kolejne poczynania, poznacie specyfikę jej pracy w szkole oraz to, jak spędzała czas z córką. Motyw z listą, które Mirka chciała zrobić w pół roku do trzydziestki przypadł mi do gustu.

Wiele będzie wtrąceń w postaci byłego męża Mani: Jacka. Jak on mnie irytował! To jedna z tych postaci, której nie da się polubić.

Pierwsza połowa była dla mnie słaba. Miłam ochotę odłożyć tą książkę i nie wracać do niej. Dałam jej finalnie szanse. Czy było lepiej? Cóż, skończyłam ją. Musze jednak przyznać, ze po kontynuację (a takowa najprawdopodobniej się ukarze wnioskując po zakończeniu) raczej nie sięgnę. nie czułam klimatu tej powieści, po prostu oczekiwałam czegoś innego. Z ręką na sercu, to chyba moja wina. Jestem jednak pewna, że ?Szczęście ma smak szarlotki? znajdzie liczne grono fanów. Czyta się ją ekspresowo, to udany debiut.
Mirka to postać z którą pewnie wiele z nas może się utożsamiać: czas nieubłaganie biegnie a ona całe dnie spędza w pracy, która nie daje jej przyjemności i pragnie poznać w końcu smak prawdziwej, szczęśliwej miłości. A skoro o tej mowa, wątek romantyczny jest subtelnym dodatkiem całości.

"Szczęście ma smak szarlotki"... czy w tym smacznym wypieku można upatrywać szczęścia? Czy na realizację marzeń i prawdziwą miłość nigdy nie jest za późno?

Chyba większość z nas zbliżając się do jakiejś okrągłej daty urodzin, robi swego rodzaju podsumowania. Tworzy listę rzeczy, które chciałby jeszcze zrealizować, zmienić itp. Tak jest w przypadku naszej bohaterki Miry. Czy jej plany dojdą do skutku, kiedy w jej życiu pojawi się Filip? I co z byłym partnerem Jackiem, który nie będzie dawał kobiecie spokoju? Swoją drogą strasznie irytowało mnie jego zachowanie.

Ogólnie książka wypada dobrze, ale stałe podkreślanie, że po trzydziestce człowiek jest już stary to mocne nagięcie. Mimo tego, że jestem starsza niż Mira, absolutnie staro się nie czuję. I pewnie większość z Was również może to o sobie powiedzieć, prawda? Bo wiek to stan ducha. Metryka nie ma tu nic do rzeczy.

Jest to jedna z tych książek, która czyta się niemal sama. Napisana lekkim językiem, ale jednocześnie niepozbawiona momentów, które budzą niepokój. Znajdziemy w niej kilka poważniejszych tematów, na które warto zwrócić uwagę. To samotne rodzicielstwo, niesatysfakcjonująca praca, profilaktyka zdrowotna, dopalacze, zaufanie czy klasowe wyśmiewanie. Kłamstwa, intrygi, manipulacje i chęć zemsty też się pojawią. Niby historia od samego początku wydaje się być przewidywalna, to ostatecznie Weronice Psiuk udało się mnie zaskoczyć finałem, który szeroko otwiera furtkę do kontynuacji.

"Szczęście ma smak szarlotki" to lekka, utrzymana w romantycznym klimacie powieść o szukaniu szczęścia i realizacji marzeń. Były partner czy nowy mężczyzna? Czy Mira odnajdzie prawdziwe szczęście? Sprawdźcie! Podczas lektury nie zapomnijcie o kawałku szarlotki lub drożdżówki.