Szklane ptaki Opowieść o miłościach Krzysztofa Kamila Baczyńskiego

Krzysztof Kamil Baczyński - ?żołnierz, poeta, czasu kurz?.

Katarzyna Zyskowska napisała książkę wyjatkową - ?Szklane ptaki. Opowieść o miłościach Krzysztofa Kamila Baczyńskiego? to zbeletryzowana biografia Baczyńskiego, rozpisana na trzy głosy i serca, pełna emocji, silnych uczuć - od uwielbienia, miłość, namiętność po zazdrość czy wręcz nienawiść.
Krzysztof, Barbara, Stefania. Ten trójgłos rozbrzmiewa w powieści, ukazując wzajemne relacje bohaterów, na których silne piętno odcisnęła wojna.
Krzysztof - zawieszony między wielką miłością do Barbary Drapczyńskiej, kobiety, która skradła jego serce, stając się jego natchnieniem, muzą i największą miłością a uczuciem do matki nieakceptującej synowej.
Stefania Baczyńska - matka poety, zapatrzona w swojego jedynaka, kochająca go zaborczą miłością macierzyńską, traktująca Barbarę jako rywalkę, zawistna, zazdrosna o uwagę syna.
Barbara - ?ty jesteś moje imię?? ? jak pisał o niej Baczyński, młodziutka żona, wpatrzona w Krzysztofa, akceptująca bez wahania wybory męża, starająca się sprostać wymaganiom teściowej i ocieplić wzajemne stosunki.
I znowu Krzysztof, rozdarty między obowiązkiem wobec ojczyzny a obowiązkiem wobec siebie, swojego poetyckiego talentu - ?uczyniwszy na wieki wybór, w każdej chwili wybierać muszę?, ostatecznie podejmuje decyzję o przyłączeniu się do konspiracji i podjęciu walki zbrojnej.
Słaby, wątłego zdrowia, a jednocześnie pełen zapału i ambicji, położył na szali rodzącą się karierę by podjąć walkę z okupantem. Tragiczny to był wybór, za który poeta zapłacił najwyższą cenę - ?I wyszedłeś, jasny synku, z czarną bronią w noc i poczułeś, jak się jeży w dźwięku minut zło?...
?Szklane ptaki? to niezwykła książka, opowieść o miłości w mroczny czas wojny, o obowiązku, poświęceniu, walce. Tej książki się nie czyta, ją się czuje, chłonie wszystkimi zmysłami, głęboko wchodząc w świat bohaterów, współodczuwając razem z nimi. Miłość, szczęście, spełnienie przeplata się ze smutkiem, strachem, cierpieniem.
Opowieść napisana z wielką wrażliwością i szacunkiem dla bohaterów, pięknym, literackim językiem, oddającym klimat poezji Krzysztofa, subtelna, zmysłowa. Podziwiam wrażliwość autorki, czułość i empatię, z jaką pisała o Baczyńskich. To jedna z tych książek, które pozostają z czytelnikiem na długo, wywołują moc emocji i do których wraca się myślami.
Wczytajcie się zatem w tę historię, a szklane ptaki niech już zawsze śpiewają pieśń zwycięstwa, a nigdy klęski?

Bardzo dobra i bardzo ciekawa książka, w której autorka oddaje głos trzem osobom z rodziny Baczyńskich, samemu poecie, jego matce i ukochanej Krzysztofa Kamila - Basi. To niezwykle poruszająca, pięknie napisana historia nie tylko trudnej choć niezwykle pięknej miłości, ale także uczucia, które musiało radzić sobie z otoczeniem i trudnymi czasami II wojny światowej.
Oprócz trudów wojennej rzeczywistości w książce mamy wielkie, przeogromne uczucie młodych ludzi i zaborczą, wręcz w wielu momentach obsesyjną miłość matki do syna. Ukochany syn, jedynak, matka darzyła go wielką, wręcz maniakalną miłością, zaborcza, bezwzględną, nie dająca miejsca i przestrzeni na oddech, na własne życie młodego człowieka. Do przewidzenia jest, iż Basia, ukochana Krzysztofa Kamila nie była jej syna godna, nie powinna się do niego zbliżyć, a tę miłość trzeba było zniszczyć.
Co z tego wynikło? Jak potoczyły się losy tej trójki trudne, naznaczone cierpieniem wynikającym z nich samych, a jednocześnie wojennym tragizmem? Tego dowiecie się z lektury tej niezwykłej książki.
Mimo, iż tak wiele się w Szklanych ptakach dzieje, z pewnością nie jest to książka akcji. Ogrom wydarzeń, które mają miejsce, wielka porcja uczuć, które wręcz kipią pomiędzy stronami ukazana jest powoli, niespiesznie.
Zaskakuje ogrom uczuć, ale i mnogość wydarzeń, zderzeń jednych aspektów z drugimi. Spokojny delikatnego zdrowia, bardzo wrażliwy Krzysztof Kamil, ogrom jego talentu, wielka miłość do matki, ale równie wielka do Basi, kobiety, w której zakochał się od pierwszego wejrzenia. Do tego tragedia ukochanej, okupowanej przez wroga ojczyzny i świadomość, że on, wrażliwy, o kiepskim zdrowiu musi iść walczyć i może już z tej walki nie wrócić.
Współczuję wszystkim, którzy musieli, muszą żyć w trakcie wojny. To ogromny dramat. Ale czytając tę książkę w dwójnasób współczułam Krzysztofowi Kamilowi. Jemu świat się zawalił w jednym momencie, wszystko na niego runęło, zaznał niewyobrażalnego szczęścia miłości, a jednocześnie tak wielu dramatów z nią związanych. Autorce udało się to wszystko świetnie zaprezentować, wpleść w magię i ogrom uczuć wojenne realia, Powstałą cudowna, porywająca książka, którą szczerze polecam.

Szklane ptaki to historia o miłości i śmierci? historia pełna subtelności, namiętności, emocji, wzajemnych uśmiechów, czułych spojrzeń i słów, ale również łez cierpienia, smutku, strachu i momentami rozgoryczenia?

To opowieść, w której poznajemy trzy serca, a każde z nich bijące dla ukochanych osób. Serce matki, Krzycha i Basi, jego żony, o której od pierwszej chwili myślał z ogromną czułością i wiedział, już po pierwszym spotkaniu, czego pragnie mówiąc do mamy: ?dzisiaj poznałem dziewczynę mego życia, mamo??

Czasy, w których przyszło im żyć były niezwykle trudne, II wojna światowa, Powstanie Warszawskie, Warszawa pełna gruzów i "rozlanej" krwi, a mimo to próbowali odnaleźć w tym wszystkim siebie i choć jeden promyk nadziei każdego dnia, który starali się rozświetlić słowem, gestem, czynem, czy samą myślą o kochanej osobie.

Krzyś był taki delikatny, pełen wiary w jutro, pełen miłości dla bliskich, choć czasami trudno było mu dzielić swoje uczucia między kobiety życia, matkę i żonę, a przecież była jeszcze trzecia jego miłość? poezja.

Zatapiając się słowa wypowiedziane ustami Stefani, matki poety, Krzysztofa i Baś możecie dostrzec każdą emocję widoczną jak na dłoni. Oni nigdy nie udawali. Padały zdania pełne ciepła, zrozumienia , ale również troski i bólu. Każdy rozdział jest wyjątkowy, tak wiele w nich zdań, które zapisały mi się w pamięci: ?Widzę w niej siebie - zagubiona we wszechświecie gwiazda, zrządzeniem losu odnaleziona? Jestem szczęśliwy i bardzo się boję. Czy czas miłości i śmierci może mieć wspólny mianownik? Nie wiem?"

Jeśli chcecie wedrzeć się w serca tych trojga to właśnie szklaneptaki opowiedzą Wam ich historię?



?A kiedy deszcz srebmosiny
zapłacze za moim powrotem,
pomyśl, że to są łzy moje
perlone przez moją tęsknotę.?

Chcę czytać takie książki, które uruchamiają emocje i zostawiają swój ślad we mnie. I tak jest ze ?Szklanymi ptakami?. Jestem wprost oczarowana delikatnością i czułością, z jaką Katarzyna Zyskowska potraktowała uczucia, przeżycia i relacje głównych bohaterów: poety, jego zaborczej matki i żony. Niełatwe było dzielenie się Baczyńskim, gdy dla obu kobiet był wszystkim.

Pierwsze spotkanie i od razu przekonanie, że to miłość życia. A oni tacy młodzi. Same przeciwności, wokół niepokój, strach właściwie, śmierć i zniszczenie, a oni idą za głosem serca, przecież nie mogą czekać, gdy nie wiadomo, czy dla wszystkich będzie jutro. Tak pięknie i z ogromną wrażliwością Autorka pisze o ?duecie na trzy serca??

Piękna, tragicznie zakończona historia miłości Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, osadzona w realiach II wojny światowej, opowiedziana jest poetycko, przepięknym językiem i stylem, zdaniami, które chce się smakować, nie tylko poznać. To nie jest sucha powieść biograficzna, utkana tylko z faktów i dat. To wzruszający obraz najsilniejszych uczuć, przeżyć, konieczności, poświęcenia. Radości życia i jego ulotności.

Wspaniała książka, polecam bardzo mocno i przybijam Zuzy Znak Zacności!