Szpital dla psychopatów

Seager, przyjmując się na oddział, usłyszał bardzo ciekawe zdanie od pielęgniarki Givens: ?nie wytrzyma tu nawet tygodnia?. Ponieważ pracując w takim miejscu i stykając się z takimi ludźmi, człowiek na zawsze się zmienia. Historie, które przybliża nam Autor pokazują, że nie każdy mógłby być psychiatrą. Trzeba wykazywać się nie tylko ogromną wiedzą, ale także posiadać odpowiednie cechy osobowości, by móc wejść w relacje z pacjentami psychicznie chorymi. Lekarz, pracując w takim miejscu, nie tylko pragnie pomóc swoim pacjentom, ale również nierzadko się z nimi zaprzyjaźnia, ponieważ, poza chorobą, nadają na tych samych falach. Taką historię znajdziecie właśnie w Szpitalu dla psychopatów.

Bardzo ciekawe spojrzenie na zawód psychiatry. Autor niejednokrotnie podkreśla, iż jest to trudna profesja, bardzo wymagająca i spędzająca sen z powiek. Szpital dla psychopatów to mocna literatura faktu, w której znajdziecie historie schizofreników, osób z zaburzeniami świadomości, borykających się ze stresem pourazowym, czyli PTSD. Myślę, że Wy, gdy przeczytacie tę książkę, również zmienicie swoje podejście, otworzycie oczy i wiele wartości z niej wyniesiecie. Zajrzyjcie!

Druga książka Stephena Seagera i pierwsza, którą mam przyjemność przeczytać. Autor z zawodu jest lekarzem. Nam, czytelnikom chce przybliżyć i pokazać, jak wygląda życie i codzienność za drzwiami szpitala psychiatrycznego. Na rok przeniesie się on do oddziału na którym zamknęci są najgorsi psychopatyczni przestępcy. To miejsce, potocznie zwane jest śmietnikiem.

Autor spędza rok w tym miejscu i już na samym początku mówi nam, że wchodząc tutaj, spędzając czas z tymi ludzmi i zajmując się nimi, nie da się opuścić tego miejsca będąc takim samym cżłowiekiem. Przerażające, prawda? Widzimy jak zachowuja się Ci ludzie, jak się zmieniają i jak działą lub nie działa na nich farmakoterapia. Podobało mi się to, że autor zaznaczył nam, że takie miejsca i osoby umysłowo chore od wieków są spychane na margines społeczny i wykluczane z funkcjonowania. Boimy się ich!

Książka mimo ciężkiej tematyki, napisana jest bardzo przyjemnym językiem i bardzo dobrze zredagowana. Mi czytało się ją błyskawicznie i ciężko było się od niej oderwać! Jest mocna, jest napisana na faktach i pokazuje nam kawałek tego smutniejszego świata, który również warto jest poznać, ponieważ cały czas jest on z nami! Polecam!