Sztuka prowokowania (twarda)

ać zniszczenie, co widoczne jest w hinduistycznych przedstawieniach bogini Kali, równorzędnej wobec boga Śiwy, ukazywanej jako wieloręka kobieta z mieczami i włóczniami stojąca na pokonanym, przyodziana w części krwawiących ciał (na przykład w spódnicę z wiszących odciętych rąk) i obwieszona naszyjnikami z czaszek. Nie wciela się w starą i zaniedbaną kobietę, personifikację śmierci, którą znamy. Wręcz przeciwnie, jest młoda i atrakcyjna, epatująca erotyzmem109. Zatem drapieżny erotyzm Madonny Fouqueta nie stanowi nowinki w temacie bogini. Dawno, dawno temu uważano także, że kobietę zapładnia tylko i wyłącznie światło księżyca110. Bogini Księżyca nosiła przydomek Dziewicy bądź Dziewicy Matki. W grece słowo ,,dziewica" to dosłownie ,,ta, która nie potrzebuje męża". Owo ,,nie potrzebuje" wyklucza zatem niechęć wobec jego posiadania bądź nieumiejętność znalezienia kandydata. ,,Nie potrzebuje", czyli nie uważa męża (bądź syna) za powód, dla którego przyszła na świat, ani za dowód swojej dla świata przydatności. A przy tym nie uznaje mężczyzny za gorszego od siebie ani za wrogiego sobie. Co ciekawe, termin ,,dziewica" nie odnosił się pierwotnie do kwestii anatomiczno-fizjologicznych. Dziewicami były i kobiety samotne, i prostytuujące się, i rozwiedzione, i wielodzietne. Łączyła je niezależność i umiejętność bycia samą w sobie, cechy, dzięki którym potrafiły obdarzać miłością innych. Co pozostaje zgodne z obecnymi tezami w psychologii i pop-psychologii głoszącymi, że należy pokochać siebie, zanim pokocha się kogoś innego. Aby zasłużyć sobie na przydomek Dziewicy, kobieta musiała poddać się rytuałowi hierós gámos, czyli świętych zaślubin. Polegał on na seksie z nieznajomym w świątyni bogini Isztar (bądź jej greckiego odpowiednika, czyli Afrodyty). Kochanek kontaktował się z Boginią Matką poprzez kochankę, jednoczącą się zarazem i z nią, i z nim. Tymże sposobem kochanka miała przekazywać kochankowi iście boski podarunek miłości, współczucia (jeżeli, na przykład, trawiła go choroba), radości. Reasumując: życiodajną energię. W świątynnym akcie miłosnym seksualność przygodnych partnerów doczekiwała się dosłownego uświęcenia, a wielu kawalerów doświadczało poprzez ów akt inicjacji erotycznej. Jeżeli wskutek rytuału rodziły się dzieci, nazywano je parthenioi, narodzonymi z Dziewicy, i bardzo poważano. Rozdział II SKANDAL I IDOL. Olimpia Édouarda Maneta Pozostałe rozdziały dostępne w pełnej wersji e-booka. Rozdział III PO DRUGIEJ STRONIE POTŁUCZONEGO LUSTRA. Panny z Awinionu Pabla Picassa Pozostałe rozdziały dostępne w pełnej wersji e-booka. Rozdział IV W USTACH LOLITY. Sztuka (post)konsumpcyjna Natalii LL Pozostałe rozdziały dostępne w pełnej wersji e-booka. Rozdział V JEST SZALONY? Krzyk Edvarda Muncha Pozostałe rozdziały dostępne w pełnej wersji e-booka. Rozdział VI ŚWIATŁO PRAWDY. Impresja, wschód słońca Claudea Moneta Pozostałe rozdziały dostępne w pełnej wersji e-booka. Rozdział VII ŚWIĘCI A NIEPRZYZWOICI. Sąd Ostateczny Michała Anioła Buonarrotiego Pozostałe rozdziały dostępne w pełnej wersji e-booka. Rozdział VIII FENOMEN Z TOALETY. Fontanna Marcela Duchampa Pozostałe rozdziały dostępne w pełnej wersji e-booka. Rozdział IX KOSMICZNE ENERGIE. Czarny kwadrat na białym tle Kazimierza Malewicza Pozostałe rozdziały dostępne w pełnej wersji e-booka. ŚCIEŻKA DŹWIĘKOWA Pozostałe rozdziały dostępne w pełnej wersji e-booka. WYBRANA LITERATURA Pozostałe rozdziały dostępne w pełnej wersji e-booka. 1K. Przyłuska-Urbanowicz, Pupilla, Gdańsk 2014, s. 232. 2Na podstawie: Wilhelm z Lorris, Jan z Meun, Powieść o Róży, cyt. za: M. Łanuszka, Średniowieczne ślicznotki, czyli jak to z tym pięknem i higieną w średniowieczu było, [dostęp: 7 czerwca 2021]. 3M. Łanuszka, Ś, op. cit. 4M. Rogers, Barbie jako ikona kultury, Warszawa 2003, s. 169. 5M. Motyl, Prowokacyjne lalki w plastyce XX i XXI wieku, praca magisterska, promotor prof. dr hab. G. Sztabiński, Uniwersytet Łódzki, Łódź 2014, s. 84. 6A. Ekielska-Mardal, Akt w malarstwie, Warszawa 2015, s. 31. 7O. Spengler, Zmierzch Zachodu, Warszawa 2014, s. 148. 8 100 najsłynniejszych obrazów świata, red. B. Kaczorowski, Warszawa 2010, s. 37. 9W. Łysiak, Malarstwo białego człowieka. Tom 1, Poznań 1997, s. 307. 10 Ibidem, s. 321, 323. 11D. Kolbuszewska, Najsłynniejsze obrazy. Malarstwo europejskie, Poznań 2008, s. 17. 12H. Miller, Różoukrzyżowanie. Plexus, Warszawa 2003, s. 483. 13W. Łysiak, op. cit., s. 319. 14D. Kolbuszewska, op. cit., s. 17. 15M. Leszner-Skrzecz, Madonna, kochanka, tajemnica i słynne dzieło, [dostęp: 7 czerwca 2021]. 16 Niepokalana i jej lewa pierś, [dostęp: 7 czerwca 2021]. 17J. Dziedzina, Prawdziwa twarz Miriam, [dostęp: 7 czerwca 2021]. 18 Enkaustyka,