Tajemne rysunki

Jak według mnie wygląda książka doskonała?
- fabuła wciąga na maksa
- zwroty akcji
- akcje których totalnie się nie spodziewam
- nieprzewidywalność
- charyzmatyczne postacie
- brak zbędnych opisów a te które są nie sprawiają że zasypiam tylko z ciekawością brnę do przodu
- ciekawe rozbudowane bądź spektakularne zakończenie

Ta książka miała to wszystko, a nawet więcej. Przede wszystkim bardzo ciekawą postać Mallory. Jej życiorys to już sam pomysł na książkę. To dzięki niej ta powieść nie była ani przez sekundę nudna.
Ta książka to jedna wielka nieprzewidywalna treść, a jednocześnie spójna. Zaskakiwala mnie co stronę i objęła mackami strachu, nadprzyrodzonego klimatu i przeslonila rzeczywistość do tego stopnia że czułam jak wsiąkam razem z Mallory w objęcia Spring Brook. To Nawet nie chodzi o małomiasteczkowy klimat miejsca choć też, bo opisany jest wystarczająco realnie abym mogła z zamkniętymi oczami przejść przez "Zaklęty las" bo dokładnie poznałam wszystkie ścieżki. Cała magia tej książki zamyka się na działaniach rodziny u której pracuje Mallory i chłopca Teddyego i to że jako trzeźwa narkomanka w każdej chwili może ulec pokusie, a ja jako czytelnik nie wiem czy nie zostało coś przede mną ukryte i zaraz nie okaże się że to wszystko będzie miało zupełnie inny punkt widzenia.
Dlatego powtarzam, nieprzewidywalność tej książki to jej największy atut.

I Jestem tego samego zdania co Stephen King "[... ]ma tę trudną do uchwycenia właściwość, przez którą nie można oderwać się od czytania[...]"
Do tego wszystkiego książka została opatrzona rysunkami bez których to wszystko nie byłoby takie żywe. Nie byłoby tego oddziaływania na emocje i wyobraźnię. Zabieg trafiony w punkt.

?Umysł dziecka nie ma wszystkich tych barier, które wznosimy my, dorośli?. Mallory Quinn nie miała w życiu lekko. Młoda kobieta sięgnęła dna, by potem podnieść się i zawalczyć o swoje życie. Z pomocą specjalistów w końcu zaczęła wychodzić na prostą. Z dala od starych przyjaciół i starych zwyczajów dziś Mallory rozpoczyna nowy rozdział. Dostaje pracę na idyllicznym przedmieściu w New Jersey. Dostaje swój własny kąt, pięknie urządzony domek na skaju posiadłości. I swoje zadanie, bycie nianią uroczego pięciolatka Teddego. W wolnym czasie Mallory ma możliwość rozwijać swoją pasję do biegania i umacniać się, że oto w końcu idzie właściwą drogą.. Opieka nad Teddym staje się dla Mallory niebywałą przyjemnością i niezwykłą przygodą. Pomiędzy nimi wywiązuje się przyjazna więź. Chłopiec dużo rysuje. Zdaje się mieć do tego talent.. Pewnego dnia zamiast królików, balonów czy drzew, Teddy maluje mężczyznę w lesie, który ciągnie zwłoki kobiety.. Jeden rysunek początkuje całą serię mrocznych i niepokojących szkiców. Mallory nie może uwierzyć, że ręka dziecka jest w stanie namalować takie rzeczy. Sama już nie wie, czy popada w obłęd. Z czasem zyskuje pewność, że tajemnicze rysunki mogą mieć związek z niewyjaśnionym do dziś morderstwem sprzed lat, które miało miejsce dokładnie w tej posiadłości. Dziewczyna stara się w tym wszystkim odnaleźć narrację, która ma sens, bo to że KTOŚ chce COŚ powiedzieć, posługując się małym chłopcem, nie ulega wątpliwości.. ?Tajemne rysunki?, to książka, która zaskakuje treścią i formą, wciąga i pochłania. Thriller psychologiczny z elementami grozy i nie tylko. Historia, która zabiera czytelnika w odurzającą podróż w głąb ludzkich umysłów, gdzie na każdym kroku czuć niepokój, ferment i niepewność. Można się potknąć o własne i cudze leki. Otrzeć o zjawiska nadprzyrodzone. Zahaczyć o margines własnej wyobraźni. Jestem pod wrażeniem, jak ta historia i świetnie uzupełniające ją rysunki, podziałała na mój szósty zmysł. Polecam.

?Nigdy mi nie uwierzą, jeśli nie zobaczą rysunków.?

Wytworzony za pośrednictwem oprawy graficznej klimat niewątpliwie należał do najmocniejszych atutów powieści. Spodziewałam się większych okazji do rozwinięcia historii w wyobraźni czytelnika, ale i tak było dość tajemnie i niepokojąco. Scenariusz zdarzeń bazował na utartym schemacie relacji młodej niani i niezwykle utalentowanego dziecka, lecz Jason Rekulak starał się nadać mu indywidualny szlif. Przeszłość głównej bohaterki powiązana z uzależnieniem od leków i narkotyków współtworzyła niepewność interpretacji zdarzeń rozgrywających się w teraźniejszości. Dwudziestoletnia Mallory Quinn to niejednoznaczna postać, i bardzo dobrze, trochę nawet żal, że autor nie wszedł głębiej w sprzeczności w ramach jej uczestnictwa w intrydze, zyskałaby dodatkowa warstwa thrillera.

Tajemnica zawarta w rysunkach kilkulatka tylko na pierwszy rzut oka wydawała się łatwa do rozszyfrowania. W miarę kolejnych incydentów wizualnie zyskiwała na przejrzystości, zaś w przełożeniu na kryminalną nutę już niekoniecznie, a to plus dla scenariusza. Podczas spotkania z książką nie czułam wielkiego napięcia, ale ciekawość tego, co było, co się rozgrywa, co będzie dalej, została przyjemnie podrażniona. Niektóre elementy nie wnosiły wiele do akcji, jednak nadawały barwny rys. ?Tajemne rysunki? nie należały do mocnych i owianych grozą powieści, miłośnicy rasowych thrillerów mogli czuć niedosyt, lecz mniej oczytani w gatunku odnaleźli frapujące zagadki, sensacyjne pierwiastki, nadnaturalne odniesienia, zaskakujący zwrot w końcówce historii. Warto bliżej przyjrzeć się temu, co działo się na odludnych przedmieściach New Jersey, dlaczego morderstwo sprzed osiemdziesięciu lat wciąż mocno tkwiło w pamięci mieszkańców, skąd brało się uczucie bycia nieustannie obserwowanym, jaki mrok wkradł się w rysunki pięciolatka, czy opiekunce udało się nawiązać więź z chłopcem i dotrzeć do źródeł lęków. Bookendorfina

RYSUNKI, KTÓRE KRYJĄ W SOBIE MROK

Jeśli coś poleca Stephen King, to w pewnym sensie można założyć, że będzie warto to poznać. Przynajmniej jeśli lubi się jego prozę. No i jeśli mowa o literaturze, bo tu akurat King gust ma całkiem dobry ? z filmami niekoniecznie, ale to inna sprawa. I w sumie ta jego polecanka w tym wypadku sprawdziła się, a ?Tajemne rysunki? okazały się całkiem przyjemną lekturą dla miłośników mrocznych opowieści.

W życiu Mallory różnie bywało, ale teraz udało się jej wyjść na prostą. Znajduje pracę, jako niania i wszystko wydaje się iść w dobrym kierunku, dopóki jej podopieczny nie zaczyna rysować dziwnych, niepokojących obrazków mężczyzny ciągnącego zwłoki kobiety. Czyżby wszystko to mogło mieć jakiś związek z nierozwiązaną zbrodnią sprzed lat? No i co właściwie dzieje się z dzieckiem? Czy to jego wyobraźnia, czy może coś o wiele bardziej mrocznego?

Książka to nie zawsze samo pisarstwo. W tym wypadku pisarstwo jest poprawne i miłe w odbiorze, acz nic to szczególnie się wybijającego. Ale czasem literatura oferuje nam coś więcej, niż tylko sam tekst i to coś robi sporą robotę. I tak właśnie jest w tym przypadku. Bo naprawdę wszystkie te intrygujące grafiki sporo dają całej opowieści. Patent sprawdzony nie raz i nie dwa, bo weźmy taki ?Osobliwy dom pani Peregrine?, gdzie integralne z fabułą dziwne zdjęcia należały do najlepszych elementów książek czy ?Nocny film? pełen wszelkiej maści dodatków wypełniających przestrzeń między rozdziałami (i nie tylko). I ?Tajemne rysunki? należą do tego typu dzieł.

Ale fabularnie czy stylistycznie rzecz nie zawodzi. Poprawna literatura, którą czyta się lekko i przyjemnie, klimat tu jest, tajemnica, trochę napięcia. Fajna rozrywkowa rzecz, ale i z niezłym pomysłem splecenia tego wszystkiego z ilustracjami. Zaczyna się, jak to horror i thriller ? niepozornie ? a potem rzecz nabiera tempa, mroku? Sekrety przeszłości, elementy fantastyczne, obyczajowa podbudowa, wszystko to jest tutaj, wszystko to kroczy drogą, jaką kroczą niemal wszystkie horrory. I może więcej tu odtwórstwa niż inwencji, więcej przemierzania znanych ścieżek i utartych szlaków, miast zobaczenia w nowe regiony, no ale fani opowieści grozy i thrillerów są do tego przyzwyczajeni, więc nie jest to duży powód do narzekań, choć można było lepiej to wykonać.

Ale i tak jest przyjemnie, i tak jest dobrze. rzecz nie straszy ? no mnie żadne horrory nie straszą, bywa ? ale potrafi zaintrygować. A te rysunki, czasem dziecinnie proste, choć i wtedy mroczne, czasem hiperrealistyczne i naprawdę nastrojowe budują klimat i sprawiają, że powieść wchodzi jeszcze lepiej. więc kto horrory lubi i ceni, może brać śmiało. Rewolucji nie ma, ale całkiem udane odtworzenie tego, co znamy i lubimy już tak.