Tajemnica lorda Listerdale'a

"Tajemnica lorda Listerdalea" to zbiór 12 różnych opowiadań autorstwa Agathy Christie. Jest to nieco inna odsłona autorki niż ta, którą do tej pory znałam. Te opowiadania nie skupiają się tylko na zbrodniach, lecz ich fenomen polega na zagadkowości oraz na zaskakujących zakończeniach. Znajdziemy tu zarówno historie bardziej romantyczne, jak i te z dreszczykiem. Dzięki różnorodnej tematyce z pewnością każdy znajdzie coś dla siebie, choć ja pokochałam każdą z tych historii tak samo.

Choć są to krótkie historie, są one jednocześnie dobrze dopracowane, dzięki czemu czyta się je przyjemnie, a krótka forma w niczym nie przeszkadza. Autorka zawarła w nich wszystko, co potrzebne, aby książkę dobrze się czytało. Tym samym udowodniła, że jest mistrzynią zarówno długich, jak i krótszych utworów literackich. Co ciekawe, ten zbiór pochodzi z początków twórczości Christie; pierwotnie każda z tych historii była publikowana oddzielnie na łamach brytyjskich czasopism. Dopiero później zostały wydane jako zbiór.

"Tajemnica lorda Listerdalea" to tytuł, przy którym możesz się zrelaksować i przenieść do klimatycznych czasów brytyjskich lat dwudziestych XX wieku. Dzięki lekkiej formie i subtelnemu humorowi spędzisz z tą książką świetny czas.

Polecam każdemu!

Opowiadania są jak koszyk pełen wiśni. Można trafić na dorodne, soczyste i smakowite, ale również na niedojrzałe i kwaśne. Każdy ma jednak swoje preferencje i to, co mnie nie posmakowało, innym może przypaść do gustu.

Wznowiona w styczniu tego roku w kolekcji jubileuszowej Agathy Christie ?Tajemnica lorda Listerdale?a? zawiera dwanaście opowiadań, dwanaście wisienek zdobiących tort jej twórczości. Łączy je niewątpliwie środowisko brytyjskiej arystokracji, w tym także jej zubożałych przedstawicieli oraz osób do niej aspirujących, a także mniej lub bardziej zawiłe zagadki kryminalne, które w finale zyskują wyjaśnienie. Różni je natomiast ton i ciężar tych historii.

Siłą słowa i sugestii zaintrygowało mnie dość mroczne opowiadanie nazwane idyllicznie ?Domek pod Słowikami?, które pokazuje, jak często niewiele wiemy o bliskich nam osobach. Uśmiech natomiast wywołały ?Metamorfoza Edwarda Robinsona?, udowadniająca, że w każdym drzemie potencjał do wielkich zmian, wystarczy jedynie iskra, by go rozniecić oraz ?Owocna niedziela?, w której skradziony naszyjnik prowadzi młodych bohaterów do moralnego dylematu i zaskakująco zabawnego finału. Niektóre z opowiadań mają wyraźnie przygodowy, czasem wręcz awanturniczy charakter, a w jednym z nich zupełnie nieoczekiwanie triumfuje czarny charakter.

Bardzo spodobał mi się również ?Szmaragd radży? nie tylko ze względu na nazwisko głównego bohatera, Jamesa Bonda, które pojawiło się w opowiadaniu Christie aż 27 lat przed publikacją ?Casino Royale? Iana Fleminga, ale przede wszystkim na płynącą z tej historii puentę, by nie oceniać książki po okładce czy raczej człowieka po ubiorze.

Jak wspominałam, znalazło się tu także kilka opowiadań, które wywarły na mnie mniejsze wrażenie. Jednak w każdym z nich autorka bawi się domysłami czytelnika, skłaniając go do typowania rozwiązania zagadki i jak zawsze nie tylko wciąga w wir intryg, ale także bawi, wzrusza i zaskakuje.