Tajemnica siódmej księgi

"Tajemnica siódmej księgi" Izabeli Szylko to kontynuacja przygód Alicji i Jerzego, które przeżywają podczas śledztwa związanego z zaginionym rękopisem Mikołaja Kopernika.

Rękopis zostaje odnaleziony, ale pojawia się nowy problem. Tekst księgi jest zaszyfrowany i tylko Alicja mogłaby złamać ten szyfr. Księga znajduje się w rękach amerykańskiego miliardera Victora McArskyego, któremu bardzo zależy na odczytaniu przesłania Kopernika. Mężczyzna jest gotowy na wiele, by uzyskać to, na czym mu zależy. Alicja jednak zniknęła...

Nadal czekają na nas różne ciekawostki historyczne i naukowe, które zgrabnie wplecione w fabułę uzupełniają rozgrywające się wydarzenia. Rozmowy bohaterów rozbudzają wyobraźnię i zaciekawiają, pozwalając snuć domysły o tym, jaki finał autorka przygotowała swoim czytelnikom.

Narracja w poszczególnych rozdziałach zmienia się, dzięki czemu mamy wgląd w działania nie tylko Victora i jego goryla Kozaka (ścigających Alę i Jurka), ale także Alicji i Jerzego. Znany nam już duet postanowił się bowiem spotkać w Stanach i spróbować odzyskać rękopis, aby wreszcie poznać jego treść. Jerzy bezpiecznie (czy aby na pewno?) czeka na przyjaciółkę w pewnej posiadłości, natomiast Alicja dwoi się i troi, aby podczas podróży do Ameryki wyjść cało z naprawdę wielu opresji.

Autorka w tym tomie zabiera czytelnika na inny kontynent i muszę przyznać, że fabuła bardzo na tym zabiegu zyskała. Nie mówiąc już o tym, że pisarka z pewnością musiała przepracować wszystkie wykorzystane miejsca akcji i sprawdzić wiele szczegółów, aby wszystko, o czym pisze, było realistyczne.

Okładki obu powieści określiłabym słowem intrygujące i zaskakujące. Klimat Pana Samochodzika wciąż na topie, styl młodzieżowy, szybka akcja i częste zwroty nie pozwalają się nudzić. Zdecydowanie przeczytajcie tę całkiem udaną kontynuację. Przecież musicie poznać treść zaginionej księgi Kopernika!

Tęskniliście za Indianą Jonesem? Teraz macie okazję poznać jego polską wersję!

Alicja nie może wybaczyć sobie utraty manuskryptu siódmej księgi De revolutionibus, której autorem był Mikołaj Kopernik. Dziewczyna znika, gdyż jej śladem wciąż podąża pewna grupa osób, dla której jej wiedza o tym wybitnym astronomie mogłaby ułatwić im rozszyfrowanie manuskryptu. A nie istnieje przecież lepsza zachęta do współpracy niż przymus, prawda... ?

Wszystkie osoby z otoczenia Alicji, które miały z nią jakąkolwiek styczność są zagrożone. Nowy właściciel manuskryptu nie spocznie, póki nie rozwiąże jego zagadki. Jak to mówią: "Po trupach do celu"...

Czy to możliwe, że tajemnicza księga naprawdę zawiera w sobie kolejne, rewolucyjne informacje? Czy Alicja odzyska manuskrypt? A może da się omamić pieniędzmi... ?

Choć nie należę do fanów książek przygodowych, to jakoś ta pozycja mnie do siebie zachęciła. Może to kwestia tego, że czasem warto wyjść ze swojej czytelniczej strefy komfortu i sięgnąć po zupełnie inny gatunek. Atutem był również fakt, iż Tajemnicę siódmej księgi napisała nasza polska autorka. A - jak wiadomo - "cudze chwalicie, swego nie znacie". Wyruszyłam więc w szaloną podróż z główną bohaterką i nie żałuję.

Alicja poświęciła większą część życia na badanie życiorysu i innych związanych z Mikołajem Kopernikiem informacji. Dlatego do tej pory nie może sobie wybaczyć, że nie pilnowała odpowiednio manuskryptu, dając się okraść. Co, jeżeli zawartość księgi mogła zrewolucjonizować całą wiedzę, jaką dotychczas posiadają? Manuskrypt przebywa obecnie w rękach pewnego amerykańskiego miliardera, który również ma wiele powodów, by zachęcić bohaterkę do współpracy. Sam nie da rady rozszyfrować treści. Rozpoczyna się prawdziwy wyścig.

Chociaż nie znam tomu pierwszego, nie zrobiło mi to specjalnej różnicy. Pani Szylko zadbała, by czytelnik otrzymał wszelkie niezbędne informacje, związane z poprzednim tomem. Nie spodziewałam się, że wewnątrz tej niezbyt pokaźnej książeczki czeka na mnie taki nawał wydarzeń. Akcja biegnie nieustannie, nie dając nam chwili na oddech. Wręcz czułam, jakbym sama musiała uciekać przed prześladowcą. A uwierzcie, była to niezwykle męcząca ucieczka.

Polubiłam główną bohaterkę, Alicję. Ta dziewczyna mimo dość nerdowskich zainteresowań, wcale taka nie jest. Ma głowę pełną pomysłów, a błyskotliwy umysł i niezwykły spryt tylko pomagają jej w wielokrotnym uniknięciu kłopotów. Naprawdę, większość uników, na które ona wpadła, w życiu nie przyszłoby mi do głowy. Przy tym jest bardzo normalna, rzeczywista - nie odczujecie, że to wymyślona postać.

Tajemnica siódmej księgi to bardzo dobra odskocznia od dnia codziennego, ale również od zwyczajowych lektur; przyspiesza bicie serca, zaś kolejne zagadki intensywnie zmuszają czytelnika do myślenia. Nie jest to lektura, o której zapomnicie zaraz po zakończeniu. W stylu pisania autorki jest coś takiego, co zwraca uwagę, ale również przyciąga. Może to lekkość pióra, może łatwość w snuciu zarówno intryg, jak i uników, nie wiem. W każdym razie na pewno nie będziecie się przy niej nudzić, zapewniam Was.

?Siedem gwiazd, siedem ksiąg, siedem kluczy, kluczem jest siedem.?

Nie jest to pierwsze spotkanie z twórczością Izabeli Szylko, wcześniej miałam okazję odbyć spotkanie z ?Damą z blizną?, które zakończyło się niespodzianką i zachęciło do sięgnięcia po inne książki autorki. Kiedy brałam się za ?Tajemnicę siódmej księgi? nie miałam pojęcia, że to drugi tom sensacyjnej serii, dlatego początkowo obawiałam się, czy uda się w pełni zgrać ze scenariuszem zdarzeń. Niepotrzebne obawy, autorka z wyczuciem czasu i miejsca nadrabiała ewentualną niewiedzę czytelnika, zatem czułam się komfortowo. Poszukiwania zaginionego rękopisu Mikołaja Kopernika, zapomniany list będący przesłaniem skrywającym niesamowitą tajemnicę, pismo Leonarda da Vinci do wybitnego polskiego astronoma.

W drugim tomie kontynuacja ciągu niebezpieczeństw i odkrywania klucza prowadzącego poprzez szyfr do prawdy. Intryga ciekawa, chociaż mogła być bardziej rozbudowana, wówczas jeszcze mocniej trzymałaby w napięciu. Nadmiar opisów konsumpcji niepotrzebnie spowalniał akcję, pod koniec powieści miałam wrażenie, że to fakt jedzenia wysuwa się na pierwszy plan w fabule zamiast atrakcyjne incydenty. Przekonujący realizm charakterystyki miejsc. Podobała mi się wymieszana narracja z perspektywy różnych postaci. Co prawda, Jerzy Adams nie dorównywał Alicji Korwin-Szymanowskiej pod wieloma względami, jednak ta odmienność wychodziła parze na plus. Czasem brakowało płynności, pojawiły się drobne niekonsekwencje, ale to marginalne zastrzeżenia wobec powieści. Fantastycznie rozpisane zakończenie, dałam się zaskoczyć pojawiającymi się w nim elementami, szalona interpretacja zdarzeń, ale jakże efektowna dla wyobraźni. Smakowita powieść, apetyczne danie zgrabnie skonstruowanej intrygi, chociaż przydałoby się więcej ostrych nut, podlane subtelnym smakiem musującego wina sensacji, udekorowane barwnymi akcentami charakterystyki bohaterów. Zachęcam do poznania "Tajemnicy siódmej księgi", autorka wzmocniła pióro, użyła wabiącego atramentu, nakreśliła udane sceny.