Tajemnicza Polska Niewyjaśnione historie, zapomniane skarby, sensacyjne odkrycia

Często jesteśmy przekonani, że tak wiele wiemy o swojej ojczyźnie. Znamy tajemnicze miejsca i zakamarki, poznaliśmy narodowe skarby. Nic z tych rzeczy. Właśnie reportaż Jakuba Kuzy mnie w tym upewnił. Jak jeszcze mało wiem o zagadkach i tajemniczych miejscach, do których warto zajrzeć i odwiedzić. Nie wspomina się o nich często w literaturze podróżniczej, omija się je celowo lub z niewiedzy. Ale autor pozwolił nadrobić nam zaległości i zabrał w podróż po Polsce. Podróż, jakiej dotychczas nie mieliśmy okazji odbyć. A więc mocny oddech i przed siebie ?
Trzynaście nieoczekiwanych i tajemniczych miejsc. Nieodkrytych i mało znanych. Gdzie się takie miejsca znajdują? Otóż te tajemne zakątki to np. Truso, Ślęża, Wiślica, Chwarszczany, Środa Śląska, Kock, Zgierz, Wierszalin, Toruń, Wałbrzych. To miejsca z bogatą historią, bardzo ciekawą i zapierającą dech w piersiach. Autor snuje opowieści o historii tych miejsc, opierając się zarówno na dokumentach, jak i rozmowach z mieszkańcami tych okolic, którzy pamiętają wydarzenia z przeszłości, jak też niekiedy dzielą się informacjami przekazanymi im przez przodków.
Relacje z pobytu w tych zakątkach autor przekazuje bardzo jasnym i czytelnym językiem, z ciekawością brnie się dalej będąc żądnym wiedzy i ciekawych informacji. A dodatkowo wszystko jest urozmaicone pięknymi i fascynującymi zdjęciami. Niektóre z opisywanych miejsc są blisko mojego miejsca zamieszkania, więc wiem co nieco o nich. Np. miałam okazję kilkukrotnie oglądać skarb średzki i piać z zachwytu. Robi niesamowite wrażenie, każdego do odwiedzenia małego miasteczka na Dolnym Śląsku, Środy Śląskiej, i miejscowego muzeum.
Nie będę zdradzać więcej szczegółów, warto samemu odwiedzić te cudowne regiony. Są one szczelnie ukryte w naszym pięknym kraju, informacje o nich nie kuszą nas z pierwszych stron poradników podróżniczych. Szkoda ich tam szukać, stracony czas, który lepiej przeznaczyć na wędrówki na obrzeża Polski.
w niezapomnianą podróż po naszym pięknym kraju, szczególnie do miejsc, które trudno znaleźć w oficjalnych opracowaniach o Polsce. Trochę historii, szczypta tajemniczości, namiastka sensacyjnych odkryć i głęboko ukrytych skarbów ? Czy można oczekiwać więcej?
Polecam, znakomity przewodnik zarówno dla tych, którzy znają Polskę wzdłuż i wszech, jak i dla tych, dla których nasz kraj nadal owiany jest aurą tajemniczości i nieodkrytych miejsc ?

Twórczość Pana Jakuba Kuzy do tej pory nie była mi znana.

Postanowiłam, że zechce się zagłębić w poruszane przez niego opisane obszary tematyczne, które pozostawiają wiele śladów do odkrycia na czele wraz z nim.

Uważam, że można autorowi zaufać na tyle, że wyruszenie we wspólną książkową geograficzną podróż to będzie mile spędzony czas na poszukiwanie odpowiedzi na pytania związane, co skrywa się pod interesująco nadanym książce tytule pt. Tajemnicza Polska. Niewyjaśnione historie, zapomniane skarby, sensacyjne odkrycia.

Na samym początku zwróciłam uwagę, w jaki sposób autor podjął się niełatwemu dla wielu osób do realizacji zadaniu, gdyby mogły go przedstawić go z własnej perspektywy podróżniczych doświadczeń, a jest to zebrana bogato opracowana bibliografia, spis źródeł fotografii, krótki wstęp, jak i również jest autorem fotografii okładki, dokonywał wyboru odpowiednich ilustracji, aby każdy czytelnik zapoznający się z nimi mógł odczytać zawartą w niej cenną informację na temat opisywanych miejsc.

Podoba mi się postawa szczerości autora wobec wyrażanych opinii przez czytelnika związana z poruszanymi przez niego tematycznymi zagadnieniami geograficznymi zamieszczonymi w rozdziałach. Zauważalne jest to w słowie wstępnym oraz epilogach znajdujących się na samym końcu, w co poniektórych rozdziałach. Czytelnik może dzięki temu przekonać się, czy miejsce odwiedzane przez autora istnieje, czy nie zmieniło nazwy podczas czasu kiedy tworzone były informacje do tej książki.

Fascynujące jest to, że gdy czyta, się tę książkę to jest w niej coś wyjątkowego, coś, co lubię, że skrywane fakty zostają ujawnione, nazywane po imieniu, ot tak po prostu, a nie, że opisywane zbyt ogólnikowo i dzięki temu książka ta zyskuje na wyrazistym przekazie.

Przedstawiony jest zarys pracy autora nad książką, jak powstawała, notatki, sięganie do źródeł wiedzy u przewodników uważam za bardzo dobry pomysł.

Być może każdy czytelnik lubiący poznawać zakamarki nieznanej do tej pory tajemniczej Polski będzie mógł zaczerpnąć więcej wiedzy, a z czasem uśmiechnie się, gdyż powróci do przeszłości, którą zna ze słyszenia, a dla młodego odbiorcy książka ta będzie stanowiła ciekawą historię.

Polecam przeczytać tę książkę.