Tajemniczy opiekun (twarda)

Siedemnastoletnia Agata Abbot to wychowanka Domu Wychowawczego im. Johna Griera, która nie mając zbytnich perspektyw na przyszłość pomaga w opiece nad młodszymi mieszkańcami sierocińca. Jej los jednak niespodziewanie odmienia się w dniu, gdy jeden z dobroczyńców sierocińca zwraca uwagę na jej talent pisarski i postanawia opłacić jej stypendium umożliwiające ukończenie studiów. Ma on jednak kilka warunków ? pragnie pozostać anonimowy, a Agata musi co miesiąc listownie informować go o postępach w nauce. Comiesięczne listy szybko jednak przeradzają się w dużo częstsza korespondencję (choć jednostronną), w którym dziewczyna opowiada o swoich codziennych troskach i przygodach, jednocześnie szukając sposobu na poznanie tożsamości tajemniczego opiekuna.

Jean Webster zabiera czytelniku w pełną humoru opowieści zawartą na kartach listów wysyłanych przez Agę Abbot do tytułowego tajemniczego opiekuna. Całość ma charakter epizodyczny i prowadzi nas przez okres nauki w college?u Agi, co ważniejsze jednak napisana jest z niesamowitym urokiem i pełna humoru. Autorka co rusz bawi się stylem i formą, w końcu jak przystało na aspirującą do zostania pisarką główną bohaterką jest to nad wyraz wskazane. Sama Aga jest zaś postacią pełną energii, której wszędzie pełno i która nigdy się nie poddaje. I choć bywa ona naiwna, łatwo idzie wybaczyć jej głupotki ? to postać nad wyraz sympatyczna, której z przyjemnością towarzyszy się w jej perypetiach.

Wydanie ilustrowane, które niedawno trafiło za sprawa wydawnictwa MG do rąk czytelników, prezentuje się naprawdę ładnie i idealnie komponuje się z innymi tytułami z serii ilustrowanych klasyków. Sama książka zaś zawiera w sobie proste ilustracje samej autorki, które stanowią uroczy dodatek do lektury. Książkę polecam Wam również w formie audiobooka czytanego przez Agnieszkę Łopacką, który znajdziecie na stronie Audioteki. Lektorka fenomenalnie wczuła się w rolę Agaty Abbot i idealnie oddaje targające bohaterką emocje. Słuchało się tego z prawdziwą przyjemnością i z szerokim uśmiechem na twarzy.

Jeżeli miałabym się już do czegoś przyczepić to ogromnie żałuję tego, w jaki sposób przetłumaczono polski tytuł ? oryginalny ,,Daddy-Long-Leg?? po prostu idealnie pasuje do treści książki i nie obraziłabym się za naszego polskiego Długonogiego Pająka. Ta humorystyczna ksywka jaką nadała główna bohaterka swojemu anonimowemu opiekunowi w pełni oddaje humor bijący z każdej strony.

O ,,Tajemniczym opiekunie?? nie potrafię powiedzieć inaczej niż była to przesympatyczna lektura. Lekka, nieco zakręcona, pełna humoru i choć jej zakończenie jest łatwe do przewidzenia, zupełnie nie psuje to radości z lektury. Spędziłam przy tej książce kilka naprawdę przyjemnych chwil i szczerze polecam wszystkim, którzy potrzebują czegoś lekkiego na poprawę humoru ? Aga Abbot z pewnością podoła temu zadaniu.

"Tajemniczy opiekun" Jean Webster

Agata Abbot to nastolatka powoli wchodząca w dorosłość. Całe dotychczasowe życie spędziła ona za murami sierocińca. Nagle jeden ze sponsorów, opiekunów placówki odkrywa ogromny talent dziewczyny i postanawia ufundować jej stypendium, które umożliwi ukończenie studiów. Jest jeden warunek ? Agata musi pisać sprawozdania o swoich postępach w nauce, relacjach z rówieśnikami i życiu na uniwersytecie.
"Tajemniczy opiekun" jest powieścią zaliczaną już do kanonu klasyki literatury młodzieżowej. Zapewne każdy z nas, gdy słyszy słowo "klasyk literatury" przed oczami stawia sobie dzieło, które jest mądre, erudycyjne, niesie za sobą pewne wartości, ma szansę zmienić konkretną sferę życia na lepszą, zawiera dogłębne przesłanie czy chociaż funduje czytelnikowi kawał świetnej, porządnej książki, a która stanowi jednocześnie dobrą zabawę. Czy jestem w stanie którymś z wypisanych powyżej przymiotników opisać utwór Webstera? Odpowiedź jest jedna ? nie.
Opowieść, jaką skonstruował Jean Webster, przedstawiona jest w formie epistolarnej. Książka składa się z krótkiego wstępu, w którym poznajemy historię głównej bohaterki, a po którym przechodzimy do listów pisanych przez Agatę do tytułowego tajemniczego opiekuna. Każdy list to krótka notatka z dnia dziewczyny spędzonego w collageu, gdzie cały czas zwraca się bezpośrednio do adresata, w tym wypadku do swojego dobroczyńcy. Epistoły cechuje przeraźliwa infantylność, dziecięca naiwność, prostota, a wręcz prostactwo wypowiedzi, co definitywnie nie powinno mieć miejsca w listach pisanych przez osobę prawie dorosłą.
Niestety przez całą książkę mamy do czynienia z idealizowaniem rzeczywistości, koloryzowaniem historii, ubarwianiem. Na bardzo niskim poziomie uplasowała się kreacja bohaterki, która jest gloryfikowana, wysławiana przez wielkość swojego umysłu, lecz tej mądrości po listach wywnioskować nie można. Jedyne, co da się stwierdzić po lekturze to to, że Agata ma mentalność dziecka, które nie ukończyło szkoły podstawowej. Przyznam, że gdy czytałem tę powieść poziom mojego zażenowania, wprawił mnie w osłupienie.
Webster stworzył historię do bólu "cukierkową", beznamiętną, zafałszowaną i zniekształconą do cna. "Tajemniczy opiekun" sprawił, że zastanowiłem się nad tym, jakim cudem ta powieść otrzymała zaszczytny tytuł klasyka literatury, bo według mnie kompletnie na niego nie zasługuje. Jednak nawet w klasykach przeznaczonych typowo dla młodszych odbiorców, powinno zawrzeć się prawdy o świecie, który nie zawsze sprzyja ludziom, ale los nieustannie rzuca kłody pod nogi.
Mimo wszystkich swoich wad "Tajemniczy opiekun" jest jedną z tych rozczulających opowiastek, które przenoszą nas do czasów wczesnego dzieciństwa pozbawionego trosk i zmartwień; przywodzi na myśl głupiutkie, prostoduszne historyjki.
?3/10

...