Ten głód (twarda)

?Ten głód? to debiut na scenie literackiej, cechuje go doskonała kreacja głównej bohaterki jaki i wysublimowany język autorki.

Narracja prowadzona jest w pierwszej osobie, z perspektywy Dorothy Daniels, która snuje swą opowieść zza więziennych krat, gdzie spędzi resztę życia. Od samego początku wiemy jaki finał ma ta historia, lecz jesteśmy powoli prowadzeni, przez zgrabnie połączoną przeszłość i teraźniejszość, by poznać jak Dorothy została ujęta. Opowieść jest bogata w szczegółowe, dosadne i krwawe opisy, a wszystko to ubrane w barwny język, okraszony groteską i ironicznymi anegdotami. Powieść jest nasycona seksem, mężczyznami, feminizmem, ale i opisami smakowitych dań. Ciekawy sposób tytułowania rozdziałów nazwami potraw, które nawiązują do przedstawianej historii. Dorothy to krytyczka kulinarna, zresztą bardzo znana i ceniona, dlatego mamy tak wiele porównań do wykwintnych potraw. Jest ona samolubną, niezależną, silną kobietą, która wie jak wykorzystać swój potencjał by osiągnąć cele. Ofiary mało dla niej znaczą, są kawałkiem mięsa, które często stawało się jej posiłkiem. Dorothy, w swojej historii dokładnie zarysowuje nam również tło społeczno-polityczne, jakie zmiany zachodzą w świecie i jakie mają skutki na branżę w której działa.

?Je­stem mo­nar­chem wśród psy­cho­pa­tów, dużym, pięk­nym rudym mo­ty­lem, który macha skrzy­dła­mi, kiedy się po­si­la?

?Ten głód? to doskonały debiut łączący w sobie najlepsze cechy kilku gatunków. Podróż przez mroczne zakamarki umysłu i ludzkiej psychiki. Powieść wciąga i szokuje. Oczywiście, czekam na kolejną ucztę literacką!

Spojrzeć na miłość przez pryzmat śmierci: ?Miłość to rozwlekłe westchnienie śmierci i nikt nigdy nie przetłumaczy mi, że jest inaczej?. Powiedzieć o sobie psychopatka i poczuć z tego dumę: ?Jestem psychopatką, dlatego pilni doktoranci psychologii i kryminalistyki słusznie mnie badają (?) ich zainteresowanie wciąż mi pochlebia i będę robić wszystko, aby nie osłabło.? Prowadzić nonkonformistyczny styl życia i bycia, dopisać do tego ?inteligencję, która onieśmiela? i brak sumienia. Tak prezentuje się portret psychologiczny głównej bohaterki- Dorothy Daniels, która przyrządza najdoskonalsze posiłki, jest fenomenalną krytyczką kulinarną, ale? skazaną na karę więzienia seryjną morderczynią. Cierpieć w imię swojej sztuki?. To takie intymne przeżycie- być świadkiem czyjejś śmierć. Orgazm jest rzeczą powszechna, każda kobieta w pewnym wieku widziała ich tysiące, ale śmierć? Tak rzadko zdarza nam się widzieć, jak mężczyzna umiera. Osobiście miałam ten przywilej?. "Ten głód" to niesamowicie intrygująca lektura. Pamiętnik / spowiedź- historia zbrodni opowiada zza krat fascynuje i przeraża. Pierwszy raz spojrzałam na śmierć z kulinarnego punktu widzenia. Piękny, metaforyczny język, spokój w relacjonowaniu tego, co powinno przerażać, finezyjne ujęcie życia, portret niesamowicie skomplikowanej duchowo kobiety. Są ciary, jest namiętność, miłość, lubieżność, pragnienie? ?Pocałunek jest preludium do kanibalizmu?. Bardzo ekscentryczna lektura! Ciekawe doświadczenie literackie, które szybko pochłonęłam i szczerze polecam.