Ten pierwszy ostatni dzień

Po tym, jak ?nasz ostatni dzień? mnie nie zachwycił do tego prequela podeszłam z pewnymi oczekiwaniami i jednocześnie z otwartą głową.I chociaż w moich wyobrażeniach spodziewałam się jak ta historia może się potoczyć,to to,co rzeczywiście dostałam było dla mnie tak bardzo niespodziewane,że wręcz nie byłam na to gotowa,ile niespodzianek mnie tu czeka.A jedną z największych niespodzianek,jakie mnie w tej książce spotkały byli główni bohaterowie.Pokochałam Valentino i Oriona już od pierwszej strony,bo są typem bohaterów,z którymi mogłabym się zaprzyjaźnić i kroczyć przez życie.Ale z wielkim bólem skończyłam tę książkę z myślą,że są to bohaterowie,którzy zasłużyli na więcej czasu razem,zasłużyli by ich los potoczył się całkowicie inaczej,bo ich historia była taka piękna-to poświęcenia,ta przyjaźń,ta miłość-chciałabym,żeby mogło to trwać dużo dłużej,chociaż jeszcze przez kilka rozdziałów.Bo gdy dotarłam do samego końca usłyszałam dźwięk pękającego serca,mojego serca,które zdało sobie sprawę,że rzeczywiście to koniec i nie będzie nic więcej,przez co wylałam takie może łez? I,mimo że niektórymi miejscami za mało się tu dzieje i przez początek trzeba przebrnąć,to jest to niesamowita historia pełna piękna z mnóstwem niespodzianek do odkrycia.

??????

,,Nie jesteś nic winien ludziom, którzy nie chcą patrzeć na twoje szczęście".

(fragment książki)

°
Valentino przeprowadza się do Nowego Jorku, by rozpocząć nowe wspaniałe życie, z dala od niewspierających rodziców.

Orion od dziecka wyślizguje się śmierci, wciąż mając nadzieję, że jego chore serce pozwoli mu jeszcze trochę pożyć.

Spotykają się przed północą na Times Square w momencie, gdy Prognoza Śmierci wykonuje pierwsze telefony. Prognoza jest zupełnie nowym, wzbudzającym kontrowersje przedsięwzięciem, a każdy, do kogo zadzwonią, umrze jeszcze tego samego dnia.

????????

Sięgnęłam po ten prequel z dużym zainteresowaniem, ponieważ ,,Nasz ostatni dzień" bardzo mi się podobał i chciałam poznać początki funkcjonowania Prognozy Śmierci.

Adam Silvera stworzył kolejną wciągającą i wzruszającą powieść, która uczy, że każdy człowiek, choćbyśmy znali go tylko jeden dzień, może wywrzeć ogromny wpływ na nas i nasze życie.

Narracja prowadzona jest głównie z perspektywy Valentina i Oriona, ale pojawiają się też krótkie wstawki z punktu widzenia pobocznych postaci. Oceniam to bardzo na plus i uważam, że dzięki temu książka była o wiele ciekawsza, zwłaszcza gdy losy bohaterów się splatały. Cieszę się, że mimo kilku przewidywalnych aspektów autorowi udało się mnie też zaskoczyć. Podobały mi się też subtelne nawiązania do ,,Naszego ostatniego dnia".

Jestem zachwycona tą książką!

??????

TW: homofobia, przemoc domowa

Kilka godzin temu udało mi się skończyć "Ten pierwszy ostatni dzień" Adama Silvery. Tylko czy mogę zaliczyć książkę do przeczytanych, jeśli przez połowę czasu oczy miałam wypełnione łzami tak, że rozmazywał mi się tekst? To był mój powrót do ukochanego autora po latach i przypomniał mi, za co tak go cenię.

Times Square. Godzina 00:00. Wielka impreza na cześć otwarcia programu Prognoza Śmierci, który jest w stanie przewidzieć dzień śmierci danego człowieka i poinformować go o tym wcześniej, żeby miał szansę jak najowocniej spędzić swój ostatni dzień. To właśnie w takich warunkach spotyka się dwóch chłopaków. Valentino zaczyna nowe życie w mieście pełnym perspektyw. Orion czuję, że jego niedługo się skończy ze względu na chore serce. Informacja, którą otrzyma jeden z nich odmieni ich życie, ale też stanie się okazją do nawiązania relacji, która zmieni ich jako jednostki. Czy w ostatni dzień jest szansa na znalezienie bratniej duszy?

Co ta książka ze mną zrobiła! Sprawiła, że w jednym momencie płakałam, w drugim się śmiałam, a czasami jedno i drugie. Valentino, Orion i ich relacja skradli moje serce. Niektórzy mogliby uważa, że uczucie między nimi zawiązało się zbyt szybko, ale ja sądzę, że kiedy odczuwa się presję czasu, którego jest coraz mniej, nie marnuje się go na analizowanie wszystkich za i przeciw tylko żyje się chwilą.

Książkę można czytać bez znajomości "Nasz ostatni dzień", ale na fanów tamtej historii czeka nielada gratka. Zdradzę tylko, że będziecie mogli wrócić do ukochanych bohaterów i poznać ich z innej, młodszej perspektywy. Adam Silvera ma talent do splatania ze sobą wielu wątków. I świetnie się bawiłam, widząc, jak historie wszystkich bohaterów się ze sobą łączą w bardziej lub mniej oczywisty sposób.

"Ten pierwszy ostatni dzień" to też idealna lektura dla wszystkich zafascynowanych Nowym Jorkiem, bo wraz z bohaterami można wybrać się we wspaniałą podróż do jego najbardziej charakterystycznych miejsc.

W tej książce autor poświęca też więcej uwagi samej Prognozie Śmierci, jej założycielowi i niezbyt pozytywnym początkom, a także nastrojom z nią związanych. Cieszę się, że zdecydował się na rozwinięcie tego fascynującego wątku.

Adam Silvera w tym prequelu połączył wszystko, co kocham w jego twórczości. Łamiące serce historie osób, które czekają na śmierć, bądź straciły bliskich mieszają się tu z humorem, a mimo że akcja obejmuje tylko jeden dzień, bohaterowie są tak charyzmatyczni, że kocha się ich od pierwszej strony. Oczywiście skończyłam czytanie zalana łzami, więc myślę, że nie ma lepszej rekomendacji, szczególnie jeśli szukacie książki, która złamie wam serce, potem je poskłada, a potem złamie jeszcze mocniej.