Teściowa

Rozwód Moi Herngren był świetną pozycją, której lektura skutecznie zajęła moje myśli na dłuższy czas. Z miejsca postanowiłam sięgnąć po tom drugi serii Sceny z życia rodzinnego - czy Teściowa zdołała dorównać swojej poprzedniczce? O tym w tej recenzji.

Relacje Asy i jej syna ulegają gwałtownej zmianie, kiedy w ich życiu pojawia się nowa osoba - dziewczyna Andreasa. Matka nie do końca potrafi pogodzić się z takim stanem rzeczy, ale stara się nawiązać więź z nową synową - mimo tego, młodzi traktują ją jak wroga. Kiedy kobieta dowiaduje się o czymś, o czym nie powinna, dochodzi do eskalacji konfliktu. Rozpoczynają się wzajemne oskarżenia, pretensje i brak zrozumienia. Asa musi przyzwyczaić się do myśli, że jest już najważniejszą osobą w życiu syna. Jak trudne mogą być relacje między teściową a synową? Jak wpływa to na całą rodzinę?

Rozpoczynając lekturę tej pozycji, nastawiona byłam na coś, co zaskoczy i wciągnie mnie równie mocno, co Rozwód. No i cóż, poniekąd tak się stało, choć przyznaję, że musiałam przyzwyczaić się do myśli, że tutaj otrzymuję zupełnie innych bohaterów, których nie spotkałam w poprzedniej części serii.

Główną bohaterką jest tutaj Asa, która nie do końca potrafi pogodzić się z nowym stanem rzeczy. No bo, jak to ? syn już nie chce spędzać czasu ze swoją matką, tylko wybiera dziewczynę? Przyznaję, że jej zachowanie momentami wzbudzało moją irytację, jednak gdzieś tam potrafiłam ją zrozumieć. Życie Asy nie było usłane różami, co poskutkowało tym, że jej stosunek do syna momentami wyglądał dość... zaborczo. Trzeba jednak przyznać, że kreacja tej bohaterki wyszła autorce bardzo dobrze, co doceniam.

Równie dobrze został ukazany Andreas, który stanowił pewnego rodzaju przeciwwagę dla postaci Asy. On bardzo mocno związany był ze swoją matką, ale pewne zachowania zaczęły i jego wytrącać z równowagi, czemu się oczywiście nie dziwię. Jego relacja z matką, ale i ta druga ? z dziewczyną zostały przedstawione bardzo ciekawie i stawiając je obok siebie, tworzy się interesujący obraz całej trójki.

Moa Herngren w swojej drugiej powieści postanowiła przedstawić trudną relację na linii teściowa-synowa. Jak pogodzić obie, właściwie obce sobie kobiety, które kochają jednego mężczyznę? Trzeba przyznać, że to naprawdę trudna sztuka, a autorce udało się ten temat przedstawić w ciekawy sposób. Sam jednak ten motyw sprawił, że przez dłuższy czas zastanawiałam się nad tym, dlaczego dokładnie tak to się wszystko dzieje, chociaż każda matka przecież wie, że koniec końców będzie musiała oddać syna w inne kobiece ręce ? tak mówiąc bardzo prostym językiem.

Teściowa to naprawdę dobra powieść, której lektura nie należała do tych najlżejszych, ale mimo wszystko uważam ją za wartą uwagi. Choć to Rozwód bardziej zdobył moją sympatię, to i Teściowa zasługuje na wysoką ocenę. To taka powieść, którą się czyta momentami z zapartym tchem, a zakończenie może zaskoczyć. Jednak takie właśnie jest życie ? kiedy wydaje się, że wszystko już będzie szło ku dobremu, zawsze trafi się coś, co całkowicie zmieni bieg wydarzeń.

Jeżeli poszukujecie dobrej powieści obyczajowej z nutą dramatu, to ta będzie idealnym wyborem.

Asa jest samotną matką i przez lata była bardzo blisko ze swoim synem. Jednak ich związek, który Asa uważała za coś oczywistego, zmienia się, gdy syn poznaje nową dziewczynę, Josefin. Asa robi wszystko, co w jej mocy, aby nawiązać więź z synową i pomóc młodym, mając jak najlepsze intencje. Młodzi traktują matkę jak intruza ? przynajmniej ona odnosi takie wrażenie. Gdy Asa popełnia błąd, odkrywa przypadkiem coś, o czym miała nie wiedzieć i nie zostanie jej to wybaczone. Dochodzi do otwartego konfliktu, który dzieli rodzinę. Jak mówi stare przysłowie, "Dobrymi chęciami piekło jest wybrukowane" ? w przypadku rodziny Asy się to potwierdziło i dobre intencje matki niestety nie wystarczyły, by jej działania przyniosły pozytywne skutki. Bywa, że relacje między synową a teściową nie układają się najlepiej; coś je od siebie odstręcza i nic ani nikt tego nie zmieni.

Bohaterowie powieści to ludzie, którzy doświadczyli wielu trudnych momentów w życiu, a brak umiejętności prawidłowej komunikacji sprawia, że zamiast się zrozumieć, nieustannie się krzywdzą. Konflikty między nimi okazują się złożone i mają liczne przyczyny.

Moa Hrngrsten udowodniła, że można napisać książkę, stworzyć historię i wykreować bohaterów w taki sposób, że powieść obyczajową czyta się niczym najlepszy thriller.

Asa nie ma kontaktu ani ze swoim synem, ani z jedynym wnukiem, a tym bardziej z synową, Josefin. Cierpi z tego powodu i zastanawia się, kto zawinił, że relacje z najbliższymi ułożyły się w taki sposób. Z jej rozważań wyłania się obraz kobiety samotnej, łaknącej akceptacji i miłości. Po tym, jak mąż zostawił ją dla innej kobiety, przelała wszystkie swoje uczucia na Andreasa. Kiedy jej syn związał się z Heidi, Asa traktowała ją jak córkę. Cała trójka miała dobre relacje, a syn i jego dziewczyna często odwiedzali dom, dotrzymując Asie towarzystwa. Wszystko zmieniło się, gdy Andreas rozstał się z Heidi i związał z Josefin, córką najbliższej przyjaciółki Asy. Kobieta od początku nie była zadowolona z takiego obrotu spraw, ale starała się robić dobrą minę do złej gry i zaakceptować sytuację.

Problemy zaczęły się, gdy młodzi, za namową Asy, wprowadzili się do jej domu. Sytuacja szybko się skomplikowała, a wzajemnym pretensjom nie było końca. Nie wiadomo, czy młodzi faktycznie zachowywali się tak, jak Asa to zapamiętała, czy też ona sama była winna zaistniałej sytuacji. Każda jej próba naprawienia relacji z młodymi tylko pogłębiała konflikt. Asa podświadomie obwiniała zamkniętą w sobie Josefinę za wszystkie problemy. W swoim odczuciu starała się, jak mogła pomóc młodym, ale oni odbierali to jako ingerencję w ich sprawy i zarzucali jej, że nie potrafi pogodzić się z tym, że nie jest już najważniejsza, a wszystko, co robiła, było dla jej własnego dobra, nie dla nich. Była postrzegana jako osoba obrażająca się na każdego, kto próbował się jej sprzeciwić. Asa wciąż analizuje całą sytuację i swoje życie. Czasami się obwinia, a czasami usprawiedliwia. Czuje się zdradzona i opuszczona przez wszystkich, włącznie z przyjaciółką.

"Teściowa" to poruszający dramat o konflikcie, który rozbił rodzinę. Główny motyw powieści to odwieczny dylemat: czy teściowa i synowa mogą się porozumieć? Czy miłość do tego samego mężczyzny musi je dzielić? Zarówno teściowa, jak i synowa w tej książce są przedstawione jako egoistyczne i emocjonalnie niedojrzałe manipulatorki. Chwilami byłam zdumiona, jak mogły się tak zachowywać bez jakichkolwiek zahamowań, ale jednocześnie czułam współczucie do obu, ponieważ były niezrozumiane przez otoczenie. Pytanie, czy tak naprawdę pragnęły tego zrozumienia?

"Teściowa" to książka, w której czytelnik nieustannie będzie się przechylał to na jedną lub drugą stronę, w zależności od własnych doświadczeń życiowych. Czułam się, jakbym siedziała na wahadle: odczuwałam współczucie dla Asy, niechęć do Josefin, a Andreasem miałam ochotę potrząsnąć i powiedzieć mu, żeby się ogarnął. Jednak nikt w tej książce nie jest jednoznacznie czarno-biały, a podczas lektury nasuwały mi się pytania: Gdzie kończy się troska i pomoc, a zaczyna toksyczność? Gdzie kończą się dobre intencje, a zaczyna manipulacja mająca na celu zaspokojenie własnych emocjonalnych potrzeb? To także książka o pozornej komunikacji i jej braku. Paradoksalnie, główna bohaterka Asa jest specjalistką od komunikacji.

Bardzo dobrze napisana powieść o relacjach między ?są, jej synem Andreasem i jego partnerką Josefiną. Smutne jest, że tak łatwo można się źle zrozumieć, nawet gdy naprawdę chce się tylko dobra dla innych. Historia wydaje się niezwykle realna, zarówno ze względu na bohaterów, jak i dialogi. Moa Herngren naprawdę wniknęła w psychikę swoich postaci, a przedstawienie wydarzeń z różnych perspektyw wzbogaca całą historię.

Istniejące stereotypy o trudnych relacjach teściowa - synowa mają w sobie ziarno prawdy. Często relacje te, chociaż nie zawsze, są napięte i bardzo emocjonalne. Te kobiety walczą o uwagę tego samego mężczyzny: syna - męża. Jest przykre, że nie zawsze mogą one dojść do porozumienia i żyć w zgodzie, dla dobra całej rodziny. A jakie relacje rodzinne są w najnowszej powieści Moa Herngren Teściowa? Warto się przekonać już teraz.
Asa samotnie wychowywała syna, po tym, jak mąż ją opuścił i założył drugą rodzinę. Łączyła ją z synem szczególna więź, mieli tylko siebie. Jednak Andreas dorasta i poznaje Josephin. Ktoś obcy, ktoś trzeci, wkracza między matkę i syna. Syn coraz większą uwagę poświęca żonie, jest to oczywiste. Matka nie może pogodzić się z takim obrotem sprawy, chce być blisko młodych. Proponuje im wspólne mieszkanie, jednak jak się później okaże nie było to najlepsze rozwiązanie. Między nimi zaczynają się nieporozumienia i niedopowiedzenia. Młodzi ignorują matkę, można odnieść wrażenie, że im przeszkadza. Kobieta czuje się odtrącona. Gdy na świecie pojawia się wnuk, syn z synową ograniczają matce kontakty z nim. Nie chcą, aby się wtrącała i angażowała w ich życie rodzinne. Dosłownie zabraniają jej kontaktu z rodziną. Jak te zakazy i odizolowanie teściowej od rodziny na nią wpłyną? Czy będzie w stanie zaakceptować decyzję syna i się z nią pogodzić? Czy też mimo wszystko będzie nadal się zbytnio angażować w ich osobiste relacje? A może wspólnie przełamią wzajemne niechęci i się zjednoczą w imię dobra wszystkich, zwłaszcza małego dziecka?
Teściowa to ciekawa, ale i dość trudna i bolesna opowieść o relacjach rodzinnych, zwłaszcza między synową a teściową. To historia trudnej miłości, zarówno tej rodzicielskiej, jak i tej małżeńskiej. Autorka dotyka tematów bardzo ważnych i rzeczywistych, miłości i szczęścia, przebaczania i zaufania. Jakie to ważne, aby te zasady rządziły w każdej rodzinie, byłoby mniej nieszczęść, nieporozumień i kłopotów. Jednak tylko w idealnym świecie jest błogie szczęście i ogrom pomyślności. Ale ukazuje też, że w rodzinie są wielkie tajemnice i intrygi, które stawiają ją w niekorzystnym świetle. Kłamstwa zawsze są ogniskiem nieporozumień i zła.
Fabuła jest przedstawiona z trzech perspektyw. Co to sprawia? Dzięki temu zabiegowi mamy lepszy ogląd na całą fabułę, nie jesteśmy skazani na jednego tylko narratora. Możemy wyrobić sobie zdanie na temat wzajemnych relacji, jesteśmy bliżej poznania prawdy o ich relacjach, wiemy, kto jakimi kieruje się racjami. Przyznam, że mnie ta opowieść zasmuciła bardzo. Niekorzystnie, w moim odczuciu, został przedstawiony syn i jego małżonka. Niewdzięczni egoiści i myślący tylko o sobie. Nie mający szacunku dla matki, nieważne jaka ona jest. Ale to zawsze matka. Ale karma zawsze wraca, często w najmniej oczekiwanym momencie.
Bardzo potrzebna lektura, bez względu na czasy, w jakich żyjemy. Skłania do przemyśleń i oceny swoich bliskich, naszych relacji rodzinnych. Czy są one poukładane czy może jednak wymagają poprawy? Na te pytania musicie odpowiedź sobie sami ?
Polecam, spędźcie ciepłe chwile z tą rodziną, a na pewno będziecie bogatsi w nowe doświadczenia i przeżycia.

" [...] Czuję się jak głod­ny czło­wiek, który zjada marne reszt­ki. Na pewno się nimi nie na­sy­ci, ale dzię­ki nim prze­ży­je.[...]"

Zachęcam was do poznania najnowszej książki Moa Herngren pod tytułem "Teściowa". Jest to bardzo mocny dramat pewnej rodziny, w której o uwagę Andreasa walczą jego mama i żona. Czy panie nie mogłyby się dogadać? Czy warto było postąpić, tak jak postąpiły?
Jest to bardzo przygnębiającą powieść. Poznajemy w niej pewną panią imieniem ?sa, która jest mamą, teściową i babcią. Dzięki swoim wpadką nie może pełnić tych wszystkich ról. Syn ewidentnie odsunął matkę od swojej rodziny. Kiedy umiera mama naszej bohaterki, ta jest zadowolona, ponieważ liczy na to, że pogrzeb zbliży ją do syna i jego rodziny. Byłam bardzo ciekawa, co aż tak złego zrobiła, że syn ją tak bardzo nienawidził. Jedyny syn swojej mamy. Było mi jej szkoda. Kobieta bardzo się starała, żeby poprawić stosunki, że swoją rodziną. Dlaczego Andreas nie zaprosił swojej mamy na urodziny? Przykro mi było, że zaprosił wszystkich oprócz niej. Czy mamie uda się przełamać lód w sercu syna? Czy będzie mogła bawić się ze swoim ukochanym wnukiem?
Autorka w perfekcyjny sposób przedstawiła świat pełen zerwanych więzi i próby ratowania ich przez totalną zagładą. Cieszę się, że ta historia nie jest przelukrowana, tylko pokazuje prawdziwy świat, w którym panuje ból i nieprzebaczenie.
Tytułowa "Teściowa" wywarła na mnie pozytywne wrażenie, a jej syn niestety bardzo złe. Musiałam to rozgryźć. Coś tutaj ewidentnie było nie tak. Czyżby synowa nastawiała męża przeciw jego mamie? Znacie takie przypadki? Pewnie znacie, bo to niestety częsty przypadek. Potem tak to wygląda, jak w tej książce. Synowa nie myśli, że takim zachowaniem wbija nóż w serce swojej teściowej.
Jestem wstrząśnięta obrazem przedstawionym w tej historii. Mocno chwyta za serce i powoduje łzy.
Z drugiej strony patrząc, gdy syn zakłada rodzinę, to jego rodzicielka powinna zejść na dalszy plan. Nie jest już przecież numerem jeden u swojego dziecka. Nie wszystkie mamy, to rozumieją i później tworzą problemy, a powinny wtedy dać szansę nowopowstałej rodzinie. Często wtrącają się i mówią, jak należy postępować. Stawiając oczywiście siebie na pierwszym miejscu, a gdy ich dzieci postępują źle, to udają obrażone. Jaką teściową jest ?sa? Czy taką stereotypową?
Przekonacie się o tym, podczas czytania tej powieści.
Warto popatrzeć na relację ?sy, Andreasa i Josephin. Nie bierzcie z nich przykładu. Lepiej częściowo się wycofać, odpuścić i żyć w zgodzie. Czy Josephin jest stereotypową synową? Szczerze nie polubiłam tej postaci.
Moa Herngren swoją najnowszą powieścią chciała pokazać nam, jak nie powinniśmy postępować. Uczula nas, jak to źle wygląda, gdy żona walczy z teściową o uwagę swojego męża. Nie warto nastawiać jedną stronę przeciw drugiej. Wnuki zasługują na to, żeby posiadać dziadków i nieograniczony do nich dostęp.
Współczułam Andreasowi, ponieważ znalazł się w trudnej sytuacji. Nie wiedział tak naprawdę czy ma wybrać rodzicielkę, czy miłość swojego życia.
Według mnie wybrał bardzo źle. Swoim zachowaniem spowodował u mnie ból serca.
Fabuła jest bardzo dobrze rozwinięta. Nie nudziłam się podczas czytania, ponieważ bardzo chciałam poznać zakończenie. Miałam nadzieję, że historia będzie miała szczęśliwe zakończenie.
Akcja jest wartka. Spotkacie tutaj kilka zwrotów, które będą naprawdę mocne.
Bohaterowie są bardzo różni i na swój sposób rozumiem motywy każdego z nich. Jednak ja na ich miejscu postąpiłabym zupełnie inaczej.
"Teściowa" jest drugim tomem serii "Sceny życia rodzinnego". Oczywiście można przeczytać tę część bez znajomości pierwszej historii.
Jeżeli lubicie czytać książki skandynawskich autorów, to śmiało sięgnijcie po "Teściową" i "Rozwód" autorstwa Moa Herngren. Idealne lektury na lato.