The Goal Cel

Nasze życie składa się z mniejszych i większych celów, do których dążymy w różnych okresach. Zazwyczaj są to punkty strategiczne obrane, wręcz wymarzone i znalezienie się w nich jest sprawą nadrzędną. Los jednak czasem lubi z nas zadrwić, utrudnić i tak już krętą ścieżkę, a czasem pozwolić spojrzeć na obrany cel z innej perspektywy. Bo być może w życiu czeka na nas coś jeszcze lepszego, jeśli stracimy z oczu to, co tak długo nas motywowało do drogi?

Sabrina nie cieszy się najlepszą opinią na uczelni, większość osób uważa ją za niemiłą i nieskorą do nawiązywania znajomości. Ma dwie zaufane przyjaciółki, które znają jej sytuację, a Sabrina ma za cel wyrwać się z niezbyt sprzyjających warunków, w których się wychowywała. Uczy się ponadprzeciętnie, pracuje ponad siły i nie ma czasu ani sił na wikłanie się w jakiekolwiek związki, czy nawiązywanie kolejne znajomości. Chce ukończyć studia prawnicze na Harvardzie i nie sądzi, żeby cokolwiek mogło wejść w drogę jej planom. A potem pojawia się Tucker?

Tucker czerpie radość z bycia hokeistą, jednak wie, że nie przejdzie na zawodowstwo. Chce wrócić w rodzinne strony, otworzyć własny biznes i pomóc mamie. Mimo młodego wieku marzy też o stworzeniu rodziny, choć nie spotkał dotąd kobiety, z którą chciałby się związać na dłużej. Potrafi gotować, jest szarmancki i pełen spokoju, choć oczywiście lubi też korzystać z życia i uroków bycia sportowcem ? podobnie jak jego koledzy. Umie być również nieustępliwym, gdy sytuacja tego wymaga, co przydaje mu się, gdy poznaje Sabrinę.

"The Goal. Cel" ponownie zabiera nas do świata Uniwersytetu Briar, w którym historia Tuckera i Sabriny dzieje się niemal równolegle do Allie i Huntera, natomiast nie stanowi ona powtórzenia stąd - można ją czytać bez znajomości poprzedniej części, a fani serii nie poczują znużenia podczas tej lektury. Kennedy znana jest z wplatania sporej dawki erotyki w swe opowieści, jednak robi to w taki sposób, że kompletnie nie odczuwam przytłoczenia tymi wątkami, co nieczęsto się zdarza. Ponadto za pośrednictwem kreowanych bohaterów podnosi ona kwestie statusu materialnego, ambicji, życiowych planów, czy dążeniu do realizacji zamierzonych celów. Poniekąd tą historią daje pstryczka w nos swoim postaciom, pokazując, że życie czasem potrafi dać w kość, z drugiej zaś strony daje nadzieję, że nie ma rzeczy niemożliwych, zwłaszcza gdy ma się wsparcie. Widzimy też, że nie zawsze nieplanowane zboczenia z obranej ścieżki są złe, a wręcz przeciwnie, czasem można na tych odgałęzieniach odnaleźć bardzo cenne rzeczy i wartości. Całość powieści jest świetnie zgrana, nienagannie napisana, czyta się szybko i angażuje czytelnika, a świat sportu i uczelnianych rozterek stanowi idealne tło dla prezentowanej historii. I ze swojej strony polecam nie tylko tę pozycję, ale i całą serię "Off-campus".

Ja to miałam trochę przebojów z tą serią, bo tom pierwszy był średnio dobry, drugi dużo lepszy i jednego nie czytałam, a czwarty został, według mnie, na poziomie tego drugiego. Ale co by nie było, zwyczajnie musiałam ją przeczytać, bo za uchem tupie moja córka, która kocha ta serię całym sercem, a książki dostaje ode mnie dopiero jak ja je przeczytam:-) No więc siłą rzeczy, przeczytałam jak tylko przyszła:-) To był świetny czas na jej zaczęcie, bo sama bohaterka wybierała się na imprezę, a u mnie już piątek, więc czas podobny:-) Jedynie mi na drodze nie stał obleśny mężczyzna, któremu w głowie były żarty i to dosyć ostro dwuznaczne. Znając myśli Sabriny można było się trochę roześmiać:-) Co prawda nie jest ona typem żartownisi, ale dla czytelnika jej myśli takie są. Ona sama ma się za twardą babeczkę, która od początku wierzyła, że co sobie postanowi, to do tego dojdzie. Tylko siłą swojego umysłu i upartości odbiła się od dna i teraz chce zrobić wszystko, by na tej powierzchni pozostać. Jest strasznie zawzięta i nie uznaje pomocy ze strony innych ludzi. Wierzy, że sama poradzi sobie ze wszystkim, ale czy na pewno? Sama tłumaczy nam jak lubi udawać, że słowa innych nie mają na nią wpływu, jednak widząc inne dziewczyny w pobliżu mężczyzny, który na nią działa, ma ochotę wydrapać im oczy. Zazdrość przesłania jej myślenie, a mózg podpowiada tyle sarkazmów, aż mnie brał podziw dla ich pojemności. A później przychodzi wiadomość o ciąży i wielka niepewność, bo jest zbyt dumna, by okazać, że w głębi siebie chciałaby, aby ktoś się nią zaopiekował. Osoba z którą była w potrafiła zwrócić naszą uwagę. Niech jego zachowanie pozostanie dla was tajemnicą, ale uwierzcie, że mnie totalnie zaskoczyła. Nawet sam pomysł autorki wydał mi się bardzo pomocny w tej sytuacji, bo ona pokazała jak postacie roztrząsają to, co między nimi zaszło. Pokazuje plusy i minusy, a przede wszystkim odpowiedzialność, gdyż nie chodzi już o luzackie życie, ale przyszłość dla małego bąbelka, który sprawi, że każde z nich będzie musiało coś w swoim życiu zmienić. Bardzo lubię takie książki z przesłaniem i nie dałam jej dziesiątki tylko za notoryczne niecenzuralne słowa, których czasami używali z nadmiernością. Po za tym zasługuje na uwagę:-)