Tożsamość

?Tożsamość" Roberta Wysokińskiego, to książka, która przypadnie do gustu nie tylko fanom kryminałów ale też lubującym się w dobrej sensacji. Autor stopniowo budował napięcie. Pokazał jak łatwo można zmanipulować, zastraszyć i zniszczyć drugiego człowieka. Jak łatwo psychika człowieka jest gotowa przyjąć ciosy od atakującego i do czego jesteśmy zdolni, gdy ktoś daje nam chociaż iskierkę nadziei na ocalenie.

Stany Zjednoczone. Kilka lat wcześniej doszło do brutalnego mordu wykonanego na kilku rodzinach. Wspólny mianownik tych zdarzeń to bilet autobusowy i narysowany ludzik z krwi na drzwiach. Agenci FBI wraz z Tomem Vesuvio na czele starają się rozwiązać sprawę z przed lat. Jednak morderca jest ciągle kilka kroków przed nimi. W międzyczasie zostają porwane młode kobiety, które łączy jeden aspekt - są rozwódkami z bolesnym bagażem doświadczeń. W jaki sposób te sprawy łączą się ze sobą? Czy śledczym uda się w porę namierzyć sprawcę porwań?

Autor wprowadza nas w mroczny klimat. Przyznam się, że czytając miewałam gęsią skórkę. Strach nie odpuszczał mnie do ostatniej strony. Wątki prowadzone są dwutorowo - przeszłość nachodziła się z teraźniejszością. Autor genialnie buduje napięcie. Początkowo pozwala nam nawiązać nić sympatii z ofiarami złoczyńcy aby potem czuć współczucie dla nich. O samym mordercy wiemy niewiele. Dopiero pod koniec książki dowiadujemy się o nim kilka faktów. Jednak motywy działania czy symbole, które pozostawia na miejscu zbrodni są dla czytelnika nieznane. Brakowało mi też obnażenia psychiki złoczyńcy. Trochę mnie to zawiodło.

Pomysł na fabułę i intrygę był dobry i przemyślany. Mamy do czynienia z wieloma zwrotami akcji. Pomysł na wcześniejsze przedstawienie czytelnikowi ofiar sprawił, że przeżywałam kłopoty bohaterek i trzymałam za nie kciuki.
Rozdziały krótkie przez co czyta się szybko i dobrze. Język przystępny. Książka do polecenia. Ze względu na ilość stron i na wciągającą fabułę jest to książka na jedno popołudnie. Polecam.

To moje drugie spotkanie z bohaterami wykreowanymi przez pana Roberta Wysokińskiego. Po Przesyłce, którą śmiało mogę określić, jako perełkę kryminalno-sensacyjną, przyszedł czas na Tożsamość. Robert Wysokiński urodził się w Szczecinie, a na rynku wydawniczym zadebiutował powieścią Znaki na niebie, napisaną w nurcie powieście obyczajowej z elementami erotyki. Na swoim pisarskim do 2021 roku zamieścił ponad tysiąc tekstów o tematyce erotycznej, stosunkach damsko-męskich i o miłości. W swoim dorobku ma również tomik poezji pt.: Smak emocji. Tożsamość to druga część, której głównym bohaterem jest detektyw FBI, Tom Vesuvio.

Jakby położyć oba tomy obok siebie, okładki książek zachowały podobną szatę graficzną. W drugim tomie mamy tutaj człowieka odwróconego do czytelnika tyłem, na tle mrocznego lasu. Widać też krew, a postać widoczna na okładce zdaje się zastanawiać, co mogło tutaj się stać. Pod tytułem znajdziemy też jedno krótkie zdanie:

Największe zło wysługuje się naiwnością.
Z dużym zainteresowaniem przystąpiłem do czytania powieści. Tom Vesuvio, główny bohater, musi trochę odpocząć od wielu spraw, które prowadzi. Wybiera się wraz z żoną na kilkudniowy odpoczynek. Po powrocie na detektywa czeka kolejna bardzo mroczna i niepokojąca sprawa, którą musi jak najszybciej rozwiązać. Presja jest ogromna, bo kilka miesięcy wcześniej Stanami Zjednoczonymi wstrząsa okropna fala zbrodni. Giną mordowane całe rodziny, nic niewinne dzieci. Na miejscu tych makabrycznych morderstw policjanci znajdują znak w postaci namalowanego ludzika. Ten ludzik zawsze nakreślony jest ludzką krwią. Służby są bezsilne, ponieważ wydarzenie te rozgrywają się w różnych częściach kraju i tylko ten ludzik ma jeden wspólny mianownik. Ale to jeszcze nie koniec! Teraz następuje eskalacja porwań samotnych kobiet. I też wydaje się, że młode dziewczyny nie mają ze sobą nic wspólnego. A jednak! Vesuvio wraz ze swoim zespołem wkracza do akcji.

Misternie skonstruowana sensacja z wątkami kryminalnymi. Szybka akcja, świetne portrety porwanych kobiet i ich... wspólna walka o przetrwanie. Doskonały materiał na film sensacyjny. O ile pierwszy tom o sprawach detektywa Vesuvio był dwukrotnie obszerniejszy, tak tutaj autor na niespełna 230 stronach mistrzowsko skomponował niesamowicie mocną i trzymającą w napięciu historię. Z niecierpliwością czekam na kolejne tomy.