Trucicielka (twarda)

Okładka może trochę mylić - tytułowa trucicielka nie jest piękną, młodą kobietą, choć tajemniczą na pewno. Wszyscy bohaterowie tego zbioru opowiadań albo skrywają jakąś tajemnicę, albo chcą ją rozpoznać. Wszyscy przechodzą diametralną, zaskakującą zmianę. Wszyscy wzbudzają emocje, często niejednoznaczne. Wszyscy popadają w jakąś obsesję: na temat drugiego człowieka, w wir fizycznej pracy, w żądzę zemsty, a nawet maniakalne pragnienie pomocy innym ludziom. Każde opowiadanie jednak, i każda postać, są osobne, wyjątkowe, inne. Opowiadań jest cztery, więc cztery razy można wraz z ich bohaterami przeżywać - myśleć i czuć. Schmitt czaruje swoim poetyckim językiem i pomysłowością co do fabuły. Kolejna książka tego autora warta przeczytania.

"Trucicielka" Éric-Emmanuel Schmitt

Marie Maurestier wzbudza w mieszkańcach pewnego miasteczka swego rodzaju respekt. Bowiem krążą pogłoski, że zamordowała z zimną krwią trzech mężów. Gdy w parafii pojawia się nowy proboszcz, między tą dwójką wiąże się osobliwa relacja...
"Trucicielka" jest zbiorem opowiadań, który wyszedł spod pióra uwielbianego przez polskich czytelników Érica-Emmanuela Schmitta. Tym razem autor wychodzi naprzeciw nam z czterema opowiadaniami, będącymi jednocześnie idealnym potwierdzeniem tego, że Schmitt jest mistrzem krótkiej formy. W jego twórczości zachwyca mnie to, że na niewielkiej ilości stron, w całkiem prostej opowieści potrafi ująć wszystko, co potrzebne, by czytelnik odebrał opowiedzianą historię całym sobą, przeżywał ją. I tak jest również w "Trucicielce".
Autor snuje cztery pasjonujące, przepełnione emocjami opowieści o obsesji, przemianie duchowej i mentalnej, tajemnicy, sekretach i zatajonej prawdzie, pomiędzy wierszami przemyca także wiele cennych uwag, ponadczasowych przesłań, nad którymi warto się pochylić i chwilę zastanowić. "Trucicielka" wprawdzie stanowi swoiste kompendium ludzkich ambicji, żądz, namiętności i skrywanych pragnień, jak również marzeń i fantazji.
Każdy kolejny bohater, jakiego spotykamy na kartach książki, jest oryginalny, unikatowy i jedyny w swoim rodzaju. Schmitt jest daleki od powielania utartych schematów, wręcz przeciwnie - stara się skonstruować i przelać na papier coś niespotykanego, co na dłużej pozostanie w pamięci odbiorcy, wywoła konkretne odczucia, emocje.
W "Trucicielce" Éric-Emmanuel Schmitt ukazał miłość w wielu wymiarach, z każdej możliwej strony, nakreślił niemal idealnie różne jej oblicza. Moim zdaniem jest to jedna z najmocniejszych stron tego zbioru opowiadań, gdyż motyw ten jest rozwinięty na każdej płaszczyźnie, dogłębny i dopieszczony o najdrobniejsze detale, które dodatkowo go ubogacają.
Niezmiennie ogromnie podziwiam warsztat literacki autora, wielki zasób słownictwa, umiejętność ubrania w słowa aspektów nieoczywistych, doskonałe władanie metaforą i symbolami.
Podsumowując, "Trucicielka" zdecydowanie jest jedną z pozycji kanonu literatury europejskiej, jaką warto znać! Tym bardziej że historie te nie mają, według mnie, żadnego ograniczenia wiekowego. Są uniwersalne i odpowiednie dla czytelnika w każdym wieku. Opowiadania Schmitta się chłonie z wielką fascynacją i zaangażowaniem, a na dokładkę niosą za sobą wiele wartości.
?7/10 ...

4.Doskonała książka. Schmitt z każdą kolejną publikacją książki udowadnia swoim Czytelnikom, że jest najlepszy. Trucicielka to zbiór świetnych i zaskakujących opowiadań, a zarazem główna bohaterka jednego z nich. To kobieta, która wciąga w niebezpieczną grę uczuć młodego wikarego z miejscowej parafii. To, jak i pozostałe opowiadania, które składają się na książkę mają w sobie cos innego, zaskakującego, a nawet dziwnego. Warto je przeczytać.