True Beauty

Ja i True Beauty mamy długą wspólną historię. To dzięki tej książce (wtedy jeszcze publikowanej w internecie jako ?Buzzcut Season?) po raz pierwszy spotkałam się z twórczością Mańki Smolarczyk. I tak, to przez tę powieść całkowicie przepadłam dla jej lekkiego stylu i poczucia humoru. Przeczuwałam, że nadejdzie dzień, w którym historia Lou i Blakea doczeka się wersji papierowej i nawet nie wiecie, jak się cieszę, że wreszcie mogę mieć tę książkę u siebie.

Co tak bardzo zachwyca mnie w ?True Beauty?? Jest tych elementów dość sporo.

Po pierwsze Lou i Blake ? darzę tę dwójkę przeogromną miłością. Nie ukrywam, że w Louise odnalazłam cząstkę siebie ze swoich gimnazjalnych lat i to dlatego, za każdym razem, gdy wracam do ?True Beauty?, mocno przeżywam jej perypetie. Blake to za to bardzo złożona postać, która potrafi zaskoczyć i wzruszyć. Myślę, że w kolejnej części będzie z nim jeszcze więcej takich momentów, które porozrywają moje serce na kawałeczki.

Po drugie ? postaci drugoplanowe i ich historie. Hailey, Audrey i Cloude ? każda z nich jest inna i ma nam coś ważnego do powiedzenia. Mówię Wam, nie da się ich nie polubić, nawet jeśli w przypadku Audrey pierwsze spotkanie nie pokazuje jej w zbyt dobrym świetle.

Po trzecie ? wyjątkowy charakter, który książka zyskała w wersji papierowej. Klimat Szkocji i elitarnej szkoły totalnie mnie kupił. No i wolontariat Lou w bibliotece szkolnej. Uwielbiam, gdy w młodzieżówkach pojawiają się takie drobne elementy, które powodują, że powieść wyróżnia się na tle innych.

Na koniec ? gra w czarne karty. Ten pomysł jest świetny! Dzięki niemu historia, a zwłaszcza relacja Lou i Blakea, nabrała dynamiki.

?True Beauty? sprawiło, że się uśmiechnęłam, ale też nieraz zakręciła mi się łezka w oku. Czekam na kontynuację, bo końcówka zostawiła mnie w takim momencie, że aż musiałam wyżalić się Mańce.

Czytajcie True Beauty, bo naprawdę warto.