Przypomnij o nas gwiazdom

,, Było mi ... ciężko, ale przecież nie mogłem powiedzieć tego głośno. Absolutnej szczerości z mojej strony doświadczyła tylko jedna osoba. I tylko ona potrafiła sprawić jednym spojrzeniem, że miękły mi nogi, a język się rozplątywał ". Miałam przyjemność zacząć lekturę od części trzeciej więc faktycznie wielu rzeczy tutaj nie wiem i nie znam powodu choćby rozstania wspaniałej pary o której od samego początku jest mowa. Jednak książka napisana jest z perspektywy postaci, więc wiemy co o całym zajściu myślą oboje. On z pewnością jest tutaj załamany i często to podkreśla. Wspomina ją jakby była ósmym cudem świata. Podkreśla, że tylko przy niej mógł się otworzyć i tylko ona mogła go zrozumieć. Każde miejsce mu ją przypomina, myśli napisane innym drukiem są bardzo romantyczne, pełne bólu i tęsknoty. Przed kolegami zgrywa twardziela, ale my wiemy, że taki nie jest. Gdy początkowo czytamy jej relację widzimy, że z pewnością nie powiela jego zachowania. Cieszy się z drobnych rzeczy, twierdząc, że dopiero teraz czuje się wolna. Za jej zachowanie miałam ochotę ją zrugać, lecz podkreśla, że każdy ma prawo żyć tak jak chce. To sprawiło, że nieco przestałam ją oceniać. Podejrzewam, że we wcześniejszych częściach dużo przeszła, dlatego teraz choćby podjęcie nowej pracy jest tu dla niej wyzwaniem. Ona pragnie się od czegoś uwolnić, lecz nie mówi nam konkretnie od czego. Z pewnością chciałaby nie mieć kontaktu z osobą z którą już nie jest, jednak to nie jest proste. Wcześniej tworzyli zgraną paczkę, więc nawet jeśli oni się rozstali, to reszta znajomych pozostała taka sama. Chwilami wydawało mi się, że będą robić wszystko by się nie spotkać, lecz los samoistnie sprawia, że pewnych rzeczy nie da się przeskoczyć. Chyba najbardziej bolesna jest ta sytuacja dla niego, gdyż on naprawdę chciałby do niej wrócić. Ale czy ona tego chce? Prawdopodobnie najgorszą rzeczą dla mnie było tu dowiedzenie się, że to nieporozumienie ich ze sobą poróżniło. Idzie za tym brak zaufania, który niestety bardzo często sprawia, że pary się rozstają. Autorka pokazała też pewne młodzieńcze problemy z odżywianiem, których mając nastoletnią córkę sama jestem świadkiem. Opowieść niebanalna, oddająca realistyczny pogląd na świat. Powiedziałabym nawet, że autorka śledziła losy młodzieży i na jej podstawie napisała trylogię. Według mnie każdy nastolatek powinien ją przeczytać, by zobaczyć, że choć nie potrafią dogadać się z rodzicami, to jednak nic nie zmieni faktu, że oni są i zależy im na ich dobru. Ciężko rodzicom przejść bunt nastolatka, kiedy zapominają, że sami też kiedyś nimi byli. Tutaj najdrobniejszy detal został mocno dopracowany, język przepiękny, trafiający do serca. Jest to młodzieżówka i charaktery postaci odpowiadają liczbie lat. Dla mnie jedynym malutkim minusem był mniejszy druk książki. Oprócz tego calutka trafiła w moje serce:-) Gorąco ją polecam, lecz może zacznijcie od początku serii, gdyż to, czego nam nie mówią, zdarzyło się właśnie wcześniej.

Kilka miesięcy temu rozpoczęłam przygodę wraz z bohaterami trylogii Moon i polubiłam ich bardzo. Teraz moje serce krwawi, że musiałam się z nimi pożegnać, ale jestem również szczęśliwa, iż mogłam wraz z nimi doświadczyć tego co ich spotkało. Zaletą serii jest autentyczność postaci, poruszone trudne i mega bolesne tematy jak i cudowny styl autorki, która przedstawiła historię w prosty i przystępny sposób.

Maddy i Noah to ludzie, których los nie oszczędzał i pozwolił im przeżyć naprawdę traumatyczne chwile, z którymi przez długi czas nie potrafili się uporać. Niedopowiedzenia, brak szczerości jak i niezrozumienia spowodowały, że ta dwójka straciła ze sobą kontakt a to co ich łączyło odeszło w zapomnienie. Lecz czy aby na pewno?

Dziewczyna nareszcie uporała się ze swoimi demonami i przezwyciężyła zaburzenia, które ją blokowały. Wolontariat i praca z dziećmi cierpiącymi na to co i ona dodała jej sił, uodporniła i pozwoliła na wewnętrzną przemianę. Z zacofanej, niepewnej osoby stała się zupełnie inna, a konfrontacja z Aidenem otwiera jej oczy na pewne sprawy.

Noah po powrocie z Nowego Jorku żyje swoim życiem, ale dręczą go koszmary senne, które próbuje zagłuszyć nauką, sportem i pomocą innym. Mimo, iż unika kontaktów z Maddy, to dzięki wspólnym znajomym, co jakiś czas się widują i rozpoczynają na nowo wspólną komunikację. Czy będą w stanie wyjaśnić sobie to co spowodowało, że dwa kochające się serca zostały rozdzielone?

Uważam, że jest to historia wartościowa, pouczająca i może być bardzo pomocna nie tylko młodzieży, ale także i dorosłym. Pisarka w genialny sposób odsłoniła tematy, o których wiele z nas nie ma pojęcia lub nie zdaje sobie z nich sprawy.

Bohaterowie wykreowani są tak, iż czytelnik uosabia się z nimi i przeżywa to co oni. Wrażenia jak i silne emocje są wszechobecne z nami od samego początku i trzymają mocno w swych kleszczach praktycznie do samego końca.

Czy ta opowieść kończy się szczęśliwie, a może rozrywa bezlitośnie serce na strzępy? Nie zdradzę, sami się przekonajcie. Myślę, że zachwyci was ta książka, oczywiście wzruszy nawet do łez i wciągnie tak bardzo jak i mnie. Nie mogłam się oderwać od lektury i nadal o niej dużo rozmyślam.

Moi drodzy nie zwlekajcie! Sięgnijcie po trzeci tom lub całą serię jeśli jej nie znacie. Satysfakcja jest gwarantowana. Zapewniam to ze szczerego serca, a gwiazdy pod, którymi obiecali sobie tak wiele Maddy i Noah to wam potwierdzą. Polecam i czekam na wasze opinie. Chętnie dowiem się czy jesteście fanami serii Moon.

Jak ja tęskniłam za ta historią.
Ponowne spotkanie z bohaterami sprawiło,ze moje serce krwawiło przez zachowanie i niedomówienia jakie sobie sprawiali.
Autorka skupiła się na wewnętrznych rozterkach,myślach i decyzjach postaci.Dzięki rozdziałom z perspektywy Noah i Mad poznajemy perspektywę sytuacji z dwóch stron.Jest to wzruszające i dogłębnie rozczulające.Czułam się tak jakbym była obok nich.

Szczerość jest najważniejsza w związku.Brak tego może zniszczyć nawet najpiękniejsze,najszerszą i prawdziwa miłość.W tej historii tego zabrakło?Ból,niezrozumienie i rozczarowanie jest spowodowane uwierzeniem słowom bliskiej osobie,która chciała pomóc,a tak naprawdę zniszczyła życie osobom niewidzącym świata poza sobą.

Historia wiele rzeczy uczy?cierpliwości,wytrwałości?a przede wszystkim uświadamia,że trzeba zawsze rozmawiać ?w cztery oczy?,by poznać prawdę dotyczących wydarzeń o których słyszeliśmy,a nas dotyczą?nie wierzyc komuś innemu,w to co mówi.Brak tego rozbudza tęsknotę i brak bliskości ukochanej osoby.

Sięgając po książkę spędzicie z nią wspaniały czas.A odłożycie ją dopiero gdy przeczytacie ostatnia stronę.
Będziecie nią zachwyceni i pokochacie książkę również mocno co ja.
Z całego serca ją Wam polecam.