Trzcinowisko

Moje pierwsze spotkanie z Kingą Wójcik nie było do końca udane, ale mam wrażenie, że zaważył wtedy raczej sposób przekazu, a nie powieść, ponieważ skusiłam się na audiobook i niezbyt szczęśliwie trafiłam, jeśli chodzi o lektora. Tym razem sięgnęłam po wersję czytaną samodzielnie, konkretnie ebook, dzięki czemu mogę stwierdzić, że twórczość pani Kingi znacznie podskoczyła w moim kryminalnym rankingu.

Jak daleko jesteśmy gotowi się posunąć, aby chronić swoich bliskich i ich dobre imię?

"Trzcinowisko" to pierwszy tom nowej serii kryminalnej, w której głównym śledczym jest prywatny detektyw Aleksander Zamojski. Jest on byłym policjantem, więc zna tę pracę od podszewki. Kiedy otrzymuje zlecenie od mężczyzny, którego córka została zamordowana ponad dwadzieścia lat temu, zastanawia się krótko. Nie zniechęca go nawet to, iż przez te wszystkie lata wielu śledczych próbowało rozwikłać zagadkę śmierci dziewczyny i nikomu się nie udało. Sprawa jest trudna, począwszy od tego, że w aktach policyjnych jest mnóstwo dziur. Co wydarzyło się dwadzieścia cztery lata temu? Dlaczego w papierach są braki? Kto i dlaczego pozwolił na takie niedopatrzenia? Dlaczego zginęła Ewa Ostaszewska, uważana za spokojną i ułożoną, kulturalną nastolatkę? Jak radzi sobie jej rodzina po tej niespodziewanej stracie?

Tropów podrzuconych przez autorkę jest całe mnóstwo. Wodzi czytelnika za nos praktycznie przez cały czas, a napięcie nie opada nawet na chwilę. Zamojski dwoi się i troi, aby odkryć wszystkie elementy układanki. Zdecydowanie zależy mu bardziej, niż śledczym sprzed lat. Pytanie tylko, czy chodzi mu o dobro Ostaszewskich, którzy przez te wszystkie lata żyli w niewiedzy, czy raczej o to, że jeśli nie rozwiąże tej sprawy, ucierpi jego reputacja najlepszego detektywa. Praca detektywa kręci się wokół prowadzonych z ludźmi z otoczenia Ostaszewskich rozmów. Nie wszystkie zeznania do siebie pasują, nie wszyscy mówią prawdę, są i tacy, którzy ukrywają istotne informacje. Zamojski powoli tworzy obraz świata sprzed lat i egzystujących w nim wtedy osób.

Kinga Wójcik świetnie odmalowała tło społeczne całej tej historii. Wątek kryminalny idealnie wpasowuje się w fabułę pełną przemilczanych tajemnic. Czytało mi się świetnie i mam nadzieję, że nie jest to moje ostatnie spotkanie z detektywem Zamojskim.

Kinga Wójcik stworzyła niezwykle interesujący świat pełen tajemnic, skupiający się nie tylko na rozwiązaniu zagadki kryminalnej, lecz także na psychologicznych aspektach postaci i ich przeszłości.

Główni bohaterowie - detektyw Zamojski, policjantka i dziennikarz - są wyjątkowo dobrze wykreowanymi postaciami, które stają się coraz bardziej realne i złożone z każdą stroną. Przeszłość ich rodziców łączy się bezpośrednio z zaginięciem dziewczyny sprzed lat. Osobiście lubię, gdy życie prywatne bohaterów wiąże się w jakiś sposób ze sprawą kryminalną. Relacje, motywacje i tajemnice bohaterów sprawiają, że czytelnik nie może oderwać się od lektury, pragnąc poznać wszystkie detale i odpowiedzi na pojawiające się pytania w trakcie rozwoju akcji.

Dodatkowym atutem tej książki jest płynny i wartki styl autorki. Fabuła jest bardzo dobrze przemyślana i dopracowana. Kinga Wójcik potrafi zainteresować czytelnika opisywanymi zdarzeniami i emocjami bohaterów. Atmosfera, jaka panuje w "Trzcinowisku", gęsta, tajemnicza i pełna napięcia, sprawiając, że czytelnik czuje się jak uczestnik tej mrocznej i intrygującej historii.

"Trzcinowisko" to moje pierwsze spotkanie z twórczością Kingi Wójcik i już teraz mogę stwierdzić, że z pewnością nie będzie ostatnie. Serdecznie polecam tę książkę wszystkim poszukującym wciągającej i inteligentnej lektury!

Aleksander Zamojski jest byłym policjantem, obecnie prywatnym detektywem. Aktualnie zajmuje się sprawą sprzed 24 lat, kiedy to Ewa Ostaszewska wyszła na spotkanie z przyjaciółką, a następnego dnia jej ciało zostało znalezione w trzcinowisku. Rodzice dziewczyny od lat próbują poznać tożsamość jej mordercy, jednak bez efektu. Ostatnią ich nadzieją jest Zamojski.

"Trzcinowisko" to naprawdę dobry kryminał, w którym przez cały czas się coś dzieje, a napięcie nie schodzi nawet na moment. Pojawia się wiele tropów oraz podejrzanych i w końcu po tylu latach śledztwo rusza do przodu. Aleksander Zamojski zna się na swojej robocie jak mało kto, widać, że zależy mu w równym stopniu, co rodzicom zamordowanej dziewczyny na odkryciu prawdy i zrobi dosłownie wszystko, aby poznać mordercę. Sprawa nie jest łatwa, ponieważ w śmierć Ewy zamieszani byli policjancji, a ewentualni świadkowie zdarzenia zginęli w podejrzanych okolicznościach. Gdy kolejne fakty wychodziły na jaw, wszystko się mocno komplikowało. Mamy co prawda plotki i domysły, ale mordercą może okazać się tak naprawdę każdy. Zbrodnia była zaplanowana, czy przypadkowa?
Ja swój typ miałam właściwie od początku i okazał się słuszny, choć po drodze nachodziły mnie pewne wątpliwości. Ta osoba wydawała mi się wyjątkowo podejrzana i mieć swoje za uszami, jednakże im więcej tropów przybywało, tym bardziej wskazywało, że mordercą może być jednak ktoś inny. W całym śledztwie zostałam kilkakrotnie zaskoczona i wiedziałam, że dosłownie nikt nie zasługuje na zaufanie. Każdy kłamał i coś ukrywał. Polubiłam naszego głównego bohatera, detektywa Zamojskiego i już nie mogę się doczekać, aż przeprowadzę z nim kolejne śledztwo.
Jedynym moim problem w całej historii, była spora ilość bohaterów i nazwisk, przez co mi się mieszali i po kilku wątkach nie wiedziałam o kim mowa w danym momencie.

Historia bardzo znanego detektywa, który w przypływie chwili postanawia rozwikłać tajemnicę sprzed 24 lat. Ewa Ostarzewska wieczorem wyszła z domu i już do niego nie wróciła. Rano policja znalazła jej zwłoki w pobliskim trzcinowisku. Przez lata, zagadkę tej śmiërci próbowało rozwikłać wielu detektywów, jednak żadnemu nie udało się odpowiedzieć na pytanie. Kto i dlaczego, zam?rdował dziewiętnastolatkę? Czy detektyw Aleksander Zamojski podoła? Czy tym razem ojciec dziewczyny zwrócił się do odpowiedniego człowieka, który rozwikła tą zawiłą sprawę?

Napięcie jakie zbudowała autorka było świetne, tło dla prowadzonego śledztwa to aktualne życie bohaterów, które urealnia całą opowieść. W tej książce każdy szczegół dopracowany jest z ogromną dokładnością. A wynik śledztwa do końca nie jest pewny.

Czekam na więcej zagadek, z którymi będę mogła spędzać wieczory.

Ehhh... jakie to było dobre
"Trzcinowisko" to znakomity przykład kryminału, który wciąga czytelnika niczym mroczne bagnisko, pozostawiając go w napięciu do ostatniej strony. Autorka, Kinga Wójcik, od samego początku wiedziała, jak prowadzić czytelnika za nos, serwując mu wciągającą fabułę i wyrazistych bohaterów.

Akcja rozgrywa się w małym miasteczku, gdzie latami pozostawała nierozwiązana zagadka brutalnego morderstwa dziewiętnastoletniej Ewy Ostaszewskiej. Po dwudziestu czterech latach ojciec dziewczyny postanawia zatrudnić Aleksandra Zamojskiego, doświadczonego detektywa, aby ostatecznie rozwiązać tę sprawę. Jednak śledztwo okazuje się być wyjątkowo skomplikowane, gdyż podejrzenia padają nawet na policjantów, a potencjalni świadkowie zdarzenia giną w tajemniczych okolicznościach.

W książce oprócz intrygującej fabuły, czytelnik znajduje również dobrze zarysowane tło obyczajowe, ukazujące trudne relacje rodzinne, żałobę trwającą latami oraz napięcie między różnymi grupami społecznymi. Autorka nie unika trudnych tematów, co nadaje powieści głębi i autentyczności.

Postać Aleksandra Zamojskiego, głównego detektywa, została wykreowana z dbałością o detale. Choć początkowo może wydawać się chłodny i wyrachowany, to stopniowo czytelnik odkrywa jego głębsze warstwy i motywacje. Otaczający go pomocnicy, tak jak charyzmatyczna policjantka Roma, dodają dynamiki i ciekawych interakcji.

Jednym z największych atutów tej książki są tajemnice i zwroty akcji, które trzymają czytelnika w stałym napięciu. Nawet jeśli wydaje się, że znalazł się trop sprawcy, kolejne wydarzenia rzucają nowe światło na sytuację, pozostawiając czytelnika z ciągłą potrzebą więcej. Kinga Wójcik nie pozostawia czytelnika obojętnym, wprowadzając go w wir emocji i dylematów moralnych.

Dodatkowo, autorka doskonale balansuje pomiędzy akcją a refleksją, nie pozwalając czytelnikowi się nudzić ani stracić zainteresowania. Każdy wątek, nawet ten poboczny, ma swoje znaczenie i doprowadza do zaskakującego finału.

Podsumowując, "Trzcinowisko" to kryminał, który zasługuje na uwagę każdego miłośnika gatunku. Kinga Wójcik w sprytny sposób połączyła w nim elementy tradycyjnego kryminału z nowatorskim podejściem do fabuły i głębią psychologiczną bohaterów. Po przeczytaniu tej książki jedno jest pewne - chce się więcej.

Choć kiedyś często czytałem kryminały, to w ostatnim czasem, niestety, rzadko udaje mi się sięgnąć po takie powieści, choć nadal je lubię.

Ostatnio udało mi się przeczytać "Trzcinowisko" Kingi Wójcik. Powieść ta opowiada o detektywie Aleksandrze Zamojskim, który podejmuje się nierozwiązanej sprawy sprzed 24 lat.

Muszę przyznać, że książka wciągnęła mnie od samego początku, na co wpływ miała również szybkość czytania. Przyznam, że choć zwykle szybko czytam, to "Trzcinowisko" wchodziło mi wyjątkowo dobrze, co zdecydowanie jest zasługą stylu autorki. Dzięki temu w przyszłości planuję sięgnąć również po poprzednią serię Kingi Wójcik.

Na 100% przeczytam także kolejny tom o Aleksandrze Zamojskim, który ma jeszcze wiele do zaoferowania czytelnikowi dzięki swojej przyszłości i zagmatwanej relacji z rodziną. Nie do końca przekonała mnie za to Roma Sułecka, ale zobaczymy jak potoczy się jej historia w kolejnym tomie.

Co do bohaterów, bardzo podobało mi się to, że koniec końców prawie każda z postaci była w jakiś sposób zamieszana ze sprawą.

Co ważne, praktycznie do samego końca nie wiedziałem kto jest zabójcą, co bywa zmorą niektórych kryminałów. Zdarza się, że książka jest naprawdę dobra, a przez to, że od połowy akcji wiadomo kto zabił, bardzo traci na jakości. Na szczęście, nie dotyczy to "Trzcinowiska".

W naszej kulturze obowiązuje zasada ? o zmarłym można mówić dobrze albo wcale. Przykład msza pogrzebowa, ksiądz wygłasza kazanie, oczywiście wspomina w nim zmarłego (zmarłą) i wychwala taką osobę pod niebiosa. To, co mówi, nie zawsze jest zgodne z prawdą, bo jak można chwalić kogoś, kto za życia był tyranem dla rodziny, pijakiem i damskim bokserem. To oczywiście tylko przykład. Taki paradoks za życia człowiek wyzywany od najgorszych, a po śmierci chwalony, bo tak trzeba.

"Każdy inaczej przeżywa żałobę. Jedni topią smutki w alkoholu, inni zamykają się w sobie, a jeszcze inni robią wszystko, by zapomnieć o bólu".

Rodzice nie powinni chować swoich dzieci. 24 lata temu w rodzinie Katarzyny i Waldemara Ostaszewskich wydarzyła się tragedia. Ich córka Ewa została zamordowana. Jej zwłoki odnaleziono w trzcinowisku. Śmiercią Ewy Ostaszewskiej żyła cała Polska. Śledztwo wzbudziło ogromne zainteresowanie opinii publicznej. Jej sprawa była na pierwszych stronach gazet i we wszystkich serwisach informacyjnych w telewizji. Policji nie udało się znaleźć winnego tej potwornej zbrodni, rodzice poruszyli niebo i ziemię i też nie uzyskali odpowiedzi na pytanie kto i dlaczego zabił ich córkę. Aleksander Zamojski były policjant obecnie jeden z najlepszych prywatnych detektywów w Polsce to ostatnia deska ratunku dla Waldemara Ostaszewskiego. To właśnie jego ojciec Ewy prosi o pomoc w rozwikłaniu tej sprawy.

"Nie wywołuj upiorów przeszłości, bo to się może źle skończyć".

Detektyw w trakcie śledztwa dochodzi do ciekawych konkluzji. Okazuje się, że osoby, które mogły cokolwiek wiedzieć o śmierci Ewy, zginęły w niewyjaśnionych okolicznościach, a ci, którzy żyją i mogliby coś na ten temat powiedzieć, nabierają wody w usta. Nie wszystkim zależy na rozwiązaniu zagadki sprzed lat, są też tacy, którzy próbują się uporać z demonami przeszłości. Nasuwa się pytanie, czy wtedy, dwadzieścia cztery lata temu policja zrobiła wszystko, żeby odnaleźć mordercę Ewy? Jaką córką i siostrą była Ewa? Kto tak naprawdę był zamieszany w jej śmierć? Mnożą się pytania, na wierzch wychodzą skrywane tajemnice. Prawda okaże się szokująca...

Historia napisana przez Panią Kingę Wójcik pokazuje, do czego jest zdolny człowiek, który za wszelką cenę chce chronić dobre imię swojej rodziny. Silne emocje i kryzysowa sytuacja mogą skłonić człowieka do popełnienia zbrodni. Czasami wystarczy mała iskra, by odebrać komuś życie. Jak wiadomo, rodzic dla swojego dziecko jest gotów zrobić wszystko.

"Prawda każdy chce ją poznać, ale niektórym może to zniszczyć życie".

Jedno niefortunne wydarzenie pociąga za sobą kolejne. Nie ma ludzi idealnych, każdy z nas popełnia błędy. Zdarza się, że jeden błąd może rzutować na dalsze życie człowieka.

Nie czytałam poprzednich książek Pani Kingi Wójcik. "Trzcinowiskiem" jest zachwycona. Jedna z lepszych książek przeczytanych przeze mnie w tym roku. Kryminał na wysokim poziomie, wciąga już od pierwszych stron. Przez tę książkę się płynie. Kapitalnie wykreowani bohaterowie, żadnych zbędnych opisów. Fabuła to gotowy scenariusz do filmu. A zakończenie majstersztyk. Wam polecam, a ja czekam na kolejne przygody Aleksandra Zamojskiego.

Ile czasu musi upłynąć, by zapomnieć o najgorszym koszmarze, śmierci dziecka? Kiedy można pozwolić sobie żyć dalej? Ojciec zamordowanej dziewczyny po raz ostatni zleca odnalezienie sprawcy zabójstwa. Ani policyjne śledztwo, ani poprzedni prywatni detektywi nie zdołali dotrzeć do prawdy. Tym bardziej, że świadkom przydarzyły się wypadki? Po 24 latach jest to jeszcze trudniejsze, ale nie jest niemożliwe.

W ?Trzcinowisku? motywacja bohaterów najczęściej wynika z przekory. Nie podejmują decyzji z własnego przekonania, lecz na złość komuś bliskiemu. I tu trafiamy w prawdziwe kłębowisko trudnych relacji, złych emocji. Na wierzchu są krzywdy, żale, oczekiwania. Obserwujemy, jak układają się kontakty rodzinne. A okazji do przyjrzenia się temu jest wiele, bo pojawia zaskakująco dużo powiązań pomiędzy rozwiązującymi tę zagadkę teraz, a tymi ? co kiedyś. A pośrodku ? młoda ofiara od lat czekająca na sprawiedliwość.

Jedno staje się szybko jasne ? 24 lata temu zrobiono wiele, by prawda nie ujrzała światła dziennego.

Jedno tragiczne wydarzenie wywołało efekt kuli śnieżnej ? problemy zaczęły się rozrastać i stało się jasne, że są nie do zatrzymania, jeśli nie dojdzie do kolejnej zbrodni. Niestety ? każdy ruch wywołuje kolejny kryzys. Prawda będzie miała wysoką cenę i zniszczy kolejne życie. Ale może tez być wyzwoleniem od tajemnicy dźwiganej od lat. Jeden błąd, działanie w afekcie, zaważyło na losie wielu ludzi.

?Trzcinowisko? to pierwsza część serii z prywatnym detektywem Aleksandrem Zamojskim.

Zdecydowanie warto przeczytać, gorąco polecam!

Sięgacie po nowe książki lubianych przez Was autorów? Mi zawsze przed rozpoczęciem lektury towarzyszy w takich sytuacjach ekscytacja, ale także obawa. Obawa o to, że ulubiony autor nie spełni moich oczekiwań. Zwłaszcza jeśli znam tylko i wyłączenie napisaną przez niego serię. Tak było w tym właśnie przypadku. Cykl o komisarz Lenie Rudnickiej poznałam stosunkowo niedawno. Zaczęłam ją czytać od końca, ale zupełnie nie przeszkodziło mi to pokochać głównej bohaterki i stylu pisania autorki. Kiedy pojawiła się wieść o nowej powieści Kingi Wójcik zatytułowanej Trzcinowisko nie zastanawiałam się ani chwili nad jej przeczytaniem. Autorka zbudowała historię wokół zaginięcia Ewy Ostaszewskiej. Młoda kobieta wyszła na spotkanie ze swoją przyjaciółką, a następnego dnia jej zwłoki odnalezione zostały na trzcinowisku. Śledztwo prowadzone przez Jakuba Sułeckiego szybko utknęło w martwym punkcie. Na miejscu zdarzenia brakowało śladów, a wśród mieszkańców zapanowała zmowa milczenia. Mijały kolejne lata, a sprawca nadal pozostał na wolności. W końcu, po upływie dwudziestu czterech lat od zdarzenia, ojciec Ewy zaangażował w sprawę renomowanego prywatnego detektywa. Czy Aleksander Zamojski zdoła rozwikłać tajemnicę, jaka kryła się za zamordowaniem dziewiętnastolatki? Zadanie nie jest proste. Wszyscy potencjalni świadkowie zginęli w niewyjaśnionych okolicznościach, a w miasteczku nadal panuje zmowa milczenia. Wiele wskazuje na to, że lokalni policjanci byli zamieszani w śmierć Ostaszewskiej. Zamojskiego w jego dążeniu do odkrycia prawdy wspiera córka Jakuba Sułeckiego oraz dziennikarz. Razem będą próbowali przedrzeć się przez misternie utkaną sieć intryg, kłamstw i powiązań. Alaksander Zamojski to postać nietuzinkowa, wielowymiarowa i obdarzona ogromną inteligencją. Czy zdoła dowiedzieć się kto i dlaczego zamordował młodą dziewczynę? Odpowiedź czeka na kartach powieści. Moje obawy były kompletnie nieuzasadnione. Kinga Wójcik napisała kolejny wyborny kryminał. Ponownie niezwykle polubiłam się z głównym bohaterem, co niezwykle mnie cieszy bo Trzcinowisko jest powieścią otwierającą serię o Aleksandrze Zamojskim. Książka godna polecenia, a zakończenie wbija w fotel. Nie mogę się już doczekać kolejnej części.

Końcówka lat 90-tych. Tomaszów Mazowiecki ? Ewa Ostaszewska wychodzi z domu i znika. Zostaje odnaleziona martwa następnego ranka w trzcinowisku nieopodal rodzinnego domu. Od samego początku kwestia rozwiązania sprawy śmierci nastolatki nie układa się tak jak powinna, czego efektem jest to, że osoba lub osoby za to odpowiedzialne nadal są na wolności.

Po 24 latach, wciąż zrozpaczony ojciec Ewy, dobrze prosperujący biznesmen, postanawia podjąć ostatnią próbę wyjaśnienia zagadki sprzed lat.
Nie licząc kosztów, wynajmuje prywatnego detektywa ? Aleksandra Zamojskiego. Byłego policjanta, który od zawsze związany był z Tomaszowem. Urodził się tutaj, i właśnie tutaj postanowił kontynuować karierę detektywistyczną. Aleksander jest jednym z najlepszych śledczych w Polsce. Ma na swoim koncie bardzo duże sukcesy, dlatego zleceniodawca wiąże z jego pracą duże nadzieje.

Czy talent Aleksandra pomoże w rozwiązaniu sprawy sprzed lat? Czy sekrety skrywane od lat ujrzą światło dzienne? Niewątpliwie komuś zależy na tym aby tak się nie stało?..

?Trzcinowisko? to świetnie skonstruowana opowieść kryminalna. Zabieg z morderstwem sprzed lat pozwolił na stworzenie zawiłej historii, okraszonej wieloma wątkami, które regularnie przeplatają się w miarę poznawania kolejnych rozdziałów książki. Początkowo cała historia wydaje się bardzo zagmatwana i nie trzymająca się kupy. Lecz w pewnym momencie całość spina się i wszystko zaczyna się wyjaśniać. Końcówka i rozwikłanie tajemnicy to po prostu majstersztyk.

Mam za sobą już naprawdę dużo dobrych kryminałów. Przyznam szczerze, że przy każdym rozpoczynaniu kolejnej książki towarzyszy mi obawa, że nikt już nie wymyśli nic nowego.
Na szczęście za każdym razem jestem miło zaskoczony. Ta książka nie jest sztampowa. Autorka naprawdę napracowała się przy opracowaniu zawiłej historii. Celowo nie opisałem w mojej recenzji zbyt wiele szczegółów fabuły, po prostu chce abyście odkrywali tą książkę z tą samą satysfakcją, jaka towarzyszyła mi.
Żal, że już koniec. Ale liczę, że nie było to ostatnie spotkanie z Aleksandrem Zamojskim. Potencjał, jaki bije od tej postaci musi zostać wykorzystany ponownie?.
Gorąco polecam

Wierni fani Autorki, a także wielbiciele mocnych wrażeń, odnajdą tu wszystko, czego szukają na kartach dobrej powieści, począwszy od oryginalnej, dobrze poprowadzonej fabuły, poprzez niepokojący, nasycony niebezpiecznymi tajemnicami klimat oraz misternie uknutą intrygę, aż do nietuzinkowych, jak najbardziej przemawiających bohaterów i licznych elementów zaskoczenia. Bezsprzecznie, pisarce nie można odmówić rozmachu, postanowiła urozmaicić swą wciągającą opowieść na wszelkie możliwe sposoby, fundując tym nie tylko dawne nierozwiązane śledztwo, jakie pociągnęło za sobą więcej niż jedną ofiarę, ale także zagmatwane powiązania między postaciami. Bez wątpienia, ta powieść pochłonie bez reszty i zniewoli na kilka dobrych godzin.

Ogromne brawa należą się pisarce za doskonałe kreacje bohaterów. Znajdziemy tu całą plejadę nietuzinkowych postaci. Każda z nich wywoła wiele emocji, żadna nie pozostanie obojętna i jak się wkrótce okaże, każda wiele wniesie w naszkicowaną starannie fabułę. Podejrzliwość czytającego sięga zenitu, próbuje za wszelką cenę odgadnąć mroczne sekrety nakreślonych postaci, a jednak, poznanie rozwiązania zagadki jest możliwe dopiero w momencie, który zaplanowała autorka. Kinga Wójcik włada nadzwyczaj lekkim, przyjemnym piórem, a mistrzowsko nakreślony klimat sprawia, iż naprawdę ciężko oderwać się od poznawanej opowieści.

?Trzcinowisko? to istne kryminalne, literackie rzemiosło, jakie usatysfakcjonuje w pełni każdego fana gatunku! Zawiła, wielowątkowa fabuła, misternie uknuta, frapująca intryga, doskonałe, złożone kreacje bohaterów, sieć szokujących, zagmatwanych powiązań, wstydliwe tajemnice i niedomówienia, a wszystko to napisane niebywale błyskotliwym piórem! Gwarantuję, że poznając finał, będziecie zbierać szczękę z podłogi! Ta uczta literacka zafunduje wam niezapomniany wachlarz emocji! Polecam gorąco!

Co jesteśmy w stanie zrobić dla tych, którzy są w naszym życiu najważniejsi? Czy naprawdę znamy tych których kochamy?
Na te pytania odpowiedzi szuka prywatny detektyw, Aleksander Zamojski , bohater nowej serii kryminalnej autorstwa Kingi Wojcik.

Rok 1999 r
Dziewiętnastoletnia Ewa Ostaszewska feralnego dnia szła na spotkanie z przyjaciółką.
Niestety nigdy nie wróciła do domu.
Kilkanaście godzin później jej ciało zostało odnalezione w trzcinach przy rzece niedaleko domu.
Śledztwo prowadził komisarz Jakub Sułecki, niestety morderca młodej kobiety nie został odnaleziony zaś Ostaszewscy zapłacili wysoką cenę po stracie córki.
Po dwudziestu czterech latach do sprawy, którą niegdyś żyła cała Polska wraca ojciec ofiary - Waldemar.
Zamojski początkowo odmawia przyjęcia zlecenia , lecz zaczyna go ono intrygować, tym bardziej, że w wypadki sprzed lat wydają się być zamieszane ważne osobistości.
W dochodzenie angażują się również córka byłego policjanta- Roma, która poszła w ślady ojca oraz dziennikarz Arek Namirski dla którego zagadka również ma wymiar osobisty .
Co uda się ustalić? Czy sprawiedliwości stanie się zadość? A może ten kto odebrał życie młodej kobiecie zatriumfuje?

O kurczę, ależ jestem rozemocjonowana po lekturze! Aż ciężko mi ubrać uczucia w słowa.
Książka Kingi Wójcik wciągnęła mnie od pierwszych słów i zdań a co więcej została napisana w sposób tak zajmujący, że nim się obejrzałam miałam za sobą sto pięćdziesiąt stron i chciałam więcej, choć nie byłam ani odrobinę mądrzejsza.
Pani Kinga niezwykle umiejętnie podrzucała kolejne tropy tkając misterną sieć powiązań i ujawniając kolejne tajemnice.
Fabuła tej powieści jest skomplikowana i wielowarstwowa, przemyślana i wymagająca dużej uważności. Postaci również są dopracowane i wielowymiarowe ,co jest oczywiście ogromnym plusem.
Pióro autorki jest lekkie i bardzo przyjemne w odbiorze, a zakończenie wbija w fotel.
Po odłożeniu "Trzcinowiska" zadawałam sobie jedynie pytanie Kiedy kolejna część?
Polecam I już zacieram ręce w oczekiwaniu na dalsze losy Aleksandra.