Trzecia córka

To nie moje pierwsze spotkanie z Thomasem Arnoldem, bo miałam przyjemność poznać autora na targach i mam nawet ?Mauzoleum? z dedykacją. Jednak ?Trzecia córka? to pierwsza przeczytana przeze mnie książka autora, choć po jej lekturze mam ochotę szybko nadrobić i tą, która cierpliwie czeka na półce.

Gdy do szpitala przywieziona zostaje poraniona nastolatka, Jade Reflin wraz z Gregiem Ruckerem próbują wyjaśnić tą niejasną sprawę. Ten zmagający się z otyłością policjant, do tego niereformowalny podrywacz i męski szowinista nie wróży dobrej współpracy, jednak Jade nie ma wyjścia, bo poszkodowana chce rozmawiać tylko z nim. Od razu nasuwa się pytanie dlaczego? I kim jest ta zagadkowa dziewczyna?

Nieoczekiwanie, zwykła z pozoru sprawa przynosi kolejne ofiary, których nikt nie mógłby się spodziewać. Szybko okazuje się, że Jade drążąc w przeszłości odkryje jej drugie, a nawet trzecie dno. Na jaw stopniowo wychodzą skrywane przez lata tajemnice, a każdy ma tu coś do ukrycia. Czy zasada zamiatania pod dywan okaże się ważniejsza, niż prawda? Czy w hermetycznej społeczności fakty naginane są do rzeczywistości, w której "wszyscy wygrywają"?

Autor stworzył thriller pełen zagadek, mylnych tropów i zaskakujących zdarzeń, dzięki czemu praktycznie się go nie czyta, a pochłania. Klimat amerykańskiego miasteczka podszyty nutą obłędu i dopełniony mocnymi, realnymi bohaterami, czyni z niego prawdziwą gratkę dla każdego miłośnika thrillerów. Dałam mu się porwać od pierwszych stron i nie raz, będąc przekonaną o słuszności własnych teorii, wpadałam w pułapkę zastawioną przez autora, który skrzętnie skrywa wszystkie karty, by wyciągać je kolejno w najmniej spodziewanym momencie. Macie odwagę zmierzyć się z autorem w tej pokerowej rozgrywce?

?Trzecia córka? jak na autora przystało jest kryminałem z thrillerowym pazurem. Zaskoczyło mnie to, z jaką łatwością Thomas pozbywa się swoich bohaterów, aż mnie zatkało w pewnym momencie. Cieszy to tym bardziej że znając wszystkie książki danego pisarza, mniej więcej wiemy czego się spodziewać, a tu nagle bum! Właśnie taka jest ta powieść. Filmowa, sensacyjna i wciągająca w wir wydarzeń od pierwszej strony. Na pewno niepokojąca, bo w pewnym momencie sami nie wiemy, co jest prawdą, kto jest ofiarą i czy ta ofiara w ogóle występuje, czy jest tylko ułudą, tworem chorego umysłu. Thomas Arnold chyba lubi mieszać czytelnikom w głowach, a przynajmniej w mojej mieszał. Jak zwykle umknął mi ten szczegół, dzięki któremu można rozwiązać zagadkę przed czasem. Jak zwykle łapałam się nitki wersji, która pasowała mi najbardziej i jak zwykle zostawałam z pustym końcem. Jak zwykle spędziłam z jego książką zdecydowanie za dużo czasu, a wciąż mi jest za mało. Co ten Thomas Arnold ma w swoim piórze, że robi w czytelniku takie spustoszenie? Jeżeli jeszcze się wahacie to szkoda czasu ? bierzcie się za czytanie!