Tuptozaur (twarda)

Ręka do góry, komu przytrafił się w tym roku nie-dzień. Taki, w którym od rana wszystko szło nie tak, a z każdą godziną było tylko gorzej. Ja pierwsza podnoszę łapki. Bo, chociaż wszyscy chcielibyśmy pływać wyłącznie wśród fal radości i uśmiechu, to każdy człowiek ma czasem słabszą formę. Dzieci także. Właśnie taki nie-dzień przypadł w udziale naszemu bohaterowi. I chociaż Tuptozaur, otwierając oczy, szykował się na dzień pełen beztroski i zabawy, to młodszy brat szybko wybił mu to z głowy. I to dosłownie, bo pacnął naszego bohatera poduszką, wystawił język i uciekł do mamy (skąd ja to znam). Pościg za bratem skończył się jednak potknięciem i bolesną kontuzją palca u łapki, a kroplą, która przelała czarę goryczy było zaserwowane przez mamę śniadanie, zupełnie inne niż to, na które liczył. Bardzo, ale to bardzo zły i rozżalony Tuptozaur zaczął warczeć, płakać i tupać. I tupał tak coraz mocniej i mocniej, aż z nosa mu dymiło, a z gardła dobiegł głośny krzyk! Gdy końcu, zmęczony własną złością maluch uspokoił się, to usiadł i zaczął się zastanawiać. Czy dzień był już dla niego całkowicie stracony? Czy Tuptozaur zrozumie, że to od jego zachowania będzie zależało, w jakim nastroju położy się spać? Czy pozna uzdrawiającą moc przeprosin? Koniecznie przekonajcie się sami! Ten uroczy picturebook w genialnym, melodyjnym przekładzie Barbary Supeł to trzecia już, po ?Zmartwiozaurze? i ?Przytulozaurze? część serii o emocjach, w której bohaterami są małe dinozaury. W prosty sposób pomaga dzieciom rozpoznać i oswoić jedne z najsilniejszych emocji, czyli złość i frustrację. Niesie też cenną refleksję dotyczącą przeprosin. Świetnie sprawdzi się u dzieci w wieku ok. 3-5 lat. Książka ma kolorowe ilustracje i fajnie gra rozmiarem czcionki. Do tego ma twardą oprawę i spory format. Jeśli macie w domu fana dinozaurów lub szukacie ciepłej książki o złości, która porusza także temat wolnego wyboru i kojącej siły przeprosin, gorąco polecam.