Tyle pamiętam

"Tyle pamiętam" Beata Dulewicz

Kinga to mądra, piękna, skromna dziewczyna.

Jurek to przystojny, utalentowany, wrażliwy dobry mężczyzna.

Książka opisuje losy Kingi od dnia jej narodzin. Kinga była żywiołowym dzieckiem, które przyciągało różnego rodzaju wypadki. Miała też wybujałą wyobraźnię.
Książkę odbieram jak pamiętnik Kingi. Poznajemy jej życie już od dnia narodzin. Dowiadujemy się jak wyglądało wychowywanie się bez ojca. Ile złośliwych komentarzy słyszy takie, niczemu niewinne dziecko. W okresie nastoletnim w życiu Kini pojawia ja Jurek. Młody ale bardzo dojrzały chłopak. Od samego początku łączy ich prawdziwe uczucie. Ale nawet szczera i odwzajemniona miłość nie ma co liczyć na długie i szcześliwe życie. Gdyż w życiu tych młodych ludzi wiele się działo. Los stawiało im pod nogi wiele kłód.
Historia Kingi i Jurka była piękna. Przeciwności losu które temu towarzyszyły dodawały autentyczności całej powieści. Czasy w których się poznali nie były łatwe. Życie w czasie komunizmu nie sprzyjało zawieraniu nowych znajomości.
A do tego byli bardzo młodzi, przed nimi jeszcze całe życie. Ale czy będzie dane żyć im razem? Czy czeka ich szczęśliwe zakończenie. Aby się o tym dowiedzieć musicie sięgnąć po tę książkę.

Ja jestem tą książką oczarowana. Jak i stylem pisania autorki. Długo nie mogłam uwierzyć, że to jest debiut. Przez tę książkę się przepływa. Fabuła jak i wątki poboczne są bardzo interesujące. Ja nie mogłam się od niej oderwać. Tak mnie ona wciągnęła, że musiałam zarwać noc, gdyż nie byłam w stanie jej odłożyć.
I chodź rzadko sięgam po książki których fabuła rozgrywa się w dawnych czasach, gdyż historia toczy się w latach sześćdziesiatych i osiemdziesiątych. To ta książka zdecydowanie zostanie w mojej pamięci na długo. Nie sądziłam, że taka, co prawda piękna, jednak również niepozorna okładka kryje w sobie tyle ciekawej treści.

"Tyle pamiętam" to bezwątpienia rollercoaster emocjonalny. Przeplata się w niej zarówno radość jak i smutek, szczęście i tęsknota. Czytając tę książkę byłam wręcz przepełniona tymi emocjami. Na mojej twarzy pojawiał się uśmiech jak i łzy w oczach. Jeżeli uwielbiacie książki które dostarczają wam mieszanki emocji to serdecznie polecam wam sięgnąć właśnie po tę powieść...

Widząc tę piękną okładkę, moje ręce same wyciągały się w stronę książki, a gdy przeczytałam intrygujący opis, wiedziałam że muszę ją przeczytać. Wydawałoby się, że prawie pięciuset stronicowa powieść zajmie mi dużo czasu, nic bardziej mylnego. Przejmująca i poruszająca dogłębnie historia tak mnie pochłonęła, iż nie byłam w stanie się od niej oderwać. Za jednym podejściem przeczytałam to tomisko, zaskoczona rekordowym czasem, w którym doświadczyłam tak intensywnych emocji.
Kinga to dziewczyna, której los nie oszczędzał. Chociaż miała dobrą mamę, to jednak niezwykle boleśnie odczuwała jego brak w jej życiu. Wyśmiewana przez rówieśników stała się wyobcowana i nie doceniała siebie.
Wszystko zmieniło się podczas pewnych wakacji, gdy zakochała się w Jurku. Siła pierwszej miłości zainicjowała jej wewnętrzną przemianę i spowodowała, że zaczęła inaczej postrzegać otaczający ją świat. Jednak nie wszystko było sielanką, a miłość okazała się również przyczyną jej cierpienia.
Czego doświadczyła Konga i z czym musi się zmagać? Czy ukochany Jurek jest godnym zaufania wybrankiem? Dlaczego ojciec nie uczestniczył w wychowaniu córki i na co chorowała dziewczyna?
Muszę wam powiedzieć, że ta książka mną wstrząsnęła i wywarła niesamowite wrażenie. Przewracając kolejne stronice, moje oczy wypełniały się łzami, by za moment uśmiechać się lub popaść w zadumę. Poruszone tematy są wciąż aktualne i obecne w codziennym życiu zwykłych ludzi, którzy muszą się z nimi zmagać.
Zdziwiłam się, gdy okazało się, że jest to debiutancka powieść, gdyż lekki i przystępny styl wskazuje raczej na doświadczenie w pisarstwie. Nie tylko fabuła zachwyca, ale i kreacja postaci tych głównych oraz drugoplanowych. Nie są oni przypadkowo wpleceni w treść tylko odgrywają ważną rolę w całej tej historii.
Przepięknie uchwycone zostały tu różne odcienie miłości zarówno tej rodzicielskiej oraz partnerskiej, codzienne problemy z jakimi stykamy się na co dzień, zdrady, kłamstwa, choroby i ból, przed którym ciężko się uchronić.
Lubicie wartościowe książki obyczajowe, które docierają do zakamarków duszy, wywołują totalny chaos i nie można o nich zapomnieć? Ja polecam wam właśnie tą.

Ludzie zwykli zapamiętywać jedynie cząstki ze swojego życia. Marne urywki, które tworzą wspomnienia dotyczące miejsc, ludzi, uczuć. Zdarzają się jednak takie okresy w życiu, które stanowią czarną plamę i za nic nie można ich przywołać w pamięci, tak jakby mózg się przed tym bronił. Być może aby przetrwać w stabilnym zdrowiu psychicznym takie zapamiętywanie wybiórcze jest lepsze dla człowieka, nie da się przecież zatrzymywać wszystkiego, wspomnienia są ulotne. Najczęściej jednak pamięta się to, co miało ogromny wpływ na nasze losy, niestety zazwyczaj są to rzeczy przykre, które wywróciły życie do góry nogami. A gdyby tak spisać to, co daje się przywołać, przelać na kartkę tyle, ile się jest w stanie, póki się pamięta? Właśnie takim swego rodzaju pamiętnikiem jest ta książka.
Kinga snuje swoją opowieść o sobie od momentu narodzin. Na początku są to krótkie urywki, które dopiero w wieku nastoletnim zmieniają się w długie opowieści o kolejnych zdarzeniach, które wpływały na jej życie. Dziewczyna wychowywała się bez ojca, nie znała go i choć otoczona była ogromną miłością nie tylko matki ale i większości osób w rodzinie to brak taty stanowił dla niej coraz większy problem. Wpłynął także na nią w sposób, którego nie dało się przewidzieć, pokonał jej pewność siebie, zostawiając ją w myśleniu, że niczego nie jest warta, skoro własny ojciec nigdy nawet nie chciał jej poznać. To właśnie ojciec oraz jej pierwsza i jedyna miłość- Jurek, mieli największy wpływ na jej losy, a także na najbardziej przełomowe momenty w życiu. Miłość, każdego rodzaju, może sprawiać, że człowiek wzbija się w przestworza ze szczęścia ale może też bardzo łatwo doprowadzić do całkowitej destrukcji, której nikt nie jest w stanie zatrzymać.
"Tyle pamiętam" to debiut naprawdę wysokich lotów. Napisany wyjątkowo dobrze, precyzyjnie, z oddaniem mnóstwa emocji i ukazaniem szeregu wydarzeń, które tworzą prozę życia. Nie jest to jednak książka ani łatwa ani prosta, pokazuje wzloty i upadki głównej bohaterki, rozterki, które nią targają, a przede wszystkim jej serce, które z każdym upływającym rokiem jest coraz to bardziej poszarpane. Tu nic nie jest oczywiste, a kolejne zwroty fabuły jedynie utwierdzają w przekonaniu, że to powieść niesamowicie rzeczywista, która uderza w czytelnika raz za razem i niczym Kingę pozostawia go z pokiereszowanym sercem, a czasem nawet na kolanach. To opowieść o poszukiwaniu siebie, nieudolnych próbach pokochania siebie, o zwyczajnej, polskiej rodzinie, która zmaga się z codziennością, o realiach życia w Polsce w latach osiemdziesiątych, o ogromnej miłości rodzicielskiej, o wpływie rodziców na dalsze życie ich potomków, o chorobie nie tylko ciała ale i duszy, o wybaczeniu. Ale przede wszystkim o jedynej w swoim rodzaju miłości kochanków, tak silnej, że aż niesie ze sobą ból, którego nie da się przezwyciężyć. Wspaniale napisana i godna polecenia wszystkim miłośnikom książek obyczajowych.

Kingę wychowywała mama, ojciec porzucił je zanim dziewczyna się urodziła. W szkole z powodu braku jednego z rodziców była obiektem drwin, czego wynikiem była niska samoocena dziewczyny. Jako nastolatka wyjeżdża do wujostwa gdzie poznaje Jurka, dzięki chłopakowi staje się bardziej pewna siebie i pierwszy raz się zakochuje. Jednak przekorny los zmienia z pozoru piękną miłość w lata cierpienia. Co wydarzyło się w życiu bohaterów na przestrzeni lat? Jakie konsekwencje przyniosą ich decyzje?

Bardzo lubię debiuty, dlatego nie wahałam się ani chwili by sięgnąć po książkę z tak piękną okładką jaką ma "Tyle pamiętam".
Podskórnie czułam, że ta książka będzie niezwykle dojrzała, emocjonalna, poruszając i nie myliłam się! Historia Kingi wciągnęła mnie już od pierwszych słów i trzymała w niepewności i napięciu do ostatnich zdań. Przeczytałam tą cegiełkę, książka liczy niespełna 500 stron, w dwie i pół godziny, więc niezaprzeczalnie to świadczy o tym jak zostałam pochłonięta przez tą lekturę. Autorka świetnie wykreowała główne postaci, chociaż na uznanie zasługują również postaci drugoplanowe, które są idealnym dopełnieniem tej historii. To osoby, z którymi z powodzeniem większość z nas mogłaby się utożsamić.
Na kartach tej powieści poznajemy Kingę, przemierzamy z nią momentami naprawdę trudną i wyboistą drogę począwszy od dzieciństwa, poprzez czasy nastoletnie, zakończywszy na dorosłym życiu. Autorka w głównej mierze skupia się tutaj na trzynastu latach życia dziewczyny. Widzimy rozkwitającą na przestrzeni lat miłość, która nie była wolna od niepowodzeń, to historia wzlotów i upadków, jednak mimo wszystko Kingę i Jurka połączyła jakaś niewidzialna nić, której nikt i nic nie było w stanie rozerwać.
Bardzo ważne w tej książce są również relacje rodzinne, razem z Kingą przeżywałam jej pierwsze spotkanie z ojcem, z rodzeństwem, cieszyłam się gdy na świat przyszli jej młodsi bracia.
Autorka porusza tutaj również bardzo trudne i ponadczasowe tematy, czyli problem uzależnienia od narkotyków, anoreksję, które sprawiają, że ta historia wzbudza w czytelniku wiele skrajnych emocji. Bohaterowie są zmuszeni stoczyć naprawdę ogromną walkę z przeciwnościami losu, bo tych na ich drodze wiele, czy im się to uda? Przekonajcie się sami!
Ja jestem urzeczona tą historią! To niezwykle wartościowa, dojrzała, życiowa, emocjonująca oraz poruszająca historia! Jestem ogromnie ciekawa jaka autorka dalej poprowadzi losy bohaterów, z niecierpliwością już wyczekuje kontynuacji losów Kingi. Ogromnie polecam! Moja ocena to 10/10.