Tysiąc złamanych serc

Gdy kilka lat temu przeczytałam "Tysiąc pocałunków" nie sądziłam, że będę mogła jeszcze raz powrócić wspomnieniami do historii Poppy i Rune?a. Pomimo tego, że druga część opowiada nową historię, to cząstka ich tu pozostała. "Tysiąc złamanych serc" to niezwykle poruszająca i piękna powieść, która zostawia czytelnika z ogromnym ładunkiem emocji i bezlitośnie wciąga w emocjonalny wir od pierwszej do ostatniej strony. To historia o miłości, stracie, bólu, ale przede wszystkim o sile wspomnień i potędze uczucia, które trwa mimo najgorszych przeciwności losu. Jest to jedna z tych książek, które trafiają głęboko do serca, łamiąc je na drobne kawałeczki i wywołując uczucia, których nawet się nie spodziewamy. Chciałabym móc wyrazić, jak bardzo ta książka na mnie wpłynęła, ale nie sądzę, że jakiekolwiek słowa byłyby w stanie oddać to, co teraz czuję. Jest to jedna z tych książek, które wiem, że pozostaną ze mną na zawsze. Takie, które są wyjątkowe i zajmują szczególne miejsce w moim sercu.

Fabuła książki krąży wokół miłości, straty i odnajdywania siebie w bólu. Głównymi bohaterami są Savannah i Cael. Savannah cztery lata utraciła ukochaną siostrę, która przegrała walkę z chorobą. Od tego czasu dziewczyna jedynie egzystuje nie ciesząc się z życia. Chodzi na terapię, podczas której terapeuta proponuje jej wyjazd organizowany dla nastolatków, którzy nie radzą sobie z odejściem bliskiej osoby. Dziewczyna się zgadza i zabiera w podróż nieprzeczytany dziennik Poppy. Cael z kolei nie może pozbierać się po śmierci brata. Dawniej był gwiazdą hokeja, teraz nie może nawet wejść na lód. Rodzice zapisują go na wyjazd, na który on nie chce jechać. Savannah i Cael zaczynają być dla siebie oparciem i uzdrawiają swoje złamane serca. Czy uda im się odnaleźć szczęście?

Tillie Cole doskonale buduje relacje między bohaterami, w piękny sposób przedstawiając ból, cierpienie, nadzieje, przyjaźń i miłość, która czasami jest bardzo krucha. Autorce udaje się ukazać głębię cierpienia, które towarzyszy bohaterom, jednocześnie nie pozbawiając ich nadziei. Tillie posiada piękny, subtelny i pełen emocji język, który wręcz hipnotyzuje czytelnika. ?Tysiąc złamanych serc? to nie tylko opowieść o stracie, ale także o miłości, pożegnaniach, akceptacji i pielęgnowaniu wspomnień. Czasem występują tu słowa, które wręcz bolą, ale jednocześnie niosą ze sobą poczucie piękna i prawdziwości. Nie jest to lekka lektura. Czasami bardzo bolesna i ciężka. Łzy, uśmiech, niedowierzanie, lęk, szczęście i nadzieja. Wszystko to jest niesamowicie piękne i tworzy niezapomnianą historię łamiącą serce i zapierającą dech w piersiach.

"Tysiąc złamanych serc" to książka, która rozdziera serce na tysiąc kawałków, ale jednocześnie składa je z powrotem, zostawiając czytelnika z uczuciem głębokiego wzruszenia. Poruszająca, głęboko emocjonalna powieść, która na zawsze pozostawia po sobie ślad.

Śmierć bliskiej osoby pozostawia w nas ślad już na zawsze, a żałoba czasem wydaje się nie mieć końca. Trudno poradzić sobie z emocjami, ze złością na niesprawiedliwość losu, z tęsknotą, z przepełniającym serce żalem? A jednak trzeba jakoś znaleźć sposób, by dalej żyć. W końcu ci, którzy odeszli, bardzo by tego chcieli.

Savannah, choć straciła starszą siostrę już cztery lata temu, nadal nie może uporać się z jej stratą. Wydaje się, jakby dziewczyna odeszła wraz z Poppy. Zawsze była introwertyczką, jednak jej obecne zachowanie sprawia, że jest cieniem samej siebie. W pełni oddała się nauce, odsunęła od ludzi i tkwi w swego rodzaju zawieszeniu, a żadna dotychczasowa pomoc psychologiczna niczego nie zmieniła.

Cael jest pełen gniewu i wściekłości. Na brata, na rodziców, na świat. Nikt nie potrafi okiełznać jego wrogiego nastawienia, a on odtrąca każdego, kto próbuje się do niego zbliżyć. Nie chce rozmawiać, zupełnie zamknął się w sobie, nie potrafi poradzić sobie z własnymi emocjami. Niegdyś był świetnie zapowiadającym się hokeistą, radosnym i pełnym planów chłopakiem, obecnie wydaje się być zupełnie złamany wydarzeniami sprzed roku. Czy można mu jeszcze pomóc?

"Tysiąc złamanych serc" to książka, co do której miałam mocne postanowienie, zanim do niej zasiadłam - nie będę płakać. I to postanowienie złamałam już w pierwszym rozdziale, bo tu po prostu nie da się przejść przez fabułę z suchymi oczami. Czyli, jak widać, Tillie Cole znowu to zrobiła, ponownie udało jej się tak wedrzeć w emocje czytelnika, tak mocno do niego trafić, że tę powieść przeżywa się całym sobą. I to najlepsze potwierdzenie jej znakomitego kunsztu pisarskiego. A podjęła się problematyki szalenie trudnej, dotyczącej zmagań z żałobą, która z jednej strony jest powszednia, każdy na jakimś etapie życia się z nią zmaga, a z drugiej strony nadal stanowi temat, którego zbytnio się nie porusza. I wyszło jej to znakomicie, bo pomimo wielu emocjonujących, wręcz przytłaczających smutkiem momentów, wielu łez, które wywołują zmagania bohaterów, ta powieść niesie też nadzieję. Nadzieję, że kiedyś będzie lżej, że można odnaleźć szczęście, mając wyrwę w sercu po stracie, że można odzyskać lekkość duszy, żyjąc ze wspomnieniem tych, którzy odeszli, ale też i dla nich. Wyruszamy z bohaterami w naprawdę trudną, lecz piękną i życiową podróż, z której możemy się sporo nauczyć, z której możemy wyciągnąć sporo refleksji i która może stać się wsparciem w trudnych chwilach. Ta książka Cole jest tak samo wyjątkowa jak "Tysiąc pocałunków" i zdecydowanie warto po obie z nich sięgnąć.

"Tysiąc złamanych serc" potrafi również chwycić za serce i czasami zmoczyć oczy, ale nie aż tak jak część pierwsza. Tym razem autorka opisuje uczucia siostry Poppy. Minęły już 4 lata od jej śmierci, ale Savannah wciąż nie może odnaleźć się w świecie bez niej. Chodzi na terapie, na której otrzymuje propozycję wyjazdu. Jest po podróż po świecie, podczas której towarzyszy jej Cael Woodks. Chłopak również zmaga się ze swoimi emocjami po śmierci brata. W odróżnieniu od Savannah, on pała gniewem a jego życie rozsypuje się. Traci to co lubi najbardziej. Grę w hokej.
Savannah i Cael stają się dla siebie oparciem i powoli wzajemnie pomagają sobie w pogodzeniu się z rzeczywistością bez rodzeństwa. Z czasem ich relacja zamienia w miłość.
Książka potrafi wzruszyć i wywołać wiele emocji. Autorka w piękny sposób pokazała jak młodzi ludzie radzą lub nie sobie z żałobą. Jak strata rodzeństwa wpływa na ich życie. Zarówno Savannah jak i Cael to postacie dobrze wykreowane, które pomimo ogromnego bólu potrafiły sobie wzajemnie pomóc. A ich relacja rozwijała się powoli, nie nachalnie i dostarczała wielu emocji. I podobnie jak w części pierwszej, trzeba przeczytać samemu i poczuć ten ogromny ładunek emocji jaki płynie z każdej strony.
Narracja prowadzona jest z punktu dwóch bohaterów, dzięki czemu jesteśmy w stanie lepiej ich zrobić. Poznać ich lepiej i widzieć ich przemianę z biegiem wydarzeń.
Autorka posiada lekki styl pisania dzięki czemu książkę czyta się błyskawicznie. Pomimo, że jest tutaj dużo opisów tego jakie emocje skrywają się w tych młodych ludziach, to nie są one nudne, a ni przytłaczające.
Jeśli lubicie książki podczas których uroni się niejedną łzę to bardzo polecam ?Tysiąc złamanych ser?.

Choć minęły już cztery lata to Savannah wciąż nie potrafi pogodzić się ze śmiercią siostry. Terapeuta proponuje jej, aby udała się na podróż po świecie, która organizowana jest dla nastolatków takich jak ona.
Cael nie jest w stanie pozbierać się po stracie brata, ciągle cierpi i paja gniewem. Rodzice zapisują go na wyjazd, co ma im za złe.

O "Tysiąc pocałunków" mogliśmy usłyszeć już 7 lat temu, więc miałam pewne obawy, czy aby na pewno autorka dobrze zrobiła powracając do niej. Uważam, że czasami lepiej niektóre historie zostawić w spokoju, bo niepotrzebne kontynuacje mogą sprawić, że już nigdy nie spojrzymy na nie tak samo jak wcześniej. Z "Tysiąc złamanych serc" na całe szczęście tak nie było, a nawet i podobała mi się jeszcze bardziej.
Ta historia jest przesiąknięta bólem, pełna cierpienia i rozpaczy. Nasi bohaterowie po śmierci najbliższych nie są w stanie patrzeć na świat w taki sam sposób, co wcześniej. Cały czas tkwią w żałobie przez co nie potrafią się cieszyć życiem, jedynie egzystują.
Każdy z bohaterów w zupełnie inny sposób utracił swoich bliskich i radzi sobie z ich utratą. Najgorzej jednak było z Calem, który obarczał się winą. Był zły na siebie, brata i cały świat. Towarzyszył mu ciągły gniew i nienawiść. Odsunął się od wszystkich.
Savannah jako jedyna doskonale rozumiała co się z nim dzieje, czuła to samo. Ich relacja była poruszająca, rzeczywista. Miałam ochotę ich oboje uściskać i pomilczeć razem z nimi. Chciałam być dla nich takim wsparciem, jakim oni byli dla siebie. Rozumieli się bez słów, wiedzieli kiedy jedno potrzebuje drugiego, jednocześnie dawając sobie przestrzeń. Nawet najmniejszy gest potrafił wyrazić więcej, niż tysiąc niepotrzebnych słów. Potrzebowali się nawzajem, byli dla siebie opoką i tylko razem mogli wyjść ze stanu, w którym się znaleźli.
"Tysiąc złamanych serc" to niesamowicie poruszająca przygoda, pełna pięknych opisów i dwóch złamanych serc, które się ze sobą spotkały. Ta książka złamie nawet najtwardsze serce, więc pozwólcie, że i Wy się w niej zakochacie.

"Tysiąc złamanych serc" to powieść pokazująca jak śmierć wpływa i niszczy bliskie im osoby. Niespotykane cierpienie, nieumiejętność radzenia sobie ze stratą jest ogromna. Nie mogą odnaleźć sensu istnienia a bliscy nie wiedzą jak pomóc. Taki stan może być początkiem choroby, która może doprowadzić do tragedii.

Powieść przenosi czytelnika do różnych krajów, poprzez podróż fascynujących krajów, w których poznają: cuda natury, tradycje, zwyczaje, obrzędy czy klimat różniący sie od Stanów. Ta podróż nie tylko zmienia rzeczywisty obraz świata oraz potrafi zaczarować swoim pięknem. Każdy szczegóły, męczenie, wymagająca podróż bądź samotność daje do myślenia, by żałoba została przetrawiona, lecz nie zapomniana.

Ważnym punktem w powieści ma pamiętnik Poppy dla Savannah. Odnajduje w nim olbrzymią dawkę miłości i wsparcia od nieżyjącej siostry. Staje sie terapią, która jest początkiem uzdrowienia, ale jest siłą do walki. Dla Caela pozostawiony bilet jest elementem cierpienia i odrzucenia innych. Dwie poranione dusze poznają inne złamane serca, które pragną lepszego życia dla siebie i rodziny.

Nie ma końca wzruszeń w czytanej historii. Każdy kolejny rozdział daje czytelnikowi coś nowego. Nie tylko uczy, wzrusza, ale także niesie przesłanie na przykładzie naszych bohaterów.

Nie będziecie mogli oderwać sie od tej historii.

Wstrząśnie wami, da do myślenia oraz złamie tysiące serc. To bardzo ważna powieść dla osób zmagających sie z żałobą i tych, co kochają emocjonujące historie.
Jestem zachwycona otrzymana historia, ponieważ roztrzaskała moje serce na kawałki i powolutku sklejała na nowo.
Wrócę niejednokrotnie do tej historii, by poczuć ich ból i drogę do lepszego JA.

Czytajcie - będziecie zachęceni - gorąco polecam.