Ubierałam arabskie księżniczki

Eva Minge wróciła z kolejną książką, tym razem opisując kulisy zamkniętego pokazu w Abu Zabi, który przygotowywała na zlecenie arabskiej rodziny książęcej z okazji urodzin księżniczki. Kto bogatemu zabroni? Nikt, a już szczególnie, gdy jest się bogatszym od wielu naprawdę bogatych ludzi zachodu. Z ?Ubierałam arabskie księżniczki? można liznąć kawałka arabskiej kultury bez stereotypów i przeczytać jak wygląda ?zwyczajny? dzień we wcale niepozbawionej przyziemnych problemów rodzinie abuzabijskiego szejka. Można też dowiedzieć się o jednym z największych międzynarodowych procederów przestępczych, który ? od lat ścigany przez Interpol ? rozgrywa się na salonach Abu Zabi, Dubaju, Stanów Zjednoczonych, Paryża, Sztokholmu, Moskwy... i Polski. Cóż za niespodzianka! Okazuje się, że moralność / niemoralność nie ma płci ani narodowości. Dobrzy i źli ludzie w takim samym stopniu zasiedlają każdą szerokość geograficzną, wyznają dowolną religię bądź żadnej. Jeśli ktoś słyszał o ?Dziewczynach z Dubaju? i myśli, że już wie wszystko to odsyłam do tej oraz poprzednich książek pani Minge, bo to jest dopiero mindblowing, jakie rzeczy dzieją się na tym świecie pod przykrywką fensi-szmensi show-biznesu. I to wcale niekoniecznie nie gdzieś tam na drugim końcu globu ? w obcej kulturze ortodoksyjnego patriarchatu ? a u nas, z udziałem ludzi, których niekiedy kojarzymy z kolorowych gazet.

Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją książki Ubierałam arabskie księżniczki, którą napisała Eva Minge. Nazwisko autorki jest mi znane od lat, ale kojarzyło mi się wyłącznie z modą. Ku mojemu zaskoczeniu okazało się, że Eva Minge ma w swoim dorobku również kilka książek, a najnowszą spośród nich miałam właśnie okazję przeczytać. Przyznam szczerze, że świat mody nie jest w spektrum moich zainteresowań, ale świat kultury Bliskiego Wschodu jak najbardziej i jeśli tylko mam możliwość zaglądam za jego kulisy. Tym razem umożliwiła mi to Eva Minge, która po sukcesach odniesionych w europejskich stolicach mody dostała zaproszenie od księcia Zahira do zorganizowania prywatnego pokazu w Abu Zabi. Tym samym wraz z projektantką zaczynamy niesamowitą podróż do Emiratów Arabskich. Niesamowite jest to jak arabska kultura podlana ogromnymi pieniędzmi jest różna od tej, w jakiej przyszło żyć nam europejczykom. Świat pełen blichtru, luksusu staje się udziałem wielu młodych modelek, które nie zawsze rozumieją czego tak naprawdę się od nich oczekuje. Z drugiej strony panowie tego świata są przekonani, że za pieniądze mogą kupić wszystko. Eva Minge w bardzo zręczny sposób wyjaśniła skąd zainteresowanie szejków prywatnymi pokazami mody, nakreśliła różnice między kulturą arabską, a europejską oraz opisała sytuację kobiet na Bliskim Wchodzie. Zrobiła to w sposób, który bardzo sobie cenię - mamy do czynienia z faktami bez grama oceny. Nie jest to łatwa sztuka, zwłaszcza przy tak kontrowersyjnych treściach. Styl i sposób pisania autorki zrobiły na mnie bardzo dobre wrażenie. Moja pierwsza przygoda z twórczością Evy Minge wypadła bardzo pozytywnie i z przyjemnością sięgnę po kolejne jej książki.

Sięgacie po nowych autorów czy czytacie tylko sprawdzonych? Ja czasem sięgam, gdy zaciekawi mnie opis książki. I tak do moich rąk trafiła "Ubierałam arabskie księżniczki" Ewy Minge. Autorka, do tej pory znana jako kreatorka mody, od jakiegoś czasu pisze też książki. To już trzecia, jaką napisała, ale pierwsza, którą czytałam.
Od razu powiem, że nie jest to książka dla każdego, bo niektóre opisy, jakie w niej znajdziecie, naprawdę są brutalne i wywołują wręcz obrzydzenie i szok.
To po trosze sensacja, a po trosze może historia obyczajowa... I naprawdę dobrze mi się ją czytało, choć momentami łatwa nie była.
Jednak dla wielbicieli orientu, arabskich klimatów, wiadomości ze świata wielkiej mody i dużych pieniędzy, to pozycja obowiązkowa. Nie wiem, czy znajdziecie w niej ziarnko prawdy, czy to tylko fantazja autorki, ale naprawdę mnie wciągnęła...i ten wątek sensacyjny...
A opisy przygotowań do pokazu mody, strojów, biżuterii i życia bogatych szejków, czytałam z zaciekawieniem. Szczególnie ten arabski wątek.
Poruszająca i wzbudzająca emocje, naprawdę dużo emocji...i to różnych. Ale jakich, to niech już zostanie moją tajemnicą.
Mimo wydźwięku jaki ze sobą niesie, warto ją przeczytać, bo może być swoistym ostrzeżeniem...a o co chodzi, tego dowiecie się podczas lektury.