Uciekinier

Kiedy jako dziewięcioletnia dziewczynka po raz pierwszy sięgnęłam po trylogię Sienkiewicza i poznałam wspaniałych bohaterów z Zagłobą na czele, byłam pod tak wielkim wrażeniem stylu sienkiewiczowskiego, że przez kilkanaście lat nie widziałam szans, by ktoś mógł zająć miejsce w moim sercu zarezerwowane dla Kmicica i jemu podobnych. W ciągu ostatnich kilku lat to Elżbieta Cherezińska sprawiła, że na nowo odkryłam magię powieści historycznych. Teraz do tego powieściopisarskiego duetu dołączył Łukasz Czeczumski, który wprost oczarował mnie swoją najnowszą powieścią pt.: "Uciekinier". Ten pierwszy tom serii pt.: "Krew wojowników" to prawdziwa gratka dla wszystkich miłośników opowieści o polskiej szlachcie i jej nie zawsze szlachetnych czynach.

Łukasz Czeczumski to reporter, który pasjonuje się podróżowaniem i historią. W jego pisarskim dorobku znajdziemy takie pozycje jak: "Biały szlak. Reportaże ze świata wojny kokainowej", "Acre", "Zasady wojny", czy "Legionista". W ostatnim czasie, do tego pokaźnego już grona książek dołączył "Uciekinier" - emocjonująca powieść o losach Jarosława Jana Burzyńskiego, hardego rycerza, który przez swój temperament może niespodziewanie szybko zakończyć ziemski żywot.

Jarosław to dzielny młodzieniec, który od dziecka pragnie odznaczyć się w boju jak jego ojciec Franciszek i stryj Sambor. Rzemiosło wojenne to jego przeznaczenie, jednak rodzice nie chcą, by syn szedł w ślady swoich przodków. Pragną, aby odbył zagraniczne studia i posiadł wiedzę, która pozwoli mu zdobyć uznanie i zapewni godziwą przyszłość. Nasz bohater nie zamierza jednak żyć pod dyktando rodziców i za wszelką cenę będzie starał się zrealizować swoje marzenia. Czy mu się to uda? Przekonacie się w trakcie lektury jego zaskakujących przygód.

Trudno powiedzieć, co w tej książce jest lepsze - tło historyczne, czy historia rodu Burzyńskich. A może jedno i drugie? Obraz XVI-wiecznego państwa polskiego, a szczególnie ziemi mazowieckiej, świetnie wpisuje się w szerszą społeczno-polityczną perspektywę, nie umniejszając przy tym głównemu wątkowi, na którym opiera się cała fabuła. Wspaniałe opisy krain geograficznych i miejsc, które odwiedzają bohaterowie, z pewnością przypadną do gustu wszystkim, którzy tego właśnie oczekują od powieści historycznych. Nie wspomnę już o konflikcie między dwoma zwaśnionymi rodami, w którym oprócz strumienia miłości, pojawi się całe morze ludzkiej krwi. Krótko mówiąc: przemyślana narracja, oparta na odpowiednich proporcjach między prawdą a fikcją literacką skusi każdego, kto tylko weźmie do ręki pierwszy tom opowieści o dzielnym Jarosławie.

Dawno już żadna z powieści nie pochłonęła mnie tak bardzo jak "Uciekinier". Z drżeniem serca czekałam na kolejne przygody Jarosława i trzymałam kciuki, żeby udało mu się uniknąć kary śmierci. Nie szczędziłam przy tym ostrych słów w kierunku jego przeciwników, w nadziei, że mnie usłyszą i pozwolą odejść wolno naszemu dzielnemu rycerzowi. A gdy cała powieściowa historia dobiegła końca, długo myślałam o tym, co jeszcze spotka Jarosława w kolejnych tomach jego przygód. Sądząc po możliwościach pisarskich autora, jestem niemal pewna, że następne części tego cyklu będą równie dobre (jeśli nie lepsze), co "Uciekinier", czego sobie i Wam życzę.

Łukasz Czeszumski to reporter, podróżnik oraz pasjonat historii XVI wieku, który nie chciał popaść w rutynę i zaczął podróżować za zarobione pieniądze. Z jego pasji oraz podróży powstał reportaż Biały szlak. Wojny kokainowe w Ameryce Łacińskiej, oraz powieści Legionista, Zasady wojny oraz cykl Krew wojowników, którego pierwszy tom Uciekinier miałem przyjemność ostatnio czytać.

Uciekinier jest historią Jarosława Jana Burzyńskiego - młodego rycerza, pochodzącego ze starego i walecznego rodu, choć niezbyt bogatego i wpływowego. Jego rodzina od lat ma zatargi z rodem Świąderskich, co doprowadza do małej lokalnej wojny wspieranej przez magnatów. W akcie zemsty za zabicie rodziny Jarosław zabija Sebastiana Świąderskiego, głównego sprawcę tego czynu, za co zostaje skazany na śmierć, lecz udaje mu się uciec. Od tamtej pory staje się wygnańcem, który zna jedynie wojaczkę... Wędruje od kraju do kraju, obserwując sytuację w Europie i szukając zajęcia wszędzie tam, gdzie jest potrzebny rycerz...

Na okładce widnieje napis, że jest to historia polskiego rycerza, który uczestniczył w konkwiście Nowego Świata. Otóż nie do końca i już wyjaśniam dlaczego. Autor zaplanował bowiem cykl Krew wojowników na pięć tomów, więc w każdym kolejnym będziemy obserwować dalsze koleje losu Jarosława a fabuła pierwszego tomu rozgrywa się Polsce i jej okolicach, co może z początku troszkę mylić. Jak już jesteśmy przy ilości tomów, to od razu nasuwa się pytanie, czy możliwe jest napisanie ich aż pięciu, żeby nie zanudzić czytelnik kolejnymi przygodami bohatera? Patrząc na to w jaki sposób autor opowiada i snuje opowieść, to odpowiem: tak, to możliwe! Czeszumski z niezwykła starannością i dbałością o szczegóły oddaje klimat i nastrój XVI-wiecznej Europy - wyzysk chłopów, polityczne gierki wielkich rodów oraz wojny toczące się na granicy Polski. Nie zabrakło również pojedynków, potyczek, jak i wielkich bitew jak ta pod Orszą pomiędzy Polską a Księstwem Moskiewskim. To wszystko powoduje, że jest to niezwykle dająca do myślenia kronika upadającego świata, który jest rozrywany wszelkiej maści konfliktami, w tym na tle religijnym...

Wspomniałem, że Czeszumski to niezrównany gawędziarz i dowodem na to jest jego książka, która nie jest zbudowana tak, jak się tego spodziewamy. Autor przez cały czas zbacza z głównego szlaku opowieści, by przytoczyć interesujące fakty o występującej postaci, odwiedzanych miejscach i krainach. Wymaga to z pewnością nieco większego zaangażowania od czytelnika, ponieważ musi dobrze kojarzyć fakty, by nie pogubić się o czym opowiada autor i niczego nie stracić. Dla mnie osobiście te dygresje i historie różnych miejsc oraz osób, były miłym przerywnikiem w przygodach Jarosława, ponieważ bardzo szczegółowo budowały tło historyczne oraz przedstawiały kim dokładnie jest młody rycerz i dlaczego podjął się takiej życiowej drogi a nie innej. Dzięki temu mamy poczucie jakbyśmy wraz z bohaterem dorastali i przeżywali jego przygody. W opinii części osób zapewne będzie to znacząca wada, ale nie każdy musi lubić taki sposób opowiadania historii.

Krew wojowników: Uciekinier jest bardzo pięknie wydaną książką w twardej oprawie, która już swoją okładką zachęca do czytania. Jest to również wspaniała opowieść, pełna walk i potyczek, ale także gorzkich refleksji na temat ówczesnej sytuacji na świecie, w tym pozycji chłopstwa. Polecam wszystkim lubiącym książki historyczne - nie zawiedziecie się!

Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję Łukaszowi Czeszumskiemu!

...