Uczeń o specjalnych potrzebach wychowawczych w klasie szkolnej

przez nie­go umiejętności, tytuły, spraw­ności i wie­dza. Do­brem człowie­ka - je­dy­nym praw­dzi­wym - jest by­cie osobą. Nie przed­mio­tem do używa­nia, za­bawką w ręku własnym lub cu­dzym, sumą śle­pych in­stynktów, lecz osobą. Isto­ta życia ludz­kie­go po­le­ga na sta­wa­niu się osobą, urze­czy­wist­nia­niu swe­go człowie­czeństwa. Oso­ba ludz­ka, każdy z nas jako byt oso­bo­wy, jako ,,ja" na­tu­ry ro­zum­nej, jest kimś dy­na­micz­nym, kimś, kto ma się urze­czy­wist­nić przez swo­je uczyn­ki wol­ne i ro­zum­ne (uczyn­ki oso­bo­we), kimś, kto ma uzy­skać swą oso­bową twarz po­przez dobrowol­ne akty de­cy­zyj­ne. Człowiek nie tyl­ko rośnie i roz­wi­ja się fi­zycz­nie. Przede wszyst­kim doj­rze­wa on mo­ral­nie. W tym doj­rze­waniu cho­dzi o do­strze­ga­nie tego, co du­cho­we, o za­uważanie lu­dzi jako osób, o do­strzeżenie ich oso­bo­wej god­ności. Owo doj­rze­wanie nie do­ko­nu­je się jed­nak w spon­ta­nicz­nych ak­tach psy­cho­fi­zycz­ne­go wzro­stu. Po­trzeb­ne są tu już akty po­znaw­cze skie­ro­wa­ne na do­strzeżenie pod­mio­to­we­go aspek­tu oso­by i jej szczególnej, bo du­cho­wej war­tości. Na wie­dzy o do­bru, którym jest to, co du­cho­we w świe­cie - a więc i sfe­ra du­cho­wa człowie­ka, oso­ba, jej war­tość i god­ność - bu­du­je się do­pie­ro świa­do­mość po­win­ności miłowa­nia każdej oso­by, świa­do­mość po­win­ności mo­ral­nej, której spełnia­nie jest zbliżaniem się do do­sko­nałości bytu ludz­kie­go. Z powyższych re­flek­sji wy­ni­ka wiel­ki sens ist­nie­nia człowie­ka, po­nie­waż jest to ist­nie­nie oso­by, pod­mio­tu ob­da­ro­wa­ne­go ,,wyjątkową zupełnie rangą oso­bo­wej god­ności, war­tości nie­przyrówny­wa­nej do cze­go­kol­wiek w świe­cie poza obrębem świa­ta osób"30. Po­nad­to, fakt by­cia osobą wska­zu­je na sens wy­cho­wa­nia człowie­ka. W pro­ce­sie wy­cho­wa­nia cho­dzi bo­wiem za­wsze o człowie­ka, o jego god­ne człowie­czeństwo. Za­da­nie, ja­kie re­ali­zują ro­dzi­ce w dziec­ku od sa­me­go początku oraz przez cały okres jego roz­wo­ju, spro­wa­dza się do ob­da­ro­wa­nia tego małego człowie­ka doj­rzałym człowie­czeństwem31. Bi­blio­gra­fia Brühlme­ier A., Edu­ka­cja hu­ma­ni­stycz­na, Wyd. IM­PULS, Kraków 1993. Chro­bak S., Kon­cep­cja wy­cho­wa­nia per­so­na­li­stycz­ne­go w na­ucza­niu Ka­ro­la Woj­tyły - Jana Pawła II, Wy­daw­nic­two Sa­le­zjańskie, War­sza­wa 1999. Chu­dy W., Być a sta­wać się osobą, ,,Ze­szy­ty Kar­me­li­tańskie" 2004, nr 4 (29), s. 30-36. Chu­dy W., Pe­da­go­gia god­ności. Ele­men­ty ety­ki pe­da­go­gicz­nej, red. A. Szu­dra, Wyd. TN KUL, Lu­blin 2009. De­kla­ra­cja o wy­cho­wa­niu chrześcijańskim, w: Sobór Wa­ty­kański II. Kon­sty­tu­cje, de­kre­ty, de­kla­ra­cje, Pal­lot­ti­num, Po­znań 2002, s. 313-324. Do­brzyńska J., Pe­da­go­gi­ka per­so­na­li­stycz­na, ,,Wy­cho­waw­ca" 1999, nr 9, s. 23-25. Jan Paweł II, List apo­stol­ski ,,Sa­lvi­fi­ci Do­lo­ris", Wy­daw­nic­two ,,M", Kraków 1999. Jan Paweł II, Po­sy­no­dal­na Ad­hor­ta­cja apo­stol­ska ,,Chri­sti­fi­de­les la­ici", Wy­daw­nic­two Wrocław­skiej Księgar­ni Ar­chi­die­ce­zjal­nej, Wrocław 1999. Ko­na­rzew­ski K., Sztu­ka na­ucza­nia, t. 1, PWN, War­sza­wa 1991. Krąpiec , Oso­ba i naród wo­bec glo­ba­li­zmu, ,,Człowiek w kul­tu­rze" 2002, nr 14, s. 5-16. List do die­ce­zji rzym­skiej o pil­nej po­trze­bie wy­cho­wa­nia, ­­blio­te­ka/W/WP/be­ne­dyk­t_XVI/li­sty/wy­cho­wa­nie­ (). Łobacz M., War­tość ubóstwa w urze­czy­wist­nia­niu się oso­by, Wyd. KUL, Lu­blin 2011. Naj­der-Ste­fa­niak K., O po­win­ności na­uczy­cie­la. Wpro­wa­dze­nie do re­flek­sji etycz­nej, Wyd. SGGW, War­sza­wa 2007. Ni­ziołek B., Kil­ka uwag o wy­cho­wa­niu, ,,Wy­cho­waw­ca" 2008, nr 2, w: ­cho­waw­­siecz­ni­k_no­wy/2008/02-2008 (). O trud­nej sztu­ce ucze­nia sztu­ki. Małgo­rza­ta Pęcińska roz­ma­wia z Mar­kiem Dyżew­skim, au­dy­cja w II Pro­gra­mie Pol­skie­go Ra­dia z dnia 14 paździer­ni­ka 2004. Pa­pu­go­wa W., Wza­jem­ność wpływów, w: ­cho­waw­­siecz­ni­k_no­wy/2010/10-2010 (). Ro­dziński A., Na or­bi­tach war­tości, Wyd. RW KUL, Lu­blin 1998. Sokołowski J., Zdol­ni do wy­cho­wa­nia, ,,Wy­cho­waw­ca" 2008, nr 2, w: ­cho­waw­­siecz­ni­k_no­wy/2008/02-2008 (). Szo­stek A., Po­ga­dan­ki z ety­ki, RW KUL, Lu­blin 1996. Sztejn­berg A., Pod­sta­wy ko­mu­ni­ka­cji społecz­nej w edu­ka­cji, ASTRUM, Wrocław 2001. Woj­tyła K., Miłość i od­po­wie­dzial­ność, Wyd. TN KUL, Lu­blin 1982.