Ukrainka

Autorka bardzo często porusza w książce tematy trudne, choć dla niektórych może nieistotne lub mniejszej wagi. Bardzo często podkreśla, że postacie z książki są samotne i bardzo ich to boli. Ukazuje tutaj ich stronę, świat widziany ich oczami, gdzie chcą jak najdłużej zachować przy sobie swoje dziecko. Nie ważne, że jest ono już dorosłe i odziane w wojskowy mundur. Matka boi się tym bardziej, że jedzie on na wojnę, a wiadomo, że misja skończyć się może w dwojaki sposób. Oprócz tego mamy obraz innej kobiety, która zapija swoje smutki. Nie opiekuje się dzieckiem, które ledwo uszło z życiem, kiedy samotnie biegało po dworze. W momencie, kiedy jest pokazana scena z nim i może się wypowiedzieć, to będzie to wzruszający moment. On podkreśli jak bardzo by chciał się do kogoś przytulić. W niektórych wydarzeniach wystarczy jedno zdanie byśmy wyrobili sobie opinię o tym, co miało zostać przekazane. Autorka celowo daje takie podteksty, by każdy sam przemyślał sobie pewne zdarzenia, gdyż wie, że głosy w niektórych tematach mogą zostać podzielone. W ten sposób bezpiecznie może wkraczać nawet na najbardziej indywidualne czy nawet prywatne tematy. Poruszony zostanie również temat wojny na Ukrainie i tam postacie otwarcie mówią o tym, co myślą. A czy mają rację, to myślę, że warto samemu przeczytać i odpowiedzieć sobie na to pytanie. Nie mamy bowiem wpływu na to skąd pochodzimy i kim są nasi rodzice. Myślę, że autorka chciała przemycić tutaj trochę tolerancji do osób innego pochodzenia. Jak bowiem namówić serce, by nie czuło czegoś do drugiej osoby? Czy faktycznie liczy się wtedy to skąd pochodzi?
Bardzo mądra i refleksyjna opowieść. Będą momenty wzruszenia, jak i buntu z naszej strony za obraz, który został ukazany. Wracamy tu do czasów historycznych, jakby zależało komuś by móc porównać sobie ten obecny z tym dawniejszym. A dlaczego, to już sami sobie odpowiecie podczas czytania.
Lektura na jeden dzień, ze średnim drukiem, krótkimi rozdziałami i dużą ilością dialogów. Warta przeczytania:-)

"Ukrainka" to historia o Nataszy, której rodzina przeprowadziła się ze Lwowa do Polski ze względu na chorobę jej mamy. Niestety po śmierci mamy Nataszy wszystko zmieniło się w jej życiu. Natasza nie poszła na wymarzone studia, ale do gastronomicznej szkoły policealnej. Tam zaprzyjaźniła się z Karoliną, która udzielała jej schronienia gdy ojciec Nataszy upijał się i wpadał w szał. Na dodatek w Ukrainie wybucha wojna. Natasza pracuje jako barmanka. Poznaje amerykańskiego żołnierza Roberta, który pewnego wieczoru ratuje ją z opresji.
Czy Robert odmieni życie Nataszy?
Czy ich znajomość w czasach wojny ma szansę na szczęśliwe zakończenie?

Autorka stworzyła niezwykle realną i poruszającą powieść. Świetna i wciągająca fabuła. Idealnie wykreowani bohaterowie. Poznajemy ich życie codzienne i problemy. Autorka porusza ważne i trudne tematy. Dramat, wojna, śmierć, choroba, uzależnienia, przemoc, traumy, przyjaźń i miłość. Autorka opowiada też swoim czytelnikom jak Polacy pomogli Ukraińcom po napadzie Rosji na ich kraj.
Czekają Was niesamowite wzruszenia. Autorka potrafi dostarczyć mnóstwo emocji. To historia, która pokazuje, że nawet wtedy gdy jest źle to trzeba mieć nadzieję na lepsze jutro.
Jeśli lubicie historie z życia wzięte to ta książka chwyci Was za serce.
Uwielbiam lekkie pióro autorki. Książkę przeczytałam szybko i z przyjemnością.

Polecam z całego serca!

Stosunki polsko-ukraińskie na przestrzeni lat układały się bardzo różnie. Wiele spraw wymaga wyjaśnienia, wiele też wiemy z historii. W czasie drugiej wojny światowej nie były to dobre kontakty i stosunki. Ba! Wiele zła wyrządzano sobie nawzajem. Nie mnie oceniać, która strona była bardziej winna, gorsza, które zło było bardziej... bestialskie i utraciło człowieczeństwo. Historia i może siły wyższe wszystko osądzą.

Ukrainka pani Agnieszki Lis nawiązuje właśnie do tamtych okrutnych czasów. Dlatego też postanowiłem tak zacząć swoją recenzję. A powieść, którą właśnie skończyłem czytać, była pierwszą z jej bardzo bogatego dorobku. Powieści pani Agnieszki cieszą się bardzo dużym zainteresowaniem czytelników, w dużej mierze czytelniczek, ponieważ są to powieści obyczajowe, z wątkami psychologicznymi. Przeważnie przedstawiają to, co dzieje się w otaczającym nas świecie, w życiu ludzi, na których miejscu moglibyśmy stanąć i my. Ich tematem są trudne sytuacje życiowe, gdzie o rozwiązanie jest bardzo trudno. To ludzkie cierpienie, ból, bieda, czy ciężka choroba. Agnieszka Lis jest również pianistką i dziennikarką. W 2021 roku otrzymała honorową odznakę MKDNiS Zasłużony dla Kultury Polskiej. To już 25. powieść pisarki.

Na okładce widzimy odwróconą plecami do czytelnika kobietę, która zapewne patrzy gdzieś daleko z tęsknotą. Bardzo daleko gdzieś za mgłą, a może za dymem, widać budynki. To pewnie jej ukochany Lwów, bo stamtąd pochodzi główna bohaterka, Natasza.

Ukrainka to jak najbardziej współczesna powieść, osadzona w czasie, gdy w Ukrainie toczy się walka tamtejszego narodu z agresorem rosyjskim. Natasza wraz ze swoją rodziną wyjechała na wschód Polski jeszcze przed atakiem zbrojnym Putina, w poszukiwaniu lepszego jutra, a przede wszystkim po to, by jej matka mogła skuteczniej leczyć się na raka. W tym samym czasie daleko za oceanem, w Atlancie w Stanach Zjednoczonych, Zuriana, nie może pogodzić się z tym, że jej syn Robert musi wybrać się do Polski na misję wojenną. Wie, że nie ma w tym momencie nic do powiedzenia. Syn jest wzorowym żołnierzem i ma rozkaz wyjazdu. On bardzo chce pojechać do kraju jego ojca, Wojtka, który opuścił jego matkę i czasami tylko odwiedza swą byłą żonę.

Co połączy Nataszę i Roberta? Jak splotą się ich jakże różne losy?

Autorka nakreśliła bardzo realistyczne postaci, wplątując wątek historyczny, niełatwy dla Polaków i dla Ukraińców. Do tego ważna będzie też tolerancja, zrozumienie innego człowieka, a także walka z chorobą, z problemami osobistymi kilku pobocznych, ale bardzo ważnych dla losów powieści, bohaterów. Warto przeczytać tę powieść, bo są tutaj emocje, jest wzruszenie, są sytuacje bez wyjścia, jest historia, ale czy jest happy-end?

Ukrainka - Agnieszka Lis
Wybrałam te książkę, bo lubię różnorodność tematyki, którą czytam.
Autorka przedstawia teraźniejsze realia.
Życie, które nie jest usłane różami.
Z tej książki nasuwają się dwa pytania:
czy chce się miłość impulsywną, ale krótką, czy też taką pielęgnowaną latami?
Ja bym wybrała drugą opcję, według mnie jest mniej bolesna...
Nie mniej nie o to tu głównie chodzi. Poruszane są też kwestie dość znane i "pielęgnowane", jak np. kolor skóry. Człowiek niepowtarzalny jest "czymś" ważnym. Powinno się zmienić nastawienie, a nie odgórnie coś ustanawiać/uchwalać jako tzn "poprawność polityczną". To niestety zazwyczaj działa odwrotnie.

"[...] Wychowany na południu Stanów szybko dowiedział się, że chociaż czasy Ku Klux Klanu dawno minęły, to jednak biały bogaty chłopak ma znacznie łatwiej niż biedny czarny. [...]"

Druga sprawa to zachowanie "typowych" katolików, co ciągle zapominają, że Polska to był kraj pogański i nadal są, niektóre wierzenia praktykowane. Częstym zjawiskiem jest też przykra praktyka/zachowanie o którym się mówi, że ktoś jest jak tzw. "Radio, wolna Europa". Plotki, one nie raz są ważniejsze niż cokolwiek innego, nawet przyjaźń. Być może dlatego tak trudno o taką relację od serca.
"[...] - Daj spokój. To był pokaz dwulicowości i bigoterii. Katolicka hipokrytka! - Karolina miła łzy w oczach. [...]"
"[...]- Mamo, a wiesz może, czemu nie wrócił?
- Czemu, czemu. - Matka wzruszyła ramionami. - Co ja, encyklopedia jestem?
- Właściwie to tak - odparła Karolina. - Wiesz wszystko i o wszystkich w promieniu trzydziestu kilometrów i zasięgu osiemdziesięciu lat. [...]"

"Ukrainka", to książka w dużej mierze o treści dość poważnej. Śmiałam się tylko z fragmentów, takich jak np. matka Roberta, chyba już ze trzy razy piekła to samo i narzekała, że znów kupiła za dużo. (Ciasto cytrynowe i pieczeń )
6/10
Oceniam to tak nisko, ale nie dlatego, że mam jakieś obiekcje czy coś w tym stylu. Nie, to naprawdę nie to. Po prostu, ta historia była dla mnie zbyt przewidywalna, a przez to okazała się nudna.

Historia Nataszy i Roberta,ich najbliższych nie jest prostą i szczęśliwa.Poznajemy bliższej każdego z bohaterów zmagających się z problemami łamiącymi serce i duszę.Los wcale ich nie oszczędza.Cierpienie,tęsknota,ból i krzywdy dnia codziennego powodują że ciagle walczą o każdą chwile szczęścia.

Historia złamała wielokrotnie moje serce.Pokazuje prawdziwe życie,bez urozmaicania w bajeczne chwile.
Możemy przeczytać także o traktowaniu Polaków przez Ukraińców w czasie rzezi Wołyńskiej.Przybliża nam to przeszłość w której ginęli niewinnie Polacy i całe ich rodziny.Dzięki temu otrzymujemy ważny urywek Polski.
Autorka zabiera nas także do Stanów i mamy Roberta.Poznając ja możemy uronić łzę na niemoc z nieodpowiedzialnym mężem Polakiem uciekającym przed odpowiedzialnością w młodym wieku.Mamy także poruszany temat rasizmu i wyobcowania osób z innym kolorem skóry.

Książka jest bardzo emocjonująca historia w której nieraz będziemy zszokowani przebiegiem wydarzeń i nieplanowanych strat łamiących serce.

Z lektura spędziłam bardzo miło i przyjemny czas.Czas z nią jest uczący i poruszający.Gorąco ja wam polecam