Umierając, żyjemy

To kolejna część z serii " Wehikuł czasu". Ciekawa książka, chociaż myślałam, że jest trochę o czymś innym. Miejscami wydawało mi się , że już nic więcej nie może się wydarzyć, po czym książka zaskakiwała mnie kolejnym przyziemnym problemem, z którym bohater starał sobie radzić, chociaż czasami bardzo nieudolnie. Miejscami była również taka, że miałam ochotę przekręcić kilka stron żeby jak najszybciej dowiedzieć się co się dalej wydarzy. Cała historia przedstawiona przejrzyście, i nieco zaskakująco. Miałam inne oczekiwania co do tej książki i przyznać muszę, że tytuł, dawał mi nadzieję na coś mocno zaskakującego, filozoficznego i dającego do myślenia. Najbardziej interesujący jest tu fakt, że zdolności, które posiada bohater, jest chyba pierwszy na liście " nadprzyrodzonych" mocy, jakie chciałaby posiadać większość ludzi, nie przynosi większych korzyści, zwłaszcza tych materialnych. Autor tu jasno pokazuje, że to co może się wydawać bardzo atrakcyjne, nie tylko nie pomaga, ale także może przysporzyć kłopotów, jeśli nie umiemy lub nie chcemy wykorzystać swojego daru.

Książka może i jest ciekawa, jednak chyba miałam wygórowane oczekiwania i nieco się zawiodłam. To moja pierwsza książka tego autora i na pewno przy najbliższej okazji dam mu jeszcze jedną szansę????

Umierając, żyjemy jest to książka, którą trudno mi jednoznacznie ocenić, a sama w sobie nie należy do najłatwiejszych w odbiorze i można łatwo się do niej zrazić. Cała przedstawiona tutaj historia jest stosunkowo prosta i opowiada o Davidzie, który posiada zdolności telepatyczne, dzięki którym poznaje myśli innych, co czują, myślą, jakie chowają tajemnice i sekrety. Jednak nie przynosi mu to wcale szczęścia, miłości, wielkich pieniędzy, czy sławy. Powieść ma zatem dość ponury i pesymistyczny wydźwięk. Bohaterowi nic się w życiu nie udało, choć można byłoby sądzić, że z jego mocami jest mu pisany wielki życiowy sukces. Niestety tak się wcale nie dzieje. Co więcej, okazuje się, że czytanie w myślach niekoniecznie może być tak bardzo interesujące jakby się mogło wydawać. Zdolności bohatera powodują również to, że trudno mu nawiązać głębszą i trwalszą więź, a odkryte prawdy na swój temat wśród bliskich osób niekoniecznie są takie, jakich oczekiwał.

W trakcie całej książki poznajemy kolejne etapy życia Davida, jak odkrył swoje zdolności, jak je wykorzystywał, czym zajmuje się w życiu i jak zauważył osłabienie swoich mocy. Nie mamy jednak zachowanej chronologii wydarzeń, ponieważ bohater co kilka rozdziałów cofa się w przeszłość, aby przedstawić jakąś konkretną sytuację, czy wydarzenie, dzięki któremu lepiej go poznajemy, ale przede wszystkim co niesie ze sobą posiadanie zdolności telepatycznych. David często snuje ciekawe rozważania na ten temat, co zyskał dzięki nim, ale również kim się przez nie stał. Pomimo że książka liczy niewiele ponad 250 stron, to jednak w pewnym momencie można poczuć, że niektóre sceny są zbędne i książka nie straciłaby na ich usunięciu. Niemniej jednak jest to z pewnością nietuzinkowa książka, nie każdego zachwyci, ale warto ją poznać.

Umierając, żyjemy to książka dość dziwna, trudna, a jednocześnie o stosunkowo prostej fabule. W powieści śledzimy losy Davida Seliga, posiadającego zdolności telepatyczne, które jednak wcale nie przynoszą mu szczęścia, miłości, czy pieniędzy.