Utracony raj Demony

Kamila Majewska ?Za zielonymi drzwiami? ????

Życie jest pełne niespodzianek

Ambitna i pracowita Anna dostaje spadek po zmarłym szefie Kazimierzu Wysockim. Z testamentu wynika, że kobieta ma wybór pozostania w firmie na najwyższym stanowisku lub zatrzymania posiadłości na wsi. Kocha swoją pracę, i jeśli ją wybierze to gospodarstwo zostanie sprzedane, a jeśli decyzja padnie na malownicze i spokojne miejsce zmuszona jest pożegnać się z korporacją. Ania stoi przed trudną sytuacją. Postanawia udać się na wieś, a tam poznaje przystojnego Piotra, który zajmuje się stadniną. Co kryją tytułowe zielone drzwi? Jaką drogę obierze bohaterka: spełnienie zawodowe czy sielskie życie? Co byście wybrali?

?Praca splotła się z moim życiem prywatnym tak bardzo, że zatraciłam gdzieś tę spontaniczność i dreszczyk emocji na myśl o nieznanym?.

Och, jaka ta książka jest czarująca! ???? Aż dziw, że to debiut. Autorka naszkicowała wyraziste postaci, a barwne opisy zachwycają. Miłośnicy literatury obyczajowej z wątkiem romansu będą zachwyceni. Niespieszna akcja, która pozwala na chwilę zadumy. Zastanawiamy się, co tak naprawdę jest ważne w naszym życiu, czy gonitwa i dążenie po trupach to dobrze wyznaczony cel.
Dodatkowych atutem jest znajomość tematu jazdy konnej i relacja człowieka z koniem.

?Całe nasze życie składa się z wyborów, tych trudniejszych i tych łatwiejszych. Nikt nie mówił, że to będzie proste czy przyjemne. Nieraz nasze wybory okazują się błędne, ale nie myli się tylko ten, kto nic nie robi. Najważniejsze to nie bać się ryzyka, aby nie zawisnąć gdzieś pomiędzy. Takie rzeczy kształtują charakter, pozwalają odkryć siebie?.

Anna Wójcik ?Utracony raj?

?To świat, w którym się rodzisz, i z którego nie ma ucieczki?.

Juliette będąc nastolatką ucieka z domu. Jej ojciec to gangster, który nie cofnie się przed niczym. Po dziesięciu latach przeszłość puka do drzwi, co rujnuje normalne życie. Mąż kobiety zabiera dziecko a żonę zostawia bez słowa wyjaśnienia. Największy wróg familii, Liam Harris postanawia wyciągnąć do niej rękę. W końcu pragną jednego: zemsty.

?Szkolony od urodzenia do bycia bestią i pusty w środku?.

Niestety, zawiodłam się... Do strony sto czterdziestej szóstej było super. Szybka akcja, intryga, niebezpieczeństwo - to mi się podobało. Ale później coraz gorzej. Główna bohaterka zirytowała mnie niemiłosiernie. Co robi matka, gdy uprowadzono jej kilkumiesięczne dziecko? Idzie do klubu, wypija litry alkoholu, tańczy z obcym facetem i pozwala na obmacywanie (w dodatku wcześniej została zgwałcona). Nie mam słów, to przechodzi ludzkie pojęcie, a jej wytłumaczenie to: ?chciałam się tylko rozerwać?. Nie no spoko, poczekaj Chloe, bo mamusia musi się zabawić. ????????? Ach, przepraszam... czasem świtało w głowie, że ma córkę. Przecież w takim wypadku liczą się sekundy, bo nie wiadomo, co się dzieje z maleństwem. Dobrym rozwiązaniem byłoby nie dokładać do fabuły dziecka ani wątku z gwałtem. Chęci odnalezienia powinny być priorytetem, a traumy to ona w ogóle nie miała po tak bolesnym incydencie. Jeśli chodzi o Liama to miałam wrażenie, że miewał wahania nastrojów. ????
Prosty styl i język na plus, lecz zachowania postaci na minus. ????

?Utracony raj? to romans mafijny będący pierwszym tomem cyklu ?Demony? autorstwa Anny Wójcik. Dodatkowo na uwagę zasługuje fakt, iż jest to debiut literacki autorki. Połączenia mafii i debiutu czyli,  to co lubię najbardziej. Ciekawi jak wypada ta książka na tle innych? To czytajcie dalej. Jednak zanim będziemy kontynuować muszę Was poinformowanać, iż w książce znajdują się pikantne sceny. Miejcie to na uwadze sięgając po nią.
Nie będę trzymać Was w niepewności - mamy tu do czynienia z niezwykłym i bardzo udanym debiutem. Autorka ma cudowny styl pisania oraz wspaniały pomysł na nieszablonowe podejście do tematyki mafii. Styl, przemyślana i dopracowana fabuła oraz genialna kreacja postaci sprawiają, iż nic nie zdradzało tego, że to debiut. Przyznam się, że gdybym o tym nie wiedziała, to w życiu bym się nie skapnęła. Historia pełna emocji, sekretów oraz dynamicznej akcji. Przez książkę płynęłam i w moim odczuciu za szybko ją skończyłam, ale już tak jest gdy historia wciąga od samego początku. Jestem w tej pozycji zakochana tak samo jak w kreacji bohaterów, która w moim odczuciu jest genialna. Mamy tu grono bardzo silnych i wyrazistych osobowości, które budzą w czytelniku skrajne emocje, od współczucia i sympatii po niechęć czy nienawiść. Juliett jest uosobieniem kobiecości jaką lubię: waleczna, uparta oraz pyskata z jednej strony a z drugiej dość krucha oraz delikatna. Liam to prawdziwy mężczyzna mafii: okrutny, zimny, pewny siebie otoczony magnetycznym mrokiem. Oboje inteligentni, mocno doświadczeni przez los oraz dokładnie znający zasady panujące w mafii. Łączy ich pragnienie zemsty oraz rodzące się niechciane uczucia. Czy im ulegną i czy uda im się osiągnąć to czego pragną, to już musicie sami sprawdzić. Ja Wam tylko powiem jeszcze, żę sięgając po tę książkę przygotujcie się na to, iż nic nie jest takie oczywiste.
Autorka stworzyła fabułę, która trzyma w niepewności. Mamy tu do czynienia z całą gamą emocji takich jak strach, kłamstwa, niechęć, rozczarowanie oraz walka z grubym murami, jakimi otoczyli się nasi bohaterowie. Do tego spora dawka akcji oraz ogniste sceny sprawią, iż książki nie da się odłożyć. No i jeszcze zostaje nam kwestia zakończenia, które jest szokujące i wbiło mnie w fotel. Czegoś takiego się nie spodziewałam, żeby nie powiedzieć, że nie byłam w stanie uwierzyć w to co czytam. Tu pytanie do autorki - jak po czymś takim mam cierpliwie czekać na kontynuację no jak?
?Utracony raj? to cudowny debiut podchodzący do tematu mafii w dość nieszablonowy sposób. Jakiś czas temu zaczęłam mieść uczucie przesytu jeśli chodzi o taką tematykę. Takie pozycje jak ta sprawiają, iż na nowo budzi się we mnie ogień zamiłowania do tego gatunku. Dziękuję za to! Wam kochani z całego serca polecam tę książkę.

? Utracony raj?

Wpadło mi dziś w oko stwierdzenie, że debiuty nie są warte uwagi. Podobno wydawcy teraz wydają wszystko jak leci i poziom literatury drastycznie spada ???? nie wiem jak Wy ale ja mam zupełnie inne zdanie na ten temat. Co ciekawe, widzę, że wiele autorek zapomina, że też kiedyś wydawało tę pierwszą książkę i nie zawsze były gwiazdami. Człowiek człowiekowi wilkiem ...

Ale ! Ja kocham debiuty, uwielbiam po nie sięgać. Większość to perełki, dzięki którym lista autorek, po które wiem, że będę sięgać wiernie przy każdej kolejnej ich książce, regularnie rośnie. Oto i kolejna ???? chociaż Anno - zakończeniem mi podpadłaś mocno i faktem, że nie wiem ile będę czekać na ciąg dalszy nawet jeszcze bardziej .

Jako fanka romansów mafijnych poznałam już wiele bohaterek, którym nie odpowiadało to z jakiej rodziny pochodzą i co się z tym wiąże. Niejedna też przeżywała piekło w domu rodzinnym. Ale niewiele z nich miało okazję uciec. Julii się udało. W drastycznych okolicznościach ,gdyż chwilę wcześniej była świadkiem śmierci matki, ale uciekła. Przynajmniej była przekonana, że jej się udało...

Po latach, gdy Julia jest szczęśliwą żoną Trevora i matką maleńkiej Chloe, nagle wszystko się wali. Mąż zabiera jej dziecko, a ona trafia w ręce potwora, współpracującego z jej ojcem. Gdy już nie widzi nadziei na to, że przeżyje pojawia się on - Liam.

"Bóg rozdając zwyczajność, chyba o mnie zapomniał albo pomyliłam kolejki. Ja stanęłam w tej po gównianego ojca, a Liam ? Już wtedy dogadał się z diabłem."

Nie miał zamiaru jej ratować. Miał dobić. Ale sam siebie nie rozumiejąc zabrał ją do domu i zaproponował układ. Później warunki uległy zmianie, trochę się to wszystko skomplikowało ???? tym bardziej, że ten okrutny i bezwzględny boss mafii ewidentnie boi się uczuć jakie budzą w nim dwie kobiety, które nagle pojawiły się w jego życiu. Czyżby budziły w nim człowieka ? Niedopuszczalne ????

Podobało mi się to ! Bardzo mi się to podobało. To jak wyraźna i twarda wbrew wszystkiemu jest Julia. Jak mimo, że ryzykuje stawiając się Liamowi, robi to nadal. Kobieta za wszelką cenę chce odzyskać dziecko. Tylko nie rozumie czemu akurat ten fakt ukryła przed Liamem, czemu mimo, że powiedziała mu, że coś łączyło ją z Trevorem tylko nie sprecyzowała co dokładnie, a gdy szczegóły się wydały, zrobiono z tego taką dramę ???? to mi tu nie pasuje, to jak się wobec niej zachował i on i reszta na końcu. To jedyne do czego mam zastrzeżenia ale wierzę, że drugi tom mi to wynagrodzi.

Lecz zanim doszło do feralnego zakończenia działo się dużo, nie było chwili nudy. Nie było słodkiego romansu ani kipiącego seksem erotyku. Wszystkie elementy składające się na tę historię autorka idealnie wyważyła, niczego nie ma ani za wiele ani za mało wg mnie . Relacja głównej pary rozwija się powoli, nie spodziewają się w jakim kierunku to zmierza. Jest też nieco humoru, namiętności, mafia tu w sumie wiedzie prym.

Nie wszystko staje się tu oczywiste. Anna Wójcik zostawiła mnie z wieloma pytaniami. Nie mam pojęcia czego dalej się spodziewać i bardzo boje się o Julie. Kate - oj mam szczerą nadzieję, że spotka ją z kolei coś strasznego, że dostanie to na co zasługuje i będę napawać się każdą chwilą jej cierpienia.

To jest książka, która pokazuje jak wiele talentu mają w sobie nasze debiutantki, jak duży jest w nich potencjał. Warto poznawać nowości ???? i ja bardzo się cieszę, że współpracując z Wydawnictwem NieZywykłym tak wiele wspaniałości trafia w moje pazerne łapki ???? gratuluję autorce spektakularnego startu i niecierpliwie czekam na ciąg dalszy ??

?Związek budowany na kłamstwie nie przetrwa próby, na jaką jest wystawiony.?

Juliette jako córka mafiosa dobrze zna zasady jakie panują w mafijnym świecie, w jej świecie. Wie jaka przyszłość ją czeka i jakim bezdusznym człowiekiem jest jej ojciec. Kiedy dochodzi w ich domu do napaści, ginie matka Juliette, dziewczyna podejmuje decyzję o ucieczce. Mijają lata, kobieta nieustannie ogląda się za siebie, ale przy boku kochanego męża prowadzi w miarę spokojne, ustabilizowane życie. Jej ogromną radością jest córeczka. Jednak mafia nie wybacza, nigdy. Jej dotychczasowe życie się wali, mąż ją zawiódł, okłamał, posunął się do okrutnych czynów. Próbując odzyskać córkę, wpada w ręce wroga, jest bita, gwałcona, z pomocą przychodzi jej największy rywal i wróg jej ojca. Liam widząc w jakim stanie jest kobieta, ofiaruje jej schronienie. Jednak nic za darmo, ich relacja jest pełna dystansu, z czasem zaczyna się to zmieniać. Kłamstwa, które niebawem wychodzą na jaw niszczą wszystko?

Przyszłości nie da się zbudować na kłamstwach, matactwach, niedopowiedzeniach. Akcja powieści toczy się dynamicznie, intryguje i niepokoi, wywołując delikatne nerwowe oczekiwanie. Ciekawie poprowadzona fabuła, jest to bardzo udany debiut. Narracja toczy się głównie z perspektywy naszej pary, glos dostają też postacie drugoplanowe, mamy wgląd w ich myśli i serca. Rewelacyjnie ukazani bohaterowie, to silne, charyzmatyczne, niejednoznaczne osobowości. Nie wszystkich polubiłam, nie dało się, czarnych charakterów jest całkiem sporo. Juliett i Liam do obojga poczułam sympatię, inteligentni, zadziorni, nieprzeciętni, mocno poturbowani przez życie. Ona jest uparta, wytrwała, waleczna, silna i pyskata, a przy tym krucha, delikatna. Zrobi wszystko, aby odnaleźć dziecko. On pewny siebie, mroczny, brutalny, okrutny, zimny, wyrachowany, wydaje się być pozbawiony uczuć. Razem tworzą nieprzeciętną, pełną sprzeczności parę.

Relacja naszej pary nie jest łatwa, połączyła ich chęć zemsty i stopniowo budzące się niechciane uczucie. Między nimi istnieje gruby mur zbudowany z kłamstw, jednak wbrew wszystkiemu coś ich do siebie przyciąga. Najtrudniejszą walkę stoczą ze sobą. Dramatyczna przeszłość, która trzyma w ryzach i nie pozwala ruszyć do przodu. Mierzenie się ze stratą najbliższych osób. Dystans, niepewność, strach, rozczarowanie, niechęć, wręcz nienawiść. Pikantne, pełne ognia i namiętności sceny.

Rewelacyjny debiut, czytałam z zapartym tchem. Targały mną ogromne emocje, niepokój wzrastał, a strony książki przewracały się w zawrotnym tempie. Ukazuje jak ważna w każdym związku jest szczerość, jak tajemnice i niedopowiedzenia niszczą to co dobre. Zakończenie? uch, z niecierpliwością czekam na kontynuację. Serdecznie polecam, Tatiasza i jej książki :)

Pozory.
Potrafią zgubić człowieka i wyrządzić wiele krzywd, niczym nagły sztorm. Zdepczą całe zaufanie, zniszczą relacje i skrzywdzą każdą postronną osobę. To właśnie one stoją za największymi kłamstwami, ukryte niczym za peleryną niewidką. Niby niewinne, a jednak drapieżne i rządne krwi, bezwzględne i umyślne. Tworzą jedną z najgorszych gier, w której nieświadomie możemy wziąć udział.

Juliette z każdym dniem coraz bardziej doskonali się w swojej grze pozorów. Zataja kluczowe informacje, mając nadzieję, że uchroni to ją i córkę od zemsty Liama. Nie spodziewała się jednak, że zapędziło ją to w pułapkę, z której nie ma już ucieczki. Zraniona przez najbliższych, żyła przez ostatnie lata w bańce zwanej obłudą. Wszystko co uważała za codzienność, normalność, okazało się kłamstwem. Z drogi na którą wkroczyła zgadzając się na układ z Liamem nie było już odwrotu. Uczucia pomiędzy nimi i emocje, które wręcz gotują się w nich przy każdej rozmowie sprawiają, że maski, które noszą spadają i ukazują prawdziwe oblicza. Zapomnieli jednak, że przy zabawie z ogniem trzeba być ostrożnym, bo łatwo jest się sparzyć.

Jak na debiutancką powieść autorka poradziła sobie bardzo dobrze. Stopniowo podnosiła napięcie i nie przedłużała niepotrzebnie akcji. Postać Liama mogłaby być tylko troszkę bardziej wyrazista. Natomiast pojawienie się w grze kolejnego gracza było idealnym zagraniem ???? Końcówka zaskoczy niejednego czytelnika i pozwoli odkryć myśli kluczowych bohaterów.
Czekacie już na kontynuację? ????

Julia Salvatore przygotowywana była do przejęcia władzy w mafii po ojcu. Nie jest to życie
jakie by sobie wybrała, dlatego wykorzystuję okazję i w dniu, w którym jej matka zostaje
zamordowana ucieka. Przez wiele lat żyła na ulicy, gdy los postanowił się do niej uśmiechnąć i
postawić na drodze Taylora. Obecnie kobieta jest szczęśliwą żoną i matką córeczki Chloe. Nie wie
jednak, iż wszystko jest obłudą i kłamstwem. Pewnego dnia jej cudowne życie rozpada się na kawałki
za sprawą zniknięcia męża i córki. Po nieudanych próbach szukania dziecka przez policję Julia
postanawia działać na własną rękę. Niestety nie kończy się to najlepiej, gdyż wpada w łapy swojego
ojca. Bita, poniżana i gwałcona kobieta nie traci nadziei na ratunek i odzyskanie córeczki. W jej
umyśle zakwita również myśl o zemście na mężu. Niespodziewanie pomoc nadchodzi, lecz nie
spodziewa się, iż w postaci największego wroga jej rodziny. Co to dla niej oznacza? Więcej cierpienia?
Czy może wręcz przeciwnie?
Liam Harris jako jeden z bossów rządzących światem przestępczym ma wielu wrogów.
Największym z nich jest rodzina Salvatore. Nie podejrzewa, że podczas jednej z akcji uda mu się
dorwać głowę rodziny. Kierowanym nagłym impulsem ratuję kobietę uwiezioną w piwnicy.
Dowiaduje się od niej, iż jest córką Salvatore, lecz Julia nie mówi mu całej prawdy. Liam nie zostaje
dłużny i ukrywa fakt posiadania dziecka, na którym wszystkim zależy. Pojawienie się kobiety
spowoduje wiele zamieszania w życiu mężczyzny. Na dodatek musi się pozbyć byłej narzeczonej,
która nie daje mu spokoju. Jaką rolę odegrała Julia? I co się stanie, gdy cała prawda wyjdzie na jaw?
Cudowna historia, która wciąga od samego początku i nie daje chwili na oderwanie się od
akcji. Czytałam z zapartym tchem i przewracałam kolejne strony by jak najszybciej dowiedzieć się co
będzie dalej. Świat mafii od zawsze mnie fascynował i nigdy mi się nie znudzi czytanie o nim. A
autorka idealnie trafiła w mój gust. Bohaterowie są świetnie wykreowani i wcale nie miałam ochoty
się z nimi rozstawać. Julia pozytywnie mnie zaskoczyła, bo miałam ją za słabą a okazała się silną
kobietą o zadziornym charakterze. Niestety zakończenie złamało moje serce i nie wiem, jak
wytrzymam w tej niepewności. Mimo to polecam serdecznie. A co niech inni też czekają z
niecierpliwością nie tylko ja.

Juliette urodziła się w mafijnej rodzinie. Z takiej rodziny nie można odejść, jednak dziewczyna podjęła próbę ucieczki.
Wiele lat później Julia ma własną rodzinę i normalne życie. Jednak przeszłość depcze jej po piętach i kiedy kobieta się tego nie spodziewa, dopada ją. W najgorszym momencie życia z pomocą przychodzi jej największy wróg jej ojca, a Juliette buduje z Liamem relację opartą na kłamstwach.

Julia nie miała żadnego wyboru, będąc pod władzą ojca, nie mogła decydować o swoim życiu, dlatego zdecydowała się na ucieczkę. Myślała, że zmieniona tożsamość pozwoli jej odciąć się od mafii, jednak poszukiwania zaginionej córki wepchnęły ją wprost w ramiona Liama.
Mężczyzna jest niebezpieczny, nieprzewidywalny i pała chęcią mordu.
Julia boi się go, boi się o własne życie, ale chęć odnalezienia córki jest silniejsza, dlatego postanawia mu zaufać. Mimo przeciwności, z jakimi musiała się mierzyć, pozostaje silną kobietą, ale popełnia głupie błędy. Ma tajemnicę, w którą brnie coraz bardziej. Znając temperament Liama, Julia wiele ryzykuje. Sekret wiele namiesza i zniszczy coś, co z rosnącą nadzieją obserwowałam przez całą opowieść.
Nie powiem, ciążyła mi lekko tajemnica Juli. Widząc, jak ma się jej relacja z Liamem, z niecierpliwością czekałam, aż wyzna mu swój sekret. Obawiałam się też, że ktoś ją w tym uprzedzi.

Narrację prowadzą różni bohaterowie. Wszyscy mają ciekawe charaktery, każdy z innej perspektywy przedstawi historię i sporo do niej wniesie.

Historia jest intrygująca i trzyma w napięciu. Zdominuje ją brutalny świat mafii, ale znajdzie się miejsce na odrobinę romantyzmu czy humoru.
Świetna, dopracowana i ciekawa historia. Nie mam do czego się przyczepić. Myślałam, że będzie to romans mafijny jakich wiele, ale jestem pozytywnie zaskoczona tą książką. Ma w sobie to coś. Wzbudza wiele emocji.

Zapowiada się bardzo dobra seria, już od początku książka tak mnie pochłonęła, że nie mogłam się od niej oderwać nawet na chwilę. Julia i Liam są jak ogień i woda, ale są kluczowym elementem tej historii. Zakończenie może być lekko przewidywalne. Było na pewno smutne i mocno odbiło się na bohaterach. Z ogromną niecierpliwością będę czekać na kontynuację tej historii.

"Utracony raj"Anna Wójcik
Wydawnictwo: NieZwykle
Premiera:o6.o7.2o22r

Juliette Salvatore/ Julia Evans to dwudziestoczteroletnia matka ośmiomiesięcznej Chloe i żona Taylora Evansa. Jest również córką bossa mafijnego.

Liam Harris to przystojny i niebezpieczny mężczyzna. Największy wróg ojca Juliette. Bezwzględny diabeł w ludzkiej skórze.

Juliette dorastała w pięknym domu, w bogatej rodzinie. Jednak ona chciała uciec od tego wszystkiego. Bo to wszystko wiązało się z życiem w świecie mafii a ona tego nie chciała. A była na to skazana jako jedyna córka bossa mafijnego. Pewnego dnia gdy miała czternaście lat, los z niej zadrwił. Z jednej strony dostała szansę na ucieczkę, z drugiej miała taką szansę jedynie dzięki temu, że umarła jej ukochana matka i nic już ją nie trzymało przy ojcu.

Po dziesięciu latach po ucieczce, gdy wiodła spokojne życie, jej przeszłość się o nią upomniała. Przez sześć lat żyła w nieświadomości, że mafia jest tak blisko niej. A osoby, które kochała ja zdradziły. I wtedy poznaje Liama, okazuje się, że mają tego samego wroga.

Co zrobi Juliette gdy mafia zapuka do jej drzwi? Kim jest wróg zarówno Julii jak i Liama? Czy wspólny wróg połączy tę dwójkę?

"Utracony raj" to debiut Anny Wójcik. Jak już zapewne część z was wie ja uwielbiam sięgać po debiuty. Czasami mnie one rozczarują innym razem zachwycą. Jeśli jesteście ciekawi moich wrażeń po przeczytaniu tego debiutu, to już spieszę z moją opinią.

"Utracony raj" to niewątpliwie udany debiut.
Autorka ma bardzo lekkie i przyjemne pióro. Ta książka praktycznie sama się czyta. Ja nie mogłam się od niej oderwać.
Fabuła jest bardzo interesująca a trzeba przyznać , że jest to ciężkie taką stworzyć gdy jest już tyle książek mafijnych na polskim rynku. Bohaterowie są dobrze wykreowani i z charakterem. Jednak zdarzały się momenty w których Juliette mnie irytowała swoim zachowaniem. I nie zawsze rozwój sytuacji w tej historii do mnie przemawiam. Jednak pamiętajmy, że jest to debiut autorki.

Widać, że autorka miała dokładnie przemyślaną historię i konsekwentnie, rozdział po rozdziale, przedstawiała nam losy Julietty. A trzeba przyznać, że autorka nie oszczędzała głównej bohaterki. Dostarczając przy tym wiele emocji.
Książka była nieprzewidywalna. Nie wiedziałam czego mogę się spodziewać w dalszej części. Autorce udało się kilka razy mnie zaskoczyć.

"Utracony raj" to udany debiut.
Co prawda znalazło się tam parę niedociągnięć, jednak nie na tyle dużych żeby przeszkadzało mi to w czytaniu i pozytywnym ocenieniu tej książki. Powiem więcej, z przyjemnością przeczytam kolejną część...

?Utracony raj? to pierwszy tom serii ?Demony?, będący jednocześnie debiutem Anny Wójcik. Ale jak to jest z tymi debiutami? Czytacie? Lubicie? A może wolicie jednak czytać dzieła swoich sprawdzonych autorów? Jeśli o mnie chodzi - nie mam nic przeciwko czytaniu debiutów, a wręcz bardzo je lubię, bowiem nieraz można trafić na ogromne perełki! Oczywiście słabe tez się trafiają, jednakże nie jest to dla mnie powodem rezygnowania z przyjemności poznawania nowych autorów. Jestem pod ogromnym wrażeniem historii, którą stworzyła dla nas Anna Wójcik. Bardzo przyjemnie mi się ją czytało i wywołała we mnie naprawdę sporo emocji - a to właśnie m.in. ich szukam w każdej książce!

Juliette urodziła się w rodzinie mafiijnej, z której nie można uciec. I choć dziewczyna myślała, że jej sie to udało, przeszłość wróciła do niej szybciej niż myślała. 10 lat po ucieczce z rodzinnego domu, kobieta jest szczęśliwą mężatką i matką malutkiej Chloe, która jest dla niej całym światem. Ale pewnego dnia to szczęście zostaje jej zabrane, a ona sama trafia na nowo do świata, z którego jak myślała, udało jej się uciec? Czy Julii uda odnaleźć się zaginioną córkę? Czy Liam Harris, największy rywal i wróg jej ojca, będzie w stanie jej pomóc?

Autorka ma fantastycznie lekkie pióro, dzięki czemu przez tą książkę dosłownie się przepływa. Ani przez chwilę nie czułam się znudzona, a sama fabuła bardzo mi się podobała. Oczywiście motyw porwania w mafii jest mi już znany, ale to w żaden sposób nie przeszkadzało mi podczas poznawania historii Juliette. Nie zabrakło tutaj nieoczekiwanych zwrotów akcji, które co tu dużo mówić, nieraz mnie zaskoczyły i zszokowały. Momentami nawet łapałam się na tym, że mówię do głównej bohaterki co ma robić, ale ona w żaden sposób nie chciała mnie słuchać :P W książce co chwile coś się dzieje, a wszystko to jest opisane w naprawdę ciekawy sposób, przez co każde zdanie chłonie się z zainteresowaniem i przyjemnością.

Bohaterowie zostali bardzo dobrze wykreowani, a zwłaszcza Liam, dla którego z pewnością sama straciłabym głowę, gdybym poznała go na żywo ;) Był okrutny, brutalny, bezwzględny a jednocześnie opiekuńczy i pewny siebie. Na szczęście autorka cały czas utrzymywała jego zachowanie i postępowanie ?na tym samym poziomie?, przez co jego osoba nie stała się naraz miałka i nijaka pod wpływem uczuć. Pomimo wszystko nie dał sobie w kasze dmuchać, nawet osobom, które były mu bliskie. Ogromnie podobała mi się też postać koszulowego maniaka Jake?a. Wprowadzał ogrom śmiechu do całej książki, ale nie tylko śmiechu, bo pomimo wszystko był, jak dla mnie, najbardziej ogarniętą osobą z nich wszystkich - podchodzący do wszystkiego racjonalnie i z głową, a nie myślący i działający pod wpływem emocji. Oczywiście ogromny plus również za kreacje ?Cruelli de mon? Kate - ależ ona mnie denerwowała, chyba bardziej ja jej nie lubiłam, niż Julia :D
Jedna rzecz, która z początku trochę mi przeszkadzała, to ?zbyt proste? odzywki bohaterów. Jak na świat mafii, były one trochę za dziecinne. Ale na szczęście z czasem przestałam zwracać na nie uwagę ;)

Tak jak pisałam wcześniej, jestem pod ogromnym wrażeniem historii stworzonej przez Anne Wójcik i z niecierpliwością będę wypatrywać kontynuacji serii Demony, bowiem to zakończenie?. I to w takim momencie? no to jest niedopuszczalne ;) ale jak widać autorzy lubią trzymać nas w niepewności, jednocześnie testując nasze granice cierpliwości ;) Polecam! Ale i ostrzegam - dla Liama można stracić głowę ;)

Z mafii nie da się uciec, ale jej się udało? Julia uciekła. Dziesięć lat później prowadzi szczęśliwe życie u boku kochającego męża i słodkiej córeczki. Lecz pewnego dnia wszystko się komplikuje a ona nie zdaje sobie sprawy z tego w jakich jest tarapatach?

?To świat, w którym się rodzisz, i z którego nie ma ucieczki?.

Ja to mam słabość do tych mafijnych romansów. Jak tylko skończę daną historię to chce odpocząć ale jak na horyzoncie pojawia się coś nowego to zacieram ręce i czytam, bo mam gdzieś tam nadzieje, że może coś nowego mnie spotka. No nie tym razem. Nic nowego tutaj się nie zadziało, aczkolwiek nie jest to zła książka.

DEBIUT: Przyjemne i lekkie pióro, książka pisana prostym językiem, szybko się czyta. Doczepiłabym się momentami do dialogów, które były? hmm. Dziwne. Przykładowo: mafia, krew, bezwzględność i ?spadaj???Jakoś mi to nie pasuje do danej sytuacji i przede wszystkim osoby, która wypowiada to słowo. Czekam na dalsze losy, autorka mnie zaciekawiła. Mam nadzieje, że objętościowo będzie trochę chudsza (bo mimo, że nie liczy dużo stron trochę mi się momentami dłużyła) albo, że będzie się działo znacznie więcej.

?Sprzeciwianie mu się było jak gaszenie ognia benzyną, wybuchał jeszcze bardziej i zostawiał po sobie tylko popiół?.

BOHATEROWIE: Podoba mi się fakt jak wykreowany został Liam. Jest bezwzględny i okrutny od samego początku do końca- co jest rzadkie w tego typu książkach bo przeważnie taki gagatek na końcu staje się miękką kluchą myślącą nie tą głową, którą powinien. Julia jak dla mnie nijaka, nie mam zdania. Polubiłam również dwójkę najbliższych ludzi Liama. No i najważniejsze. Strasznie irytuje mnie jedna osoba, która jak na złość nie może zostać uśmiercona! Haha? może w tomie drugim pozbędziemy się pewnej jędzy?? Oceniam jako przeciętną, ale z ciekawości czekam na kontynuacje.

?Utracony raj?. Anna Wójcik i jej debiut. Są tacy, którzy do debiutów podchodzą z dystansem i nie oczekują wiele albo wcale ich nie czytają. Ja oczywiście zawsze daje im szanse, każdy kiedyś zaczynał i może akurat zdarzy się tak, że dana powieść okaże się strzałem w dziesiątkę? Tak się stało dokładnie tutaj. Autorka stworzyła mafijny świat w taki sposób, że nie chciałam tej książki odkładać. Wprowadziła powiew świeżości, jaki był mi potrzeby i który zdecydowanie otrzymałam. Wykreowała bohaterów w sposób szczególny, taki jaki mi osobiście bardzo odpowiada, nikt nie jest przerysowany i każdy na swój sposób próbuje w tym trudnym świecie coś zdobyć albo przerwać. Jedni robią to głośno, a inni chcą być bardziej dyskretni, ale za to każdy z nich ma cel do osiągnięcia. Można się oczywiście przyczepić do tego, że relacja głównych bohaterów jest trochę dziwna i szybko nabiera tempa ale z drugiej strony po co to robić jak właśnie chciałam czegoś nowego ? Czytałam wiele książek opartych na wątku mafijnym i gdybym nie wiedziała, że jest do debiut to szczerze nawet bym tego nie zauważyła. Podobała mi się, powiem nawet, że zrobiła na mnie spore wrażenie :)

Macie czasami myśli, by zostawić wszystko za sobą i zacząć od nowa? ??

Jakaś część mnie wbrew wszystkim przeciwnościom nadal przy każdym romansie mafijnym ma nadzieję, że będzie logicznie skonstruowany, pełen emocji, namiętności - po prostu będzie co najmniej dobry. Niestety, ostatnio coraz częściej przekonuję się, że chyba liczę na zbyt wiele????

W przypadku UTRACONEGO RAJU miałam takie przeczucie, że tym razem to będzie naprawdę niezła książka. Niecierpliwie czekałam na przesyłkę, a gdy w końcu ją miałam, to zabrałam się za czytanie w pierwszej wolnej chwili. I co?

No i... klapa, niestety ???? Nie powiedziałabym, że to najgorsza książka, jaką przeczytałam od lat, ale do najlepszej też jej wiele brakuje. Zacznijmy od tego, że jak dla mnie kompletnie nie istniała tutaj chemia między głównymi bohaterami. Miałam wrażenie, że to wszystko między nimi dzieje się na siłę, a Liam był tak zmienny, że poważnie zaczęłam się martwić o jego stan psychiczny.

Juliette natomiast była dla mnie trochę nijaką postacią. Nie wczułam się kompletnie w jej sytuację, nie potrafiłam jej współczuć - sama nawet nie wiem co o niej napisać, bo w moim odczuciu była dość kartonowa????

No cóż, UTRACONY RAJ z pewnością nie znajdzie się w mojej topce najlepszych romansów mafijnych, ale może Wy odnajdziecie w tej książce coś, co Was przekona? Macie w planach UTRACONY RAJ???
...

,,Tak wła­śnie dzia­łam na ludzi. Spra­wiam, że moja ciem­ność ni­czym jad za­tru­wa ich dusze. Teraz przy­szła kolej na Julię i kto chce, może mnie na­zwać po­pa­prań­cem, ale to spra­wia, że żyję, a moimi ży­ła­mi za­czy­na pły­nąć jesz­cze więk­szy mrok."

,, Utracony raj" to książka, która swoją fabułą zaskakuje, ale gwarantuje Wam, że to dopiero początek niespodzianek!


Juliette to piękna kobieta, która w swoim życiu przeszła wiele, a właśnie teraz odnalazła pełnię szczęścia, lecz nie spodziewała się, że te szczęść ma datę ważności! Szczęśliwa mężatka, kochająca mama, a czar pryska w dniu, w którym przeszłość upomniała się o nią, celując prosto w serce i zabierając to na co pracowała tyle lat - szczęście!

Liam Harris największy wróg ojca Juliette, czarny charakter, ale jako jedyny wyciągnął rękę w stronę Juliette, łącząc z nią siły, lecz każde z ich ma inny cel! Niedomówienia i tajemnice nie wróżą nic dobrego między tą dwójką! Jaki cel mają Liam i Juliette? Czy będą umieli razem współpracować? Jakie posiadają tajemnice? Tego Wam nie zdradzę, ale koniecznie przeczytajcie książkę, by znaleźć odpowiedzi na pytania!

,,Utracony raj" to fenomenalna książka!!!! O mafii mamy wiele książek, lecz nie każda jest w stanie porwać od pierwszej strony, by na samym jej końcu stwierdzić, że zdecydowanie dostaliście zły egzemplarz, bo w Waszym brakuje stron! Dokładnie tak się czułam, czytając ,,Utracony raj" w tej książce wszystko zostało dopieszczone, każdy najdrobniejszy szczegół miał ukryte znaczenie, a ja miałam możliwość odkrywać to wszystko strona po stronie! Relacja głównych bohaterów nie była łatwa, ale było czuć ich wahania emocjonalne, niepewność, bo w każdym z nich toczyła się walka, o to, co powinni zrobić, a co dyktuje im serce! Walka, walką, ale zdarzały się słowne potyczki między tą dwójką, które nadały całej książce dodatkowe punkty!


Styl autorki to jak dla mnie to mistrzostwo już po pierwszych stronach powieści wiedziałam, że autorka została stworzona do pisania, by zachłannie wciągnąć czytelnika w świat, który może jest fikcją, ale zostanie odebrany jako rzeczywistość!

Autorka pokazała, że tajemnice i niedomówienia mogą prowadzić do upadku, z którego ciężko się podnieść! Szczerze po zakończeniu ,, Utracony raj" znalazłam się w mroku wraz z Juliette, jako kobieta rozumiem jej wahania i tajemnice! Mam nadzieję, że nie będę musiała długo czekać na drugi tom, bo niesprawiedliwość, którą otrzymałam na zakończeniu, złamała mnie! Autorka zrzuciła na mnie bombę emocjonalną na zakończenie i zdecydowanie poturbowała mnie przy tym mocno! Polecam 11/10

To świat,w którym się rodzisz,i z którego nie ma ucieczki?

Juliette znała prawa mafijne,ponieważ była córka mafijnego bossa.Nie ma z tego świata ucieczki.Dla niej smierć matki okazało się wybawieniem i ucieczką od znienawidzonego ojca.
Dziesięć lat później ma kochanego męża i malutką córeczkę myślała,że jej życie biegnie po właściwym torze.
W jednej chwili traci wszystko?.
Pomocną dłoń wyciąga Liam Harris-największy wróg ojca i mężczyzna bez serca.
Jednak kłamstwo w mafijnym świecie ma swoje konsekwencje?

Można by powiedzieć,że to kolejny przewidywalny romans mafijny.Jednak możemy się zaskoczyć tym,że historia bohaterôw ma bardzo wiele wątków z tajemnicami,które czytelnik musi odkrywać z każdym kolejnym rozdziałem.
Historia udawadnia,że szczęście bywa ulotne.Jednego dnia mamy wszystko,a kolejnego zostajemy z niczym.
W mafii władza jest najważniejsza i nic innego się nie liczy.Do samego końca akcja jest na wysokim poziomie,ponieważ nic tu nie jest oczywiste.
Wrogowie nigdy nie zapominają,a zdrada niesie ze sobą nieuniknione konsekwencje.

Dzięki dobrze poprowadzonej fabule i bohaterom,którzy ciagle zaskakiwali swoimi nieprzewidywalnymi decyzjami sprawili,że czytanie debiutanckiej powieści autorki było sama przyjemnością.Ciągle zaskakiwały mnie wydarzenia,które zmieniały bieg zdarzeń?
Nie spodziewałam się takiego zakończenia?oczywiście czekam na kolejny tom,by przeczytać dalsze losy bohaterow.

Bardzo dobry debiut,który zaskakuje,wciąga i porusza serce czytelnika.
Gorąco polecam

Książka, o której dziś Wam opowiem jest debiutem Anny Wójcik, wiedziona chęcią poznania nowych pisarzy, a także historii, które wniosą coś nowego do literatury, inne motywy, doświadczonych życiowo bohaterów. W ten właśnie sposób udało mi się odkryć ?Utracony raj?, powieść, która jest związana z mafinym światem, ale może okazać się czymś innym, czego właśnie szukaliście. Warto dawać szansę debiutom, kto wie, czy nie poznajecie właśnie twórczości jednego z przyszłych ulubionych autorów? Z mafii nie można się wypisać, jak z biblioteki wypełniając dokumenty i składając na nich podpis. Jeśli rodzisz się w jej szeregach to w nich pozostaniesz, dopóki śmierć nie zdecyduje inaczej. Ucieczka nie wchodzi w grę, nawet, jeśli z początku wydaje się, że wszystko jest w porządku, a życie pozornie układało się w całość. Doświadczenie uczy, że to jedynie złudna nadzieja, a prędzej, czy później usunie się stabilny grunt pod nogami pozostawiając jedynie pytania, co będzie dalej.
Główną bohaterką powieści ?Utracony raj? autorstwa Anny Wójcik jest Juliette Evans, urodziła się w miejscu, którego by sobie nie życzyła. Znała panujące zasady, była z nimi oswajana od czasu, kiedy była dzieckiem. Nikt nie ukrywał, czym zajmuje się jej ojciec, ponieważ miała w przyszłości zająć jego miejsce. W gruncie rzeczy kobieta marzyła o normalności, o dokonywaniu własnych wyborów, stworzeniu rodziny i pracy, która byłaby legalna i dawała stabilizację. Pewne wydarzenia umożliwiły jej ucieczkę, otwarły furtkę do nowego życia, o jakim zawsze marzyła. Skorzystała z niej i uciekła porzucając mafię, wszystko, co znała. Spokojem cieszyła się dziesięć długich lat, w między czasie stała się Julią, była mężatką i urodziła śliczną córeczkę. Nic, co dobre nie trwa wiecznie, nagle życie kobiety rozpada się niczym krucha porcelanowa figurka, którą pod cienką powłoką pokrywały rysy. Traci wszystko, czego tak bardzo pragnęła, nie zdawała sobie sprawę z tego, że niebezpieczeństwo było tak blisko i wyciągało ręce w jej stronę. Kiedy czuła, że nie wie, co powinna zrobić, a jej życie wisiało na włosku pojawił się on. Liam Harris, niebezpieczny człowiek, a do tego rywal i wróg jej ojca. Pogłoski, które krążą na jego temat nie przedstawiały go w dobrym świetle. Jest głową mafijnej rodziny, budzi grozę, niczym bestia potrafi zniszczyć to, czego się dotknie. Nie warto pozostawiać niedomówień, czy przemilczeć istotnych informacji, bowiem konsekwencje takiego czynu mogą być koszmarne. Liam jest mężczyzną, który nie wybacza, jednak pewne wspólne cele sprawiły, że zdecydował się zainteresować Juliette. Czy powinna mu zaufać? Czy Harris jej pomoże, a może wykorzysta, aby zrealizować własne cele?
?Utracony raj? to powieść Anny Wójcik, a zarazem pierwszy tom serii Demony, jak już wcześniej wspominałam jest to romans, którego akcja rozgrywa się w mafijnym świecie, ale także i poza jego granicami. Bardzo spodobał mi się taki zabieg, jak i pewne elementy, o których nie bardzo mogę tutaj wspomnieć, aby nie zaspoilerować Wam za bardzo w tej recenzji, jednak muszę nadmienić, że są one inne od powieści, z którymi dotychczas się zetknęłam. Książka, o której Wam dziś opowiadam zyska kolejny plus dzięki narracji w osobie pierwszej, dla wielu czytelników jest to istotne, dlatego zdecydowałam się, aby to zaznaczyć. To, co mogę Wam ukazać to ucieczka poza mafine sztywne zasady, świat i jego brutalność. Odwaga głównej bohaterki, aby tego dokonać, pomimo, że się w głównym rozrachunku niezbyt opłaciła to dała jej wiele doświadczenia i uczyniła z Juliette kobietę, którą się stała. Zadziorną, potrafiącą walczyć o swoje, mającą swoją wrażliwość, delikatność i emocjonalność. ?Utracony raj? to historia, która wciągnęła mnie niemalże od pierwszej strony, ponieważ czytelnik zostaje wciągnięty w ten świat niemalże od początku. Fabuła jest dokładnie i doskonale przemyślana i rozrysowana, mamy tutaj wiele intryg, które łączą się z kłamstwami, co tylko potęgują pewnego rodzaju nieufność i podejrzenia. Ta książka jest bardzo dobrym debiutem, jest ciekawa, przemyślana, ma wspaniałych bohaterów, którzy potrafią swoją obecnością wiele wnieść na płaszczyznę akcji.

Juliette znała swoje przeznaczenie. Jako jedynaczka miała przejąć rodzinny biznes. Schedę po ojcu mafiosie, co nie było dla niej. Kiedy więc tylko nadarzyła się okazja - uciekła. Postanowiła zaryzykować wszystko w imię wolności. Trafiła na Taylora, który jej pomógł. Dał nadzieję na normalność. Został jej mężem i ojcem córeczki.
Niestety i tym razem los postanowił z niej perfidnie zakpić. Mrok znowu zarzucił na kobietę swą sieć. Liam Harris wyciągnie pomocną dłoń. Ale największy wróg jej ojca nie jest godny zaufania. Szczególnie, że ona sama skrywa sekret, który w momencie ukorzenia światła dziennego roztrzaska wszystko w drobny mak.
Co to za sekret? Co zrobi Liam? Co się stanie z Julią? Co takiego się wydarzy?

Och, jak ja uwielbiam książki mafijne. Jedni mają ich dosyć, ja wręcz przeciwnie. Szczególnie, gdy autorka pisze powieść tchniętą świeżością i pisze elektryzująco.
Ania Wójcik ma niesamowity styl. Pisze lekko i realnie. Absorbuje czytelnika. Pochłania w całości. A do tego wszystkiego stworzyła bohaterów, którzy mimo świata, w jakim przyszło im żyć są normalni i realni. Na serio. Od samego początku miałam właśnie takie przeświadczenie.
Liam Harris otrzymał mrok z całym jego zapleczem. To postać charakterna, brutalna, okrutna i bezlitosna. W jego przypadku autorka bardzo oszczędnie dawkowała informacje co tylko wzmagało moją ciekawość.
Julia zaimponowała mi niezłomnością. Odwagą i determinacją. Jej cięty język i odrobina wrednego zachowania dodawały smaczku i intrygowały mając na uwadze nieprzewidywalność Liama.
Romans mafijny nie mógłby nim być gdyby zabrakło scen uniesień, prawda? A te były. Oj, były. I to takie hot. Bardzo gorące, grzeszne i erotyczne. Oczywiście zdarzyły się też takie, po których para szła mi uszami i miałam ochotę wpaść do książki.
Debiut Ani to przede wszystkim huśtawka emocjonalna. Spokój i beztroska, choć chwilowa fajnie ostudzała i dawała odetchnąć ale to co się potem działa wystawiało wielokrotnie moją cierpliwość na próby.
Słodycz była dominowana brutalnością, okrucieństwem i demonicznością. Wielowątkowość idealnie budowała napięcie i naprowadzał co rusz ma ślepe zaułki a poszukując prawdy dostarczałam naprawdę wielu wrażeń. Finał mną wstrząsnął. Po takich rewolucjach konstytucja proszona na już!
Moje serducho powoli dochodzi do siebie po tym rollercoasterze. Genialna. Wciągająca, pasjonująca i totalnie przewrotna lektura. Dla mnie bomba. Dlatego też zachęcam do czytania. Naprawdę warto poznać historię Julii i Liama. Wyruszcie na przygodę pełną ryzyka i czyhającego niebezpieczeństwa.

Polecam
...