Uważaj na mnie

nie do­pu­ścił, by ktoś zro­bił jej krzyw­dę. Ale od­kąd się wpro­wa­dzi­ła, ni­ko­go u niej nie wi­dzia­łem. Co jest, do cho­le­ry? Nie zna­łem jej ro­dzi­ny, ale uzna­łem, że już ich nie lu­bię. - Bly­the - ode­zwa­łem się, de­lek­tu­jąc dźwię­kiem jej imie­nia w swo­ich ustach. Od­wró­ci­ła gło­wę do mnie. - Tak? Zro­bi­łem krok w jej stro­nę i przy­sta­ną­łem. Ła­two się pe­szy­ła, a nie o to mi cho­dzi­ło. Nie chcia­łem też zo­stać źle zro­zu­mia­ny, bo ab­so­lut­nie nie za­mie­rza­łem star­to­wać do ta­kiej dziew­czy­ny jak ona. Wo­la­łem się z ni­kim nie wią­zać. Raz spró­bo­wa­łem i wszyst­ko schrza­ni­łem. Jess ko­cha­ła te­raz ko­goś in­ne­go, więc to i tak nie mia­ło zna­cze­nia, ale cięż­ko mi było po­tem się po­zbie­rać. Obie­ca­łem so­bie, że ni­g­dy wię­cej. Nie nada­wa­łem się do związ­ków. Ale mo­głem zo­stać jej przy­ja­cie­lem. Cho­le­ra, to jest myśl! By­łem w tym cał­kiem nie­zły. - Gdy­byś kie­dy­kol­wiek po­trze­bo­wa­ła po­mo­cy, za­dzwoń do mnie. Przy­glą­da­ła mi się chwi­lę bez sło­wa, a po­tem wol­no po­ki­wa­ła gło­wą. Nie spy­ta­ła mnie o po­wód ani nie za­trze­po­ta­ła za­lot­nie rzę­sa­mi, nic z tych rze­czy, je­dy­nie się uśmiech­nę­ła. - W po­rząd­ku, dzię­ku­ję - stwier­dzi­ła krót­ko. - Daj mi swój nu­mer - po­pro­si­łem. Po­de­szła do le­żą­ce­go na ka­na­pie ple­ca­ka, wy­ję­ła z nie­go ko­mór­kę i po­da­ła mi ją bez sło­wa. Za­pi­sa­łem swo­je dane w kon­tak­tach, a po­tem wy­sła­łem do sie­bie SMS, żeby mieć jej nu­mer. - Pro­szę - po­wie­dzia­łem, od­da­jąc jej te­le­fon. - Obie­caj mi, że za­dzwo­nisz, jak bę­dziesz cze­goś po­trze­bo­wa­ła. Po­now­nie przy­tak­nę­ła. - Obie­cu­ję. - Su­per. - Uśmiech­ną­łem się i usia­dłem na ka­na­pie, opie­ra­jąc sto­py o sto­lik. - A te­raz opo­wiedz mi o swo­jej no­wej szko­le. Po­cząt­ko­wo sta­ła nie­ru­cho­mo, aż za­czą­łem się za­sta­na­wiać, czy za bar­dzo jej nie na­ci­skam. Cze­ka­łem jed­nak cier­pli­wie. W koń­cu po­de­szła do eks­pre­su i na­la­ła kawę do dwóch kub­ków. - Jaką pi­jesz? - spy­ta­ła. - Czar­ną. Uśmiech­nę­ła się, po­de­szła do mnie z kub­ka­mi i wrę­czy­ła mi je­den z nich. - Nie wy­glą­dasz na fa­ce­ta, któ­ry lubi cu­kier i śmie­tan­kę. Wi­dać było, że czu­je się ze mną co­raz bar­dziej swo­bod­nie. To do­brze, wszyst­ko szło zgod­nie z pla­nem. Chcia­łem ją prze­ko­nać, że może mi za­ufać, bo wi­dać było, że bar­dzo tego po­trze­bu­je. - Co do­kład­nie stu­diu­jesz? - chcia­łem wie­dzieć. Zmarsz­czy­ła brwi i przez chwi­lę wpa­try­wa­ła się w swój ku­bek z kawą. Po­my­śla­łem, że może nie chce zdra­dzić mi wię­cej na swój te­mat, ale po chwi­li wes­tchnę­ła i po­wie­dzia­ła: - Chcę pi­sać. Naj­pierw jed­nak mu­szę skoń­czyć stu­dia, żeby mieć ja­kiś plan awa­ryj­ny, gdy­by się oka­za­ło, że je­stem kiep­ska i nikt nie chce ku­po­wać mo­ich ksią­żek. Dla­te­go wy­bra­łam an­gli­sty­kę. - Rozdział V - Bly­the W cią­gu na­stęp­nych dwóch ty­go­dni moje ży­cie na­bra­ło ryt­mu: szko­ła, pra­ca, na­uka i od cza­su do cza­su wi­zy­ta Kri­ta. Za­ję­cia były cał­kiem, cał­kiem, nie li­cząc ćwi­czeń z wy­stą­pień pu­blicz­nych. Nie by­łam jesz­cze na nie go­to­wa. Sta­ra­łam się ja­koś we­wnętrz­nie przy­go­to­wać do tego, by wyjść na śro­dek i prze­mó­wić do ca­łej gru­py, ale jak do­tąd pro­fe­sor jesz­cze mnie nie wy­brał. . . . ...(fragment)... Całość dostępna w wersji pełnej. - O autorce - ABBI GLI­NES to ame­ry­kań­ska au­tor­ka be­st­sel­le­ro­wych, we­dług ,,New York Ti­me­sa", ,,USA To­day" i ,,Stre­et Jo­ur­nal", se­rii: Sea Bre­eze, Vin­cent Boys, Exi­sten­ce oraz Ro­se­ma­ry Be­ach. Miesz­ka z ro­dzi­ną w Ala­ba­mie. Wiel­ka mi­ło­śnicz­ka ksią­żek, uza­leż­nio­na od Twit­te­ra (@ab­bi­gli­nes), ale moż­na ją zna­leźć też na Fa­ce­bo­oku (Ab­bi­Gli­ne­sAu­thor) oraz stro­nie in­ter­ne­to­wej Ab­bi­Gli­ Spis treści Kar­ta ty­tu­ło­wa Kar­ta re­dak­cyj­na Prolog Rozdział I Rozdział II Rozdział III Rozdział IV Rozdział V Rozdział VI Rozdział VII Rozdział VIII Rozdział IX Rozdział X Rozdział XI Rozdział XII Rozdział XIII Rozdział XIV Rozdział XV Rozdział XVI Rozdział XVII Rozdział XVIII Rozdział XIX Rozdział XX Rozdział XXI Rozdział XXII Rozdział XXIII Rozdział XXIV Rozdział XXV Teksty piosenek Podziękowania O autorce