Viktoria

Powracam z ostatnim, piątym tomem serii. Niby już po wojnie, a jednak...walka trwa: o życie, uczucia, godny byt.

Victoria, kolejna z szeregu kobiet Ostojańskich, nie Polka, za sprawą dramatów i wyborów. Niemka z polską duszą.

Chciałbym czytać taką powieść w spokoju, ale ilość myśli jest zbyt duża. Atakują umysł z każdej strony, intensywnością, niekiedy brawurą czynów popełnionych, zbiegami okoliczności. Mam nadzieję, że nie będziemy zmuszeni, my i nasze dzieci przystąpić do obrony wolności. Chociaż teraz za progiem nie dzieje się dobrze.

Autorka połączyła elementy tragedii z komedią, bo ta w życiu powinna być.
Przypomniała nam Anastazję, kiedyś zabiedzoną, wiejską dzielną dziewczynkę. Tu i teraz świadoma, sarkastyczna, pewna siebie kobieta. Wyzwolona, przepełniona tęsknotą za przybranym domem.
Macie takie miejsce?

Ciepła, rodzinna, pełna miłości opowieść o ludziach losach. Charaktery skrojone na miarę czasów i potrzeb.

Książka pt. ,,Viktoria. Miłość zza żelaznej kurtyny" to piąty i ostatni tom z sagi inspirowanej życiem rodziny Wioletty Sawickiej.

Historia ziemiańskiej rodziny rozpoczyna się w 1952r. kiedy dowiadujemy się, że Anna dochodziła  do równowagi po stracie swojego ukochanego. Dziewczyna pragnęła odzyskać swoich braci, którzy znajdowali się w sierocińcu. Wraz ze swoją rodziną wyjechała do Berlina, aby zapomnieć o trudnej przeszłości.

Jej córka Viktoria  marzyła, aby zostać dziennikarką, a kresowe Ostojany znala tylko z opowieści babki Marii. Pewnego razu dziewczyna dostała propozycje pracy jako dziennikarka w Polsce, przyjęła ja beż zastanowienia.

Książka bardzo dobrze pokazuje losy bohaterów czyli rodziny autorki, cala akcja toczy się przez wiele lat i kilka pokoleń.

Ogólnie polecam ...

Z największym zainteresowaniem wyczekiwałam kolejnego, tym razem już ostatniego tomu serii Wioletty Sawickiej. Jest to pięciotomowa seria inspirowana losami rodziny autorki, więc tym bardziej warto skusić się na tę lekturę. W związku z tym jeszcze przyjemniej i z niebywałym wciągnięciem się w treść można zapoznawać się z poszczególnymi tomami serii. Akcja toczy się na przestrzeni wielu lat, więc jest się czym zainteresować. Wioletta Sawicka to polska autorka, która do tej pory wydała już kilka książek na polskim rynku. Wszystkie z nich cieszą się sporym zainteresowaniem odbiorców, co nie jest niczym dziwnym.

Anna postanowiła wrócić do kraju. Cały czas nie mogła pogodzić się z tym, że jej bracia znajdowali się w miejscu, w którym robiono z nich maszyny systemu. Nie mieli oni własnego zdania, musieli działać i mówić wszystko w zgodzie z tym czego tam od nich oczekiwano. Nie było to przyjemne miejsce, w którym można było spędzić wakacje. Gwałty, bicie, prześladowanie były tam na porządku dziennym. Anna sądziła, że jej bracia stali się takimi maszynami do klepania formułek. Czy taka była prawda? O tytułowej Viktorii w tym tomie możemy poczytać dopiero dość późno, jednak biorąc pod uwagę obszerność tomu także dokładnie poznamy jej losy.

Z olbrzymim niepokojem śledziłam dalsze losy głównych bohaterów. Na pewno nie można narzekać na brak sytuacji, które wywołują szybsze bicie serca. Na końcu tomu dodano wykaz osób, które się w nim znajdowały wraz z krótkim opisem postaci. Jest to ostatni tom serii, dzięki czemu całość dobiegła końca. Seria idealnie sprawdzi się dla wszystkich miłośników sag rodzinnych. Dzięki temu, że na polskim rynku dostępna jest już całość nie trzeba zwlekać z lekturą w oczekiwaniu na kolejne tomy tego cyklu.