W ciszy

Zdecydowanie polecam! To nie tylko opowieść o dojrzewaniu młodej dziewczyny, ale także o nieustannym poszukiwaniu sensu życia i własnej tożsamości przez różne etapy dorosłości.

"Przesiaduję w Ciszy kilka razy w miesiącu i pozwalam, aby sączył się do mnie ten dziwny styl życia, który tak dobrze znam. Wszyscy ukrywamy się tutaj przed światem. Przeżywamy w Ciszy nasze życie bez puzzli."

"W ciszy" Alžb?ty Bublanovej to lektura dość nieoczywista. Myślę, że można odbierać ją różnorako, ale najważniejsze przesłanie chyba każdy zrozumie. Jedni z życia czerpią garściami, potrafią iść jak burza, a małe czy większe porażki przeobrażają w coś dobrego, a przynajmniej próbują. Są też tacy, którzy zatracają się w życiu z którego nie są zadowoleni. Taplają się w nim jak w kałuży, która siłą rzeczy nas moczy, a my nie potrafimy z niej wyjść, by zażyć nieco komfortu.
Jednak najwyraźniejszy motyw tej książki to pogoń nastolatków za dorosłością, która wcale nie jest taka przyjemna, jak może się wydawać. Każdy etap życia wiąże się z dobrymi stronami, ale też takimi, w których problemy się nawarstwiają, głowa siwieje, samopoczucie jest coraz gorsze i nurkuje w tym marazmie głębiej i głębiej. Założę się, że każdy choć raz powiedział lub chociaż pomyślał, będąc nastolatkiem, że chciałby być już dorosły. Chcę mieszkać sam - rodzice/rodzeństwo mnie wkurzają. Chcę pracować, zarabiać dobre pieniądze - po co mi szkoła, rzucę ją i pójdę do pracy. Sfera partnerska - różnie z nią bywa, ale tu akurat każdy przypadek jest inny, więc długo by nad tym dywagować.
Główna bohaterka Adela jest niezadowolona ze swojego życia. Poznajemy ją w wieku piętnastu lat i przez kolejne piętnaście jej towarzyszymy. Jesteśmy świadkami jej wyborów, nieraz tych dobrych, ale też takich, których sami byśmy się nie podjęli mając więcej rozumu w głowie. Oczywiście na postępowanie nastolatki wpływa na pewno sytuacja rodzinna, finansowa i szuka miejsca, gdzie będzie się czuła dobrze, bezpiecznie. Tylko czy wybory, których dokonuje, są właściwe?
"W ciszy" ma w sobie pewną moc. To historia, która trochę przytłacza czytelnika codziennością bohaterki, jej przemyśleniami, ale dzięki temu skłania do refleksji, by pochylić się nad swoim życiem. "Cisza" to azyl Adeli, gdzie ucieka, gdy jest jej źle. "Cisza" to bar, gdzie czuje się bezpiecznie. Może to brzmi nieco niedorzecznie, ale jeśli każdy z nas ma swój azyl i czuje się w nim dobrze, i gdy jest to dobre dla nas samych, to jaki by on nie był, ratuje przed totalną katastrofą.
Każdy rozdział dotyczy danego roku życia Adeli. Historię poznajemy z jej perspektywy, więc nie trzeba się domyslać, co bohaterka ma na myśli w różnych kwestiach. Alžb?ta Bublanová poruszyła bardzo ważny temat, dzięki czemu po lekturze Wasza głowa będzie pękała od refleksji. Jest to lektura niełatwa, ale warta polecenia, jeśli ktoś lubi zgłębiać temat sfery ludzkiego życia.

W najnowszej powieści Alžběty Bublanovej ?W ciszy? uczestniczymy w kolejnych latach życia piętnastoletniej Adeli, która mając za wzór wiecznie zapracowaną, smutną matkę chce za wszelką cenę uniknąć jej losu. Losu zgorzkniałej, samotnej kobiety bez marzeń i oczekiwań poświęconej wychowaniu córki. Podejście ojca, całe życie żerującego na innych, również budzi jej sprzeciw. "Najważniejsze, żeby nie skończyć jak oni".

Każdy rozdział pokrywający się z kolejnym rokiem życia dziewczyny ukazuje przejmujący obraz pogoni za dorosłością. Chęć osiągnięcia czegoś już teraz, natychmiast pociąga za sobą decyzje odważne, ale też nieprzemyślane. Jej sukcesy i porażki prowadzą do nieprzyjemnej konkluzji, że ?rzeczywistość ostro oddziela się od marzeń? i poczucia, że sama wpada w ten ?codzienny męczący, wyniszczający bieg życia?.

To wszystko, co początkowo wydaje się idealne i ekscytujące już po chwili staje się kolejnym trybikiem w kołowrocie codzienności. W chwilach trudnych, w momentach zwątpienia Adela szuka schronienia w barze Cisza, który jest jej stałym, bezpiecznym miejscem. To tu ucieka, gdy nie ma nic i gdy wydaje się, że ma już wszystko. Bo czy sama wie czego tak naprawdę szuka? Czego pragnie? I czy uda jej się to odnaleźć?

Autorka bardzo wnikliwie obnaża dążenie człowieka do czegoś innego, szukanie czegoś lepszego i ciągłe niezadowolenie z tego co tu i teraz. Zawiedzione oczekiwania budzą gniew lub zniechęcenie, chęć ucieczki, zamknięcia się w nierealnej bańce, która uchroni nas od codziennej szarości.

Ta mocna, kipiąca od emocji powieść czeskiej pisarki obnaża naturę koła życia. W pogoni za dorosłością i złudną wizją szczęścia można się zatracić. Każdy podobnie jak bohaterka, ma własną Ciszę, w której szuka schronienia, uciekając przed uwierającą rzeczywistością.

Ponownie pod niepozorną objętościowo książką autorce udało się zawrzeć olbrzymi ładunek emocji i wiele powodów do przemyśleń. I choć czasem wynikające z nich wnioski mogą uwierać swą trudną prawdą, warto o nich pamiętać szczególnie będąc nastolatkiem, lub jego rodzicem.