W krainie sanacyjnych absurdów (twarda)

�nic­twa Lu­do­we­go, a w okre­sie II woj­ny świa­to­wej jed­ne­go z przy­wód­ców Pol­skie­go Pań­stwa Pod­ziem­ne­go). We wrze­śniu 1937 roku, gdy ja­kiś su­ro­wy war­szaw­ski urzęd­nik od­mó­wił im - przy­pusz­czal­nie ze wzglę­dów po­li­tycz­nych - wy­da­nia prze­pu­stek, obaj po­li­ty­cy po­że­gna­li go sło­wa­mi: ,,Prze­śle­my panu po­zdro­wie­nia z Cze­cho­sło­wa­cji", po czym spa­ko­wa­li ekwi­pu­nek do wspi­nacz­ki i nie­le­gal­nie prze­kro­czy­li gra­ni­cę pol­sko-cze­cho­sło­wac­ką. Cóż, chcie­li za­ła­twić wszyst­ko w zgo­dzie z prze­pi­sa­mi, no ale je­że­li urzęd­nik od­mó­wił... Zresz­tą ni­czym się nie przej­mo­wa­li, po­nie­waż wcze­śniej już kil­ka­krot­nie nie­le­gal­nie prze­kra­cza­li gra­ni­cę i do­sko­na­le wie­dzie­li, że ry­zy­ko wpad­ki jest małe. A co, je­śli­by żan­dar­mi cze­cho­sło­wac­cy za­żą­da­li od nich prze­pu­stek? Praw­do­po­dob­nie nic - ot, po­uczy­li­by ich, mach­nę­li ręką i pu­ści­li wol­no. Du­bo­is i Kor­boń­ski sło­wa do­trzy­ma­li: po kil­ku dniach wa­łę­sa­nia się po gó­rach prze­sła­li ,,do wła­dzy w War­sza­wie pocz­tów­kę z (...) ser­decz­ny­mi po­zdro­wie­nia­mi z Cze­cho­sło­wa­cji". Po upły­wie ty­go­dnia pol­skich tu­ry­stów prze­by­wa­ją­cych w cze­skim schro­ni­sku obu­dzi­ło pu­ka­nie do drzwi. Na okrzyk: ,,Otwar­te!" wszedł żan­darm i za­sa­lu­to­waw­szy, po­pro­sił o gra­nicz­ne prze­pust­ki. Kor­boń­ski i Du­bo­is, z lek­ka skon­ster­no­wa­ni, od­po­wie­dzie­li: ,,Nie mamy". Wów­czas żan­ nie, nie - wca­le nie za­czął ry­czeć, nie wy­cią­gnął kaj­da­nek, lecz tyl­ko roz­ło­żył ręce i grzecz­nie po­wie­dział: ,,To mu­si­cie zejść ze mną do na­sze­go sta­ro­stwa. Wczo­raj pol­skie wła­dze za­aresz­to­wa­ły w Za­ko­pa­nem kil­ku­dzie­się­ciu na­szych tu­ry­stów za nie­le­gal­ne prze­kro­cze­nie gra­ni­cy, więc mu­si­my się od­wza­jem­nić. Te­raz zo­sta­wiam was sa­mych, więc bądź­cie go­to­wi za pół go­dzi­ny". Kie­dy po upły­wie trzy­dzie­stu mi­nut cała trój­ka ru­szy­ła do sta­ro­stwa ,,żan­darm zo­sta­wał o kil­ka­dzie­siąt me­trów w tyle, by stwa­rzać po­zo­ry, że idzie­my sami, a nie pod jego kon­wo­jem. Był to swe­go ro­dza­ju szczyt uprzej­mo­ści". W biu­rze przy­jął ich bar­dzo uprzej­my wi­ce­sta­ro­sta, któ­ry po skon­tro­lo­wa­niu pa­pie­rów Po­la­ków rzekł: ,,Bar­dzo mi przy­kro, ale mu­szę wy­zna­czyć karę. Dam wam naj­niż­szą". I rze­czy­wi­ście, kara wy­no­si­ła le­d­wie kil­ka ko­ron. Ale to jesz­cze nie ko­niec Wer­sa­lu ze stro­ny Cze­chów: ,,Za­do­wo­lo­ny żan­darm za­pro­wa­dził nas do ja­kie­goś warsz­ta­tu (...) i tam z jego re­ko­men­da­cji wy­na­ję­li­śmy tak­sów­kę, któ­ra pod­wio­zła nas pod samą ścież­kę, pro­wa­dzą­cą stro­mo do na­sze­go schro­ni­ska (. )" (cy­ta­ty za­war­te w tym aka­pi­cie po­cho­dzą z książ­ki S. Kor­boń­skie­go, Po­lo­nia Re­sti­tu­ta. Wspo­mnie­nia z dwu­dzie­sto­le­cia nie­pod­le­gło­ści 1918-1939). Peł­na kul­tu­ra! A na­sze służ­by gra­nicz­ne, cel­ni­cy? Ech, szko­da ga­dać, a wła­ści­wie to szko­da pi­sać, no ale kto cie­ka­wy, za­chę­cam do prze­czy­ta­nia dwóch na­stęp­nych roz­dzia­łów. Roz­dział II. Zakazane Tar­go­wi­sko próż­no­ści, zapleśniały gobelin oraz książki naukowe za jaja i bekony, czyli urzędy celne i służby graniczne w akcji Zapraszamy do zakupu pełnej wersji. Sprze­daż książ­ki w in­ter­ne­cie: Roz­dział III. Koniec podróży dookoła świata, czyli jak urzędnicy i funkcjonariusze sanacyjnego państwa witali bohaterów Zapraszamy do zakupu pełnej wersji. Sprze­daż książ­ki w in­ter­ne­cie: Roz­dział IV. ,,Okoliczności wskazujące na ześrodkowanie stosunków osobistych i gospodarczych", czyli obowiązek meldunkowy w teorii i praktyce Zapraszamy do zakupu pełnej wersji. Sprze­daż książ­ki w in­ter­ne­cie: Roz­dział V. ,,Radosna twórczość" braci Jędrzejewiczów, czyli sanacyjna ,,pieriekowka dusz" dzieci i młodzieży Zapraszamy do zakupu pełnej wersji. Sprze­daż książ­ki w in­ter­ne­cie: Roz­dział VI. Sami swoi, czyli afera podręcznikowa Zapraszamy do zakupu pełnej wersji. Sprze­daż książ­ki w in­ter­ne­cie: Roz­dział VII. ,,Nadczłowiek" i ,,kamień węgielny Polski", czyli kult Józefa Piłsudskiego w Wojsku Polskim w latach 1935-1939 Zapraszamy do zakupu pełnej wersji. Sprze­daż książ­ki w in­ter­ne­cie: Roz­dział VIII. ,,Nie pisać nic o wczorajszym pobycie pani premierowej w Teatrze Polskim!", czyli sanac