W moim śnie

Pewnie patrząc na okładkę tej książki myśleliście, że to romansidło jakich wiele. Ja tak myślałam, ale ten motyw snu mnie przekonał, bo sama mam świadome sny, może nie takie jak bohaterka tej powieści, ale zawsze zdaję sobie sprawę z tego, że śnię, a w dodatku długo myślałam, że to normalne i że wszyscy tak mają.

Ale wracając do powieści - ten motyw śnienia jest tutaj dominujący, a sam romans raczej jest dodatkiem, niż osią fabuły. Mamy tutaj wątek parapsychologiczny, elementy fantastyki (przynajmniej dla mnie), tajemnicę rodzinną i horror. Wszystko to jednak jest w takich proporcjach, że gra i buczy, a my nie odkładamy książki dopóki się nie skończy. Totalne pozytywne zaskoczenie! Bohaterowie są fajnie wykreowani, realni, a wydarzenia, mimo swojej "dziwności", mają początek, koniec i nie są przypadkowe, i co najważniejsze - nie ma tutaj głupich głupotek. Styl autorki jest przyjemny, lekki i dobrze wypracowany, po prostu fajnie się czyta.

Jeśli szukacie ciekawej, angażującej i nieoczywistej powieści - to jest to książka dla Was. Niebanalna, świeża i z dobrym tematem, który może wzbudzić naszą dalszą ciekawość - mocno polecam.

?W moim śnie? autorstwa Joanny Gajewczyk to książka niebanalna i inna niż wszystkie. Na samym początku muszę wspomnieć, że okładka w żaden sposób nie pasuje do historii w niej przedstawionej. Myślałam, że przeczytam gorący romans, a w zamian dostałam trudną i bolesną historię. Słyszałam wiele entuzjastycznych i pochlebnych recenzji o tej powieści, ale szczerze mówiąc, uważam, że ta książka była dobra, ale nie na tyle dobra, bym mogła się nią zachwycać. Dla mnie była to ciekawa i intrygująca lektura, jednak nie do końca w moim guście czytelniczym. Mam problem z oceną tej książki, ponieważ z jednej strony naprawdę spodobał mi się pomysł ze snami i wątek paranormalny, lecz z drugiej strony nie byłam w stanie wczuć się w historię. Ogromny plus dla autorki za odwagę i napisanie powieści z fabułą, z jaką jeszcze się nie spotkałam.

Pola Leszczyńska zmęczona życiem w mieście przeprowadza się w rodzinne strony. Prowadzi tam niewielką, ale dobrze prosperującą kawiarnię. W pracy pomaga jej Mateusz, który jest dla kobiety nie tylko pracownikiem, ale również przyjacielem. Pola wiedzie na pozór spokojne i poukładane życie. Wszystko się zmienia, gdy kobietę zaczynają nawiedzać przerażające koszmary. Są bardzo wyczerpujące, realistyczne, a przy tym niezwykle tajemnicze. Pola nie potrafi ich zrozumieć, nie ma pojęcia co mogą oznaczać. Po każdej nocy jest coraz bardziej roztrzęsiona i boi się kolejny raz zasnąć. Sytuacja się zmienia, gdy w swoim śnie spotyka nieznanego mężczyznę. Wadim tak jak ona zagubiony jest w sennej rzeczywistości. Od tej chwili oboje śnią razem i próbują rozwikłać zagadkę. Ze snu przenoszą się do realnego świata i wspólnie podejmują próbę rozwiązania tajemnicy snu. Dowiadują się, że miejsce, do którego przechodzą we śnie związane jest z przeszłością Wadima, który wyparł ją ze swojej świadomości. Oboje stają się dla siebie wsparciem, a z czasem między tym dwojgiem zaczyna pojawiać się uczucie. Czeka ich długa podróż pełna bólu i cierpienia, a zarazem pięknej i gorącej namiętności.

Czasami miałam problem z długimi opisami, ale też zdaje sobie sprawę, że były one potrzebne, aby móc zrozumieć całą historię. Bardzo spodobała mi się aura tajemniczości i klimat, który wprowadzał aspekt paranormalny. Autorka ma przyjemny i lekki styl pisania, co z pewnością ułatwiło mi czytanie. Książka już od samego początku intryguje i zaciekawia. Pomimo tego, że czasami traciłam wątek, to bardzo chciałam czytać dalej, i zobaczyć dokąd zaprowadzi mnie ta lektura. Ogólnie rzecz biorąc cieszę się, że trafiłam na tę książkę i mogłam przeczytać coś świeżego, innego niż utarte schematy.

Myślę, że książka na pewno spodoba się osobom, które lubią romanse z wątkiem paranormalnym. Wiem, że książka już skradła serca wielu czytelnikom i jeszcze znajdzie wielu zwolenników. Jest to książka, która wprowadzi Was do magicznego świata snu, który rządzi się innymi prawami. Jest to coś na pewno innego i unikatowego.

?Silne połączenie dwojga ludzi, którzy znaleźli się w przełomowym czasie swojego życia.?
Jawa czy sen ? Czasem budzimy się i mamy przeświadczenie, że coś rzeczywiście się wydarzyło, że braliśmy w czymś czynny udział, ale to tylko złudzenie. Ale czy sny mogą przełożyć się na rzeczywistość ? Czy przez sen, może ktoś dawać nam znaki i wskazówki ?
Polę zaczęły dręczyć koszmary. Ciągle śnią się jakieś dzieci, ich krzywda i głosy. Z czasem pojawia się w nich mężczyzna. Spotykają się na jawie, czy spotkanie w realnym świecie jest w ogóle możliwe ? Czy to wszystko dzieje się naprawdę ?
?Przerażał mnie jak diabli, jednocześnie fascynował, a testosteron wręcz z niego buchał i przyciągał mnie niczym magnes.?
Wadim jest byłym wojskowym, ale tak jak kobieta miewa ten sam koszmar. Czy ich dusze spotkały się we śnie ? Czy są w stanie sobie wzajemnie pomóc i pozbyć się owych koszmarów ? Czy może one znaczą coś więcej....coś znacznie więcej niż mogłoby się im wydawać.
?Moje serce znokautowało rozum i uczucie zaczęło kiełkować sobie bez stresu, pnąc się w górę jak szalone.?
Akcja raz przenosi nas do snu, a raz do rzeczywistego świata. Autorka trochę się tutaj nami bawi i pokazuje, że jednak sny mogą znaczyć coś więcej. Że sny są podróżą, którą świadomie przeżywamy i które mogą mieć wpływ na nasze życie.
?Najgorszy jest strach przed nieznanym, ale gdy poznasz przeciwnika, staniesz w oko w oko z tym, z czym walczysz, zadziałasz intuicyjne.?
Bohaterowie są w porządku, da się ich polubić. Są zawzięci, chcą wyjaśnić całe zajście i nie ukrywają rodzących się uczuć. Akcja jest wciągająca, dynamiczna i dobrze napisana. Nie miałam troszkę problemu z odbiorem tekstu napisanego przez Autorkę.
Kilka drobnych elementów, które dla mnie osobiście mogłyby być bardziej dopracowane. Nie ukrywam, że początkowe strony mnie nie wciągnęły. W moim odbiorze całe wprowadzenie było za długie i można było się spokojnie skrócić na rzecz szerszych dialogów głównych bohaterów i ich wzajemnych uczuć. Dla mnie osobiście ich rozmów, wymian zdań było zdecydowanie za mało. Więcej było opisów, które brzmiały jak osoby, który to wszystko ogląda z zewnątrz. Niekiedy miałam wrażenie, że niektóre sceny były zbyt szybko zakończenie, ucięte i właśnie bym nad nimi bardziej popracowała. Szczególnie nad zakończeniem. Zdecydowanie mam po nim niedosyt. Nie mówię, że chcę kolejną część, bo chyba to by nie było dobrym pomysłem, ale zakończenie, które zadowoli czytelnika, bo ja czuję, że jest ono niepełne.
Tak jak powiedziałam sam pomysł i jego realizacja są okej, ale jest też parę niedociągnięć. Widać, że Autorka dobrze czuje się w wątkach paranormal i chętnie przeczytam jej inne historie, szczególnie w stylu książki ?zemsta pachnie wilkiem?.
Tą ocenię na mocną 7.

Pola Leszczyńska ma trzydzieści trzy lata i powróciła do rodzinnej miejscowości po zawirowaniach w wielkim mieście. Z pomocą rodziną otworzyła własny biznes - kawiarnia Czarne Mleczko. Ma pracownika Mateusza, któremu podoba się szefowa. Pewnej nocy Pola zaczyna śnić dziwny sen. Realistyczny, przerażający i mrożący krew w żyłach. W tym śnie spotyka mężczyznę, Wadima. Już wkrótce połączą siły, by wspólnie rozwikłać zagadkę między innymi tajemniczego chłopczyka ze snu. Jaki związek ma przeszłość Wadima? Co wspólnego ma dom dziecka? Dlaczego tropy prowadzą na Ukrainę? Co się wydarzyło i co się teraz stanie? Czy uda im się rozwiązać zagadkę? A co z nimi samymi? Czy rozwinie się jakieś głębsze uczucie? Co z rodziną Poli?

To moje drugie spotkanie z twórczością autorki. Czytałam debiut wydany pod pseudonimem, jako J.G.Latte. Była to "Zemsta pachnie wilkiem" i już wtedy ta historia wywarła na mnie potężne wrażenie. Byłam ogromnie ciekawa tego, w jakim kierunku autorka wyruszy w nowej książce. I ponownie przywitały mnie zjawiska paranormalne. Uwielbiam je. Było magicznie, było tajemniczo i niezwykle kusząco. Obrazy momentami wręcz przerażające. Sceny jak w thrilleru czy horroru. Wszak ten sen bohaterki to koszmar. I to taki z tych najgorszych. Autorka pokusiła się o oddanie pełnego realizmu, który wyszedł idealnie. Takich wydarzeń, jakie zgotowała Poli za żadne skarby świata nie chciałabym być światkiem. A tym bardziej uczestnikiem. Włos się jeżył. Serce galopowało i tak się tłukło, iż bałam się, że lada moment wyskoczy. Z wątkiem paranormalnym autorka poradziła sobie perfekcyjnie. Widać, że to jej konik. Co rusz byłam zaskakiwana kolejnymi zagadnieniami i informacjami. Watki się dopełniały a każdy z osobna był rozciągnięty do granic możliwości. Wykorzystany został każdy możliwy potencjał. Pod względem fabuły i całej akcji jestem w pozytywnym szoku. Dosłownie zbierałam szczękę z podłogi. Do tej pory mam dreszcze i gęsią skórkę na rękach. Co do bohaterów to jestem pod wrażeniem tego, jak realnie wyszli. Zarówno Pola jak i Wadim. Nawet drugoplanowi byli dopracowani. Pola to taka troskliwa i empatyczna kobieta. Cierpliwa, serdeczna, współczująca, opiekuńcza i cały wachlarz pozostałych pozytywów. Ma dobre serce i jest bezinteresowna. I wcale nie jest nudna. Jest odważna i ambitna. Może momentami uważałam, że zwariowała, gdy decydowała się na pewne kroki ale biję jej wielkie brawa za determinację. Fajna postać. Wadim z początku był dla mnie wielką niewiadomą. Pojawił się znikąd. Tajemniczy i silny. W miarę przekręcania kolejnych kart powieści coraz bardziej przypadał mi do gustu. Widziałam same plusy. Scen uniesień w tej powieści jej kilka i były one wyważone i dobrane odpowiednio do osób, jak i sytuacji. Z przyjemnością je czytałam, nie omijając ani jednego słowa. Dodatkowo na plus zasługuje śledztwo głównych bohaterów. To jak łączyli poszlaki, jak szukali rozwiązania zagadki. Zagadki, która dosłownie wstrzymała mój oddech. Finalnie mnie rozwaliła na łopatki. Autorka zwróciła uwagę na to, jak ważna jest rodzina. Wsparcie i akceptacja oraz wzajemna troska. Jak wiele można zdziałać zwykłą empatią. Zjawiska paranormalne, wiara w duchy, zaświaty, numerologię, ... Każdy wierzy w cos innego. I warto być właśnie otwartym na nowe. Autorka kolejny raz udowodniła, że potrafi wciągnąć mnie i wręcz zahipnotyzować stworzona prze siebie historią. Lekkie ale treściwe pióro bardzo mi się podoba. Znalazło się tu wszystko to co potrzebne, bez zbędnych opisów. Dialogi, jak i postacie wyszły naturalnie. Nie mam się do czego przyczepić. Autorka zapewniła mi rozrywkę na najwyższym poziomie. Stworzyła coś przerażającego, intrygującego a przy tym seksownego. Pokazała siłę i determinację. Co człowiek jest w stanie zrobić, gdy ostanie przyparty do muru. Niezwykle emocjonalna historia, z którą spędziłam naprawdę przyjemny czas. Skutecznie oderwała mnie od rzeczywistości. Pokrzepia i daje otuchę - i o to chodzi. Jeśli szukacie lektury odważnej, pełnej zawrotnej akcji oraz dozy tajemniczości, to powinniście po nią sięgnąć. Szczególnie, jeśli czytaliście debiut autorki i czytacie elementy fantasy połączone z romansem. Nie będziecie żałować.

Polecam.

Pola zaczynając nowy etap w swoim życiu, wraca w rodzinne strony, by żyć według swoich marzeń. Zmienia diametralnie swoje plany i prowadzi ustabilizowane życie. Sielankę jednak przerywa seria koszmarów, które oddziaływają na Polę w sposób znaczący. Zmęczenie i strach paraliżuje dziewczynę, a ta pomału zaczyna zatracać się w nich. Sytuację odmienia fakt, że w jednym ze snów spotyka Wadima, który równie zagubiony próbuje rozwikłać zagadkę przerażających snów. Okazuje się, że otoczenie, w którym tkwią, w sennej otchłani powiązane jest z przeszłością mężczyzny. Chcąc dać kres temu wszystkiemu, postanawiają rozwikłać tajemnicę, która usilnie trzyma ich w sidłach sennych koszmarów. I tak sen przeradza się w rzeczywistość, spotykając się na jawie. 

Joanna Gajewczyk stworzyła powieść niebanalną, nieszablonową. Od pierwszych stron porwała mnie w wir tajemnic, przerażających miejsc, a także nieokiełznanego pożądania, które rozpalało zmysły do czerwoności. Wątek paranormalny nie wzbudził we mnie strachu, jednak stopniowanie napięcia przez autorkę wywołało gęsią skórkę. Muszę przyznać, że Joanna Gajewczyk posiada moc. Moc przekazywania uczuć. Z każdą stroną czułam napięcie głównych bohaterów. Ich obawy, niepewność, strach. A także aurę zauroczenia i miłości, którą Pola i Wadim odbierali między sobą niemal bez słów. Joanna Gajewczyk połączyła genialnie miłość dwojga ludzi i namiętność z wątkiem parapsychologicznym. Od dawna interesuję się, zagłębiam w tematach eksterioryzacji, inaczej "obe" i byłam zachwycona, że w końcu ktoś odważył się połączyć ze sobą te dwa światy jawy i snu. Jeśli chcesz się przenieść  do świata pełnego tajemnic, piętrzących się pytań i wątpliwości. To ta książka jest dla Ciebie. Joanna Gajewczyk pokazała świat przemijania i to, czym jesteśmy tu na ziemi. Materią, która nie tylko posiada ciało... Polecam gorąco.