W objęciach wroga

Często wspominam, że mam ogromną słabość do fantastyki i nic się w tym temacie nie zmieniło. Może jedynie to, że ciągnie mnie do niej jeszcze bardziej. Poznając opis książki od razu wiedziałam, że jest to pozycja przeznaczona dla mnie, no i nie pomyliłam się.

Już pierwsze stronice książki mocno mnie zaintrygowały, a im więcej kartek pochłaniałam, tym bardziej wciągnęłam się w jej czytanie. Muszę przyznać, że duża w tym zasługa autorki, której lekkie pióro już znam. W tym dziele udowodniła tylko, że wciąż rozwija swój kunszt i robi to doskonale.

"W objęciach wroga" jest prequelem do serii Dotyk północy i można książkę śmiało czytać bez obawy, że historia się nagle urwie i będziemy musieli szybko zdobywać kolejne tomy, by dowiedzieć się co dalej. Owszem w finale jest zapowiedź dalszych kolei losów, ale opowieść głównych bohaterów niestety tu się kończy, przez co boli mnie serce i od kilku dni miejsca sobie przez to nie mogę znaleźć, ale zacznijmy od początku.

Lilu w osadzie Vattów jest jedynym dzieckiem, przez to dziewczynka jest samotna i nie ma się z kim bawić. Widząc z wieży tance i zabawy przy ogniu sąsiedniego plemienia, postanawia w nocy wymknąć się, by z bliska ich poobserwować. Tak przypadkiem poznaje jasnowłosego, bystrego chłopca, z którym nawiązuje cichą nic porozumienia. Niestety jej radość nie trwa długo, gdyż lud i wioska z drugiej strony jeziora zostaje doszczętnie zniszczona oraz spalona. Z upływem lat Lilu dorasta i staje się silną, pewną siebie piękną kobietą o szczerym i czułym sercu. Jej radość mąci fakt, iż ma zostać żoną podstępnego, okrutnego króla, który za honor obrał sobie upokorzyć ją i zdobyć.

Czy Wojemir odegra się na księżniczce? Czy stanie się ona jego słabością? Kim jest tajemniczy wybawiciel i co go łączy z królem? Czy uknuty przez Lilu plan przechytrzy intrygi wodza ludzi?

Jestem zachwycona lekturą, którą połknęłam na raz. Cóż nie spałam wcale i potem chodziłam po domu jak zombie, ale nie żałuję. Jaka to była wspaniała, mega ciekawa i porywająca lektura. Prawie przez cały czas było ze mną napięcie, emocje nieraz sięgały zenitu, a momentami aż wstrzymywałam oddech ze strachu. Nie było mowy, by nuda ogarnęła mnie chociażby na moment, gdyż akcja jest wartka, miejscami przyspiesza, a zaskakujące wątki zmuszały do skupienia uwagi i wytężenia umysłu.

Kreacja charakternych, silnych postaci ujęła mnie i sprawiła, że wszystkim kibicowałam. Złożoność osobowości Wojemira daje naprawdę do myślenia i prawie do samego końca nie byłam pewna czy zmieni się na lepsze dzięki uczuciu czy tylko udaje.

Moja wyobraźnia pracowała na wysokich obrotach i żadnych wydarzeń nie mogłam przewidzieć. Były chwile, gdy miałam ochotę zgrzytać zębami ze złości, wpadałam wściekłość, by za chwilę prawie płakać lub cieszyć się jak dziecko.

Takie emocje, adrenalinę i ciągłą niepewność kocham najbardziej. Tu znalazłam wszystko, dlatego powieść idealnie wpasowała się w moje gusta.

Jeśli zapytacie czy polecam, bez zastanowienia odpowiem tak! Koniecznie sięgnijcie po tę pozycję, jestem przekonana, iż oddacie tej fantastyce swoje serce i tak jak ja poczujecie ogromną ochotę by poznać całą serię. Nie ukrywam, że stałam się fanką pani Ady i już niebawem przeczytacie u mnie o kolejnej książce, którą stworzyła.

?W objęciach wroga? jest moim pierwszym spotkaniem z twórczością Ady Tulińskiej, od jakiegoś czasu bardzo chciałam to zmienić i ucieszył mnie fakt, że udało mi się to zrobić. Od jakiegoś czasu zerkam w stronę cyklu Dotyk Północy, lubię fantastykę, także tą młodzieżową, dlatego też z pewnością wezmę się za nią, kiedy tylko znajdę trochę wolnego czasu. Ada Tulińska zabiera nas w zamierzchłe czasy, kiedy na ziemiach zamieszkiwały różne plemiona. Byłam zainteresowana tym, co wykreowała autorka, z jakimi bohaterami przyjdzie mi się spotkać. Lubicie sięgać po książki, których akcja dzieje się w naszym rodzimym kraju? W końcu przyjdzie nam wejść w baśniowy świat przepełniony magią, a także emocjami, które będą nas w stanie poruszyć.
Główną bohaterką książki pod tytułem ?W objęciach wroga? autorstwa Ady Tulińskiej jest Lilu, córka wodza z plemienia Vattów. Mężczyzna jest bardo troskliwy względem swojego plemienia, dlatego też postanawia otoczyć je murem, aby wrogie plemiona nie mogły się do nich dostać i zaatakować. Czasami przeznaczenie bywa zwodnicze i nawet wieże i wysokie mury nie będą w stanie temu sprostać. Podczas jednej z jej ucieczek do lasu dziewczynka poznaje pewnego chłopca, ma na imię Deron, należy on do wrogiego klanu, jednak mimo tego Lilu zaprzyjaźnia się z nim. Od tego czasu wiele się zmienia, osada jej przyjaciela została zaatakowana i spalona, jest przekonana, że Deronowi nie udało się uciec. Los jednak ponownie ich połączy w bardzo nieoczekiwany sposób. Czy Lilu dostrzeże w nim swojego przyjaciela? Czy to możliwe, że będą mieli okazję być razem? Czy może zaufać tajemniczemu obrońcy?
?W objęciach wroga? to powieść, która sprawiła, że na mojej twarzy pojawiał się uśmiech za każdym razem, kiedy główni bohaterowie książki spotykali się ze sobą. Lilu była słodką dziewczyną, która została wykreowana niezwykle wyraziście. Ma dobre serce i stara się robić wszystko, co słuszne nie tylko dla siebie, ale także dla innych. Deron bywał tajemniczą postacią, tak naprawdę trudno go było rozgryźć, nie zawsze był wobec Lilu w porządku. Czy dla tej dwójki będzie szansa stworzenia czegoś pięknego? Autorka potrafi sprawić, że świat rzeczywisty rozpływa się gdzieś w oddali, a czytelnik jedyne, o czym myśli to, to, aby jak najdłużej przebywać w świecie głównych bohaterów książki. Ada Tulińska sprawiła, że akcja powieści zdawała się rozwijać przez cały czas. Nie było miejsca, ani czasu na przestoje, nudę, czy sztuczne rozwleczenie fabuły. ?W objęciach wroga? to opowieść, która została napisana w sposób lekki, magiczny, który sprawiał łatwość i przyjemność w odbiorze lektury. Życzę Wam i sobie, abyśmy mogli częściej zaczytywać się w powieściach Ady Tulińskiej.