W płomieniach

Zaczęłam czytać i tak strasznie mi się nie podobało. Te pierwsze rodziały przedstawiały obraz dupka, mężczyzny z piekną buzią i chorym ego i dziewczyny pokrzywdzonej przez los, takiej sierotki. A potem zaskoczyło, aż tak, że po zamknięciu zastanawiałam się czy te 7 gwiazdek to nie za mało.

Może z pozoru to banalna historia opierająca się na motywie bohatera i ocalonej. Jednak z każdą stroną na jaw wychodzą demony przeszłości, na tyle jest to zręcznie zrobione, że zaciekawia. Oprócz romansu mamy wątki poboczne, które sprawiają że nie jest miałko i przewidywalnie. Nie wiem na ile realia pracy strażaka pokrywają się z prawdą, ale ja kupuję to co zaserwowała nam autorka. Jednak mam nie odparte wrażenie, że jest to tylko wstęp do większej całości...

Ostatnio miałam okazję przeczytać kilka dobrych debiutów, dlatego też zdecydowałam się sięgnąć po pozycję napisaną przez Magdalenę Szponar ?W płomieniach?, jest pierwszy tom cyklu pod tytułem Cztery żywioły. Dość często mam okazję spotykać się z twórczością rodzimych pisarzy, co kiedyś było rzadkością. Teraz nie zwracam na to tak dużej uwagi, jak dawniej. Byłam ciekawa, chciałam przeczytać książkę o strażakach, czasem udaje mi się jakąś znaleźć. O czym jest ta powieść i co można w niej znaleźć?
Główną bohaterką książki ?W płomieniach? jest młoda kobieta Marta Badowska. Pełni funkcje nauczyciela języka polskiego w szkole podstawowej. Jej życie wydaje się być poukładane i stabilne. Nie było w nim miejsca na szaleństwa, a już z pewnością nie spodziewała się tego, że jej życie będzie zagrożone. Ten dzień wydawał się jak jeden z wielu, niczym się nie wyróżniał. Wróciła po pracy do swojego mieszkania i kolejnym, co pamięta było to, że obudziła się w szpitalu. Jej plecy zostały poparzone, ale żyła i zawdzięczała to pewnemu strażakowi, którego ciemne oczy pamiętała gdzieś w przebłyskach. Rafał natomiast z pewnością nie zapomniał tej kobiety, którą uratował z pożaru. Jest strażakiem i to zajęcie bardzo wiele dla niego znaczy, poszedł w ślady ojca. Pożar, z którego uratował Martę był jednym z wielu, które gasił, jednak jego myśli wracały do niej często, nawet zbyt często. Kiedy wyraziła chęć spotkania, strażak nawet się nie zawahał tylko pojechał do niej do szpitala. Co zapoczątkuje to spotkanie? Czy ta dwójka bohaterów dostanie szansę na to, by ułożyć sobie życie? Czy problemy i przeszłość skutecznie zniechęcą ich przed ryzykiem? Czasem łatwiej jest wbiec do płonącego budynku niż ofiarować drugiej osobie swoje serce.
?W płomieniach? zdecydowanie ma oryginalną fabułę, w powieści Magdaleny Szponar dzieje się wiele, nie można określić tej pozycji mianem zwykłego romansidła. Nic nie jest proste jakby mogło się wydawać, a komplikacje, które zesłała na bohaterów są autentyczne i niewyolbrzymione, a przez to nadają książce wiarygodności. Rafał ma w sobie mrok, Marta przeszłość, która odcisnęła na niej piętno. Czy ten pożar został wzniecony? Czy Marta jest w niebezpieczeństwie? Tak wiele pytań, a niewiele odpowiedzi. Książkę czytało mi się naprawdę dobrze, a bohaterów obdarzyłam sympatią. Magdalena Szponar potrafi doprowadzić do tego, żeby napięcie mocno na mnie oddziaływało, tak samo jak emocje, które mną targały w odpowiednich momentach książki. Zakończenie stawia czytelnika w zawieszeniu, jęknęłam czując niedosyt, chcąc przeczytać koleją część, niestety na to przyjdzie nam jeszcze poczekać.

Marta Badowska ma dwadzieścia pięć lat i jest poczatkującym nauczycielem. Mama zmarła i ma tylko tatę oraz przyjaciółkę Igę, którą traktuje jak siostrę. Marta przeszła przez trudny związek z Mateuszem, dlatego teraz stroni od kontaktów. Tylko los ma co do niej inne plany. Kiedy w jej kamienicy wybucha pożar, to Rafał Michalski będzie jej strażakiem bohaterem. Mężczyzna o niechlubnej przeszłości. Czy w jej oczach zawsze będzie bohaterem? Czy oboje odkryją wszystkie karty z przeszłości? Czy rodzące się uczucie będzie na tyle silne, by wygrać starcie ze wszystkimi czyhającymi demonami?

Powieść ta powstałą podczas pierwszego lockdownu - interesujące. Nie powiem. Ale fakt, że to dobra motywacja to realizacji marzeń. Pierwszy tom serii "Cztery żywioły" mówi o strażaku i ofierze. O sile żywiołu, jakim jest ogień. Jak niebezpieczna jest to broń w rękach nieodpowiedniej osoby. Autorka przybliżyła także pracę strażaków. Ich wyzwania, adrenalinę buzująca w krwi i poradzeniem sobie z tym, że kiedyś być może przyjdzie im ratować członka rodziny. A na pewno jest ogromne ryzyko straty kolegi w płomieniach. Członka zastępu, bo oni wszyscy traktują się jak wielką rodzinę. Autorka swoim bohaterom nadała odpowiednie cechy osobowości. Rafał, jako strażak jest odważny, ambitny. Nie lubi bezczynności w pracy. Jest gwałtowny, bezpośredni w kontaktach i władczy. Ale w kontaktach z Martą potrafi lepszą stronie swej osobowości wziąć prowadzenie. Troskliwy, romantyczny, ciepły i czuły. Facet marzenie normalnie. A Marta? To taka raczej cicha, szara myszka. Skromna, ciepła a przy tym potrafi zaskoczyć walecznością, jeśli nachodzi taka konieczność. Ich relacje od początku iskrzy. Podsyca ciekawość jej dalszego rozwoju. Tego, w jakim kierunku to wszystkie zmierzy. Scen uniesień w tej powieści jest kilka. I różnią się od siebie niczym ogień i woda. Jedne ostre, brutalne i drapieżne, podczas gdy inne sensualne, zmysłowe i delikatne. Rozpalające i wzruszające swą czułością. Autorka poza główną parą dała tutaj kilkoro postaci drugoplanowych, jak chociażby rodzina bohaterów, reszta strażaków, czy eks Marty. Ale podczas czytania lektury swą uwagę zwróciłam na Igę, która swym temperamentem i podejściem do życia i mężczyzn jest dosłownie rozbrajająca. Dzięki tej postaci było wesoło. Mogłam odetchnąć przy niej, po powadze i skupieniu. Po nerwowości i niepewności. Bardzo fajna lektura. Autorka ma przyjemny styl. Pisze prosto, nie kombinuje i nie przytłacza opisami. Bardzo spodobało mi się to, jak pisana jest powieść i fakt, że widzimy wszystko oczami dwójki bohaterów a nie tylko jednego. Odebrałam to, jako czytanie osobistych wspomnień, niczym pamiętnik. Bardzo trafne i bardzo przyjemne dla oka. Odrobina mroku dodała scen mrożących w żyłach. Jedno tylko co mi się rzuciło w oczy nie współgrające z całością, to moment, gdy Rafał niesie Martę na rękach, choć kilka dni wcześniej miała poparzone plecy i nie mogła na nich spać, ani się oprzeć. Osobiście wydaje mi się, że bez różnicy na rozległość oraz stopień oparzenia ciało w takim miejscu wymaga specjalnej troski przez dłuższy okres niż te kilka/kilkanaście dni. Nawet jeśli się dobrze goi. Ale myślę, że taki mały szczególik mogę wybaczyć, bo na tle wszystkich wydarzeń jest tylko takim ziarenkiem. Brawa za pomysł, brawa za wykreowanie fajnych postaci i za historię trzymającą w napięciu. Już nie mogę się doczekać kolejnego tomu z serii, po który będę chciała koniecznie sięgnąć. Jeśli się wahacie to porzućcie swe rozterki. Czytajcie, jeśli lubicie powieści przesiąknięte emocjami. Realne i prawdziwe, niczym życiem pisane.

Polecam.

Cześć Wszystkim. Nie dawno swoją premierę miał debiutancki pierwszy tom serii czterech żywiołów ?W płomieniach? Magdaleny Szponar.
Oj co to była za książka, skradła moje serce od pierwszej strony. Czyta się szybko jak zaczęłam to już nie mogłam skończyć do momentu, aż sama książka miała swój koniec. Pomysł na fabułę bardzo trafiony oraz na bardzo wysokim poziomie. Książka jest debiutem jednak nie jest to w żadnym stopniu odczuwalne, autorka ma bardzo lekki styl pisania. Bohaterowie wykreowani realistycznie i z pewnością mijamy się z nimi na ulicy. Rafał pewny siebie i przystojny strażak. Marta skromna, piękna, nieśmiała nauczycielka. Na pierwszy rzut oka nic tych dwójki nie łączy ale na pewno ciągnie ich do siebie jakaś siła. Ta dwójka mierzy się ze swoimi demonami przeszłości, które nie pozwalają im cieszyć się pełnym szczęściem. Rafał ma mroczną przeszłość i nie do końca jest kryształowym bohaterem, za którego uważa go kobieta. Martę prześladuje cień związku z przeszłości oraz właściciel budynku, w którym mieszkała. Co się wydarzy jak doścignie ich przeszłość? O tym już musicie przekonać się sami. Fabuła książki ciekawa, posiadająca zwroty akcji, a także wiele emocji. Pokazanie jak w przeciągu kilku minut zmienia się życie i bohaterowie nie mają na to wpływu. Historia o demonach przeszłości, stracie, o walce z własnymi słabościami. Sięgając po książkę myślałam, że będzie to historia jakich wiele. On przystojny, ona piękna. Jednak autorka w wielu momentach mnie zaskoczyła, a zakończenie powaliło w ogóle się takiego nie spodziewałam. Książkę polecam z całego serca i już odliczam dni do kolejnego tomu.