Walkirie kresu dziejów Tom 8

Kiedy mocno widowiskowa walka Kuby Rozpruwacza i Heraklesa dobiega końca, autor postanawia nieco zwolnić tempo akcji i dać odpocząć zarówno bohaterom, jak i czytelnikom. Początek ósmego tomu to więc odrobinę spokojniejsza treść. Widzimy ludzi i Bogów zdenerwowanych i zaskoczonych wynikiem pojedynku, którzy gorąco dyskutują na jego temat. Walka o przyszłość ludzkości musi jednak trwać. Na scenę wkraczają więc nowe postacie, którymi są Bóg zniszczenia Śiwa i najznamienitszy zapaśnik w dziejach świata Raiden Tameemon.

Zanim jednak arena ponownie spłynie krwią i potem, mamy okazję odrobinę lepiej poznać nowego czempiona ludzi. Będzie to istotne szczególnie dla czytelników mniej obeznanych w kulturze i historii Japonii. Podobnie jak jego poprzednicy on również zalicza się do grona niezwykłych (pod wieloma względami) postaci. Nie można mu również odmówić siły, jednak w walce, którą przyjdzie mu stoczyć, będzie on potrzebował każdego wsparcia (szczególnie ze strony Walkirii).

Sama potyczka szybko przybiera mocno intensywnego oblicza, gdzie przeciwnicy prezentują pełnię swojej muskulatury oraz determinację do pokonania wroga. Jest więc kolejny raz ciekawie i widowiskowo. Nie to tym razem jednak najmocniej przykuwa tu uwagę czytelnika. Za kulisami walki dzieje się bowiem równie wiele. Loki zaskoczony siłą ludzi, zaczyna podejrzewać, że kryje się za tym coś więcej. Prowadzi to do pewnego spięcia pomiędzy Bogami oraz wtrącenia się w to innych postaci (z obu stron barykady). Wszystko wskazuje na to, że konflikt pomiędzy Bogami i ludźmi przybierze intensywniejszego i szerszego oblicza, ale o tym będzie można się przekonać dopiero w późniejszych tomach.