Warkocz spleciony z kwiatów

Zośka Wichocka próbuje wrócić do równowagi po wypadku samochodowym. Nie potrafi odnaleźć się wśród ludzi w codziennym życiu. Koleżanka proponuje jej wypoczynek w swoim domku, w maleńkiej górskiej miejscowości, Nieznajomce.
Zośka poznaje tam niezwykłych ludzi: Mariusza, prowadzącego schronisko dla leśnych zwierząt, starą wróżbiarkę i znachorkę Zazulinę, tajemniczego włóczęgę Aleksego. Zośka odkrywa na nowo świat i samą siebie, zaczyna rozumieć, jak ważna w życiu jest równowaga, dostrzega, że sama może wiele dać innym. Bo jej przyjaciele także mają problemy, i to często ? bardzo poważne. W ich życiu również są zadry, blizny, poczucie straty, niespełnione uczucia.
Czy piękno natury i wzajemne zrozumienie mogą ukoić smutki i przynieść radość, spełnienie, a nawet spokój?

To moje kolejne spotkanie z twórczością Pani Agnieszki, bardzo cenię sobie Jej książki, ponieważ są niezwykle życiowe, poruszające przyziemne sprawy oraz każda z tych, które przeczytałam niosła ze sobą głębsze przesłanie. Książka "Warkocz spleciony z kwiatów" jest pierwszym tomem serii leśneustronie, powieść tą już jakiś czas miałam na swojej półce, tak samo zresztą jak drugi tom cyklu - "Uzdrowicielka", jednak do tej pory nie złożyło się żebym je przeczytała, chociaż widziałam wiele dobry opinii na temat tych książek, ale kiedy zobaczyłam, że niebawem będzie wydana trzecia część - "Wybory serca" postawiłam w końcu zacząć tą serię o powiem Wam, że to była naprawdę świetna decyzja! Już od pierwszych stron zostałam wciągnięta do tego świata bohaterów, którzy zamieszkują niezwykle klimatyczną małą miejscowość Nieznajomka. Zagłębiając się w powieść poznajemy Mariusza, jego siostrę Elwirę i siostrzenicę Laurę, Zazulinę, Zosię, czy Aleksego, każda z tych postaci została prawdziwie wykreowana i myślę, że śmiało te ci bohaterowie znaleźliby swoje odzwierciedlenie w rzeczywistości. Historia ta przedstawiona jest z perspektywy w zasadzie każdego z bohaterów, co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą oraz lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Myślę, że w tym przypadku był to fajny zabieg, ponieważ tym sposobem każda z postaci odegrała tutaj istotną rolę, dostarczając tym samym wielu emocji. Każdy z nich boryka się z innymi problemami, ma swoje tajemnice, ale ich losy pięknie się tutaj splatają i można powiedzieć, że wzajemnie na siebie oddziałowują. W książce znajdziemy szereg interesujących informacji na temat roślin oraz ogrom życiowych mądrości, spisywanych między innymi w postaci postów w mediach społecznościowych Zosi pod tytułem "moje źródła mocy". Autorka na przykładzie bohaterów pokazuje, że warto doceniać to co mamy wokół siebie, wręcz na wyciągnięcie ręki i cieszyć się każdym dniem, dodatkowo pokazuje, że nie jest ujmą przyjąć ofiarowaną pomoc, należy korzystać z przychylności i życzliwości innych ludzi. "Warkocz spleciony z kwiatów" to poruszająca, wartościowa opowieść o odnajdywaniu siebie, szukaniu swojego miejsca oraz przewartościowaniu pewnych rzeczy w swoim zyciu. Jestem ogromnie ciekawa dalszych losów bohaterów, dlatego już dzisiaj planuje się zabrać za "Uzdrowicielkę". Jestem pewna, że fani twórczości Pani Agnieszki będą usatysfakcjonowani. Polecam! Moja ocena 9/10.

Główna bohaterka Zośka jest zmuszona zmienić swoje dotychczasowe życie, zaczynając od pracy. W poprzedniej przeszkadzały jej blizny, które miała na twarzy po wypadku samochodowym. To wszystko sprawiło, że postanowiła unikać ludzi. Z pomocą przyszła jej koleżanka, która zaproponowała, że na jakiś czas udostępni jej swój domek w górskiej miejscowości. Tam wśród drzew, ciszy i natury, może uda się Zośce uporządkować swoje życie.

Na miejscu poznaje kilku nowych ludzi. Po pierwsze Mariusza, który prowadzi uzdrowisko dla rannych dzikich zwierząt, pomaga mu pomocnik Janek, oraz Laura córka jego siostry, która niespodziewanie zostaje u niego na dłuższy czas by rodzice mogli uporządkować swoje sprawy. Druga osoba, którą poznaje to Zazulina, starsza kobieta, która uchodzi za wróżbiarkę w wiosce. To właśnie dzięki niej Zośka odkrywa wiele roślin i ich zastosowania. Z czasem na jej drodze pojawia się również tajemniczy Aleksy, który jak sam określa włóczy się po świecie.

Czy w nowym miejscu i z nowymi znajomymi uda się głównej bohaterce odnaleźć to, co chce robić w życiu? Czy odnajdzie spokój i zacznie cieszyć się z życia? Czy odnajdzie swe miejsce na ziemi?


Już kiedyś miałam okazję czytać książkę autorki, więc bez zastanowienia sięgnęłam i po tę. W historiach obyczajowych Agnieszki Krawczyk zawsze znajduję dużo ciepła i spokoju, który napełnia mnie przy czytaniu. Nie spodziewajcie się zawrotnych i nagłych zwrotów akcji, to nie ta książka.

Dzięki tej książce poza tym, że poznacie wiele roślin i ich zastosowania, zobaczycie, że każdy z nas czasem potrzebuje ciszy i spokoju by złapać równowagę życiową.

Zośka dostała przysłowiowego kopa w tyłek od życia i chce zmienić swoje dotychczasowe przyzwyczajenia. Domek z dala od miasta jest w jej wypadku świetnym rozwiązaniem, odkrywa świat na nowo, stara się żyć w zgodzie z naturą, dzięki czemu dostrzega, że nie jest sama i nie tylko ona ma problemy.

Książka jest naprawdę piękna i bardzo spokojna. Pozwala się wyciszyć i zrelaksować. Jak dla mnie trochę za dużo było opisów przyrody, co sprawiało, że nieco się dłużyło przy czytaniu, ale wiadomo każdy z nas lubi coś innego. Historia jest na pewno warta uwagi i polecam jak najbardziej, jeśli tylko szukacie obyczajówki, która was wprowadzi w świat natury ciszy i spokoju, to jest to coś dla was.

Książka chwilę czekała na swoją kolej i może to mało zimowa lektura ale postanowiłam skończyć ją w ubiegły weekend.
.
Zośka to dziewczyna która sporo cierpi z powodu blizny która została jej po wypadku. Dziewczyna czuję się z nią niepewnie.
Wyjeżdża w górską wieś by zapomnieć o problemach. To tam poznaje Zazuline - miejscową szeptuche oraz Mariusza prowadzącego Leśną ostoje dla zwierzątek, którym coś dolega.
Do Mariusza przyjeżdża z kolei Laura - siostrzenica która stacjonuje u niego na czas aż jego siostra spróbuję dogadać się z mężem.iejscowe zioła kwiaty, jak je zbierać i przetwarzać - to wszystko można przeczytać tac w książce miejscowego autora lub zapytać Zazulinę. Czy bohaterowie odnajdą spokój w tym miejscu? Czy zioła i kwiaty uleczą ich sercami rany?
.
Ta powieść obyczajowa jest zupełnie odmienna od tych które wcześniej czytałam. I choć z początku mnie wciągała to w połowie mnie męczyła. Być może styl autorki być może zbyt dużo wzmianek o ziołach i związanych z nimi rytuałami sprawiły że poczułam przerost formy nad treścią - nie wiem. Objętościowo dałoby się książkę nieco pewnie skrócić ale może właśnie taki jest urok powieści autorki???? to była moja pierwsza przygoda z autorką i nie mówię że ostatnia, z pewnością dam jej jeszcze szansę ????

Autorkę chyba nie trzeba przedstawiać. Jedna z ulubionych jakie przyszło mi poznać. Zakochałam się czytając serię/trylogię Uśmiech losu 1 tom to ?Kamienica pod Szczęśliwą Gwiazdą? 2 Tom ?Dobre uczynki? oraz ostatni ?Szczęście na wyciągniecie ręki?. Tą serią skradła moje serce i Wam polecam. Każda książka autorki chwyta za serce i porusza pewną część własnego Ja. Tym razem przeszyło mi przedstawić Wam nową serię ?Leśne Ustronie? książkę, którą polecam każdej kobiecie, a mowa o ?Warkocz spleciony z kwiatów?.
Każdy z nas bez względu na pochodzenie, doświadczenia życiowe ma pewien bagaż doświadczeń z którym przyszło nam żyć i dźwigać, ale trzeba pamiętać o jednym Świat na tym się nie kończy, nie jesteśmy odosobnieni w życiu, ponieważ mamy rodzinę, przyjaciół, na których możemy liczyć.
Przedstawiam Wam Zosię Wichocką która przeżywając wypadek samochodowy przeszła przez trud traumy, ale mimo tego, że na twarzy czasem pojawia się uśmiech coś jeszcze w niej siedzi. Więcej już nie napiszę, ale to tak piękna, cudowną osoba, którą musicie poznać. Możecie brać z niej przykład i zamiast siedzieć w domu i zamartwiać się dajcie namówić się na wyjazd poza granice własnego dyskomfortu i poznać coś nowego coś co może okazać się strzałem w dziesiątkę.
Nowe miejsce, nowi ludzie i On?. Miejscowość o nazwie Niezapominajka, w której wszystko jest na swoim miejscu, w której zobaczysz siebie. Natura to bogactwo, które ma na nas pozytywny wpływ. Jeżeli czyta to ktoś z was kto nie akceptuje siebie to musicie poznać naszą bohaterkę i to przez jaką drogę przeszła. Książka, która zmusiła mnie do pewnych przemyśleń oraz zastanowienie się nad pewnymi decyzjami. Nie ma nic z kryminału, pościgów, obcych którzy nagle atakują ludzkość, ale jak na autorkę przystało kawałek wspaniałej, mądrej książki, która pomimo problemów naszych bohaterów ich dylematów pokażę Wam coś jeszcze, ale spojlerów nie będzie.
...

Dobry wieczór! ????

Czytaliście kiedyś taką powieść, w której czuliście magię od samego początku?

Ja właśnie miałam przyjemność czytać ów książkę! ???? I powiem Wam, że jestem nią zauroczona i kupiona w 100 procentach! ????
Po więcej zapraszam poniżej ????????????

?RECENZJA?

Zośka po wypadku samochodowym nie może znaleźć sobie miejsca. Po propozycji koleżanki, żeby wyjechała do jej domku odpocząć, zgadza się. Kobieta w tej małej miejscowości poznaje mnóstwo wspaniałych ludzi, dzięki czemu zaczyna rozumieć siebie i cały otaczający ją świat. Jak potoczy się jej życie?
????
Magia! Magia! Magia! Dawno nie czytałam tak cudownej, prawdziwej, łapiącej za serce książki! Pisarka ... zabiera nas do malowniczej małej miejscowości, otoczonej pięknem przyrody, cudownymi zwierzętami i wszystkimi urokami natury. Autorka w ów powieści skupiła się na życiu, ale tym prawdziwym życiu. Problemy naszych bohaterów są nader podobne do tych naszych, codziennych. Mamy tutaj smutek, złość, radość, żal, rozpacz i wiele, wiele innych emocji. Ukazane jest, że każdy z czymś się mierzy, że każdy nie ma lekko w życiu, ale najważniejsze jest wsparcie innych, ale również nasze wsparcie, które my możemy dać innym, bo pamiętajmy - My, jako indywidualna osoba, możemy dać wiele innym, bardziej potrzebującym niż my, mimo, że wydaje nam się, iż to my mamy ciężko ???? Potrzebne są takie lektury, które wprawiają nas w refleksje i powodują, że zatrzymujemy się nad swoim życiem i analizujemy je. Pisarka dała nam wiele emocji oraz mnóstwo przemyśleń i za to jej dziękuję! ???? "Warkocz spleciony z kwiatów" to powieść, z której wylewa się ciepło, magia, a kunszt pisarski autorki ... jest nader lekki i przyjemny. Zostałam chwycona za serce i ono rozpuściło się z tego całego lodu! ???? Polecam Wam ją na te zimne, ciemne wieczory. Jestem przekonana, że poczujecie zapach kwiatów, lasu, ziół, wody oraz ciepło, któro z niej się wylewa ???? Miłej, spokojnej, cudownej i zaczytanej soboty, moi Mili! ????
????
...

"Nie przejmuj się tym, co mówią inni. Ważne, żebyś wewnątrz siebie uważała się za wyjątkową. Dzięki temu zyskasz poczucie siły, a inni też od razu to dostrzegą. Prawdziwe piękno bierze się z naszej głębi."

Po wypadku samochodowym Zośka stara się jakoś wrócić do siebie. Ma nadzieję, że uda się jej to podczas wypoczynku w niewielkiej Nieznajomce. Początkowo niechętna do ludzi, spotka tam interesujące osoby, mimo swoich problemów będą starały się wyciągnąć do niej pomocną dłoń.

Pierwsze określenia, jakie przychodzą mi do głowy, gdy myślę o tej książce to przyjemna, ciepła, relaksująca, uspokajająca, magiczna. Ta historia z pewnością ma w sobie to coś,co wciąga czytelnika, nie daje się tak łatwo odłożyć, ale pozwala też się zrelaksować. Dużą rolę oprócz niezwykle interesujących postaci, starszej wróżbiarki i opiekuna leśnych zwierząt, których poznaje Zośka, odgrywa tu też natura. Jej piękno oraz niezwykłe właściwości ziół, księżyca i źródełka mocy wprowadzają pierwiastek tajemniczości, czegoś pociągającego i magicznego.

Autorka opisała wszystko w bardzo ciekawy sposób, a samą książkę czytało mi się szybko, lekko i przyjemnie. Często zamykając oczy widziałam łąkę ze źródełkiem, po której spacerowała Zośka, zbierane przez nią rośliny, Zazulinę ze swoim kosturem i Mariusza wśród leśnych zwierząt, a do tego czułam ten spokój i piękno przyrody tej górskiej miejscowości.

Jeśli tylko macie chęć na odrobinę relaksu, zatrzymania się w tym pędzie to zdecydowanie polecam Wam lekturę "Warkocza splecionego z kwiatów", sama natomiast będę wyczekiwać dalszych losów poznanych bohaterów.

?Blizny są czymś, co nas określa. Jedni noszą je w widocznych miejscach, inni w środku. Tak naprawdę wszyscy je mamy.?

W pewnej chwili dla Zośki cała jej codzienność legła w gruzach. Uległa wypadkowi, w wyniku którego została poparzona. Brzydkie blizny pokrywają jej twarz i ciało. Nie może dojść do siebie, odsuwa się od ludzi, którzy patrzą na nią raz z ciekawością, innym razem z obrzydzeniem. Pozbawiona pracy, przyjmuje nieoczekiwaną propozycję koleżanki, która wręcza jej klucze od swojego domu w małej, górskiej miejscowości Nieznajomce. To tu z dala od ludzi i w otoczeniu pięknej przyrody ma zamiar odzyskać wewnętrzną równowagę, spokój i nabrać siły do dalszego życie. Czy jej się uda? W tym klimatycznym, urzekającym miejscu poznaje niezwykłych ludzi. Mariusza, który prowadzi schronisko dla leśnych zwierząt, Zuzalinę, która zajmuje się zielarstwem i wróżeniem, oraz włóczęgę Aleksego.

Zośka pod wpływem tych ludzi i otoczenia zaczyna dostrzegać to co tak naprawdę jest ważne w życiu. Fabuła ciekawie poprowadzona, zawiera nas w miejsce, gdzie życie toczy się zupełnie innym rytmem. Z daleka od miejskiego gwaru i pędu życia. Współistnienie z przyrodą i zwierzętami. Pani Agnieszka z łatwością ukazuje wewnętrzne rozterki, zmagania, porywy serca jakie towarzyszą naszym bohaterom. A obok niesamowite piękno i klimat tamtejszych krajobrazów. Aż chciałoby się wszystko rzucić i choć na chwilę tam przenieść. Czytanie od początku do końca było ogromną przyjemnością i niespodzianką. Ciekawie ukazani bohaterowie to zwykli ludzie, pełni wewnętrznego ciepła, nieidealni, mają swoje marzenia i pragnienia. Moje serce całkowicie skradła Laura siostrzenica Michała, to niesamowicie rezolutna, ciekawa otaczającego ją świata dziewczynka. No i koza Skakanka, cóż za psotne zwierzę!

Życie często zaskakuje swoją przewrotnością. Czasami po bolesnych przeżyciach trudno jest znaleźć w nim sens i radość. Autorka porusza szereg trudnych problemów, które mogą się stać udziałem każdego z nas. Trzymanie ludzi na dystans, który daje pozorne poczucie bezpieczeństwa, nikt wtedy nie rani, nie zadaje bólu. Poczucie wstydu i własnego oszpecenia. Wsłuchanie się w siebie i w swoje serce. Umiejętność zatrzymania, zrozumienia, pogodzenia się z tym co niesie życie. Piękno prawdziwej przyjaźni, ludzka bezinteresowność, szukanie swojego miejsca na ziemi. Podejmowanie decyzji, wolność wyboru, szacunek i zrozumienie. Aromat ziół, ich moc, zastopowanie, ciekawe porady.

Bardzo przyjemna, ciepła, mądra opowieść. Blaski i cienie zwykłego życia. Niesie emocje, wyciszenie i nadzieję. Już z niecierpliwością czekam na kontynuację. Serdecznie polecam.

Zośka uległa wypadkowi, w wyniku czego jej ciało zostaje oszpecone bliznami. Poraniona na ciele i duszy zaszywa się w letnim górskim domku swojej przyjaciółki. Samotnia oraz fascynacja okoliczną roślinnością i ziołami sprawia, że zaczyna odzywać. Poznawać swoje prawdziwe ja i swoje prawdziwe potrzeby.

Mam spore problemy z określeniem, czy ta książka przypadła mi do gustu czy jednak nie. Historia Zośki oraz jej przemiany była wspaniała - czytałam o niej z przyjemnością. Losy jej sąsiadów, których polubiłam również stały się bliskie mojemu sercu. Podobało mi się również nawiązanie do słowiańskich przekonań i wierzeń.
Jednak przy tak wielu plusach znalazły się i drobne minusy - dla mnie za dużo było opisów ziół i ogólnie przyrody - zazwyczaj omijałam te fragmenty.
Kolejna sprawa, dialogi były zbyt "uduchowione". Każdy rzucał mądrościami na prawo i lewo - było tego za dużo i czułam spory przesyt, pomimo tego, że lubię tego typu tematykę.
I na koniec drobne, ale kłujące mnie w oczy - mnogość literówek. Nie zwróciłabym na to uwagi, gdyby było ich kilka - zazwyczaj zdarzają się w każdej książce. Ale w "Warkoczu..." znalazłam ich bardzo wiele.

"Warkocz spleciony z kwiatów" to pierwszy tom serii "Leśne ustronie". Pomimo wymienionych wyżej minusów, plusy zdecydowanie przeważają i z chęcią przeczytam kolejny tom. Jestem ciekawa dalszych losów bohaterów.

Was zachęcam do przeczytania - ta książka dała mi chwilę oddechu i skłoniła do refleksji nad sobą, swoimi działaniami i w jakim kierunku idę.