Wczasowiczka Śmierć w Tatrach

Zuzanna Orłowska za wszelką cenę stara się doprowadzić swoje życie do porządku. Aktualnie jest w trakcie rozwodu. Kobieta nie może się doczekać momentu, kiedy będzie mogła powrócić do swojego nazwiska i zakończyć ten rozdział w życiu, zwany małżeństwem. W między czasie zostaje zaproszona przez swoją przyjaciółkę do Zakopanego. Michalina ma jej coś ważnego do przekazania. Jednak gdy Zuzana dociera na miejsce okazuje się iż jej przyjaciółka wyruszyła na Giewont, proponując żeby to właśnie tam się spotkały. Gdy kobieta dociera na miejsce dochodzi do wypadku, w wyniku którego ucierpiało kilka osób. Na szczęście wśród nich nie znalazła się Michalina co w równym stopniu cieszy ale i też niepokoi Zuzannę. Michalina zaginęła jednak Zuzanna mie zamierza się poddawać i chce odnaleźć przyjaciółkę.

Co wydarzyło się w górach? Czy Zuzannie uda się odnaleźć Michalinę? I najważniejsze czy odnajdzie ją żywą?

Do sięgnięcia po książkę zachęcił mnie opis, okładka ( która naprawdę przyciąga wzrok) oraz klimat gór, które ja osobiście uwielbiam. Książka jest lekkim I wciągającym kryminałem. Chociaż nie powiem, zabrakło mi tego napięcia i niespodziewanych zwrotów akcji. Czyta się ją naprawdę szybko a przyjemny styl pisania zapewnia nam dobrze spędzony czas. Uwielbiam klimat małych, górskich miejscowości a do tego w klimacie zimowym a tutaj właśnie to dostałam. Zuzanna to bohaterka, która przypadła mi do gustu z racji swojej odwagi oraz determinacji aby odnaleźć swoją przyjaciółkę. Czas z tą książką, to dobrze spędzony czas. Zachęcam Was do jej przeczytania.

Ostatnio mam hopla na punkcie mroczniejszy książek, zaczęłam czytać kryminały i wiecie co podoba mi się. A książka ?Wczasowiczka. Śmierć w Tatrach? była dla mnie niesamowitą przygodą, bo choć czas akcji powieści jest dosyć odległy, to nie różni się jakoś mocno od tego co znamy teraz, a przynajmniej ja odniosłam takie wrażenie.

Jest lato 1937 roku Zuzanna Orłowska umówiła się ze swoją przyjaciółką w Zakopanem, miały ochotę pochodzić po pięknych szlakach, oraz porozmawiać o tajemnicy, którą skrywa jedna z dziewczyn. Niestety Zuzia spóźnia się o kilka dni, a jej przyjaciółka zostawia list z informacją, że spotkają się pod Giewontem. Kto by przewidział, że piękne, błękitne niebo zasnują chmury, a w ogromny krzyż uderzy piorun, który zabierze ze sobą kilka ludzkich żyć.
Michalina przyjaciółka Zuzanny zaginęła w Tatrach, czy zginęła pod Giewontem, nieee raczej nie, ale co się z nią stało? Od teraz pani Orłowska postanawia wszcząć prywatne śledztwo i odnaleźć ukochaną przyjaciółkę.
Jak bardzo zagmatwana okaże się historia, ukryta między szczytami Tatr? Jak wiele tajemnic chowa się w dolinach i przepaściach?

Genialna powieść pełna napięcia i utrzymującego się poczucia strachu, napisana w zaskakująco lekki i wciągający sposób. Niesamowicie spodobały mi się wtrącenia z gwary góralskiej, oraz klimat małego miasteczka, które dopiero powoli zaczyna się rozrastać, jednak już skrywa w sobie mroczne tajemnice.

Przepadłam dla tej historii i czekam na więcej spod ręki tak wyśmienitego duetu autorów.

Chociaż to krótka książka, to jednak ma swoje momenty, kiedy bardzo jesteśmy wciągnięci w jej treść i takie, które dla zwykłego czytelnika są zbyt inteligentne, by ogarnąć je na tyle sprawnie, by móc przejść dalej. Podejrzewam, że zanim książka została napisana, bardzo dużo czasu było potrzeba na przeczytanie o tych wszystkich wytycznych gór, jakie sprzęty mają nazewnictwo i miejsca po których poruszają się bohaterzy. I właśnie w tych sytuacjach czytało się ją nieco trudniej, a reszta była po prostu wyśmienita. Najciekawsze tematy z książki to wspinaczka, zdrada, motyw dużych pieniędzy oraz romans i śmierć.Temat przewodni to góry i dwie kobiety, które miały rozpocząć współpracę wspinaczkę. Aby dodać nieco smaku, jedna z kobiet wyrusza jako pierwsza, po czym podczas burzy słuch po niej ginie. Nam pozostaje odkrycie tego, co się wydarzyło z zaginioną i czy uda się ją odnaleźć żywą. Jak wiadomo, kto podróżuje Luxtorpedą nie powraca do swojego domu bliskich. Czyżby zatem ten szlak był jakby magiczny? Dlaczego giną ludzie i co się z nim dzieje? Niby sprawa krótka, jednak jest tu więcej spraw do rozwiązania i nie tak szybko uzyskujemy odpowiedzi na pytania. Postacie dzielą się na dobrych i złych i dokładnie wiedzą co tu jest grane. To naprawdę dobry thriller, tylko miejscami trochę sztywny. Bywa również, że wywołuje u nas setki pytań i dopiero koniec daje nam na nie odpowiedzi. To dobra lektura, która na szczęście nie wywołuje w nas ataków paniki, jednak przestrzega przed ostrożnością w poruszaniu się po górach. Mi się podobała:-)

Zakopane, Tatry, góry... wiele osób uwielbia zimową stolicę Polski: Krupówki, Kasprowy Wierch, Nosal i inne miejsca i szczyty, które wymagają więcej wysiłku i wprawy w chodzeniu po górach. Są tacy, którzy uwielbiają kryminały rozgrywające się w górskiej scenerii, są jeszcze podobni, gdyż kryminał retro to dla nich strzał w dziesiątkę. A takim jest właśnie książka pt. Wczasowiczka. Śmierć w Tatrach napisana przez duet Ewa Salwin i Grzegorz Kalinowski.

Nie spodziewałem się, że taki duet może stworzyć interesujący kryminał retro. Choć częściowo można dostrzec, które fragmenty pisała pani Ewa, a które pan Grzegorz, to całość tworzy całkiem ciekawy, wpisany w epokę przedwojenną powieść. Zanim o niej, nie może zabraknąć kilku słów o autorach.

Zacznę od Ewy Salwin. Autorka kilku powieści obyczajowych, które umiejscawia w okresie międzywojnia. Pasjonatka Warszawy, varsavianistka, kulturoznawczyni, historii sztuki oraz muzyki klasycznej. Natomiast pan Grzegorz, dziennikarz sportowy, pamiętam jego komentarze meczów piłkarskich, twórca filmów dokumentalnych i teledysków, autor wielu cenionych kryminałów.

Na okładce widzimy odwróconą do czytelnika kobietę, która spogląda gdzieś w dal, zapewne w tatrzańskie pejzaże, pokryte głębokim śniegiem. U góry okładki na nas, odbiorcy lektury, patrzą oczy. Co w nich się czai? Czy możemy już być zaniepokojeni, bądź powinniśmy odczuwać strach? O tym przekonamy się, czytając kryminał, którego premiera przypadła na 31 lipca bieżącego roku.

Główną bohaterką powieści jest Zuzanna Orłowska. Kobieta próbuje ułożyć swoje życie na własnych warunkach. Jest w trakcie sprawy rozwodowej, chciałaby w stolicy otworzyć swoją galerię wzorniczą. W Zakopanem przebywa jej najbliższa przyjaciółka Michalinka, która chciałaby się spotkać z Zuzanną w Zakopanem. Zaproszenie jest tajemnicze, ponieważ Michalina nie chce zdradzić powodu zaproszenia. Jedyne, czego dowiaduje się Zuza, jest fakt, że przyjaciółka chce jej przekazać pewną tajemnicę, która odmieni losy jej dotychczasowego życia.

Rok 1937 nie był bezpieczny w najwyższych polskich górach. Turyści giną na szlakach w niewyjaśnionych okolicznościach. W to wszystko zostaje wplątana Zuzanna. Chcąc czy nie chcąc, swoje prywatne sprawy musi odłożyć na bliżej nieznaną przyszłość. Elity przebywające w Tatrach, znane postaci historyczne, pejzaże znane wielu amatorom turystyki górskiej to wszystko na kartach niezwykle interesującej powieści, kryminału retro.

Kto morduje? Czy może to przypadek, nierozwaga turystów na szlakach?

Na pewno nie będziecie się nudzić, czytając tatrzańską powieść. Polecam serdecznie.

"Wczasowiczka. Śmierć w Tatrach" to kryminał inny niż do tej pory czytałam. I nie chodzi o czas, w którym dzieje się akcja, ale o główna bohaterką. Zuzanna żyła w latach 30 ubiegłego wieku, ale charakter ma współczesnej dziewczyny. Momentami zapominałam, że jestem w XX wieku. Nie wiem jednak czy to dobrze czy źle.
Zuzanna Orłowska przeżywa trudny okres w swoim życiu. Rozwój, otworzenie własnej galerii wzornictwa? A do tego przyjaciółka chce się z nią spotkać w Tatrach, by opowiedzieć o czymś ważnym. Gdy Zuzanna dociera do Zakopanego, otrzymuje wiadomość, że Michalina poszła na Giewont i tam na nią czeka. I właśnie tam dochodzi do dramatycznych wydarzeń. Kto jest sprawcą tajemniczych zgonów i zgonów? Co się stało z jej przyjaciółką? Przekonacie się sami.
Książka posiada ciekawy i powtarzalny klimat. Z jednej strony czuć klimat XX wieku, a do tego w piękny sposób został tutaj oddany górski klimat. Takie połączenie sprawiło, że rozpłynęłam się. Zuzanna to młoda kobieta, która oprócz swoich prywatnych problemów zamienia się w detektywa i próbuje dowiedzieć się co stało się z jej przyjaciółką.
Książka dostarcza wielu emocji. Wciąga od pierwszej stron i otula i mrocznym i pięknym górskim klimatem. Należy do tych, od których nie można się oderwać. Gdy poszłam do swoich obowiązków cały czas myślałam o tym co wydarzyło się w tatrach w XX wieku i już nie mogłam się doczekać powrotu do lektury.
Znajdziemy tutaj również zaskakujące zwroty akcji, specyficzny humor oraz zakończenie, które nie jest takie oczywiste.
To jak? Skusicie się na niebezpieczną przygodę w Tatrach?