Wczorajsza róża

Miałam przeczucie, co do tej książki. Widząc okładkę wiedziałam, że to będzie lekka i przyjemna lektura, którą będzie się czytało bardzo szybko.

Magda, główna bohaterka, która jakiś czas temu rozstała się z chłopakiem, pracuje w biurze na pół etatu i stara się wiązać koniec z końcem. Uchodzi za osobę inteligentną i dobrze zorganizowana. Dużo rzeczy musi mieć zaplanowane.
Krzysiek chłopak, o którym mówią, iż jest lovelasem, który zmienia kobiety jak rękawiczki. A przez to ma swoje zasady w życiu.

Magda zawsze uważała, że może Krzysiek i jest przystojny, ale go nie znosi. Jedna impreza potrafi zmienić wszystko.

Historia ta ukazuje nam jak często osadzamy ludzi na podstawie opinii innych. Na pewno każdy, choć raz przykleił do kogoś łatkę, a i sami zapewne nie jedną mamy, czasem słuszne a czasem nie. Książka pokazuje nam, iż przed wydaniem swej opinii powinniśmy poznać dana osobę.

Co znajdziemy w tej historii? Na pewno nie zabraknie przypadkowych zbiegów okoliczności, porachunków mafijnych oraz poświęcenia dla drugiej osoby.

Bardzo podobało mi się, iż głowni bohaterowie na pierwszych stronach książki nie pałali do siebie ogromnym uczuciem. Dosyć wiele znam przypadków w życiu, iż przeciwieństwa się przyciągają. Często zdarza się, iż ktoś, na kogo kompletnie nie zwracamy uwagi, ktoś, kto zdecydowanie odbiega od wymarzonego ideału mężczyzny bądź kobiety, nagle jak za sprawą magicznej różdżki staje się nam kimś bliskimi.

Książka naprawdę jest lekka i przyjemna w czytaniu. Zbliżając się do końca czytałam z zapartym tchem jak to się zakończy. A po przeczytaniu ostatniej strony koniecznie muszę się dowiedzieć, co będzie dalej.

A na koniec, pamiętajcie nie wierzcie plotkom. Często bywa tak, że one nawet nie były blisko prawdy.

Sięgając po tę książkę nie wiedziałam czego mam się spodziewać, starałam się nie czytać opinii i podejść do niej z czystym umysłem i wiecie co? Nie żałuję. Jestem zachwycona tą pozycją.



Bohaterowie bardzo mi się spodobali, każdy z nich został wykreowany bardzo dobrze, do każdego podchodziłam inaczej. Ojca Krzyśka nie lubiłam, w głowie troszkę mu nagadałam, niekoniecznie dobrze, ale ta postać miała być zła, wymagająca i surowa, więc idealnie. Magdę uwielbiałam, jej przemianę z niewychylającej się, cierpiącej dziewczyny na pewną siebie, otwartą na nowe doświadczenia i miłość. Sam Krzysiek, mężczyzna udający aroganckiego, a w środku będący przyjaznym i miłym człowiekiem. Uwielbiam kreację postaci, bo dzięki nim zdecydowanie lepiej się czytało książkę i mam wrażenie, że oni dali jej inny, lepszy charakter.



Fabuła bardzo mi się podobała, chociaż można było ją przewidzieć, o czym pomyślałam dopiero po skończeniu czytania, wplecione zostały moje ulubione tematy, bardzo się z tego cieszę. Dodatkowo styl pisania autorki działał na plus, prosty i przyjemny w odbiorze, co sprawiało, że książkę czytało się szybko.



Jeśli zdecydujecie się sięgnąć po tę pozycję to obiecuję wam, że spotkacie się z rollercosterem emocji i zakończeniem, które z pewnością złamie wasze serca. Prawdopodobnie od razu po zamknięciu ej pozycji będziecie googlować nazwisko autorki i pisać do niej z pytanie, czemu takie zakończenie i czy jest szansa na to, iż wydana będzie druga część. Czy polecam? Oczywiście, że tak.



A podsumowując. Książka przyjemna w odbiorze, dająca nam szansę na obserwację zmian zachodzących w bohaterach, wczucia się w ich życie i sprawiająca, że będziemy cierpieć razem z nimi, czy śmiać się razem z nimi. Zdecydowanie udany debiut Darii Rajdy.