Weranda pachnąca lipami

Lipy kojarzą mi się z domem , z miejscami, gdzie byłam bezwarunkowo kochana. To tam chcę mieć swoje życie i rodzinę.

Berenika Byrksy jest młodą graficzną, która stosunkowo nordawno założyła własną firmę rezygnując z bezpiecznego etatu.
Jej życie wygląda tak jak chciałaby tego większość kobiet - ma u swego boku ukochanego Patryka, mamę Teresę oraz dwójkę przyjaciół przebojową Ankę oraz empatycznego Konrada. Dziewczynę wspiera również mieszkający w Anglii, starszy o osiem lat brat, Arek.
Kobieta ma jednak jedną cechę mocno uprzykrzającą życie cechę - zwleka z podejmowaniem decyzji..

Dom w Starych Lipach pod Poznaniem należał do Jadwigi i Tadeusza - dziadków panny Byrksy.
Gdy pewnego dnia dziewczyna dostaje wiadomość ze zdjęciami z dawnych czasów natychmiast odżywają w niej dawne emocje i z sentymentu zaczyna przeglądać lokalne wiadomości.
Ku jej zdumieniu dawny dom jej bliskich został wystawiony na sprzedaż, co Berenika uznaje za znak od losu.
Patryk choć niechętnie zgadza się wystąpić wraz z partnerką o kredyt hipoteczny , jednak paradoksalnie wspólna codzienność i wizja zajęcia nowego lokum oddala ich od siebie..
Para nie może dojść do porozumienia i po dwóch tygodniach mężczyzna postanawia zakończyć kilkuletni związek i wyjechać do Londynu , a to dopiero początek komplikacji.
Czy bohaterce uda się zamieszkać w miejscu, którym zostało jej serce?
Kogo jeszcze nieoczekiwanie spotka na swojej drodze? Kto jeszcze się zakocha?

Przeczytałam tę książkę z ogromną przyjemnością i w ekspresowym tempie. Bardzo szybko polubiłam zarówno narratorkę tej opowieści jak i jej najbliższych, którzy są bardzo realistyczni.
Fabuła powieści jest bardzo ciekawa I niesamowicie przyjemna w odbiorze. Niesie też ze sobą dużą dawkę nadziei i wiary we własne siły.
Z niecierpliwością czekam na kontynuację serii Agi Sotor i oczywiście serdecznie polecam Werandę jako idealną na trwające wakacje.

"- Weranda - westchnęłam. Łzy wzruszenia popłynęły mi po policzkach, mieszając się z kroplami deszczu. Pachnąca lipami weranda babci."

Marzenia...
Każdy je ma.
Czasami są przyziemne, innym razem dość wygórowane.
Ale człowiek bez nich jest pusty w środku.
Dlatego warto marzyć i mieć marzenia.

Berenika także je ma.
Dom w Starych Lipach, należący niegdyś do jej dziadków, jest teraz niemal na wyciągnięcie ręki.
Niemal, bo jego wartość to pół miliona złotych.
Berenika nie wie, skąd ma wziąć takie pieniądze, ale bardzo chce zostać właścicielem posiadłości w Starych Lipach.
Kiedy mówi o swoich marzeniach Patrykowi - swojemu partnerowi - wspólnie postanawiają wziąć kredyt. Niestety ich plany nie dochodzą do skutku. Patryk postanawia wyjechać, zostawiając dziewczynę na lodzie.

W trudnych chwilach Berenikę wspierają przyjaciele.
Anka i Konrad są takimi ludźmi, których każdy z nas powinien mieć przy sobie.
Kiedy trzeba - pocieszą.
I kiedy trzeba - potrząsną.
To naprawdę przyjaciele na schwał.
Ogromnie ich polubiłam.
Są tacy realni, prawdziwi.
Berenika ma ogromne szczęście, że ma ich blisko siebie. Zawsze może na nich liczyć. Są dla niej opoką. Stoją za nią murem i popychają do działania.
Bez nich by sobie nie poradziła.
A z ich pomocą niemal udaje jej się spełnić swoje marzenie.
Tak znowu to niemal... Bo oto dom w Starych Lipach zostaje sprzedany Jankowi - pierwszej miłości Bereniki...
Paradoks. A miała już wszystko na wyciągnięcie ręki.
Miała pieniądze.
Miała plany i marzenia, które dosłownie przeszły jej obok nosa.
Czyżby jednak posiadłość w Starych Lipach nie była jej pisana?
A może uda jej się dogadać z Jankiem i wspólnie dojdą do porozumienia?

Ohh Aga Sotor zabiera nas w miejsce pachnące lipami. Zabiera w miejsce pełne wspomnień, minionych lat. Miejsce, z którym bohaterkę łączy przeszłość, i z którym ona bardzo pragnie związać przyszłość. Miejsce, gdzie można się wyciszyć, odpocząć. Miejsce pełne sielskości, lekkości, doskonałości. Miejsce, które może stać się oazą od miejkiego, szalonego życia.

"Weranda pachnąca lipami" jest naprawdę piękną powieścią. Powieścią nie tylko o marzeniach, ale także o przyjaźni. Przyjaźni pięknej, prawdziwej, trwałej. Która dodaje skrzydeł. Pociesza. Wspiera.

Już nie mogę doczekać się kontynuacji.
Także mam nadzieję, że autorka nie pozwoli nam długo czekać.