Weź nie czaruj

Tilda Sherwood urodziła się w jednym z najpotężniejszych czarodziejskich klanów. Problem jest w tym, że jako jedyna z rodziny nie posiada magicznych zdolności. Okrzyknięta heretyczką czuje się jak wyrzutek.
Kiedy Tilda zupełnie przypadkowo wtrąca się w czary siostry skutkuje to zamrożeniem całej rodziny. Dziewczyna wpada w panikę. Jasne jest, że musi zdjąć z bliskich czar, ale jak, skoro jej zaklęcia nie mają żadnej mocy? Jedynym ratunkiem jest Księga Czarów, najpilniej strzeżona rzecz w ich świecie.
Tilda zdaje sobie sprawę, że sama sobie nie poradzi. Zwraca się z prośbą o pomoc do najbardziej znienawidzonego człowieka ? Gila Connollyego. Gil jest potężnym czarownikiem i jak nie on, to już nikt jej nie pomoże. Dla dobra ogółu i własnego Tilda postanawia porzucić uprzedzenia i zacząć współpracować. Problem w tym, że dziewczyna od pewnego czasu nie jest w stanie w jego obecności skoncentrować się na niczym innym. Jej myśli uciekają w niebezpieczne rejony?

Ależ to była przezabawna historia!
Nawet nie zdawałam sobie sprawy, jak bardzo w tym momencie potrzebowałam takiej książki.
Dialogi Tildy i Gila rozśmieszały mnie do łez. Tak, czasem były dziecinne, czasem cringowe, ale miały w sobie coś, co całkowicie mnie zauroczyło i sprawiło, że bawiłam się z tymi bohaterami wyśmienicie.

Między Tildą i Gilem od samego początku iskrzyło i ta część książki, w której docierali do siebie, przekomarzając się i odgryzając sobie była świetna. Kiedy już doszło do pogłębienia znajomości, czyli zbliżeń intymnych, wątek romantyczny przestał mnie ciekawić. Całe napięcie momentalnie uszło.
W książce na szczęście dzieje się na tyle dużo, że szybko skupiłam się akcji rozgrywającej się wokół nich.

No i tak? zanim się zorientowałam książka się skończyła ????. Smuteczek, ale epilog osładza trochę to uczucie i mimo wszystko skończyłam czytać z szerokim uśmiechem na twarzy. Polecam

Fani fantastyki, możecie być ze mnie dumni! Dałam szansę kolejnej powiesci z pogranicza naszego świata ????


"Weź nie czaruj" opowiada losy Tildy, potomkini wielkiego rodu, córki potężnej czarownicy. Jest jeden mały niuans: główna bohaterka pozbawiona jest zdolności magicznych! Jak to się stało? Dziewczyna uważa się za słabe ogniwo rodziny, ludzie z miasteczka dają jej odczuć, że tak jest, jednakże rodzina nie odrzuca jej, akceptuje jej inność, wspiera.

Gil ma swoje powody, by raz za razem umawiać się na randki z Tildą. Ale czy rodzące się między nimi uczucie to napewno wina klątwy?
A może jest prawdziwe i magia nie ma w tym żadnej roli?

Muszę przyznać, że choć z początku nie mogłam się wkręcić w tą historię, to później książka Avery Flynn przekonała mnie do siebie. To pewnie wina tego, że rzadko sięgam po ten gatunek i ciężko było mi się odnaleźć w tym innym, fantastycznym świecie.

Kreacja bohaterów- świetna! Nieporadność życiowa głównej bohaterki, jej pakowanie się w kłopoty rozczulało mnie, czasem nawet śmieszyło! Niejednokrotnie utożsamiałam się z nią ????
Gil również przypadł mi do gustu! Nie miał łatwo w życiu, często musiał podejmować ryzykowne decyzje, a jednak dla kobiety, którą obserwował otwarł serce i bardzo jej pomógł. A przecież byl przeciwnikiem związków!

"Weź nie czaruj" czyta się naprawdę szybko. Może nie będę do niej wracać, bo to ciut zbyt przeciętna historia, jednak z niecierpliwością będę czekać na kolejne książki od Avery, bo postać siostry bratajacej się z wrogiem bardzo mnie zaintrygowała. ????