Węże na ziemi, węże na niebie

Trzeci tom cyklu o komisarzu Bondysie w końcu doczekał się swojej wielkiej chwili ? postanowiłam zabrać się za lekturę tej książki głównie ze względu na sympatię względem całej tej historii. Byłam okrutnie ciekawa tego, jak autorka zakończy ten cykl i jak rozwiąże różne wątki związane z głównymi bohaterami. Muszę przyznać, że ta książka to było coś.

Zostaje odnalezione ciało znanego prawnika. Na dłoni zmarłego wypalono tajemniczy symbol, a do ust wepchnięto martwego węża. Kto mógł dopuścić się tak bestialskiego czynu, mającego znamiona zbrodni rytualnej? Morderca zdaje się wyjątkowo inteligentny i pogrywa sobie ze śledczymi, zostawiając im różne zagadki i wskazówki. Uwagę Bondysa zwraca trop, który prowadzi o założycielki jednej z fundacji przyjaznych kobietom, o pseudonimie Serpenta. Jakie tajemnice wyjdą na jaw przy okazji tego śledztwa? Czy policji uda się złapać mordercę, zanim pozbawi życia większej ilości osób?

Zaczynając lekturę tej części, nastawiłam się bardzo optymistycznie. Poprzednie książki z cyklu o komisarzu Bondysie bardzo przypadły mi do gustu, więc nie mogłam doczekać się ponownego spotkania z tymi bohaterami. Kiedy już na wstępie otrzymałam tak dynamiczne wejście w całą akcję, zdałam sobie sprawę z tego, że to może być naprawdę dobra i godna polecenia pozycja.

Komisarz Bondys - jego nie muszę już chyba przedstawiać. To bohater, który wzbudza moją sympatię za każdym razem i przyznaję, że naprawdę się do niego przywiązałam podczas lektury całego cyklu. Uważam go za postać dobrze wykreowaną i taką, powiedzmy, że z krwi i kości. Jego ciekawość oraz upór w dążeniu do rozwiązania sprawy zaimponowały mi i sprawiły, że poczułam w stosunku do niego jeszcze większy szacunek.

Tym razem Hanna S. Białys postawiła na motyw dość specyficznych ugrupowań, które pod przykrywką czegoś pozytywnego i niosącego pomoc skrywają coś, co dalekie jest od optymizmu, a wręcz pełne mroku. Poruszony temat sprawił, że poczułam się bardzo wciągnięta w całą historię i z uwagą śledziłam kolejne zwroty akcji, a także nie mogłam doczekać się poznania zakończenia ? po którym spodziewałam się czegoś naprawdę zaskakującego.

O tym, że autorka ma bardzo dobre pióro, już pisałam, ale nie zaszkodzi tego powtórzyć. Bardzo przypadło mi do gustu to, jak autorka kreuje swoich bohaterów, jak wrzuca ich na kolejne miny, bacznie obserwując to, do czego sama doprowadza. Może zabrzmi to dziwnie, ale momentami miałam wrażenie, że Hanna S. Białys daje swoim postaciom wolną rękę, a sama tylko dostosowuje się do tego, gdzie oni sami chcą podążać. Czy brzmi to pokrętnie? Możliwe. Czy nie podobało mi się to? Wręcz przeciwnie - dzięki temu książkę chciało mi się czytać bardziej.

Węże na ziemi, węże na niebie to bardzo dobra część cyklu, rzekłabym, że nawet i zakończenie, ale wciąż mam nadzieję, że tak naprawdę to nie jest jeszcze ostatnie spotkanie z komisarzem Bondysem. Cieszę się, że miałam szansę poznać cały ten cykl i jeśli mogłabym polecić Wam książki, które sprawdzą się bardzo dobrze na długie jesienne jeszcze wieczory, to zdecydowanie podsunęłabym właśnie powieści Hanny S. Białys.

Kilkadziesiąt kilometrów od Bydgoszczy, w niewielkim Piechcinie, zostaje odnalezione ciało znanego prawnika, Okaleczone zwłoki i zostawiane zagadkowe wskazówki jednoznacznie sugerują, że morderca pogrywa ze śledczymi. Przydzielony do sprawy komisarz Bondys wpada na trop prowadzący wprost do założycielki tajemniczej fundacji. Pytanie tylko czy trop ten jest słuszny i czy pozwoli mu dotrzeć do psychopatycznego mordercy?

"Węże na ziemi, węże na niebie" autorstwa Hanny Szczukowskiej-Białys to trzeci już tom cyklu z Komisarzem Markiem Bondysem w roli głównej. To także trzeci tom, w którym autorka utrzymuje niezwykle wysoki poziom literacki, doskonale trafiający w gusta czytelnicze coraz większej rzeszy miłośników książek. Szczukowska-Białys po raz kolejny dostarcza w ręce czytelnika fabułę nakreśloną przez z góry ustalony plan i robi to zadziwiająco łatwo, serwując wielu z nich sentymentalną podróż do lat dziewięćdziesiątych, ukazując po drodze osobiste rozterki bohaterów, ich lęki i słabości, by koniec końców doprowadzić do zaskakującego finału. A wszystko to przy akompaniamencie narracji wzorowo sterującej emocjami czytelników od początku do samego końca.

Hanna Szczukowska-Białys dla mnie osobiście jest pisarskim objawieniem tego roku. Każda z jej książek dostarczyła mi olbrzymiej radości z czytania, przypominając po raz kolejny za co tak bardzo je kocham. Fenomenalna seria, fenomenalna pozycja fenomenalnej pisarki, której bardzo mocno kibicuję, życząc kolejnych znakomitych powieści. Absolutny top wśród książek przeczytanych przeze mnie w 2024 roku. Przeczytajcie i wy, a zrozumiecie dlaczego.

Kilkadziesiąt kilometrów od Bydgoszczy, w niewielkim Piechcinie, zostaje odnalezione ciało znanego prawnika, Okaleczone zwłoki i zostawiane zagadkowe wskazówki jednoznacznie sugerują, że morderca pogrywa ze śledczymi. Przydzielony do sprawy komisarz Bondys wpada na trop prowadzący wprost do założycielki tajemniczej fundacji. Pytanie tylko czy trop ten jest słuszny i czy pozwoli mu dotrzeć do psychopatycznego mordercy?

"Węże na ziemi, węże na niebie" autorstwa Hanny Szczukowskiej-Białys to trzeci już tom cyklu z Komisarzem Markiem Bondysem w roli głównej. To także trzeci tom, w którym autorka utrzymuje niezwykle wysoki poziom literacki, doskonale trafiający w gusta czytelnicze coraz większej rzeszy miłośników książek. Szczukowska-Białys po raz kolejny dostarcza w ręce czytelnika fabułę nakreśloną przez z góry ustalony plan i robi to zadziwiająco łatwo, serwując wielu z nich sentymentalną podróż do lat dziewięćdziesiątych, ukazując po drodze osobiste rozterki bohaterów, ich lęki i słabości, by koniec końców doprowadzić do zaskakującego finału. A wszystko to przy akompaniamencie narracji wzorowo sterującej emocjami czytelników od początku do samego końca.

Hanna Szczukowska-Białys dla mnie osobiście jest pisarskim objawieniem tego roku. Każda z jej książek dostarczyła mi olbrzymiej radości z czytania, przypominając po raz kolejny za co tak bardzo je kocham. Fenomenalna seria, fenomenalna pozycja fenomenalnej pisarki, której bardzo mocno kibicuję, życząc kolejnych znakomitych powieści. Absolutny top wśród książek przeczytanych przeze mnie w 2024 roku. Przeczytajcie i wy, a zrozumiecie dlaczego?

Pamiętam jak w kwietniu w moje ręce trafił debiut Pani Hanny Szczukowskiej-Białys "Robaki w ścianie". Świetny kryminał z komisarzem Bondysem w roli głównej. Zarówno po przeczytaniu pierwszej, jak i drugiej części tego cyklu miałam problem z napisaniem recenzji. Podobnie jest teraz. Autorka za każdym razem zaskoczyła mnie ciekawą fabułą i zaskakującym zakończeniem. Czytając zakończenie "Męczenników na płótnie" wiedziałam, że w kolejnej części znajdę odpowiedzi na nurtujące mnie pytania. To była tylko kwestia czasu i wielkie oczekiwanie na ciąg dalszy. "Każdy może zranić, ale tylko bardzo bliska osoba może złamać serce". Na plaży w Piechcinie odnaleziono okaleczone zwłoki mężczyzny. Zamordowany to znany bydgoski adwokat. Wszystko wskazuje na dokładnie zaplanowany mord rytualny. Bondys wraz ze swoją ekipą docierają do pewnej fundacji, w której prym wiedzie Serpenta. Okazuje się, że kolejne morderstwo również ma związek z fundacją. I to już raczej nie jest przypadek. Winni obu zbrodni trafiają do aresztu, policja ma przeciw nim twarde dowody i już można uznać śledztwo za zakończone do momentu odnalezienia kolejnej ofiary. Sukces policji okazał się porażką, a seryjny morderca śmieje im się w twarz. Fundacja Kobiety kobietom to tak naprawdę sekta, a jej założycielka sprytnie manipuluje kobietami w potrzebie. Trudne śledztwo wymaga maksymalnego skupienia. Niestety ani Bondys, ani jego podwładni Beata i Radek nie są w stanie w 100% poświęcić się sprawie. Bondys walczy z demonami przeszłości, do tego dochodzą kolejne problemy. Beatę wykańcza psychicznie kolejne trudne śledztwo, do tego ma dylemat, którego z kolegów wybrać na życiowego partnera. Radek z kolei robi wszystko, aby dziewczyna wreszcie zwróciła na niego uwagę i go pokochała. Problemy osobiste nie ułatwiają im pracy. Kapitalny finał trylogii. Wszystkie elementy układanki wskoczyły na swoje miejsce. Trudne śledztwo, demony przeszłości i wróżka. Interesująca fabuła, w której główną rolę odegrał wężownik. Autorka pokazuje, jak z ofiary można przeistoczyć się w drapieżnika. Jak tajemnice z przeszłości mieszają w teraźniejszości. Jak łatwo zmanipulować słabego człowieka, wmówić mu wszystko, omotać i wykorzystać do swoich celów.