Widmo grzechu

,, Widmo grzechu" to książka, w której emocje grają pierwsze skrzypce! Świat nastolatków nie jest łatwy, zwłaszcza gdy na ich drodze staje miłość tak silna, że braknie tchu!

Nela Augustyniak to dziewczyna, która swoją aurą przyciąga wszystkich! Najlepsza uczennica a do tego przewodnicząca samorządu szkolnego! Lubiana przez uczniów szkoły i ceniona w domu. Poukładane życie burzy się już pierwsze dnia nowego roku szkolnego!

Kraszewski nowy uczeń szkoły, do której uczęszcza Nela. Buntowniczy charakter pokazuje już pierwszego dnia szkoły! Nieziemsko przystojny chłopak jest w centrum zainteresowania wszystkich dziewczyn szkoły, tylko nie tej jednej Neli.

Pierwsze spotkanie tych dwoje i już wiadomo, że łatwo nie będzie. Dwa różne charaktery, a siła przyciągania niczym magnes! Co może wyniknąć z takiej mieszanki wybuchowej? Czy Nela otworzy swoje serce na łobuza? Tego Wam nie zdradzę, ale koniecznie przeczytajcie książkę!

,,Widmo grzechu" to przepiękna historia o miłości, która jak wiem, nie jest łatwa, a już tym bardziej, gdy dodamy do tego tajemnice i niedomówienia. Anna Szafrańska stworzyła realnych bohaterów, a mam tu na myśli Nel i Kraszewskiego, czytając, czułam się, jakby ich znała, jakbym razem z nimi przekraczała szkolne mury, by wejść do świata, w którym nie jest łatwo. Nel zdecydowanie wyróżnia się swoją postawą ,,Księżniczki" z dobrego domu, ale tak o niej myślą inny ona ma zupełnie inne zdanie na ten temat. Jej dojrzałość sprawia, że kibicuje się jej do ostatniej strony. Kraszewski i tu wielkie WOW! Co za postać, arogancja, bezczelność, a to zapakowane w fajne dla oka ciało!

Książka zawładnęła mną! Przeczytałam ją w jeden wieczór, bo historia tej pary nie jest oczywista, tutaj autorka wprowadza tajemnice, które mną manipulowały, były łzy, wstrzymanie oddechu inaczej nie da się czytać, a to za sprawą emocji, jest ich wiele w książce! Wzorowa dziewczyna i chłopak, który uchodzi za niegrzecznego, odkrywają siebie nawzajem, lecz to nie jest łatwe doświadczenie, bo los stawia przed nimi przeszkody, których czasem nie da się przeskoczyć!

Anny Szafrańskiej styl uwielbia i ta książka zdecydowanie udowadnia mi, że to się nie zmieni! Jestem zawsze mile zaskoczona, bo autorka pisze o ciężkich wyborach i dokładnie tak jest w tej książce! Polecam!!!

"Miłość rządzi się swoimi prawami.
Nieważne jak bardzo staramy się zdusić ją w zalążku, uciszyć, nie dopuścić do głosu,
i tak znajdzie siłę, by pokazać, że maleńkie ziarenko jest w stanie wypuścić mocne pędy."


Nel Augustyniak to niezwykle ciepła, szlachetna i dobroduszna siedemnastolatka. Wspaniała córka, siostra i przyjaciółka. Jest również przewodniczącą szkolnego samorządu, więc kiedy z nadejściem nowego roku szkolnego w szkole zjawia się nowy uczeń, to na jej barki spadnie zapoznanie nowego kolegi ze szkołą. Niestety on nie jest przyjaźnie nastawiony. Gburowaty, arogancki, opryskliwy. Kraszewski to typ badboya a jednak Nel jest w stanie ujrzeć w nim dużo dobrego. Rodzi się między nimi uczucie, co nie jest na rękę rodzinie dziewczyny.
Jaki sekret skrywa rodzina głównej bohaterki? Kim jest Kraszewski? Czy to będzie nieszczęśliwa miłość?

"Widmo grzechu" czytałam tuż po premierze pierwszego wydania. Już wtedy pokochałam całym sercem tę historię. Kiedy usłyszałam wieść o jej wznowieniu, to wiedziałam, że będę chciała ją ponownie przeczytać. Zobaczyć czy coś się zmieniło w tekście, szczególnie że wydawało mi się, iż powiadam tamto wydanie. I miałam rację. Znalazłam książkę a nawet i kontynuację. Czując podekscytowanie zabrałam się do lektury.
Mogę śmiało powiedzieć, że mój umysł i moje czytelnicze serce zapamiętało tę historię. Zaczęłam czytać i kurtyna w mig się podniosła. Tak, jakby pamięć powróciła. Wystarczyło pstryknąć palcami, abym sobie wszystko przypomniała. Nawet nie wiecie jaką frajdę sprawiło mi ponowne czytanie tej książki. Tak jak zapamiętałam, tak o teraz Nel wywołała u mnie same spektrum pozytywnych odczuć. Mimo młodego wieku to rozsądna, inteligentna, empatyczna i ciepła młoda kobieta. Samozaparta, ambitna, uparta a do tego sarkastyczna, co tylko dodaje jej uroku.
Za to jej przyjaciółka to całkowite przeciwieństwo. Olga Chmielowska to istny wulkan energii. Wybuchowa, troszkę szalona, odważna ale nader wszystko oddana przyjaciółka. Pocieszycielka i powierniczka. Obie panny pokazują jak powinna wyglądać prawdziwa przyjaźń. Nic, tylko brać i stosować u siebie. Obie dziewczyny polubiłam.
Co do Kraszewskiego, to jak pamiętam, lata temu wywarł z początku na mnie nie do końca pozytywne wrażenie. Zimny, oschły, gburowaty i apodyktyczny. Taki typ: zejdź mi z drogi. Prawdziwy bad boy. Tym razem z niecierpliwością czekałam na to jego przystępniejsze oblicze. Dobrą stronę, którą uwielbiam w przypadku takich bohaterów. Bohaterów z chaosem emocjonalnym. Pokiereszowanych przez przez przeszłość i niesprawiedliwość losu.
Relacja głównych bohaterów od początku przebiega gwałtownie. Oboje działają na siebie. Widać chemię i niewidzialne przyciąganie. Te iskry, gdy się ścierali, gdy walczyli. Walczyli ze sobą i swoimi uczuciami. Ależ to była przeprawa.
Akcja raz płynie leniwie, w codzienności życia głównej bohaterki, by za chwilę zmienić nurt i zmienić się w wezbrane wody wodospadu, które swoją niszczycielską siłą burzą wszystko. Do samego końca czytałam z wypiekami na twarzy i drżeniem serca.
To jedna z tych książek, które smakują jeszcze lepiej w miarę częstotliwości czytania. Za drugim podejściem "Widmo grzechu" było jeszcze lepsze. Z przyjemnością i uwagą śledziłam poczynania bohaterów. Ich historia przypomina "Romeo o Julię" z tym, że zakończenie dopiero przed nami.
To powieść o pasjach, ambicjach, przewrotności losu a przede wszystkim o miłości. Miłości pierwszej, niewinnej, gdzie uwagę skupia się na wszystkich drobnostkach. Muśnięcie dłoni, spojrzenia, pierwsze pocałunki, pierwszy trzepot motyli w brzuchu. Piękne, zaskakujące i bolesne uczucie, które sprawdza swe prawdziwość dostarczając ogromu emocji.
Kolejny raz autorka mnie porwała. Już zapomniałam jakie to było dobre. Piękne, urocze, wstrząsające i totalnie pochłaniające. Teraz pozostał mi dylemat. I to ogromny. Czytać pierwsze wydanie kontynuacji czy czekać na wznowienie tej części? Oto jest pytanie. Nie wiem czy się powstrzymam, bo historią Nel o Kraszewskiego hipnotyzuje. Oj, będzie ciężko.
Jeśli sięgacie po powieści New adult o miłości potrafiącej zajrzeć w głąb serca to śmiało możecie czytać. Naprawdę warto.

Polecam.






Współpraca: Wydawnictwo Lucky

Nel Augustyniak to wzorowa uczennica elitarnego liceum, gwiazda szkolnego kółka teatralnego i przewodnicząca szkolnego samorządu. To również kochająca córka, siostra i przyjaciółka. W tak poukładane, idealne życie wkrada się totalny chaos, gdy poznaje zbuntowanego, tajemniczego Gilberta Kraszewskiego. Chłopak kompletnie nie pasuje do świata Nel. Dzieli ich niemal wszystko, jednak zakochują się w sobie. Rodzice zabraniają dziewczynie spotykać się z chłopakiem. Przypomina mi to współczesną wersję historii Romea i Julii. Poza tym pojawia się pewna tajemnica, której nikt nie chce wyjawić dziewczynie. Czy to uczucie przetrwa? Co wygra - serce czy rozum?

"Miłość rządzi się swoimi prawami. Nieważne jak bardzo staramy się zdusić ją w zalążku, uciszyć, nie dopuścić do głosu, i tak znajdzie siłę, by pokazać, że maleńkie ziarenko jest w stanie wypuścić mocne pędy. Bałam się, co się stanie, gdy te kwiaty zakwitną."

Grzeczna dziewczyna i zły chłopak - niby schematycznie, ale Anna Szafrańska w interesujący i inny sposób niż dotychczas znane mi przedstawiła tę historię. Autorka w sugestywny sposób nakreśliła relacje pomiędzy bohaterami, ich problemy, pragnienia, a przy tym uniknęła nadmiernie przesłodzonych scen, co jest wielkim atutem książki. Postacie zdecydowanie nie są przewidywalni. Cechuje ich różnorodność i indywidualizm. Są dopracowani, wydają się prawdziwi, z krwi i kości, mają zarówno wady, jak i zalety. Choć Kraszewski wcale idealny nie był, podbił moje serce. Uwielbiam takich bohaterów.

"W jego oczach zobaczyłam paletę emocji. Ilekroć widziałam jego oczy, zawsze były puste, dzisiaj nawet odrobinę mniej mroczne, a teraz... Zaciekawienie. Zainteresowanie. Aprobata. I... pożądanie. tego byłam bardziej niż pewna..."

Moją sympatię zdobyła również przyjaciółka Nel, Olga, która swoją osobą skutecznie wprawiała mnie w dobry nastrój. Anna Szafrańska stawia swoich bohaterów przed wieloma wyzwaniami, dzięki którym będą się zmieniać, dojrzewać, uczyć podejmować trudne życiowe decyzje. Na wiele rzeczy spojrzą z innej perspektywy. To samo dzieje się i z samym czytelnikiem. I my czytając wyciągamy pewne wnioski, zmieniamy decyzje. Ale najciekawsze dla mnie było to, że niby już jakąś tam wizję każdego z bohaterów zdążyłam sobie w głowie stworzyć, a autorka w jednym momencie potrafiła zupełnie wywrócić moje dotychczasowe myślenie o nich, dając im cechy, jakich bym się nie spodziewała.

"Uważnie obserwował każdy centymetr mojego ciała, jakby chciał, żeby wyrył mu się w pamięci."

Nic w tej książce nie jest naciągnięte, wyidealizowane czy przerysowane. Dialogi są błyskotliwe, cięte, naturalne, co sprawiało, że przyjemnie się to wszystko czytało. Na uwagę zasługuje również styl, jakim została napisana książka. Jest bardzo lekki, przyjemny. Język, jakim posługują się nastolatkowie jest wiarygodny. Nie brak zaskakujących zwrotów akcji, które przysparzają o szybsze bicie serca. Z ogromną niecierpliwością przewraca się kolejne kartki, chcąc wiedzieć co będzie dalej. Zakończenie zaś daje duże pole manewru, więc już teraz biorę się za drugą część.

"Widmo grzechu" to powieść o więzach rodzinnych, prawdziwej przyjaźni, wchodzeniu w dorosłość oraz pierwszej miłości pełnej wzajemnej fascynacji i tajemnic, która rozgrzeje niejedno serce. To historia, która może mieć swoje odzwierciedlenie w realnym życiu, która zarówno bawi, jak i wzrusza. Polecam gorąco!

sza-terazczytam.blogspot.com

Gdyby recenzja mogła składać się z trzech słów, bez zastanowienia napisałabym: ZŁOŚLIWA, BŁYSKOTLIWA, DOWCIPNA, bo to pierwsze co mi się nasuwa, kiedy myślę o Widmie grzechu. Co więcej, Ania Szafrańska po mistrzowsku obaliła jedną krzywdzącą prawdę, która mam wrażenie w jakimś stopniu panuje w książkowej osferze, że każdy debiut musi mieć zgrzyty. Ja ich tu nie znalazłam, ale przyznam się szczerze wcale nie szukałam.
A czym urzekła mnie wykreowana przez Anię powieść? Chyba wszystkim naraz i każdym dopracowanym elementem z osobna.

Widmo grzechu to historia rewelacyjnie wpisująca się, w tak popularny ostatnimi czasy i mój ulubiony zresztą, nurt New Adult, gdzie stojący u progu dorosłości młodzi ludzie, dzielnie stawiają czoła przeszłości i starają się ułożyć swoją teraźniejszość. W tym przypadku mamy do czynienia z opowieścią, która śmiało może walczyć o miano współczesnej wersji szekspirowskiego dramatu, osadzonego w Weronie i odgrywanego przez przedstawicieli dwóch zwaśnionych rodzin, którzy jednocześnie stali się wzorami romantycznych kochanków. Wszyscy wiemy, o kim mowa, to oczywiście Romeo i Julia.

...