Więcej niż przyjaciel

Gray to gwiazda futbolu i uchodzi za faceta, który przespał się już chyba z większością dziewczyn. Sytuacja z poprzedniej części powoduje, że zmuszony jest wziąć auto od swego agenta, ten jednak daje mu malutkie i różowy samochód swojej córki, która przebywa za granicą. Ivy w obawie o swoje auto postanawia napisać do Graya by nie spotykał się w jej aucie z dziewczynami. I tak od słowa do słowa zaczynają ze sobą coraz częściej pisać i rodzi się między nimi przyjaźń. A tu zaczynają się schody bo między nimi rodzi się coś więcej. Dla obojga jest to dziwne, bo Gray nigdy nie przyjaźni się z dziewczynami, a Ivy nie spotyka się z klientami swego ojca i tak boje starają się pozostać tylko przyjaciółmi w obawie, że z niszczą to co mają.

Czy mimo wszystko zaryzykują i postanowią spróbować być razem? A może ich drogi się rozejdą?

To drugi tom z serii Game On i ten znacznie bardziej mi się podobał. Tu związek głównych bohaterów opiera się głównie na przyjaźni, a nie tak jak w poprzedniej części na sprawach łóżkowych. Tu seks nie jest na pierwszym miejscu.

Jest to kolejna książka, która utwierdza mnie w przekonaniu, że nie ma przyjaźni między kobietą a mężczyzną. No może, źle mówię bardziej chodzi mi o to, że z takiej przyjaźni zazwyczaj rodzi głębsze uczucie.

Tym razem główni bohaterowie zbliżają się do siebie małymi krokami, cały czas mając z tyłu głowy, że mogą zniszczyć tę przyjaźń. Podobało mi się, że Ivy to nie jest jakaś cicha, szara myszka, tylko pewna siebie młoda kobieta, która wie co chce. Jednak gdy w grę wchodzi miłość boi się ją do siebie dopuścić. Gray natomiast od chwili gdy zaczął pisać z córką swego agenta zmienił się, przestał spotykać się z innymi dziewczynami a skupił się tylko na Ivy. Co ta miłość potrafi zrobić.

Książka pozuje jak ważna jest rozmowa i to nie tylko w związku ale również w przyjaźni. Ja rozumiem, że główni bohaterowie bali się powiedzieć sobie nawzajem, że czują coś więcej do siebie, w obawie o przyjaźń, lecz było tyle niedopowiedzeń, co powodowało iż zamiast się do siebie zbliżać to się oddalali.

Tak jak już wyżej pisałam ten tom bardziej mi się podobał od poprzedniego. Książkę czytało się szybko i przyjemnie. Jak najbardziej polecam Wam tę historię i jak już się zdecydujecie to zachęcam by zacząć od tomu pierwszego ?Na jedną noc?.

Nowa seria od Kristen Callihan, której akcja dzieje się wśród futbolistów, raczej nie przyćmi tej z muzykami, czyli VIP, jednak z każdym tomem jest coraz lepiej. Pierwsza część była bardzo okej, jednak mnie nie porwała, ale już drugą czytało mi się bardzo dobrze.

Bardzo lubię styl autorki, taki nie wymuszony, zabawny, swobodny i nie taki znowu romantyczny, jakby mógł wskazywać na to gatunek w jakim tworzy. Jest bardzo realnie, nawet przyziemnie, chociaż bohaterami są osoby znane - tutaj akurat to sportowcy. Romans jest utrzymany w akademickim klimacie, a dwójka bohaterów mocno broni się przed rodzącym się między nimi uczuciem. Co jest z jednej strony frustrujące, a z drugiej, ich podchody dostarczają nam dużo rozrywki. Polubiłam Ivy oraz Graya, a chemia między nimi była dobrze przedstawiona. I chociaż od początku wiemy jak skończy się ta znajoność, czytanie było samą przyjemnością.

To powieść lekka, przyjemna i bardzo wciagająca. Może brak tu takiego standardowego romantyzmu, nie jest słodko i mdło, a jednak łatwo kibicować tej parze. Czekam bardzo na kolejne części tej angażującej serii.

Niedawno miałam okazję recenzować pierwszą część serii Game On napisanej przez Kristen Callihan - autorkę romansów, z którą czytelniczki zdążyły się już bardzo dobrze zaznajomić. I choć seria Game On nie jest tak ,,nowa", jak VIP, bowiem została wydana już ponad sześć lat temu, to muszę przyznać, że cieszę się, że wydawnictwo postanowiło ją zakupić.Tym razem, po historii Drew, przychodzi kolej na kolejną gwiazdę uniwersyteckiej drużyny futbolowej, czyli Graya, którego szczerze polubiłam w poprzedniej części. A więc, czy kolejna część okazała się być lepsza niż ,,Na jedną noc"? Powiedziałabym, że jest niemniej ciekawie, choć nie do końca ...

Gwiazda drużyny uniwersyteckiej Gray Grayson to lekkoduch, dla którego liczy się dobra zabawa, seks i sport, który kocha. Wszystko jednak się komplikuje, gdy poznaje Ivy - dziewczynę, która jest właścicielką różowego samochodu, który on zmuszony jest pożyczyć. Okazuje się jednak, że pozostanie tylko w przyjacielskiej relacji, będzie stanowiło dla nich trudność.

Nie będę ukrywać, że Graya polubiłam już w poprzedniej części tej serii i tylko czekałam na to, aż autorka pozwoli nam poznać jego historię. Tym bardziej się cieszę, że nastąpiło to już w kolejnej części, bowiem to mężczyzna, który jest pełen sprzeczności. Z jednej strony to chłopak, który nie zamierza się ustatkować, lubi jednonocne przygody i ma status gwiazdy, a przed sobą świetlaną przyszłość. Z drugiej umie świetnie gotować, dla swoich przyjaciół zrobi wszystko, jest gotowy o nich walczyć i umie się poświęcić. Tym bardziej, jeżeli jest zmuszony jeździć różowym autkiem, który dostał od swojego ,,kandydata" na agenta sportowego. Jak się okazuje, należy on do jego córki, która przebywa za granicą, z kolei on nie ma wyboru i musi przyjąć pojazd. Na dodatek dowiadujemy się, że również jego przeszłość wcale nie była prosta. Stracił matkę, ojciec i bracia również go nie oszczędzali. A mimo wszystko to facet, który jest zdolny do pomocy innym, a w imię wyższego dobra jest zdolny do poświęceń - w szczególności, jeżeli chodzi o jego przyjaciół. Już w poprzedniej części dostrzegałam, że to będzie nietuzinkowy bohater i wcale się nie pomyliłam. Po tym, jak poznajemy go w tej części, dostrzegamy w nim ambicję i zdolność do poświęceń. Natomiast po tym, jak poznał Ivy, był w stanie zrobić dla niej wszystko i to na pewno jedna z jego najważniejszych pozytywnych cech. Co do Ivy, to również ją polubiłam - podobnie jak Gray - ma duże poczucie humoru, jest buntownicza, zdolna, ukończyła studia o rok wcześniej z powodu dobrych wyników. Pracowała w firmie matki, nie boi się stawiać warunków i przede wszystkim doskonale wie, czego chce. Dopiero w chwili, gdy jej relacja z Grayem się komplikuje, czuła się zagubiona. Tak naprawdę podobało mi się to, że Ci bohaterowie zaczęli od takiej czystej przyjaźni. Oboje nawet się nie widzieli, nigdy wcześniej nie spotkali, a czuć było w ich wiadomościach SMS-owych przyjaźń, napięcie i coś zawieszonego pomiędzy, co trudno nazwać. Może przyciąganie? Niemniej jednak, co to by nie było, bardzo dobrze moim zdaniem spaja całą tę historię i nie pozwala nam na to, by czuć znużenie tą relacją. Poza tym Ci, którzy czytali poprzednią część na pewno ucieszą się z faktu, że autorka postanowiła wpleść tu wątek Anny i Drew, dzięki czemu dowiadujemy się, co nowego zdarzyło się w ich życiu.

Mam wrażenie, że Kristen Callihan już na dobre wpisze się w rynek autorek romansów zagranicznych w Polsce. Każda jej kolejna książka wydana w Polsce udowadnia, że to autorka, która obdarzona jest lekkim piórem, śmiałością i całkiem dobrymi umiejętnościami kreowania całkiem intrygujących historii. Rzadko kiedy zdarza się, że autorom udaje się tak zgrabnie poprowadzić wątek głównych bohaterów, by był on zabawny i niemalże uroczy, a tu Callihan udało się to wręcz z nawiązką, dzięki czemu czytelnik ma poczucie swobody i lekkości. Na dodatek na plus zasługuje to, że przez tę książkę niemalże się płynie, dzięki czemu jest murowanym kandydatem do dobrej opowieści na letni wieczór. Oczywiście nie zabrakło tu również dramatów - życie bohaterów nie jest cukierkowe, a i oni mają swoje rozterki, ale dzięki językowi autorki udaje się to wszystko zgrabnie połączyć. W środku powieści raczej było ,,statecznie", miałam wrażenie, że działo się mało, co niestety, jest dla mnie minusem tej historii, bo się nudziłam. Z kolei już po tym, gdy bohaterowie zostają wystawieni na dużą próbę, podobało mi się zachowanie Graya, który zdobył u mnie wtedy dużego plusa. Wtedy też moim zdaniem autorka przerwała impas, który towarzyszył jej niemal przez połowę tej książki. To też nie jest tak, że mam jakieś duże zastrzeżenie do tej książki, bo czytało mi się ja przyjemnie, a i same losy głównych bohaterów są angażujące, ale jak dla mnie, w środku powieści niekiedy wiało lekką nudą, jednakże warto było czekać na to, aż w końcu w życiu bohaterów znowu coś się zadzieje, bo dostaliśmy istny rollercoaster emocji.

,,Więcej niż przyjaciel" to kolejna spod pióra Kristen Callihan powieść, którą czytało mi się naprawdę przyjemnie. Autorka całkiem dobrze poradziła sobie z wykreowaniem pozytywnych postaci, których losy chcemy śledzić od samego początku do końca. Co prawda, w kilku momentach książki nieco się nudziłam, ale autorka wynagradza nam to w końcówce - dla niektórych może nieco słodkiej lub przelukrowanej, ale dla mnie jak najbardziej zjadliwej. W każdym bądź razie, jeżeli czytaliście poprzednią część, to koniecznie sięgnijcie po tę powieść, natomiast dla tych, którzy chcieliby od razu zapoznać się z historią Graya i Ivy już teraz, również nie ma przeszkód - spokojnie odnajdziecie się w tej historii, choć są czasami małe nawiązania do pierwszego tomu. Niemniej jednak ja z pewnością będę czekać na kolejne powieści spod pióra tej autorki i oczywiście na kolejną część tej serii.

Całą recenzję przeczytasz na blogu ...

Ivy Mackenzie jest córką agenta sportowego. Całe życie obraca się w świecie sportowców. Jeździ różowym fiatem 500 i nie spotyka się z klientami ojca. Ta zasada już wkrótce zostaje wystawiona na próbę, bowiem na jej drodze los postawił Gray-Graya.
Gray Grayson żyje pełną piersią. Czerpie z życia garściami nie przejmując się niczym ani nikim. Kocha sport. Football to jego pasja. Zmuszony musi przez pewien czas jeździć różowym autkiem córki swego agenta. I pewnej nocy dostaje smsa od Ivy z ostrzeżeniem, co mu zrobi, jak zniszczy jej cacuszko. Rozmowa sms-owa trwa i rodzi się przyjaźń. Wszystko jest w jak najlepszym porządku. Do chwili, kiedy Ivy przylatuje do kraju i staje z nim oko w oko...
Czy przyjaźń zawiśnie na włosku? Czy Ivy złamie swoją zasadę? Czy Gray przejdzie krok dalej i uda mu się wyciągnąć relację poza strefę friend-zoneu? To tylko zabawa czy coś więcej?

Drugi tom serii w końcu za mną. Po historii Drew i Anny z powieści "Na jedną noc" chciałam więcej. Pierwszy tom podrażnił moje kubki smakowe, które pragnęły dalszej historii. Historii kolejnego członka drużyny futbolowej. Tak, tom drugi jest o całkiem innych bohaterach, aczkolwiek ci wcześniej poznani również mają tutaj sporo do powiedzenia. Można czytać jako osobne tomy ale ja zachęcam do zachowania kolejności.
Tom drugi serii "Game on" zaczyna się dość nietypowo, jak dla mnie. Sms od Ivy rozpoczyna grę. Od razu widać humor i dowcip. Rozmowa trwa w najlepsze a ja z przyjemnością śledziłam to, jak rodzi się przyjaźń. Oboje nie mają pojęcia jak wyglądają. Łączy ich tylko to, że obracają się w świecie sportu i to, że mają podobny charakter. Ivy jest zabawna i mądra. Odważna i szalona. Gray to również szalony typ. Wesoły o ścisłym umyśle, co mnie zaskoczyło. Dobrali się idealnie. Ich relacja sms-owa była fajna. Lekka, zabawna i przyjacielska. Stali się sobie bliscy, choć tego nie planowali. Niczym pokrewne dusze. W momencie kiedy stanęli przed sobą, oko w oko, nie widziałam czego się spodziewać. Wybuchu radości, euforii, że mogą się poznać czy może rozczarowania. Im głębiej w tekst, tym było coraz lepiej. Ich relacja nabierała kształtu. Powolutku, niespiesznie, niczym nie popędzana. To było piękne. Pomysły chłopców z drużyny były przezabawne. Nie zabrakło elementu grozy. Autorka wiedziała co robi. Grała na emocjach. Raz było zabawnie, innym razem poważnie a jeszcze innym przerażająco. Łzy kręciły mi się w oczach a niejedna popłynęła po policzku.
Autorka napisała śliczną historię, która poruszyła wszystkie struny w moim sercu. Emocji podczas lektury towarzyszyła mi masa. Lektura wciąga od pierwszej strony. Z każdą kolejną zatracałam się coraz bardziej. Z uwagą śledziłam poczynania bohaterów, których polubiłam. Szczerze, to bardzo fajne i pozytywne postacie. Autorka zwraca tutaj uwagę między innymi na to, by odważyć się pójść po swoje marzenia a nie tylko spełniać czyjeś. Istotne jest, by być po prostu sobą. Każdy człowiek odczuwa potrzebę kochania i bycia wartym uwagi. Rodzina może motywować, ale i grzebać marzenia. Warto się odważyć i po prostu zaryzykować. Nawet w miłości przyjaźń jest istotna. To najlepsze rozwiązanie, gdy jest i jedno i drugie. Wtedy widać siłę uczucia i jego prawdziwość. Ja jestem fanką autorki i mam wrażenie, że z każdą kolejną lekturą styl autorki się rozwija. Dopracowanie, Kreacja bohaterów, rozwinięcie wątków, kierunek akcji - to wszystko jest z każdą powieścią jeszcze lepsze. Zachecam gorąco do lektury.

Polecam.

"Więcej niż przyjaciel" to drugi tom cyklu Game On. Pierwsza część, którą miałam okazję nie tak dawno czytać, bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Podobnie było i tym razem. To nie jest tylko i wyłącznie zwykły romans, ale coś znacznie więcej. To powieść z wartościową fabułą i poruszanymi tematami.

Ostatnio kilka razy spotkałam się w książkach z wątkiem przyjaźni, której bohaterowie nie chcą stracić czy zaryzykować i zamienić jej na miłość. A muszę Wam powiedzieć, że między Ivy i Grayem iskrzy, że ho ho. Jednak nie nastawiajcie się tylko i wyłącznie na sceny miłosnych uniesień. One są jakby na dalszym planie. Kristen Callihan obdarzyła bohaterów ciężkimi przeżyciami, wystawiła ich uczucie na wiele prób. Czy sobie poradzili? Musicie sami to sprawdzić.

"Mam w życiu dużo bliskich osób, ale żadna z tych relacji nie znaczyła dla mnie tak wiele i nie była tak naturalna jak to, co łączy mnie z Grayem. Moje przywiązanie do niego niemal mnie przeraża, emocje są zbyt silne."

Autorka nie tylko doświadcza naszych bohaterów, gdzie czytelnik cierpi wraz z nimi, ale i dla przeciwwagi dokłada mnóstwo humoru. Pączuś niejednokrotnie sprawi, że będziecie pokładać się ze śmiechu.

Podobało mi się to, że ponownie otrzymujemy sylwetki bohaterów wielowymiarowych. Takich, którzy mają zarówno wady, jak i zalety. Z którymi możemy poczuć więź. Urzekło mnie pięknie ukazanie bliskości między Ivy i Grayem.

"Przeraża mnie to, że jedna osoba może mieć taką władzę nad moim szczęściem. Wiem, że życie jest kruche. Że dzisiaj istnieje, a jutro zmienia się w pył. Ale tylko idiota pozbywa się swojego jednego koła ratunkowego. Ja nie jestem idiotą, nawet jeśli czasami świat tak mnie postrzega. Dlatego też będę robić wszystko, żeby zatrzymać Ivy."

Kolejny raz zachwycił wątek męskiej przyjaźni. W tym wypadku sportowców. Jest to dość często poruszany motyw w książkach. Jednakże autorka uczyniła z niego coś wyjątkowego, z czego można brać przykład.

"Więcej niż przyjaciel" to pełna silnych emocji i uczuć historia dwojga przyjaciół. Pokazuje ich wspólną siłę z bycia razem. To powieść popychająca do tego, by nie oglądać się na innych, tylko pomyśleć o sobie i drugiej połowie. Bierność? Absolutnie nie. Tylko walka się liczy!

...

Autor: Kristen Callihan
Wydawnictwo: Wydawnictwo Muza
Cykl: Game on (tom 2) ? każdy tom jest o innym bohaterze
Premiera: 07.07.2021

Zaczęło się niewinnie od wymiany wiadomości. A przerodziło się w przyjaźń i zdecydowanie coś więcej. Ale czy dwoje młodych ludzi, którzy nie chcą się wiązać dadzą sobie szansę na coś więcej niż tylko przyjaźń ?

?Świat bez rozmowy z Ivy byłby jak świat bez słońca ? zimny i mroczny. Może nawet pozbawiony grawitacji.? Jestem pewien, że dryfowałbym w nim jak w próżni, bez celu.?

Gray ma szansę na to, aby stać się gwiazdą. Rządzi nie tylko na boisku, ale także wśród żeńskiej populacji. Lubi kobiety i zdecydowanie ich sobie nie odmawia. Ale przyjaźń z nimi jest wykluczona, aż do momentu aż spotyka Ivy. Czy ona jako jego kobieca przyjaciółka zmieni jego pogląd na miłość?

?Nie jestem facetem, który patrzy w przyszłość. Żyje chwilą. Dobrze się bawię. Tak jest bezpieczniej. Ciekawiej.?

Przyjaciele, którzy świetnie się rozumieją, spędzają ze sobą czas, ale namiętność między nimi jest tak silna, że muszą naprawdę dać z siebie wszystko, żeby nie złamać zasad.
Ten tom jest zdecydowanie bardzie dynamiczny niż poprzedni. Jest tutaj więcej świeżości. Poprzedni dosyć ciężko mi się czytało, a ten naprawdę przyjemnie.

Bohaterowie, których da się polubić, żwawa akcja i miłość, która rodzi się niepostrzeżenie. Czy bohaterowie byli na tyle odważni, aby sprostać rzeczywistości i pogodzić się z tym, co przyniesie im los. To musicie się przekonać już sami.
Ja ten tytuł oceniam na solidną 8 i zdecydowanie czekam na kolejny tom z tej serii.