Więcej niż słowa

Rev jest adoptowany i dopiero w swojej rodzinie zastępczej odnalazł ciepło, wszechstronne zrozumienie, akceptację i prawdziwą miłość. Niestety, zarówno jego ciało, jak i umysł, pomimo upływu lat nadal pamiętają wydarzenia z dzieciństwa. Przyjaźni się jedynie z Declanem, sąsiadem, zawsze chodzi w bluzach z kapturem, a w szkole uchodzi za odludka i nie bez powodu nazywają go ?Ponurym Żniwiarzem?. A przeszłość ponownie puka do jego drzwi, otwierając go na uśpione demony, z którymi nie potrafi walczyć.

Emma na pierwszy rzut oka ma wszystko, czego potrzeba nastolatce do szczęścia. Niestety, radosny dom i kochający rodzice, to jedynie pozory, a ona sama najlepiej czuje się w wirtualnym świecie. Pasję do programowania odziedziczyła po ojcu i wciąga ją ona coraz głębiej, czego jej mama nie potrafi zaakceptować. Emma ma wieloletnią przyjaciółkę, jednak z racji odmiennych zainteresowań ich drogi zaczynają się rozchodzić. Ukojenie znajduje w swoich grach, lecz tam też czai się na nią niebezpieczeństwo.

?Więcej niż słowa? to drugi tom cyklu ?Listy do utraconej? i w mojej ocenie jest jeszcze lepszy. Bohaterowie poprzedniej części stanowią jedynie tło wydarzeń, więc bez problemu można czytać tę pozycję bez jej znajomości. Autorka pisze genialnie, bardzo emocjonalnie i naprawdę trafia do duszy czytelnika swoim słowem. Zdecydowała się tu poruszyć niełatwe tematy dotyczące rodzicielstwa, przemocy psychicznej i fizycznej oraz niebezpieczeństw, jakie czyhają w sieci. A do tego stworzyła historię pięknej przyjaźni, a może nawet rodzącej się prawdziwej miłości, między dwójką zagubionych młodych ludzi, którzy na swój sposób starają się uporać z tym, co zesłał im los. Na wyróżnienie zasługują tu rodzice Reva, którzy powinni stanowić przykład odpowiedniego rodzicielstwa, a ich czyny i słowa są naprawdę ujmujące. Lecz warto także zwrócić uwagę na rodziców Emmy, choćby po to, by wystrzegać się ich błędów. I chociażby z tego powodu jest to lektura nie tylko dla młodych ludzi, ale także dla starszych czytelników, bowiem każdy może z niej wysnuć własne wnioski. A ta pozycja naprawdę zmusza do refleksji. Wyjątkowa, niebanalna i ważna opowieść, dostosowana do realiów dzisiejszego świata i pozostająca w głowie na dłużej ? serdecznie polecam tę książkę!

"Przy­po­mi­na mi się to, co po­wie­dział tata. O tym, że mu­si­my za­da­wać py­ta­nia, żeby usły­szeć to, co mają do po­wie­dze­nia lu­dzie, któ­rzy z ja­kie­goś po­wo­du po­zo­sta­ją cisi."

Drugi tom serii ?Listy do utraconej?, czyli ?Więcej niż słowa? to książka, która posiada w sobie rollercoaster emocji. Jest trudna, a jednocześnie tak piękna, dająca nadzieję.
Uwielbiam, gdy książki posiadają w sobie to elementy, które zmuszają czytelników do refleksji i zastanowienia się. Ta książka dokładnie tak jest.
Brigid Kemmerer na nibywałą lekkość do kreowania postaci w sposób prosty, a jednocześnie mają one siłę zwrócenia na nich uwagi.
Rev i Emma to postacie, które zapadają w pamięć a ich losy i przeżycia powodują, że myśli o nich wracając niczym boomerang. To, że żadne z bohaterów nie miało łatwo, a problemy, z którymi muszą się zmierzyć, są od siebie tak różne, ale jednocześnie dla każdego z nich  trudne, uwadnia tylko, jak życiowa jest ta powieść. 
Historia Reva zmiażdżyła mnie emocjonalnie. Doświadczył on tyle zła w swoim życiu, a mimo to był niesamowicie mądry i silny. Droga, która przeszedł do tej pory pokazuje, że dla każdego jest światełko szczęścia w tunelu pełnym ciemności.
Historia głównych bohaterów przedstawia siłę przyjaźni, a także pierwszą miłość, która jak dobrze wiemy, pozostaje w ludziach na bardzo długo.
?Więcej niż słowa? to przecudowna, pełna trudnych tematów i emocji książka, w której nie brakuje chwil wzruszeń.
Dla mnie niezwykle wzruszającym momentem było poznanie historii adopcji Reva oczami jego mamy. Tyle emocji i takiej miłości jak opisała do Brigid Kemmerer powiedziałabym, że nie da się opisać słowami, ale autorka właśnie to zrobiła. Coś pięknego!