Wieczny powrót Clary Hart

Alternatywne linie czasu to motyw, który dawno temu skradł moje serce, dlatego z wielkim entuzjazmem sięgnęłam po "Wieczny powrót Clary Hart". Pętla czasowa to zjawisko w filmach oraz literaturze, w którym postacie ponownie doświadczają okresu czasu, jaki powtarza się więcej niż raz, z pewną nadzieją na wyrwanie się z tego męczącego i niezrozumiałego cyklu powtórzeń. Nadzieją, która z czasem, po ogromnej ilości prób, powoli gaśnie. Odnalezienie rozwiązania, prawdziwego klucza jest bowiem zadaniem wyjątkowo skomplikowanym, wymagającym poważnej refleksji, spojrzenia w głąb problemu. Czy naszemu bohaterowi uda się rozgryźć tak wyrafinowaną, a zarazem przerażającą łamigłówkę i uratuje koleżankę od śmierci? Co zrobi Spence, gdy dzień rocznicy utraty mamy okaże się początkiem miażdżącej psychicznie pułapki, która poprzez owe zapętlenie, nie tylko ujawnia najbardziej skrywane emocje, ale i prawdziwe oblicze najbliższych?

Kocham książki, które nie tylko trzymają w niesamowitym napięciu, ale też silnie mącą w głowie, ściągają na czytelnika otumaniającą podejrzliwość, niepokój, paranoję. Louise Finch nakreśliła wyjątkowo odurzającą młodzieżową powieść, jaka zdecydowanie wpisuje się w kanon tych nieobliczalnych, uzależniający pozycji. Autorka w mistrzowski sposób poprowadziła fabułę, zabawiła się z bohaterami i czytelnikiem w kotka i myszkę, umiejętnie zwodząc i manipulując, czyniąc w ten sposób z naszkicowanej historii nadzwyczaj angażujące doświadczenie, jakie porywa bez reszty i nie wypuści, nim nie dotrzemy do jakże zaskakującego i w pełni satysfakcjonującego finału.

Nakreślony gęsty i otumaniający, przesycony grozą, ale jakże boleśnie prawdziwy klimat, dopełniony mistrzowskimi, przemawiającymi kreacjami młodych bohaterów, zmagających się z okrutną codziennością, w połączeniu z porażającą tragedią, którą tak łatwo zamieść pod dywan, tworzą razem wyjątkowo mroczną, przeszywającą historię, która z każdą kolejną stroną zaciska na czytającym swe bezduszne macki, ściągając go niemal na skraj załamania! Wartościowa, bolesna, odurzająca, a zarazem niezwykła, poprzez magiczny motyw zapętlenia w czasie! Polecam całym sercem!

Spence przeżywa codziennie ten sam dzień. Niestety, ale to był jego najgorszy dzień w życiu. Na domówce Antoniego, jego przyjaciela, dochodzi do tragicznych wydarzeń. Ginie Clary Hart. Każdy kolejny dzień zaczyna się i kończy się tak samo. Budzi się w samochodzie i koleżanką całą i zdrową. I każdego dnia stara się ją uratować. Czy w końcu uda mu się uratować Clarę i przerwać pętle czasu.
Książka posiada mój ulubiony motyw czyli postarzenie się tego samego dnia. Tutaj dzień, w którym zginęła koleżanka ze szkoły powtarzał się aż 10 razy. W tam czasie Spence próbował zrozumieć swój błąd.
Książka jest bardzo życiowa. Pokazuje w jaki sposób chłopcy zachowują wobec koleżanek i czują się bezkarni. Bo przecież "to tylko żart". Niestety, ale dla nich to żart, a dla dziewczyn nie koniecznie.
"Wieczny powrót Clary Hart" to książka, która wywołuje wiele emocji. Przede wszystkim smutek, ale potrafi również wzruszyć. Przeznaczona jest dla nastolatków i napisana jest prostym językiem. Dzięki czemu czyta się ją dość szybko. Posiada jednak pewne minusy. Autorka trochę popłynęła i umieściła tutaj trochę za dużo opisów, które według mnie są trochę nudne i niepotrzebne. Początek książki nie porwał mnie i miałam ochotę ją odłożyć. Ale dałam tej historii szansę ze względu na motyw pętli czasu, który jak wspomniałam, uwielbiam. I nie żałuję, że postanowiłam przeczytać tę książkę do końca.
Dużym plusem tej historii są nawiązania do filozofii Nietzschego. I myślę, że fani wątków filozoficznych znajdą coś dla siebie w tej historii.
Może nie jest to najlepsza książka jaką czytałam, ale nie jest też najgorsza. Myślę, że każdy powinien wyrobić swoje zdanie o tej książce.