Wielki Bieg Gwiazdkowy (twarda)

Za oknem złota polska jesień. Liście mienią się złociście we wciąż ciepłych promieniach słońca. Aż trudno uwierzyć, że za niespełna dwa miesiące znów będą święta. I tylko sklepy zapełniają się bożonarodzeniowymi gadżetami, przypominając nam, że to już niedługo, a na księgarskich półkach pojawiają się kolejne zimowe tytuły.
Kiedy w moje ręce trafiła książka od Wydawnictwa Dwukropek z zimową grafiką na okładce pomyślałam, że to jeszcze za wcześnie, zbyt szybko tworzyć tę magię świąt, gdy za oknem babie lato.
A potem zaczęłam czytać.
"Wielki bieg gwiazdkowy" Katarzyny Wasilkowskiej to książka, która niejednego czytelnika zaskoczy. Nie ma w niej słodkich lukrowanych pierników, Mikołaja, czy góry prezentów.
Jest za to życie, to najbardziej przyziemne z możliwych.
Na pierwszych stronach książki poznajemy Tadzia i jego tatę. Właśnie wprowadzili się do nowego domu. Podczas zaznajamiania się z okolicą chłopiec odkrywa dziwny otwór w murze okalającym sąsiedni dom. To co się za nim znajduje zaskakuje go. Z czasem chłopak poznaje osobę, która mieszka w niebieskim domu.
Tadzio nosi w sercu wielkie marzenie. Pragnie stworzyć drużynę, z którą będzie mógł wygrywać. Niestety większość jego klasy woli biegać, Tadek nie jest w tym tak dobry jak chłopcy z jego klasy. Woli inne sporty. Czy odważy się wystartować w Wielkim Biegu Gwiazdkowym zorganizowanym przez dyrektora szkoły?
Jakie tajemnice skrywa niebieski dom?
Czy Tadzio odważy się powiedzieć głośno o swoich marzeniach? Czy pierwsze miejsce zawsze jest tym najwyższym na podium? A może liczy się coś zupełnie innego?
"Wielki Bieg Gwiazdkowy" to opowieść, w której radości i troski dnia codziennego przeplatają się z wielką potrzebą przynależności. Autorka dotyka w swej historii wielu emocji: straty, samotności, odrzucenia, wykluczenia z grupy, pragnienia zrozumienia, poczucia sprawczości.
Ta książka nie raz poruszy serce. Wzruszy, skłoni do refleksji, do zastanowienia się nad tym, co tak naprawdę jest dla nas ważne, a co najważniejsze, nie tylko od święta.
Całym sercem polecam! Trzeba ją przeczytać.

Gdy ciepły październik oblał złotem drzewa, Tadzio i jego tata wprowadzili się do nowego domu na cichej ulicy. Byli tylko we dwóch, bo mama Tadzia zmarła, gdy chłopiec był malutki. Wkrótce po przeprowadzce poznali swoją nową sąsiadkę - panią Teklę, przez przyjaciół zwaną ?Elką?. Ta ekscentryczna kobieta miała krótko ostrzyżone, srebrne włosy, czarną przepaskę na oku i nosiła tuzin spódnic, jedna na drugiej. Jej dom był równie niezwykły i kolorowy jak ona. Wypełniały go najróżniejsze sprzęty, które Elka wyszukiwała wśród śmieci. Na podwórku tworzyła dziwaczne instalacje, które można było oglądać przez dziurę w murze, ozdobioną ramą, niczym obraz. Jakby tego wszystkiego było mało, jeździła fioletowo-turkusową hulajnogą z przyczepką.

Tadzio szybko polubił swoją niezwykłą sąsiadkę i spędzał z nią dużo czasu. Razem jedli ogórki z miodem, śpiewali i tworzyli nowe instalacje przed domem. A gdy dyrektor szkoły ogłosił, że w wigilijny poranek odbędzie się Wielki Bieg Gwiazdkowy (w świątecznym przebraniu), to właśnie Elka pomogła chłopcu trenować. Tadzio nie biegał dobrze, ale bardzo zależało mu, by pokazać dzieciom w szkole, że może być częścią drużyny. Kto wie, może nawet drużyny jego ukochanej piłki nożnej?

Czy za ekscentrycznym zachowaniem Elki kryje się coś więcej? Jaka jest jej historia? Co zrobi Tadzio, gdy dzieci zaczną drwić z jego niezwykłej przyjaciółki? I czy spełni się marzenie chłopca o wygraniu biegu?

Ta wzruszająca, głęboka opowieść dotyka tematu straty bliskiej osoby, akceptacji inności i niełatwych wyborów. Pokazuje, że zwycięzcą nie zawsze jest ten, kto pierwszy dobiega do mety, a rodzina to nie zawsze ktoś, z kim łączą nas więzy krwi. I że przyjaźń nie zna ram wiekowych.

Jestem pod ogromnym wrażeniem tej książki. Jej klimatu i przesłania. I chociaż nie jest to typowo świąteczna pozycja, to prowadzi nas ku tych magicznych dni, w których marzenia się spełniają, a dobro zwycięża.

Gorąco ją Wam polecam! Od 6 roku życia.