Wielkie małe książki (twarda)

Idzie Grzegorz Leszczyński w ślady Brunona Bettelheima i próbuje scharakteryzować najbardziej typowe rodzaje lektur, tematy czy motywy w ciekawym, eseistycznym tonie. Z początku ubolewa nad upadkiem znaczenia książki, ale dość szybko okazuje się, że wcale nie jest tak źle: najmłodsi wciąż czytają, dają się porwać ciekawym historiom lub ulegają modom i marketingowym chwytom, ale od książek nie uciekają. Leszczyński podkreśla, jak ważne jest podsuwanie najmłodszym dobrych książek. Skupia się na tym, co wartościowe i ponadczasowe, średnio interesują go literackie i gadżetowe eksperymenty. Nawiązuje do baśni i do klasyki, woli wyraźnie odczytywać to, co już zinterpretowane, niż tworzyć nowe teorie. Leszczyński prowadzi przez biblioteki: "Wielkie małe książki" to tom, według którego najbardziej liczą się utwory tradycyjne - są warte uwagi i potrzebują wciąż nowej publiczności literackiej. Trochę szkoda, bo literatura dla dzieci i młodzieży zasługuje też na bardziej uwspółcześnione opracowania. Oczywiście synteza nie jest możliwa, ale warto by wprowadzić dokładniejsze (czy bardziej jasne dla czytelników) kryteria doboru przykładów. Mimo tych zastrzeżeń tom czyta się znakomicie: to przegląd co ciekawszych pomysłów literackich i wpływu książek na wyobraźnię najmłodszych, powrót do dziecięcych zachwytów i marzeń. W sam raz dla tych, którzy lubią refleksję nad literaturą czwartą w dobrym stylu.