Wielkie włoskie wakacje

Wielkie włoskie wakacje to doskonały tytuł książki, która jednocześnie może być marzeniem nie tylko w okresie pandemii. Włochy to miejsce magiczne, wielowymiarowe, takie, o którym marzy praktycznie każdy, tęskniąc do kolejnych wypraw do tego kraju lub marząc o tej pierwszej, oczekiwanej podróży.
Wiele sobie oczekiwałam po tej książce. I muszę przyznać, że nie zawiodłam się.
Od samego początku wsiąkłam w tę lekturę. Porwała mnie sama idea umiejscowienia fabuły w słonecznej Italii.
Dwie bohaterki, studentki, Klaudia i Karolina spędzają lato, podróżując po Włoszech.
Początkowo akcja toczyła się powoli. Krok po kroku poznawałam bohaterów, zagłębiałam się w lekturę dziennika (jakiego i skąd on się wziął, nie zdradzę), wnikałam w coraz bardziej pochłaniająca mnie atmosferę całej historii. Nawet się nie spostrzegłam, gdy zaczęłam niecierpliwie przewracać kolejne kartki książki.
Najbardziej urzekł mnie fakt, iż większa część akcji rozgrywa się w Asyżu. To piękne, zbudowane z kamienia miasto, które obok Wenecji należy do najbardziej przeze mnie lubianych we Włoszech. Kocham te domy, wąskie uliczki, tajemnicze zaułki, atmosferę. Nic więc dziwnego, iż z wielką rozkoszą zagłębiałam się w kolejne sekrety i tajemnice tej opowieści.
Wielkim atutem książki są bardzo plastyczne opisy miasta. Czytelnik ma wrażenie przechadzania się uliczkami, nieomal zaglądania mieszkańcom do okien, picia kolejnego espresso w niewielkiej kafejce, rozkoszowania się pięknymi widokami.
Kolejnym miejscem, które także zostało wspaniale przedstawione przez autorkę są Pompeje i Neapol. Kwintesencja Kampanii aż wylewa się z kolejnych stron książki.
Na koniec wspaniała Florencja i przystanek w mojej ukochanej Wenecji.
Cudowna podróż po Włoszech, wspaniale opowiedziana, w wielu miejscach zaskakująca historia z tajemniczym pamiętnikiem i wieloma sekretami w tle. .
Czyta się doskonale. Wielkie włoskie wakacje napełnia rozkoszą i bogością serce każdego miłośnika słonecznej Italii.
Opowieść jest prowadzona konsekwentnie, ciekawie, opisy zachwycają, porywają, bohaterowie są ciekawi, dobrze nakreśleni. A dwie nakreślone równolegle historie urzekają i zaciekawiają.
Zakończenie zaskakuje, ale przy tym jest w pewien sposób otwarte. Tym samym daje autorce możliwość kontynuowania opowieści....nie ukrywam, liczę na to.

....

Klaudia i Karolina spędzają lato, podróżując po Włoszech. Pewnego dnia uwagę Klaudii, studentki historii sztuki, przyciąga piękna kołatka na bramie jednego z domów w Asyżu. Nieznana siła popycha ją w głąb podwórza i do wnętrza domu, gdzie jej oczom ukazuje się obraz z dymiącym Wezuwiuszem. Klaudia, choć nigdy nie była w Asyżu, jest pewna, że już kiedyś widziała ten obraz, podobnie jak cały dom i podwórze. Postanawia iść za głosem serca i odwiedzić Pompeje. Wkrótce okaże się, że w tę samą stronę podąża ktoś jeszcze, a dziewczyna słyszy jego kroki?

"Można zobaczyć wiele rzeczy, ale one szybko znikną z naszej pamięci, można coś przeżyć i to zostanie w nas na dłużej, może nawet na zawsze."

Nigdy nie byłam we Włoszech, ale jest to miejsce, które bardzo chciałabym zwiedzić. Dzięki opowieści, jaką prezentuje nam na kartach swojej najnowszej książki Jolanta Kosowska, poczułam namiastkę tej wyprawy oraz to, jak mogłaby wyglądać. Autorka wszystko kreśli z niezwykłym dla siebie kunsztem. Jest jedną z tych pisarek, które potrafią przykuć uwagę czytelnika każdym opisywanym wydarzeniem czy sytuacją. Opisy zabytków architektury, krajobrazów, tradycji, smaków i zapachów robią niesamowite wrażenie.

Autorka łączy konwencję romansu, tajemnicy i niepokoju. Trzyma nas w napięciu do ostatniej strony, umiejętnie przeplata współczesność z historią. Przywołuje liczne legendy i podania. Realnie oddaje ducha włoskich miast: Wenecja, Florencja, Asyż, Pompeje... oczami wyobraźni przenosimy się w te klimatyczne miejsca.

Bohaterowie stanowią ciekawe jednostki. Są autentyczni, zostali obdarzeni zarówno wadami, jak i zaletami. Dzięki temu bez problemu możemy się z nimi utożsamić i ich zrozumieć.

Nie mogło zabraknąć miejsca na uczucia i miłość, a co za tym idzie, sporych emocji. Niepokój, strach, ciekawość, radość - to tylko garstka tego, co czeka na Was s książce.

Powieściopisarka poprzez tę historię daje nam przykład, że każdy problem można rozwiązać. Autorka pokazuje jak łatwo można zmanipulować drugiego człowieka na zasadzie tego, co widzi. Uwierzcie mi - nikt z nas nie jest na to odporny.

"Są rzeczy, które dzieją się naprawdę, chociaż nie jesteśmy w stanie objąć ich rozumem."

"Wielkie włoskie wakacje" to fascynująca, klimatyczna i intrygująca podróż literacka. To powieść o miłości, przyjaźni, tajemnicach przeszłości, intrygach, niedopowiedzeniach, szukaniu swojego miejsca w życiu. Jeśli chcecie dowiedzieć się, co jest prawdą, a co mistyfikacją - koniecznie przeczytajcie!

Bardzo się ucieszyłam, że będę mogła zachwycić się kolejną książką Jolanty Kosowskiej jeszcze przed premierą. Bo że tak będzie nie miałam najmniejszych wątpliwości.

Tym razem autorka zabiera nas w podróż, w której "prawda miesza się z fikcją, rzeczywistość z legendą, świat realny z tym wymyślonym." W ręce byłego policjanta trafia przypadkowo pamiętnik. Z jego kart poznaje historię dwóch dziewczyn i ich wakacyjnej wyprawy do Włoch. Z każdą kolejną stroną Kacper czuje, że jednej z dziewczyn grozi niebezpieczeństwo, że ktoś ją osacza. Jaki mógłby mieć w tym cel? A może "coś jest z nią nie tak"? Może dziewczyna "ucieka w świat wyobraźni"?

Historia ta fascynuje go, nie pozwala o sobie zapomnieć, a jednocześnie budzi niepokój o los dziewczyny. Postanawia odnaleźć Klaudię i wyjaśnienie swych podejrzeń. Czy odkryje rozwiązanie zagadki, a może znajdzie więcej niż mógłby się spodziewać?

Porywająca, intrygująca i szalenie klimatyczna opowieść. Mroczne legendy, niepokojące wydarzenia i cudowne włoskie miasta opisane tak plastycznie, z takim uczuciem, że aż mam ochotę ponownie odwiedzić Wenecję, podążyć śladami dziewczyn we Florencji, starożytnych Pompejach, czy ascetycznym Asyżu. .

Jak miłość, tajemnica i sztuka, to tylko we Włoszech i tylko z Jolantą Kosowską .

"Można zobaczyć wiele rzeczy, ale one szybko znikną z naszej pamięci, można coś przeżyć i to zostanie w nas na dłużej, może nawet na zawsze."

Nowy Rok, nowe wyzwania, nowe powieści. Jedną z nich jest najnowsza powieść ?Wielkie włoskie wakacje?

Zacznijmy od okładki-Już ona sama pobudza zmysły-jest w pięknych stonowanych kolorach przywodzących na myśl lato i odkrywanie tego co nieznane. Do tego nuta tajemniczości w postaci dwóch splecionych ze sobą liter, które będą nam towarzyszyć przez resztę podroży. Moim zdaniem okładka idealnie oddaje charakter książki i od pierwszego rzutu na nią okiem zachęca, aby po książkę sięgnąć.

Nie chcąc zdradzać fabuły i zabierać innym czytelnikom tej wyjątkowej przyjemności odkrywania jej strona po stronie, nie będzie w mojej recenzji ?streszczenia? książki. Wierze, że wszyscy tutaj po książkę sięgną, dlatego zrecenzuje powieść w troszkę inny sposób.

Powieści Jolanty Kosowskiej są niezwykle emocjonalne, przepełnione tą wyjątkową wrażliwością oraz życiową mądrością. Takie są również ?Wielkie włoskie wakacje ?. Jak w każdej swojej powieści autorka i tutaj porusza wiele aspektów. Jest to porywająca, pełna emocji opowieść o wakacyjnej podroży dwóch dziewczyn różniących się od siebie w każdym calu. Każda z nich ma inny cel, dąży do czegoś innego, jest całkowicie innym człowiekiem. Czy takie wspólne wakacje mogą połączyć? Co odkryją dziewczyny podróżując razem? Czy uda im się odnaleźć to czego szukają? Jaką rolę odegra w tym wszystkim zgubiony pamiętnik oraz dwóch braci, którzy go odnajdują? Odpowiedzi na te i wiele innych pytań zapisane są na kartach powieści. Rozwiązania często zaskakują a rewelacyjne zakończenie to czysty poemat wywołujący uśmiech u każdego, nawet największego sceptyka, który nie chce lub nie potrafi widzieć sercem. To swoista wisienka na torcie.

?Wielkie włoskie wakacje? to historia ukazująca potęgę naszej podświadomości, siłę manipulacji i to jak człowiek jest wobec niej bezsilny i na nią podatny. Możemy zobaczyć jak łatwo jesteśmy w stanie stworzyć inny biegnący tuż obok nas świat.

Dzięki pamiętnikowi Klaudii dowiemy się, że nie wszystko to co dzieje się w naszym życiu jesteśmy w stanie objąć umysłem i zrozumieć, gdyż niektóre rzeczy zarezerwowane są tylko dla naszej duszy i serca.

To powieść o przenikaniu się dobra i zła jak również o wielu obliczach tego ostatniego. O ludzkiej fałszywości i dążeniu do osiągniecia własnych celów, nie patrząc na to jaka cenę zapłacą za to inni.

W książce znajdziemy również wątek o miłości, ale jest to nie tylko watek o poszukiwaniu miłości: ?miłości tej, która ma być na zawsze, ma ogrzewać serca, zażegnywać burze, dodawać sil, rozwiewać smutki?, lecz również o związkach toksycznych, gdzie dwoje ludzie nie pasujących do siebie pod żadnym względem tworzy związek, który niszczy. Niszczy osoby i wszystko dookoła: miejsca, wspomnienia i pamięć.

Pod jednym względem jest to książka troszkę inna niż wszystkie wcześniejsze. Mianowicie fabuła nie jest umieszczona w środowisku lekarskim do czego zostaliśmy przyzwyczajeni, a wątek medyczny został poruszony tylko w minimalnej formie.

W powieści ?Wielkie włoskie wakacje? Jolanta Kosowska zabiera nas tak jak już sam tytuł mówi w podróż po Włoszech: od Wenecji poprzez Florencję, Toskanię, Rzym, Asyż aż po zatokę neapolitańską z jej głównym bohaterem jakim jest Wezuwiusz i Pompeje. Jest to wyjątkowa podróż, gdyż dzięki niesamowitym opisom, krok za krokiem jesteśmy porywani do najwspanialszych zakątków i miejsc. Powieść przepełniona jest bajecznie kolorowymi, pobudzającymi zmysły, przemawiającymi do wyobraźni opisami krajobrazów. Wystarczy po przeczytaniu kilku zdań na chwile zamknąć oczy, aby oczami wyobraźni przenieść się na dziedziniec domu Marcusa czy do stóp Wezuwiusza. Dzięki dbałości o każdy nawet najmniejszy szczegół, który Jolanta Kosowska swoim plastycznym, przejrzystym i barwnym językiem nam opisuje, nie będzie stanowiło to najmniejszego problemu.

Ale nie tylko opisy krajobrazów są wspaniałe, z całą pewnością mogę powiedzieć, że wszystkie opisy- szczególnie opisy uczuć- są cudowne- wręcz poetycko piękne.

Dzięki tej książce możemy dokładniej poznać włoską sztukę, kulturę, architekturę czy zwyczaje. To wręcz swoisty przewodnik po Włoszech umiejętnie wręcz mistrzowsko umieszczony w fabule powieści. Dostajemy tu ucztę nie tylko dla naszych oczu, ale również dla wszystkich innych zmysłów, możemy wręcz poczuć smak włoskich potraw, aromat świeżo mielonej kawy, czy odczuć promienie słońca tańczące na naszej skórze.

Jolanta Kosowska w swojej powieści budując napięcie, strona po stronie podsyca coraz bardziej naszą ciekawość. To powieść z wartką akcją, gdzie nawet opisy są pełne dynamiki. Fabuła książki niepokoi i mami, wywołując dreszcze emocji. Czytelnik dozna podczas czytaniu całego ich wachlarza. Historia bohaterów intryguje i pochlania w każdym calu. Jest to powieść w której wątki z teraźniejszości poprzeplatane są wydarzeniami z niedalekiej przeszłości opisanymi w formie pamiętnika. Te dwa światy połączone w całość, tworzą wielowymiarową perspektywę i niesamowitą atmosferę, która nie pozwala odłożyć książki choćby na chwilę

Tworząc charaktery swoich bohaterów, Jolanta Kosowska dopracowała ich sylwetki perfekcyjnie, czyniąc ich bardzo autentycznymi bez przerysowanych cech. To ludzie rzeczywiści, których możemy spotkać wokół nas -ze swoimi zaletami i również wadami. Nikt z nich nie jest ideałem. Bohaterowie nie są czarno-biali, co czyni ich jeszcze bliższym naszym sercom i pozwala stworzyć z nimi emocjonalną więź.

?Wielkie włoskie wakacje? to wyjątkowa historia, która skłania do refleksji i wręcz każe nam się zatrzymać i zastanowić nad tym co jest istotne w życiu. To powieść w której rzeczywistość przenika się ze światem niewyjaśnionym często niewyobrażalnym. Czytając książkę tracimy poczucie czasu, zostajemy wciągnięci w jej wnętrze i fabułę i dopiero po przeczytaniu ostatniej strony (a może nawet jeszcze później) jesteśmy w stanie się z niej oswobodzić. Powieść wypełnia każdy fragment naszego ciała, oczarowuje i uwodzi. Ogarnia umysł i nie pozwala spokojnie wrócić do rzeczywistości.

W ?Wielkich włoskich wakacjach ?wielowątkowa fabuła, bohaterowie, opisy i dialogi tworzą wspaniałą całość, przez którą się wręcz płynie.

To magiczna, pełna emocji podróż, która rozgrzewa serca i pozostaje w pamięci. Uwielbiam pióro, jakim włada Jolanta Kosowska. Jej styl wyróżnia się lekkością, cechuje go wyjątkowa subtelność i delikatność. Delikatność z jaką pisze o niełatwych kwestiach, niezwykłe wyczucie i zrozumienie dla zachowań bohaterów sprawia, że jej powieści są tak uniwersalne. Mało kto potrafi pod delikatną postacią, dosadnie wstrząsnąć emocjami czytelnika. Powieść porusza i dotyka w czytelniku takie emocje, o które on sam siebie by nie podejrzewał.

To kolejna wyjątkowa pozycja Jolanty Kosowskiej, którą Wam przeogromnie z całego serca polecam. Znajdziecie tu to co wspaniała literatura mieć powinna: wielowątkową, wciągającą fabułę opartą na niebanalnym pomyśle z zaskakującym zakończeniem i wzbudzającą wiele emocji, cudowne przesłanie, a wszystko to napisane pięknym, zachwycającym językiem, który sprawia, ze chce się czytać powieść bez końca.