Wieloświat

Anna Sokalska zabiera nas w podróż do niezwykłego świata. Świata niedalekiej przyszłości, w którym walka o środowisko idzie w parze z rozwojem technologii i rzeczywistości wirtualnej. Świata, w którym ludzie szukają nowych ideałów, czegoś istniejącego poza tu i teraz.

W tych trudnych czasach dokonuje się również walka niewidoczna dla zwykłych ludzi. Toczona od wieków pomiędzy Zaświatem Demonów i Aniołów, mająca przywrócić równowagę w Wieloświecie, którego jesteśmy częścią. Od czasu podziału szala wychyla się to w stronę aniołów, to demonów, ale walka nigdy nie była tak trudna. Czy nadchodzi czas ostatecznej rozgrywki? Co przyniesie? Czy obie strony wykorzystują zamkniętych w swoich węglowych powłokach, nieprzewidywalnych ludzi do własnych celów? Okłamując ich i zatajając prawdę?

W powieści nie ma dominującego bohatera. Postaci ludzkie i te przybywające z zaświatów mają równie duże znaczenie dla snutej historii. Trudno też jednoznacznie określić je jako bohaterów pozytywnych, czy negatywnych. Każde z nich determinowane dotychczasowymi doświadczeniami, dokonuje własnych wyborów, których konsekwencji nie sposób przewidzieć.

Dużo miejsca, prócz walce światów, autorka poświęciła tematowi stworzenia Wieloświata, jego podziału, wszystkiego co na niego wpływa oraz studiom nad ludzką naturą, która okazuje się dla niego jednocześnie ratunkiem i zagrożeniem. Przyznaję, że to uniwersum bardzo bogate, przemyślane i spójne, w którym przenikają się znane nam wierzenia, religie, kultury i tradycje. Które daje dużo odpowiedzi na nurtujące każdego człowieka pytania egzystencjalne, ale też wiele pozostawia domysłom.

Żałuję, że nie przeczytałam poprzednich części, bo choć zgodnie z informacją Wydawnictwa, można ją czytać niezależnie, to czuję, że mogłabym jeszcze mocniej poczuć klimat Wieloświata. Zagmatwany, niejasny, pełen mroku i jednocześnie nadziei. Zachwycający i straszny.